Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΦΘΕΙΡΕΙ ΤΟ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ - Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΠΕΜΠΤΗ 22-4-2010 

του  Δημήτρη Καλαϊτζή

Απο όλους μας έχει διαπιστωθεί ότι η διαφθορά έχει εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα της δημόσιας ζωής του τόπου. Σε παλαιότερες εκθέσεις αλλά και σε φετινή Έκθεση της Επιτροπής Διεθνούς Διαφάνειας η Ελλάδα βαθμολογείται κάτω από τη βάση, ενώ χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ....
η Φινλανδία, η Δανία και η Σουηδία, «παίρνουν άριστα».
- Εκείνο το στοιχείο που αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο από την ύπαρξη και ανάπτυξη της διαφθοράς, είναι η δύναμη της «πρακτικής», που τείνει να την καθιερώσει ως αυτονόητη κατάσταση στη δημόσια ζωή. 

Μια κατάσταση, που προκαλεί αρχικά την παθητική αποδοχή, στη συνέχεια τον εθισμό σ' αυτήν και καταλήγει στην επιδίωξή της ως μέσου επιβίωσης, αλλά και κοινωνικής επιβολής. 

- Παραπέρα συνέπεια (αν δεν αναστραφεί αυτή η εξέλιξη) αποτελεί η επέκταση του φαινομένου και στην ιδιωτική ζωή, με τη γενική διάβρωση των ηθών και την άμβλυνση των ηθικών αναστολών, την κοινωνική παρακμή και τον αφανισμό της καθολικά μολυσμένης κοινωνίας.
- Τα αίτια της διαφθοράς στη δημόσια ζωή είναι πολλά και αυτό καθιστά πολύπλοκο το πρόβλημα και δυσεπίλυτο. 

- Ο άγριος οικονομικός φιλελευθερισμός με τον ανελέητο ανταγωνισμό και την αναγωγή του χρήματος σε υπέρτατη κοινωνική αξία αποτελεί ενισχυτικό παράγοντα της διαφθοράς. 

- Οι δημόσιοι λειτουργοί σ' ένα τέτοιο σύστημα μπαίνουν στον πειρασμό να ενταχθούν στο παιχνίδι της αγοράς, ανταγωνιζόμενοι τους ελεύθερους επαγγελματίες στην απόκτηση πλούτου. 

- Η χαλάρωση του ελέγχου σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και η απουσία ή η υπολειτουργία των θεσμικών μέτρων, καθώς και η κατά καιρούς επιλεκτική και παραδειγματική χρήση των μηχανισμών καταστολής, ευνοούν τη διατήρηση και επέκταση της διαφθοράς. 

- Η κομματική διάβρωση του κρατικού μηχανισμού και των δημόσιων λειτουργιών, εν γένει, και η υποκατάσταση της αξιοκρατίας με την ευνοιοκρατία στην επιλογή των στελεχών της δημόσιας διοίκησης (και όχι μόνον) αποτελούν ισχυρούς ανασταλτικούς παράγοντες στην αντιμετώπιση του φαινομένου, αλλά και σημαντικό όρο ενίσχυσής του.

- Αρνητικός καθρέπτης αυτής της κατάστασης και εστία διαφθοράς μεταξύ άλλων, δυστυχώς αποτελεί και η τοπική αυτοδιοίκηση. 

Με την απαράδεκτη πρακτική των διεφθαρμένων αυτοδιοικητικών αρχόντων , η λεγόμενη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων εξεφτυλίστηκε, οι θεσμοί εκφυλίστηκαν και πήγε περίπατο κάθε ένοια αξιοκρατίας.

- Η οικονομική διαχείρηση του ιδρώτα του Ελληνικού λαού στα χέρια ανίκανων τοπικών αρχόντων, σπάταλη και προσβλητική για τον ίδιο το θεσμό.

- Παρ' όλη την απαισιόδοξη εικόνα που συνθέτουν όλα αυτά τα στοιχεία, πιστεύω ότι η διαφθορά μπορεί ακόμη να αντιμετωπιστεί και να περιοριστεί. Τα βασικά μέτρα που μπορούν, κατά τη γνώμη μου, να ληφθούν διακρίνονται σε άμεσα-θεσμικά και σε έμμεσα-πολιτικά 

- Ο "Καλλικράτης" με τη δομή και τις νομοθετικές προβλέψεις του (όπως ο θεσμός του συνήγορου του Δημότη), προσπαθεί να βάλλει τάξη στις διαρθρωτικές δομές των Δήμων και να περιορίσει θεσμικά τα φαινόμενα αυτά.

- Ομως, δέν αρκεί μόνο αυτό.Σε όλη την Ελλάδα, πρέπει να αλλάξει η ανθρωπογραφία των τοπικών αρχόντων και ειδικά εκεί, όπου η διαφθορά και η αδιαφάνεια, ήταν ζητούμενο έρευνας.

- Απαιτείται αλλαγή προσώπων, με νέα νοοτροπία και αντίληψη και με διαφανή επαγγελματική και προσωπική πορεία, μή αμφισβητούμενη στις τοπικές κοινωνίες.
- Οι τοπικές κοινωνίες καλούνται αυτή τη φορά να βγάλουν απο τη "ναφθαλίνη" το αλάθητο κριτήριό τους και να επιλέξουν σωστά τους πιό κατάλληλους δημοτικούς άρχοντες.

Να "πλάσουν'' το νέο (δημοτικό τοπίο) με άφθαρτα υλικά και όχι με μπαγιάτικα υλικά και πιθανώς φθαρμένα, είτε απο τη μακρόχρονη και αποτυχημένη ενασχόλισή τους με την τοπική αυτοδιοίκηση, είτε ακόμη ακόμη και  σε σενάρια εμπλοκή τους σε "επεισόδια διαφθοράς".

http://kraxtis-gr.blogspot.com/