Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr
giorgis@massavetas.gr
Εκείνο που μου έμεινε από την εμφάνιση του προέδρου της Αρχής που υποτίθεται ότι έχει επιφορτισθεί με το τιτάνειο έργο του ελέγχου των διαδικασιών αλλά και των πρόσωπων μέσω των οποίων γίνεται το «ξέπλυμα μαύρου χρήματος», του κ. Γκρόζου, είναι η δήλωση παντελούς αδυναμίας να κάνει, η Αρχή τη δουλειά για την οποία συστήθηκε. Και κυρίως η αιτιολόγηση αυτής της αδυναμίας με.... το επιχείρημα «δεν έχουμε προσωπικό».
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η Αρχή αυτή, δεν έχει ούτε το αριθμητικά αναγκαίο ούτε το ποιοτικά κατάλληλο προσωπικό για ένα τόσο σημαντικό έργο, όσο η απάντηση στο περίφημο ερώτημα του πρωθυπουργού «χρήματα υπάρχουν, το θέμα είναι να βρούμε που πάνε». Και αυτό είναι συνάμα εξοργιστικό αλλά και κωμικό για μια χώρα στην οποία και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι και το «μαύρο χρήμα» της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής είναι ο πλέον ζωηρός δείκτης της εθνικής οικονομίας.
Φοβάμαι όμως ότι η απάντηση του εν ενέργεια δικαστικού που αντικατέστησε με τις γνωστές, όχι και τόσο άμεμπτες, μεθοδεύσεις του κ. Αλογοσκούφη τον Γιώργο Ζορμπά, τείνει προς την κατηγορία του ...μαύρου χιούμορ. Παραπέμπει μάλλον στον διάλογο του Κολοκοτρώνη με τον στρατιώτη που όταν τον Ρώτησε ο Γέρος του Μοριά, γατί κάθεται και δεν πολεμά, του απάντησε ότι δεν έχει τα χρειαζούμενα.
Και τι έκανε τόσα χρόνια ο κ. πρόεδρος ώστε να εξασφαλίσει τις συνθήκες αποδοτικής λειτουργίας αυτής της Αρχής, ώστε να μην καταντήσει μια υπηρεσία ...αρχειοθέτησης φακέλων με προκλητικές υποθέσεις; Διεκδίκησε την απόσπαση στελεχών με ειδικές γνώσεις από άλλες κρατικές υπηρεσίες; Η υπέκυπτε στην άτυπη εξουσία μιας μικρής ομάδας εντός της Αρχής, που διεκδικεί το δικαίωμα να αποφασίζει ....ποιος τις ξινίζει και ποιος της μυρίζει, τόσο ώστε να λειτουργεί όχι κάτω από τη μύτη του, αλλά πάνω από το κεφάλι του;
Στη χώρα με το αναλογικώς συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων από κάθε άλλο μέλος της Ένωσης, δεν είναι κωμικό να πάσχει από ...λειψανδρία εκείνη η Αρχή που καλείται να βρει «που πάνε τα χρήματα» και δεν πάνε στον κρατικό κορβανά, με αποτέλεσμα να καλούμαστε να πληρώσουμε ακόμη περισσότερα οι πολίτες εκείνοι που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα;
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η Αρχή αυτή, δεν έχει ούτε το αριθμητικά αναγκαίο ούτε το ποιοτικά κατάλληλο προσωπικό για ένα τόσο σημαντικό έργο, όσο η απάντηση στο περίφημο ερώτημα του πρωθυπουργού «χρήματα υπάρχουν, το θέμα είναι να βρούμε που πάνε». Και αυτό είναι συνάμα εξοργιστικό αλλά και κωμικό για μια χώρα στην οποία και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι και το «μαύρο χρήμα» της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής είναι ο πλέον ζωηρός δείκτης της εθνικής οικονομίας.
Φοβάμαι όμως ότι η απάντηση του εν ενέργεια δικαστικού που αντικατέστησε με τις γνωστές, όχι και τόσο άμεμπτες, μεθοδεύσεις του κ. Αλογοσκούφη τον Γιώργο Ζορμπά, τείνει προς την κατηγορία του ...μαύρου χιούμορ. Παραπέμπει μάλλον στον διάλογο του Κολοκοτρώνη με τον στρατιώτη που όταν τον Ρώτησε ο Γέρος του Μοριά, γατί κάθεται και δεν πολεμά, του απάντησε ότι δεν έχει τα χρειαζούμενα.
Και τι έκανε τόσα χρόνια ο κ. πρόεδρος ώστε να εξασφαλίσει τις συνθήκες αποδοτικής λειτουργίας αυτής της Αρχής, ώστε να μην καταντήσει μια υπηρεσία ...αρχειοθέτησης φακέλων με προκλητικές υποθέσεις; Διεκδίκησε την απόσπαση στελεχών με ειδικές γνώσεις από άλλες κρατικές υπηρεσίες; Η υπέκυπτε στην άτυπη εξουσία μιας μικρής ομάδας εντός της Αρχής, που διεκδικεί το δικαίωμα να αποφασίζει ....ποιος τις ξινίζει και ποιος της μυρίζει, τόσο ώστε να λειτουργεί όχι κάτω από τη μύτη του, αλλά πάνω από το κεφάλι του;
Στη χώρα με το αναλογικώς συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων από κάθε άλλο μέλος της Ένωσης, δεν είναι κωμικό να πάσχει από ...λειψανδρία εκείνη η Αρχή που καλείται να βρει «που πάνε τα χρήματα» και δεν πάνε στον κρατικό κορβανά, με αποτέλεσμα να καλούμαστε να πληρώσουμε ακόμη περισσότερα οι πολίτες εκείνοι που δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου