Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Η Αθήνα έφτασε στο γνωστό ανά τον κόσμο μεγαλείο για πολλούς και διαφόρους λόγους, μα περισσότερο, γιατί είχε μηχανισμούς ελέγχου τόσο στην επιλογή όσων ανδρών αναδείκνυε στα δημόσια αξιώματα, όσο, προπαντός, στον έλεγχο του κατά την.. αποχώρησή του από την «καρέκλα» που κάθισε όσο καιρό άσκησε την εξουσία.
Αρχικά, τους βουλευτές τους εξέλεγε με κλήρωση μεταξύ αυτών που αυτοπροτείνονταν ή τους πρότειναν οι συμπολίτες τους. Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επιστάτη δηλαδή των Πρυτάνεων (με δωρεάν σίτιση) όριζαν την πρυτανεύουσα φυλή για ένα μήνα μόνο (οι φυλές ήταν 10). Μαζί με τους βουλευτές που έβγαζε η κληρωτίδα, έβγαζαν και τον αναπληρωματικό του. Κι όταν συγκροτούνταν η Νέα Βουλή, ο καθένας βουλευτής, ενώπιον της Εκκλησίας του δήμου, δήλωνε την οικονομική του επιφάνεια αυτοπροσώπως. Κι όταν αποχωρούσε, ξαναεμφανιζόταν μπροστά στο λαό για το νόμο της «ευθύνης». Δήλωνε δηλαδή τη νέα του οικονομική επιφάνεια και το «πόθεν έσχες». Αν «παρέλειπε» κάτι που είχε αποκτήσει στο χρόνο άσκησης εξουσίας ή δεν μπορούσε να το αιτιολογήσει, αυτόματα έχανε όλη την περιουσία του, τόσο αυτός όσο και οι ανιόντες και οι κατιόντες, και τις μετοχές του σε Off shor εταιρίες (συνήθως με έδρα την Κύπρο, από τότε). Την αύξηση της περιουσίας του, την αδήλωτη, μπορούμε να την αποκαλύψει κάθε Αθηναίος πολίτης την ώρα που ο πολιτικός λογοδοτούσε για τη νέα του περιουσιακή κατάσταση. Αυτό ήταν παγιωμένη υποχρέωση στη συνείδηση και πρακτική του λαού, γιατί έτσι είχε διαπαιδαγωγηθεί και δεν ήταν σε καμία περίπτωση «κάρφωμα». Αν έλεγε ψέματα ο «καταδότης», στερούσαν από αυτόν όλη την περιουσία με την κατηγορία του συκοφάντη!!
Τα ακούτε, άρχοντες στη Βουλή, στην Αυτοδιοίκηση, στις ΔΕΚΟ, στις …ΔΕΚΟ, που μπήκατε πάμπτωχοι και αποχωρήσατε χοντροί και κοιλαράδες, μακελάρηδες και χασάπηδες των πακέτων Ντελόρ, νεκροθάφτες των ονείρων του λαού μας, απομυζητές του ιδρώτα τους, προνομιούχοι με νόμους που ψηφίσατε μόνοι σας για να είναι τα «κλεψιμέικα» δικά σας με το νόμο περί ευθύνης υπουργών; Είδατε τι θα πει «πόθεν έσχες», τι θα πει «ευθύνη», βιαστές και παραχαράκτες ακόμη και της γλώσσας μας; Αιδώς Αργείοι.(ΤΟΠΙΚΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου