Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Η Α2 ΕΡΧΕΤΑΙ… ΠΟΥ ΘΑ ΣΤΕΓΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ;

ΠΕΜΠΤΗ 22-4-2010 
Γιάννης Τσαπουρνιώτης                                      
Υπολείπονται πέντε αγωνιστικές ημέρες για τη λήξη του πρωταθλήματος μπάσκετ της Β’ εθνικής κατηγορίας και ο Πιερικός  Αρχέλαος παραμένει
σταθερά στην τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μια θέση που του δίνει το δικαίωμα να αγωνίζεται τη νέα περίοδο στο πρωτάθλημα της Α2. Τεράστια επιτυχία αν αναλογιστεί κανείς σε ποια κατηγορία αγωνιζόταν η ομάδα πριν από τρία χρόνια.
Έχουν περάσει περίπου 25 χρόνια, για να μην πούμε περισσότερα, από την εποχή που ο Πιερικός αγωνίστηκε.... σε υψηλό επίπεδο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και αγωνίστηκε στο ίδιο γυμναστήριο που αγωνίζεται και τώρα. 
Τι να κάνουμε; Καταντήσαμε γραφικοί ανακυκλώνοντας τις σκέψεις μας στο ίδιο θέμα. Το κλειστό γυμναστήριο όμως είναι ένας βραχνάς που μας προβληματίζει σοβαρά όλους και πολύ περισσότερο τους διοικούντες της ομάδας μπάσκετ. Αν επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου, οι απαιτήσεις και οι υποχρεώσεις στο νέο πρωτάθλημα θα είναι δυσανάλογες των γηπεδικών εγκαταστάσεων που διαθέτει αυτή τη στιγμή η δέκατη σε πληθυσμό πόλη της Ελλάδας.
Τη νέα περίοδο ο σύλλογος θα αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα όπου θα συμμετέχουν ομάδες πολύ μικρότερων πόλεων σε πληθυσμό, διαθέτουν όμως σύγχρονα γυμναστήρια σε σχέση με το παμπάλαιο κλειστό της Κατερίνης. Θα ντρεπόμαστε, δυστυχώς, να φιλοξενήσουμε ιστορικές ομάδες. Εμείς που βρισκόμαστε στην πιο κομβική θέση της ελληνικής υπαίθρου, διαθέτουμε  ιστορία στον αθλητισμό, υστερούμε όμως, απ’ ότι φαίνεται, στο να κατακτήσουμε αυτά που δικαιούμαστε, αυτά που μας ανήκουν. Δεν είναι ευχάριστο συναίσθημα από τη μια να χαιρόμαστε για το τεράστιο βήμα προόδου του Κατερινιώτικου μπάσκετ και από την άλλη να μας φορτώνει άγχος και λύπη η έλλειψη μιας αξιοπρεπούς αθλητικής στέγης.
Με τι αισιοδοξία να ξεκινήσεις μια φιλόδοξη προσπάθεια τη νέα χρονιά όταν δεν είναι καν σταθερή η πραγματική η ώρα έναρξης κάθε αγώνα. Και σίγουρα δεν φταίνε σε τίποτα τα υπόλοιπα αθλήματα που αναγκαστικά φιλοξενούνται στον ίδιο χώρο και οι δραστηριότητες τους είναι χρονικά περιορισμένες. Που θα στεγάσουμε τα όνειρα  μας άραγε; Τι πρέπει να γίνει; Να συστηθεί πάλι καμιά επιτροπή αγώνα για να αποκτήσουμε τα αυτονόητα;
Φίλοι, που κατέχετε τα ηνία του Πιερικού Αρχελάου, ας ευχηθούμε να εισακουστούν επιτέλους οι εκκλήσεις όλων μας και περισσότερο να γίνουν πράξη οι δικοί σας κόποι και αγωνίες. Σίγουρα με ευχολόγια γυμναστήρια δεν χτίζονται. Να γνωρίζετε όμως ότι γράφετε ιστορία στα αθλητικά δρώμενα της Κατερίνης και ο κόσμος ξέρει να κρίνει και να εκτιμά.
ΓΗΠΕΔΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΤΟΝ ΠΙΕΡΙΚΟ!
                                                

Δεν υπάρχουν σχόλια: