Ξεκίνησαν προχθές, Δευτέρα, οι διαλέξεις της Σχολής Γονέων-Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κατερίνης για το δεύτερο εξάμηνο της περιόδου 2009-2010, με πρώτο ομιλητή τον Ναύαρχο ε.α. και πρώην Α.Γ.Ε.ΕΘ.Α Χρήστο Λυμπέρη, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Χειρισμοί κρίσεων-Ίμια 14 χρόνια μετά…»
Ο κ. Λυμπέρης αναφέρθηκε διεξοδικά στο θέμα και ενώπιον ενός πολυπληθούς ακροατηρίου, το οποίο παρακολούθησε τη διάλεξη με μεγάλη προσοχή και τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Την πατρίδα την υπηρετούμε είτε μιλώντας είτε ενίοτε σιωπώντας. Η χώρα μας ζει σε μια κρίσιμη περίοδο πολλά χρόνια τώρα. Ζούμε χωρίς ταυτότητα. Η ταυτότητά μας είναι η αγάπη για την πατρίδα και ο πολιτισμός και πρέπει να πολιτευτούμε άξια σύμφωνα με τις αξίες μας και τις παραδόσεις μας. Χρειάζεται να δούμε, λοιπόν, τι κάναμε, πώς πολιτευτήκαμε ως τώρα και να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις…
Στην περίπτωση των Ιμίων αλλά και σε άλλες κρίσεις δεν.... έγινε καμία ανάλυση και αξιολόγηση και έτσι πληγές, που δεν αναλύονται δεν θεραπεύονται στο μέλλον. Η κρίση είναι μια διαταραχή των σχέσεων μεταξύ δύο κρατών, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πόλεμο.
Το σύστημα αποτροπής κρίσεων στην Ελλάδα είναι πρωθυπουργικό, με όργανο το ΚΥΣΕΑ. Το όργανο αυτό δεν συνεδρίασε ποτέ στην κρίση των Ιμίων, σε αντίθεση με την κρίση του Μαρτίου του 1987. Στο θάλαμο των επιχειρήσεων δεν ήρθε κανένας πολιτικός. Εκεί όμως είναι ο τόπος που αναλύονται οι δυνατότητες και οι τυχόν αδυναμίες και λαμβάνονται οι αποφάσεις, που πάντοτε είναι πολιτικές και βεβαίως έτσι πρέπει να γίνεται στις δημοκρατίες. Πρέπει όμως οι πολιτικοί να γνωρίζουν τι γίνεται στρατιωτικά».
Στη συνέχεια ο κ. Λυμπέρης αναφέρθηκε σε στιγμές της πολύκροτης σταδιοδρομίας του στις ένοπλες δυνάμεις και στα γεγονότα που προηγήθηκαν των Ιμίων, λέγοντας ότι στα τέλη του 1995 οι Τούρκοι άρχισαν να αναζητούν μεγαλύτερο ρόλο και χώρο στο Αιγαίο. Με δική του εισήγηση συγκροτήθηκε διεύθυνση χειρισμού κρίσεων, γιατί οι Τούρκοι ζητούσαν ολοένα και περισσότερα.
Πώς είχε η κατάσταση τον Ιανουάριο του 1996; «Πράγματι οι Τούρκοι υπερτερούσαν σε στρατιωτικό υλικό και προσωπικό», είπε. «Σημασία όμως δεν έχει ο αριθμός των όπλων αλλά το ηθικό πλεονέκτημα, το οποίο είχαμε εμείς. Όλα ήταν τότε θετικά για εμάς. Είχαμε βέβαια ελλείψεις και αδυναμίες, αλλά το στρατηγικό πλεονέκτημα το είχαμε εμείς. Είχαμε τη συμφωνία, με την οποία τα Ίμια δόθηκαν στην Ελλάδα και βέβαια είχαμε με το μέρος μας το δίκαιο της θάλασσας».
«Το βράδυ των Ιμίων», ανέφερε ο κ. Λυμπέρης, «κλήθηκα από τον Υπουργό Αμύνης για συνάντηση με τον πρωθυπουργό στη Βουλή. Πρότεινα την εμπλοκή μας με τους Τούρκους, αλλά δεν υπήρχαν κανόνες εμπλοκής. Στη συζήτηση που ακολούθησε διαφάνηκε ότι η πολιτική ηγεσία δεν επιθυμούσε εμπλοκή και διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς για την εκτόνωση της όλης κατάστασης. Φυσικά δεν γνώριζα τίποτε απ’ όλα αυτά. Έτσι η υπόθεση των Ιμίων εξελίχτηκε όπως εξελίχτηκε, λόγω της αναποφασιστικότητας της τότε πολιτικής ηγεσίας».
Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε μακρά και ενδιαφέρουσα συζήτηση, που κάλυψε όλες τις παραμέτρους της βραδιάς των Ιμίων.
Η επόμενη διάλεξη-εκδήλωση της Σχολής Γονέων θα πραγματοποιηθεί εκτάκτως αυτή τη φορά την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010 και ώρα 19.00 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης με ομιλητή τον μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα και θέμα«Μουσική, μια μοναδική τέχνη, αλλιώτικη από τις άλλες».(Πολιτεία)
Ο κ. Λυμπέρης αναφέρθηκε διεξοδικά στο θέμα και ενώπιον ενός πολυπληθούς ακροατηρίου, το οποίο παρακολούθησε τη διάλεξη με μεγάλη προσοχή και τόνισε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Την πατρίδα την υπηρετούμε είτε μιλώντας είτε ενίοτε σιωπώντας. Η χώρα μας ζει σε μια κρίσιμη περίοδο πολλά χρόνια τώρα. Ζούμε χωρίς ταυτότητα. Η ταυτότητά μας είναι η αγάπη για την πατρίδα και ο πολιτισμός και πρέπει να πολιτευτούμε άξια σύμφωνα με τις αξίες μας και τις παραδόσεις μας. Χρειάζεται να δούμε, λοιπόν, τι κάναμε, πώς πολιτευτήκαμε ως τώρα και να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις…
Στην περίπτωση των Ιμίων αλλά και σε άλλες κρίσεις δεν.... έγινε καμία ανάλυση και αξιολόγηση και έτσι πληγές, που δεν αναλύονται δεν θεραπεύονται στο μέλλον. Η κρίση είναι μια διαταραχή των σχέσεων μεταξύ δύο κρατών, που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πόλεμο.
Το σύστημα αποτροπής κρίσεων στην Ελλάδα είναι πρωθυπουργικό, με όργανο το ΚΥΣΕΑ. Το όργανο αυτό δεν συνεδρίασε ποτέ στην κρίση των Ιμίων, σε αντίθεση με την κρίση του Μαρτίου του 1987. Στο θάλαμο των επιχειρήσεων δεν ήρθε κανένας πολιτικός. Εκεί όμως είναι ο τόπος που αναλύονται οι δυνατότητες και οι τυχόν αδυναμίες και λαμβάνονται οι αποφάσεις, που πάντοτε είναι πολιτικές και βεβαίως έτσι πρέπει να γίνεται στις δημοκρατίες. Πρέπει όμως οι πολιτικοί να γνωρίζουν τι γίνεται στρατιωτικά».
Στη συνέχεια ο κ. Λυμπέρης αναφέρθηκε σε στιγμές της πολύκροτης σταδιοδρομίας του στις ένοπλες δυνάμεις και στα γεγονότα που προηγήθηκαν των Ιμίων, λέγοντας ότι στα τέλη του 1995 οι Τούρκοι άρχισαν να αναζητούν μεγαλύτερο ρόλο και χώρο στο Αιγαίο. Με δική του εισήγηση συγκροτήθηκε διεύθυνση χειρισμού κρίσεων, γιατί οι Τούρκοι ζητούσαν ολοένα και περισσότερα. Πώς είχε η κατάσταση τον Ιανουάριο του 1996; «Πράγματι οι Τούρκοι υπερτερούσαν σε στρατιωτικό υλικό και προσωπικό», είπε. «Σημασία όμως δεν έχει ο αριθμός των όπλων αλλά το ηθικό πλεονέκτημα, το οποίο είχαμε εμείς. Όλα ήταν τότε θετικά για εμάς. Είχαμε βέβαια ελλείψεις και αδυναμίες, αλλά το στρατηγικό πλεονέκτημα το είχαμε εμείς. Είχαμε τη συμφωνία, με την οποία τα Ίμια δόθηκαν στην Ελλάδα και βέβαια είχαμε με το μέρος μας το δίκαιο της θάλασσας».
«Το βράδυ των Ιμίων», ανέφερε ο κ. Λυμπέρης, «κλήθηκα από τον Υπουργό Αμύνης για συνάντηση με τον πρωθυπουργό στη Βουλή. Πρότεινα την εμπλοκή μας με τους Τούρκους, αλλά δεν υπήρχαν κανόνες εμπλοκής. Στη συζήτηση που ακολούθησε διαφάνηκε ότι η πολιτική ηγεσία δεν επιθυμούσε εμπλοκή και διεξήγαγε διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς για την εκτόνωση της όλης κατάστασης. Φυσικά δεν γνώριζα τίποτε απ’ όλα αυτά. Έτσι η υπόθεση των Ιμίων εξελίχτηκε όπως εξελίχτηκε, λόγω της αναποφασιστικότητας της τότε πολιτικής ηγεσίας».
Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε μακρά και ενδιαφέρουσα συζήτηση, που κάλυψε όλες τις παραμέτρους της βραδιάς των Ιμίων.
Η επόμενη διάλεξη-εκδήλωση της Σχολής Γονέων θα πραγματοποιηθεί εκτάκτως αυτή τη φορά την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010 και ώρα 19.00 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης με ομιλητή τον μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα και θέμα«Μουσική, μια μοναδική τέχνη, αλλιώτικη από τις άλλες».(Πολιτεία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου