Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011 Χτές το πρωί στις 8.30 ήμουνα στο γραφείο της συναδέλφου Αντιπεριφερειάρχη κας Μαυρίδου για μία επαγγελματική καθαρά επίσκεψη.
Ξαφνικά την κουβέντα μας διέκοψε υπηρεσιακός παράγοντας της Νομαρχίας ,που μετέφερε στην Σοφία Μαυρίδου, ότι κάποιος πολίτης ονόματι.... τηλεφώνησε και δήλωσε ότι εγκλωβίστηκε με το όχημά του πάνω στο χιονισμένο βουνό κοντά στην Καλλιπεύκη, στα όρια του Νομού Πιερίας και Λαρίσης και είχε ανάγκη συνδρομής και βοήθειας απο μηχανήματα της Νομαρχίας.
Ο υπάλληλος διευκρίνησε στην κ Μαυρίδου ότι η περιοχή στην οποία βρίσκεται ο εν λόγω πολίτης δέν είναι στα όρια του Νομού μας και δέν γεννάται υποχρέωση δική μας να συνδράμουμε με μηχανήματά μας.
Παρά ταύτα όμως η Σοφία Μαυρίδου, δείχνοντας πραγματικά ανθρώπινο πρόσωπο, ζήτησε απο τη γραμματεία το κινητό του ανθρώπου που είχε ανάγκη της βοήθειας των μηχανημάτων της Αντιπεριφέρειας Πιερίας, του τηλεφώνησε η ίδια, μίλησε μαζί του, τον καθησύχασε και τον διαβεβαίωσε ότι σε λίγα λεπτά τα μηχανήματα θα ξεκινήσουν να σπεύσουν να τον βοηθήσουν. Οπερ και εγένετο.
Θα συμφωνούσα και εγώ με αυτο το σχόλιο άν πραγματικά ο άνθρωπος αυτός ήταν εγκλωβισμένος σε σημείο του Νομού μας και θα όφειλε η Αντιπεριφέρια να παράσχει την απαιτούμενη βοήθεια.
Ομως η αλήθεια είναι, ότι η βοήθεια παρασχέθηκε με εντολή της κ Μαυρίδου, επειδή το θέμα της βοήθειας το είδε καθαρά ανθρωπιστικά και μόνον και επειδή ήμουνα παρών οφείλω να το καταθέσω και να συγχαρώ την Σοφία για την ευαισθησία της.
Δημήτρης Καλαιτζής