ΠΕΜΠΤΗ 19-3-2010
του Δημήτρη Καλαιτζή
Ζούμε την εποχή του παραλόγου και ακούμε τους εξουσιάζοντες τον πλανήτη υποκριτικά, να "προγραμματίζουν και να προσπαθούν να στήσουν στα πόδια, οικονομίες που διαλύθηκαν απο δικές τους πολιτκές επιλογές
Θυμίζω ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η παγκοσμιοποίηση οδήγησε όλους μας σε δύσκολους δρόμους και βρεθήκαμε μπροστά στην τάση του ιδιωτικού κεφαλαίου προς την όλο και μεγαλύτερη ... συγκέντρωση.
Εν μέρει λόγω του ανταγωνισμού των καπιταλιστών, εν μέρει γιατί η ανάπτυξη της τεχνολογίας και ο αυξανόμενος καταμερισμός της εργασίας ενθάρυναν το σχηματισμό μεγαλύτερων παραγωγικών μονάδων σε βάρος των μικρών.
Αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτής είναι η ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου να μεγαλώσει, να αποθρασυνθεί, αφού ώς κολοσσιαία εξουσία δεν κατέστη δυνατόν να ελεγθεί αποτελεσματικά ακόμη και απο πιό δημοκρατικές κοινωνίες και συστήματα.
Αυτό συνέβει σε ολόκληρο τον "φιλελεύθερο" κόσμο, γιατί τα μέλη των νομοθετικών οργάνων εκλέγονται από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία χρηματοδοτούνται και επηρεάζονται βασικά από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, που επιδιώκουν για πρακτικούς σκοπούς να απομακρύνουν το εκλογικό σώμα από τους νομοθέτες.
Σαν αποτέλεσμα είχε οι αντιπρόσωποι των λαών να μήν υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντα των μη προνομιούχων ομάδων των πληθυσμών αν τη γή.
Ετσι με τέτοιες συνθήκες οι ιδιώτες επιχειρηματίες όλα αυτά τα χρόνια, έλεγξαν αναπόφευκτα και τις κύριες πηγές πληροφόρησης (τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση).
Για το λόγο αυτό, οι απλοί πολίτες ήταν πολύ δύσκολο και στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς αδύνατο να καταλήξουν σε αντικειμενικά συμπεράσματα και να ασκούν με εξυπνάδα τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Η κατάσταση που επικράτησε στην παγκόσμια οικονομία, βασιζόμενη στην καπιταλιστική ατομική ιδιοκτησία, χαρακτηρίζεται επομένως από δυο διαπιστωμένες απόψεις: πρώτο, τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο), που αποτελούν ατομική ιδιοκτησία και οι ιδιοκτήτες τα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους, συγκεντρώθηκαν σε λίγους και δεύτερο, οι ασκούντες εξουσία,σύμφωνα με τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό που επιπκράτησε στον πλανήτη, διασπάθησε τον πλούτο και τον συγκέντρωσε στα χέρια "ολίγων".
Είναι διαπιστωμένο πιά ότι ο αναδιαρθρούμενος με νεοφιλελεύθερο τρόπο καπιταλισμός ,ανέδιεξε όλο και περισσότερο τις αντιφάσεις του και τα συσωρευμένα προβλήματά του.
Συγκέντρωσε την παραγωγική διαδικασία σε πολυεθνικές εταιρείες και τον πλούτο σε χέρια ολίγων. Κερδοσκόπησε με τη χρηματοπιστωτική έκρηξη εις βάρος της πραγματικής οικονομίας και των αναγκών των λαών. Κατέστρεψε το περιβάλλον.
Διεύρυνε το κοινωνικό ρήγμα.
Αποδιάρθρωσε όλα τα υποσυστήματα του Κοινωνικού Κράτους, από τις εργασιακές σχέσεις μέχρι τις προνοιακές παροχές.
Ιδιωτικοποίησε τα δημόσια αγαθά, την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Ασφάλιση, τον Πολιτισμό, ακόμη και την κοινή ασφάλεια.
Όλο και περισσότεροι σήμερα οι λαοί είδαν και ένοιωσαν το βιοτικό τους επίπεδο να κατακρημνίζεται, τα σπίτια τους να επανεπιστρέφουν στις τράπεζες, τους πολίτες να αιμοδοτούν από το υστέρημα τους τα κερδοσκοπικά funds για τις ατυχείς τους επενδύσεις.
Όλο και περισσότεροι πλέον αντιλαμβάνονται τις αιτίες της οικολογικής απερήμωσης και της αποσάθρωσης τη τοπικής παραγωγής, της έκρηξης των τιμών των τροφίμων, της όξυνσης των ανισοτήτων.
Όλο και περισσότερο οι λαοί συνειδητοποιούν τα αίτια της εξέγερσης των πεινασμένων αλλά και της επαναθεμελίωσης της κρατικής και κοινωνικής παρέμβασης στις χώρες όπου ο νεοφιλελευθερισμός άφησε κατεστραμμένες οικονομίες και κοινωνίες.
Επομένως δεν πρέπει να εκπλήσσονται εχθροί και φίλοι που η σύγχρονη νεολαία αντιμετωπίζει όχι απλώς με επιφυλακτικότητα αλλά με σαφή διάθεση απόρριψης κάθε προσπάθεια αποδιάρθρωσης του δημόσιου χώρου και να απαιτεί την αποτελεσματική του ανασυγκρότηση.
Αντίδοτο σε όλα αυτά μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να μπει τέλος σε όλο αυτό το κακό, δηλαδή η δημιουργία της σοσιαλιστικής οικονομίας με το αντίστοιχο σε αυτή σύστημα παιδείας, προσανατολισμένης σε κοινωνικούς σκοπούς.
Σε μια τέτοια οικονομία η κοινωνία θα μπορούσε να κατέχει τα μέσα παραγωγής και να τα διαχειρίζεται με βάση το σχεδιασμό.
Η σχεδιασμένη οικονομία θα μπορούσε να πρoσαρμόσει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινωνίας, να κατανείμει την εργασία στους ικανούς για εργασία και να εγγυάται τα μέσα προς το ζειν για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί.
Αντί για την εξύμνηση της εξουσίας και της επιτυχίας, όπως γίνεται στη σημερινή μας κοινωνία, η παιδεία που συμπληρώνεται με την ανάπτυξη των εσωτερικών ικανοτήτων της προσωπικότητας, θα μπορούσε να αποβλέπει στην ανάπτυξη σε αυτή της συναίσθησης της ευθύνης για τους άλλους ανθρώπους.
Ισως έτσι θα καταφέραμε να πετύχουμε να αποτρέψουμε την πορεία προς την καταστροφή του πλανήτη και την οικονομική και την περιβαλλοντική, αφού σήμερα ο άνθρωπος και η προσωπικότητά του υπολείπεται απο το "κέρδος", που αποτελεί την κορωνίδα της λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, όταν μάλιστα αυτό έχει τον μανδύα του "νεοφιλελευθερισμού" που αποτελεί τήν μάστιγα των λαικών στρωμάτων.
Μέσα σ αυτό το οικονομικό περιβάλλον και σε μία Ελλάδα περιφεριεακή χώρα του καπιταλισμού, με καταλίστευση του δημοσίου πλούτου απο ανάξιους κυβερνωντες, καλείται ο "σοσιαλιστή" πρωθυπουργός της χώρας να δώσει λύση στο αδιέξοδο.
Πρώτες κινήσεις (για μένα αποσπασματικές και όχι απλά αναγκαίες αλλά αναγκαστικές) ήταν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν.
Αυτά για να μήν επέλθει η χρεωκοπεία, εξού και η άμεση θερική αντίδραση των αγορών.
Ομως αυτά τα μέτρα πλήτουν σίγουρα, πρώτα απο όλα την μεγάλη λαική μάζα που αποτελούν οι μή προνομιούχοι Ελληνες, που αποτελούν τον κοινωνικό κορμό και το παραγωγικό δυναμικό, που αποτέλεσε την δύναμη των κοινωνικών αντροπών που έφερε η διακυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.
Γι αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου αμέσως αύριο, πρέπει να λάβει τα επόμενα μέτρα που να μήν αποτελούν Β ΠΛΑΝΟ παρόμοιων μέτρων, αλλά μέτρα με κατεύθυνση στην ανάπτυξη και την παραγωγή και την στήριξη των εισοδημάτων.Αυτό πρέπει να το πράξει αμέσως, δείχνοντας ότι δέν αποκόπηκε το ΠΑΣΟΚ απο τα κοινωνικά του στηρίγματα που είναι οι μή προνομιούχοι.
Είναι δέ αναγκάιο για την ίδια την ύπαρξη του λαού, να γίνει άμεση ανακατανομή του εισοδήματος, όταν ξεπεραστεί αυτή η κρίση.
Είνα ανάγκη να αλλάξει ολόκληρη η δομή του σπάταλου κράτους και της στρεβλής δημόσιας διοίκησης, γιατί μόνο έτσι θα κτυπηθεί η κερδοσκοπία και η ρεμούλα στο ελληνικό Δημόσιο.
Πρέπει να αντιδράσει άμεσα γιατί οι κερδοσκόποι καραδοκούν, αποθρασύνονται και βρίσκονται εφημερίδες , όπως η Γερμανική ΜΠΊΛΝΤ, που μας "λυδωρεί" και μας προτείνει να πωλήσουμε "βραχονησίδα" για να εξπεράσουμε την κρίση.
Πρέπει αμέσως και εμφανώς, να ανακοινωθούν θεσμικά μέτρα, που να δείχνουν τον δρόμο της ανατροπής δομών και εξουσιών που παρασιτικά απομυζούν τον ιδρώτα του απλού πολίτη, ελπίζουμε μετά και την δήλωσή του στην Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ ότι "αυτά είναι μέτρα προσωρινα΄, αναγκαία και δέν ανταποκρίνονται στα πιστεύω του ΠΑΟΚ"
Μόνο έτσι θα μπορέσει να πετύχει τούτος ο πρωθυπουργός, που θέλουν πολλοί να πιστεύουν ότι δέν πέταξε στο καλάθι των αχρήστων ότι πιό κοινωνικά δίκαιο πιστεύει και προγραμματίζει για το καλό του λαού, .. εν πάσει δέ περιπτώσει ότι δέν "ξέχασε ότι είναι σοσιαλιστής", πολύ δέ περισσότερο όταν είναι και Πρόεδρος της "οργανωμένης" Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου