Ποιος έγραψε αυτό το κείμενο; Ο Κουφοντίνας, ο Ξηρός, ο Μαζιώτης ή ο Νίκος Κοτζιάς;
«Ο Κοτζιάς, παίδες, δεν είναι τυχαία περίπτωση. Έχει συγκρότηση, πατριωτικό πυρήνα και καθαρό μυαλό»
Φαήλος Κρανιδιώτης
Φαήλος Κρανιδιώτης
«Ο Κοτζιάς έχει δύο ελαττώματα:
ελληνοκεντρική ρεαλιστική άποψη και δύσκαμπτη μέση. Αν δε τίς των γνωστών μαλακίων του την έπεφτε για “υπερπατριωτισμό” θα ’πεφτε πολύ γέλιο.»Φαήλος Κρανιδιώτης
1
Αυτό είναι το «ειρηνικό πέρασμα» στον σοσιαλισμό. Φανταστείτε πώς εννοεί ο συγγραφέας αυτού του κειμένου το «βίαιο πέρασμα», το «επαναστατικό πέρασμα» στη «δικτατορία του προλεταριάτου» και δι’ αυτής στον σοσιαλισμό, το οποίο πέρασμα, στο σημείο αυτό, δεν θεωρεί απαραίτητο να περιγράψει. Παρακαλούμε, αν κάποιος έχει διαβάσει τόσο ακραίο κείμενο γραμμένο από στέλεχος της επίσημης Αριστεράς μεταπολιτευτικά, και μάλιστα ελάχιστα χρόνια πριν από την πτώση των καθεστώτων του σοβιετικού συνασπισμού, να μας το θέσει υπόψη. Παρακαλούμε όσους αναγνώστες έτυχε να διαβάσουν κάποια προκήρυξη οποιασδήποτε ελληνικής τρομοκρατικής οργάνωσης (από τη «17 Νοέμβρη» έως τη «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς»), αν έπεσε στην αντίληψή τους παρόμοια πρόταση των τρομοκρατών, για την κήρυξη «γεωγραφικά περιορισμένου» εμφυλίου πολέμου, να μας το κάνουν γνωστό.
Ζητούμε, τέλος, να απαντήσουν στο Κουίζ: «Ποιος έγραψε τα παραπάνω κείμενο: Ο Κουφοντίνας, ο Ξηρός, ο Μαζιώτης, ή μήπως ο διαβόητος “Διαφωτιστής” του Προλεταριάτου των δεκαετιών 1970, 1980 και κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 Νίκος Κοτζιάς;».
Για την ώρα θα ασχοληθούμε με ένα από τα πονήματα του τελευταίου, που είναι και πολυγραφότατος, αφήνοντας έτσι ανεξίτηλα ίχνη των ιδεολογικών του μεταμορφώσεων. Η Πολωνία ήταν η χώρα η οποία ενώ βρισκόταν υπό την «δικτατορία του προλεταριάτου», της επιβλήθηκε και στρατιωτικός νόμος το 1981, έζησε δηλαδή διπλή δικτατορία μέχρι την πτώση του καθεστώτος. Ο Κοτζιάς υπήρξε απολογητής και προπαγανδιστής και των δυο αυτών δικτατοριών στην ίδια χώρα. Στην περίπτωση του τότε κορυφαίου προπαγανδιστή του σταλινικού ΚΚΕ Νίκου Κοτζιά η λέξη «σκληροπυρηνικός» είναι πολύ ήπια για να αποδώσει τον φανατισμό του: ήταν κυριολεκτικώς λυσσόδηκτος. Ανάμεσα σε άλλα βιβλία προπαγάνδας, έγραψε όταν είχαν κατασταλεί βίαια οι εξεγέρσεις στο Γκντανσκ, και το «Η Πολωνία κι εμείς. Διαπιστώσεις και προοπτικές» (Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Η βιαιότητα του λόγου του έφθανε στο σημείο να γράφει στο πρόλογό του ότι «…ο αναθεωρητικός-αντικομμουνιστικός τύπος («Αντί», «Αυγή», φυλλάδια αριστεριστών κ.λπ.) εντείνουν την προπαγάνδα τους ενάντια στον υπαρκτό σοσιαλισμό και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα ενάντια στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας». Με δυο λόγια, ο γκαουλάιτερ της προπαγάνδας δύο ταυτοχρόνως δικτατοριών σε μία χώρα, ο καθ’ έξιν και κατά συρροήν κήρυκας του πιο ακραίου ψεύδους, θεωρούσε «αντικομμουνιστικό τύπο» ακόμη και την ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς «Αυγή»! Κάθε φράση σ’ αυτό το βιβλίο είναι ψέμα, κάθε σελίδα περιέχει λεκτικούς τραμπουκισμούς και ολόκληρο είναι ένα παραλήρημα σταλινικής ψευδολογίας και αναίσχυντης προπαγάνδας.
Τολμούσε να καθυβρίζει διανοούμενους διεθνούς κύρους και αγωνιστές της δημοκρατίας του ύψους ενός Άνταμ Μίχνικ. Η προπαγάνδα τού εν λόγω σταλινικού (που μετά την πτώση των σταλινικών καθεστώτων αναζήτησε καταφύγιο στον Πατριωτισμό), έφτασε στο σημείο, διαστρέφοντας την πραγματικότητα να επαινεί σαν δημοκρατία τη δικτατορία Γιαρουζέλσκι και να συκοφαντεί την Ελληνική Δημοκρατία σαν τρομοκρατική (βλ. κεφάλαιο «Πολωνία – Ελλάδα»):
κλικ για μεγέθυνση
«Αντίθετα, στην Ελλάδα κηρύχνονται οι απεργοί υπό διωγμό – νομικό, ηθικό, πολιτικό, οικονομικό. Στην Πολωνία η αυτοκριτική συνοδεύτηκε από προτάσεις διαλόγου, με την πραγματοποίησή του. Στην Ελλάδα, αρχίζουν οι απολύσεις, οι προσπάθειες δημιουργίας απεργοσπαστικών μηχανισμών, η τρομοκρατία και ο έμπραχτος “διάλογος” με την αποστολή των ΜΑΤ. Στην Πολωνία ο διάλογος καταλήγει στην αποδοχή των αιτημάτων, ακόμα και αυτών που δεν θεωρούνται σωστά» (σ. 85).
Σήμερα, αυτά θέλει να τα εξαφανίσει, όπως και πολλά άλλα από τα έργα του. Να μη μιλά κανείς γι’ αυτά. Όχι όμως γιατί μετάνιωσε. Με συνεργάτη τον Φαήλο Κρανιδιώτη επιχειρεί να φιμώσει την Athens Review of Books. Ο μικρός τυμπανιστής του υπαρκτού σταλινισμού, το αλαλάζον κύμβαλο του σοβιετισμού, επαναλαμβάνω: το αλαλάζον κύμβαλο δυο δικτατοριών στην ίδια χώρα, ο τελάλης του στρατηγού Γιαρουζέλσκι, επιχειρεί να κλείσει δικαστικά την Athens Review of Books. (Μη διανοηθεί κανείς να του θυμίσει ακόμη ούτε τις σχέσεις του με τον Γιώργο Παπανδρέου ή ότι ήταν πρόεδρος στο ΙΣΤΑΜΕ «Ανδρέας Παπανδρέου», ακόμη και τα φλερτ με τον Σαμαρά ή τον Καμμένο. Η υπενθύμιση οποιασδήποτε από τις αναζητήσεις πολιτικής τύχης μπορεί να ερεθίσει το εν λόγω «εθνικό κεφάλαιο» και να τη θεωρήσει… συκοφαντική, όπως θεωρεί συκοφαντία την υπενθύμιση του δυο τουλάχιστον δεκαετιών διάρκειας σταλινικού παρελθόντος του. Αυτός υπηρετεί την ιστορική αναγκαιότητα και σημασία έχουν μόνο οι σκοπιμότητες, ενώ δεοντολογία, κανόνες, ηθική, είναι όλα σχετικά και μηδενίζονται σύμφωνα με τη λογική του σταλινισμού).
Πληροφορούμαστε με μεγάλη ικανοποίηση ότι ο Σύλλογος Νοσταλγών του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και Αποκατάστασης της Ιστορικής Νομοτέλειας θα αναρτήσει στο Διαδίκτυο, αρκετά κεφάλαια από τα δυσεύρετα σήμερα έργα του Ν. Κοτζιά, αλλά και άρθρα που καταδεικνύουν την προσφορά του στο Κίνημα (όποιο κι αν ήταν αυτό κάθε φορά) και ασφαλώς στην Πατρίδα. Μόλις αυτό συμβεί, η Athens Review of Books θα παραθέσει τα λινκ ώστε οι μελετητές των «στοχαστικών προσαρμογών» να έχουν εύκολα πρόσβαση σε αυτά τα πολύτιμα υποπροϊόντα της Ελληνικής Επαναστατικής και Πατριωτικής Σκέψης. Προς το παρόν, θα αναρτήσουμε μερικές απολαυστικές σελίδες από το πόνημα του εν λόγω Κοτζιά «Η Πολωνία κι εμείς».
— The Athens Review of Books
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου