Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΣΕ 3 ΗΜΕΡΕΣ


.....

oi-4-epoxes-tou-olumpou-se-3-imeres

ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ ΣΕ 3 ΗΜΕΡΕΣτης Ρένιας Τσιτσιμπίκου

Τρεις φίλοι, τρεις ημέρες, 2917 μέτρα. Αυτό που δεν είχαν προβλέψει στο σχεδιασμό τους ο Αχιλλέας, ο Πάνος και ο Γιώργος, ήταν ότι στην ανάβασή τους στο «βουνό των Θεών», τον Όλυμπο, θα περνούσαν σε μόλις 72 ώρες μια βόλτα και από τις τέσσερις εποχές ενός χρόνου. Κι ας πραγματοποίησαν την αποστολή τους το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου.
Ο καιρός στον Όλυμπο εκείνη την εβδομάδα ήταν άστατος και με ασυνήθιστα χαμηλές για την εποχή θερμοκρασίες που έφταναν ως και τους -12°C. Μάλιστα την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου έπεσε το πρώτο χιόνι στο οροπέδιο των Μουσών.


1η μέρα: Καταφύγιο Κορομηλιά ως Καταφύγιο Κάκκαλος

Οι τρεις πεζοπόροι ξεκίνησαν το Σάββατο το πρωί από το Λιτόχωρο. Ο ήλιος ξεπροβάλλει μέσα από τα σύννεφα και αφήνει να διαφανεί η θέα προς το Αιγαίο, όσο με το αμάξι από το Λιτόχωρο πλησιάζουν στο μονοπάτι της Κορομηλιάς, με το ομώνυμο καταφύγιο, στα 1000 μέτρα υψόμετρο, απ' όπου μπορεί κάποιος να προσεγγίσει εύκολα την Πετρόστρουγκα και το Οροπέδιο των Μουσών. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος με έντονη υγρασία. Οι πρώτες ώρες της πεζοπορίας γίνεται μέσα στο δάσος, στο φθινοπωρινό σκηνικό, που η μονοτονία του σπάει από τα κίτρινα και πορτοκαλί φύλλα των δέντρων.


 Λίγο πριν το καταφύγιο της Πετρόστρουγκας, στα 1900 υψόμετρο, ο καιρός εξελίσσεται σε χειμερινός και όσο το υψόμετρο αυξάνεται, ο καιρός «κλείνει» πάνω από τα υπεραιωνόβια ρόμπολα. Τα μαυρόπευκα που πλαισιώνουν τη διαδρομή έχουν ασπρίσει και η έξοδος στη ράχη του Λαιμού γίνεται με ριπές παγωμένου χιονιού. Γάντια, σκούφος, κουκούλα για το κεφάλι και κουκούλα για τη τσάντα, είναι τα απαραίτητα αξεσουάρ για προστασία από τη χιονόπτωση.
Το «πέρασμα του Γιόσου» - από το όνομα του Γιόσου Αποστολίδη - γίνεται σε εντελώς χειμερινό σκηνικό με πολύ ομίχλη, κρύο και δυνατό αέρα. Η ορατότητα δεν ξεπερνά τα 10 μέτρα στερώντας την πρώτη οπτική επαφή με το θρόνο του Δία και το Μύτικα.


Αριστερά ή δεξιά; Η επιλογή γίνεται: πορεία 30 λεπτών προς το καταφύγιο Κάκαλος, του οποίου διαχειριστής είναι ο Μιχάλης Στύλας, πολύ καλός αναρριχητής και ορειβάτης και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει με τις πολύτιμες πληροφορίες του για το βουνό.
Μόλις περάσουν ανατολικά από το χιονισμένο οροπέδιο των Μουσών, βρίσκονται στο καταφύγιο «Χρήστος Κάκκαλος» στα 2.648μ. Το όνομά του το οφείλει στον πρώτο Έλληνα, ο οποίος μαζί με δύο Ελβετούς ορειβάτες πραγματοποίησαν την πρώτη καταγεγραμμένη ανάβαση στον Μύτικα, την ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, τον Αύγουστο του 1913.


Η θερμοκρασία είναι -5°C - εξαιτίας της κακοκαιρίας κάποιες κρατήσεις ακυρώνονται και έτσι οι τρεις φίλοι αντί για τις σκηνές, διανυκτερεύουν στο καταφύγιο «Αποστολίδη», το οποίο είναι χτισμένο στα 2.697 υψόμετρο και είναι το μοναδικό κτίσμα στην Ελλάδα σε τέτοιο υψόμετρο. Το καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης» πήρε το όνομα του ιδρυτή του μετά το θάνατό του, μετά από δυστύχημα που προκλήθηκε το Πάσχα του 1964 στο «Λούκι» του Μύτικα.

 

2η μέρα: Περιπλάνηση στο Οροπέδιο των Μουσών και στις γύρω κορυφές

Η Κυριακή ξημερώνει με ομίχλη, αλλά ευτυχώς, κατά τις 10:00 γίνεται το πολυπόθητο άνοιγμα του καιρού. Τα μονοπάτια «Ζωνάρια» και «Λούκι» του Μύτικα είναι δυστυχώς παγωμένα – κομμάτια που είναι έτσι κι αλλιώς δύσκολα, ειδικά το Λούκι έχει συχνές κατολισθήσεις και χρειάζεται πολλή προσοχή από τους ορειβάτες- και για αυτό γίνονται σύντομες επισκέψεις στις εύκολες κορυφές της Τούμπας (2801μ.) και του Προφήτη Ηλία (2803μ.).
 
Τα πετρώματα του Ολύμπου άρχισαν να σχηματίζονται πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια στο βυθό μιας σχετικά ρηχής θάλασσας, από όπου αναδύθηκε και άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει τη δική του μορφή. Στην περίοδο των παγετώνων έγιναν σημαντικές ανακατατάξεις στη μορφή του βουνού αφού οι πάγοι που έλιωσαν μετέφεραν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων από τις κορυφές προς τους πρόποδες του βουνού. Με το λιώσιμο και των τελευταίων πάγων, εδώ και 10.000 χρόνια περίπου, ο Όλυμπος πήρε τη σημερινή του μορφή.
Επιβλητική πάντως είναι και η εικόνα από τον «Θρόνο του Δία» ή αλλιώς, την κορυφή Στεφάνι, στα 2909μ., εντυπωσιακή και απόκρυμνη, με τα τελευταία 200 μέτρα τόσο κατακόρυφα υψωμένα, ώστε να είναι εξαιρετικά απαιτητικά για τον αναβάτη.
 


Μέχρι το μεσημέρι όλοι οι ορειβάτες αποχωρούν και οι τρεις φίλοι μένουν μόνοι στο καταφύγιο Κάκκαλος, να απολαμβάνουν στον περίβολο του καταφυγίου τσίπουρα συνοδευόμενα από υπέροχους μεζέδες! Στο σούρουπο οι μοναδικοί νέοι επισκέπτες ήταν τα αγριόγιδα! Με τη δύση του ηλίου η θερμοκρασία πέφτει αισθητά και πλέον οι πεζοπορικές εμπειρίες και ιστορίες που ανταλλάσσουν οι πεζοπόροι με τον διαχειριστή του καταφυγίου συνεχίζονται στην τραπεζαρία μέχρι τα μεσάνυχτα, οπότε και οι πεζοπόροι επιστρέφουν στο καταφύγιο «Αποστολίδη» με φακούς κεφαλής για να βλέπουν τη διαδρομή μες το σκοτάδι.



Ο προφήτης Ηλίας χιονισμένος τέλος Σεπτεμβρίου. Η ψηλότερη εκκλησία της Ελλάδας σε υψόμετρο 2802 μέτρα.

3η μέρα: Κατάβαση από τα 2.648 στα 1000 μέτρα

Η Δευτέρα ξεκίνησε με τον ήλιο να λιώνει το περισσότερο χιόνι. Το τοπίο θύμιζε και πάλι φθινόπωρο. Στις 11:00 ξεκινά η κατάβαση για τη θέση Κορομηλιά, που θα διαρκέσει 6 ώρες. Η θερμοκρασία είναι πλέον καλοκαιρινή και το κοντομάνικο μπλουζάκι επιβεβλημένο.




Κατεβαίνοντας από την κορυφή, τα αλπικά οισυστήματα αρχίζουν και υποχωρούν και εμφανίζονται τα ρόμπολα που επιβιώνουν στα 2000 μέτρα– είναι τα μόνα που μπορούν ν' αντέξουν στο ψύχος. Το τοπίο αλλάζει σταδιακά και εμπλουτίζεται με δάση οξιάς, ελάτης, μαύρης πεύκης, με φτελιές αγριοκερασιές και κρανιές, ενώ στα φαράγγια του Ολύμπου κρύβονται πλατάνια και ιτιές, που ζουν από τα γάργαρα νερά. 


 Είναι η καλύτερη στιγμή για ν' αντιληφθείς, χαλαρός πλέον, τη μαγεία του Ολύμπου, ως εθνικού δρυμού, με την πλουσιότερη χλωρίδα της Ελλάδας: 1700 είδη, εκ των οποίων 23 είναι ενδημικά και 16 σπάνια ή προς εξαφάνιση - ευτυχώς, η παρουσία λιονταριών έχουν καταγραφεί μόνο στην εποχή του Παυσανία και οι αρκούδες έχουν «μεταναστεύσει» σε γειτονικά βουνά. Σήμερα η πανίδα το Ολύμπου περιλαμβάνει 32 καταγεγραμμένα είδη θηλαστικών – από αγριοκάτσικα και ζαρκάδια μέχρι αγριογούρουνα και αλεπούδες - πληθώρα σπάνιων πτηνών και αρπακτικών και πεταλούδες, για τις οποίες φημίζεται το βουνό.
Φωτογραφίες: Γιώργος Δημητριάδης
http://www.thetoc.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: