Ο εορτασμός της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας έχει πλέον καθιερωθεί σε πολλές χώρες, ως ημέρα αναγνώρισης των επιτευγμάτων της, χωρίς διακρίσεις ως προς την εθνικότητα, την πολιτική, την οικονομική και πολιτιστική της... προέλευση.
Φέτος, το μήνυμα του εορτασμού είναι πιο επίκαιρο από κάθε άλλη χρονιά. Η γυναίκα, έχει μπει στη δίνη της κρίσης, με την ανεργία στο γυναικείο φύλλο να είναι σε υψηλά επίπεδα. Στην Κεντρική Μακεδονία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ η ανεργία στις γυναίκες αυξήθηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα.
Οι συνθήκες και οι απαιτήσεις άλλαξαν για την γυναίκα, για την οποία σήμερα (στη χώρα μας τουλάχιστον) η μεγαλύτερη «απειλή» δεν προέρχεται από την οικογένεια ή το σχολείο ή την κοινωνία, αλλά από την ανεργία. Η χειραφέτηση των γυναικών απειλείται πλέον με τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας και την ανεργία η οποία χτυπάει με περισσότερη «ευκολία» το ασθενές φύλλο. Χαρακτηριστικό είναι ότι από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων οι 295.529 είναι άνδρες (ποσοστό 42,86%) και οι 394.029 είναι γυναίκες (ποσοστό 57,14%).
Είναι γεγονός ότι η ανισότητα των δύο φύλλων στον κόσμο της απασχόλησης ανέκαθεν υπήρχε. Ωστόσο, λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω της κρίσης. Σε εποχές οικονομικής αναταραχής, οι γυναίκες βιώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις γρηγορότερα από τους άνδρες, ενώ απολαμβάνουν τα οφέλη της ανάκαμψης με πολύ πιο αργούς ρυθμούς.
Φέτος, το μήνυμα του εορτασμού είναι πιο επίκαιρο από κάθε άλλη χρονιά. Η γυναίκα, έχει μπει στη δίνη της κρίσης, με την ανεργία στο γυναικείο φύλλο να είναι σε υψηλά επίπεδα. Στην Κεντρική Μακεδονία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ η ανεργία στις γυναίκες αυξήθηκε σε πρωτόγνωρα επίπεδα.
Οι συνθήκες και οι απαιτήσεις άλλαξαν για την γυναίκα, για την οποία σήμερα (στη χώρα μας τουλάχιστον) η μεγαλύτερη «απειλή» δεν προέρχεται από την οικογένεια ή το σχολείο ή την κοινωνία, αλλά από την ανεργία. Η χειραφέτηση των γυναικών απειλείται πλέον με τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας και την ανεργία η οποία χτυπάει με περισσότερη «ευκολία» το ασθενές φύλλο. Χαρακτηριστικό είναι ότι από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων οι 295.529 είναι άνδρες (ποσοστό 42,86%) και οι 394.029 είναι γυναίκες (ποσοστό 57,14%).
Είναι γεγονός ότι η ανισότητα των δύο φύλλων στον κόσμο της απασχόλησης ανέκαθεν υπήρχε. Ωστόσο, λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω της κρίσης. Σε εποχές οικονομικής αναταραχής, οι γυναίκες βιώνουν τις αρνητικές επιπτώσεις γρηγορότερα από τους άνδρες, ενώ απολαμβάνουν τα οφέλη της ανάκαμψης με πολύ πιο αργούς ρυθμούς.
Για την ιστορία...
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας προέκυψε από τις δραστηριότητες του εργατικού κινήματος στην αρχή του 20ου αιώνα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Βόρεια Αμερική.
Το 1909, στις 28 Φεβρουαρίου, έχουμε τον πρώτο εορτασμό της Εθνικής Ημέρας της Γυναίκας. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αμερικής, αφιέρωσε την συγκεκριμένη ημέρα στην απεργία που είχαν πραγματοποιήσει οι εργαζόμενες στον χώρο της ένδυσης το 1908, κατά την διάρκεια της οποίας, οι γυναίκες είχαν διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες εργασίας τους.
Το 1910, η Σοσιαλιστική Διεθνής, σε συνεδρίαση της στην Κοπεγχάγη, καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, με διεθνή χαρακτήρα, για να τιμήσει το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών και να ενισχύσει την υποστήριξη για την εδραίωση του δικαιώματος της ψήφου για όλες τις γυναίκες, σε παγκόσμια κλίμακα. Η πρόταση έγινε δεκτή ομόφωνα, με τη συμμετοχή περισσοτέρων από 100 γυναικών από 17 χώρες, περιλαμβανομένων των τριών πρώτων γυναικών-μελών του φινλανδικού κοινοβουλίου.
Το 1911, με αφορμή τις αποφάσεις της σύσκεψης της Κοπεγχάγης, καθιερώθηκε για πρώτη φορά η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας (19 Μαρτίου) στην Αυστρία, την Δανία, την Γερμανία και την Ελβετία, όπου περισσότερες από ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες έλαβαν μέρος σε διαδηλώσεις. Εκτός από το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι», διεκδικούσαν το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και τον τερματισμό των εργασιακών διακρίσεων.
Το 1913-1914, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έγινε μηχανισμός διαμαρτυρίας κατά του Α' Παγκόσμιου Πόλεμου. Ως μέλη του Κινήματος Ειρήνης, Ρωσίδες καθιέρωσαν την πρώτη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, κάθε τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περίπου στις 8 Μαρτίου του επόμενου έτους, πραγματοποιήθηκαν πορείες γυναικών με θέμα την διαμαρτυρία κατά του πολέμου ή την έκφραση συμπαράστασης προς άλλες ακτιβιστικές ομάδες.
Το 1917, με φόντο και πάλι τον πόλεμο, γυναίκες στην Ρωσία επέλεξαν να διαμαρτυρηθούν και να απεργήσουν με σύνθημα «Ψωμί και Ειρήνη» την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου (στις 8 Μαρτίου, σύμφωνα με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο). Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Τσάρος της Ρωσίας παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση αναγνώρισε στις γυναίκες το δικαίωμα της ψήφου.
Έκτοτε η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας απέκτησε νέα παγκόσμια διάσταση σε ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Το διαρκώς αναπτυσσόμενο γυναικείο κίνημα, που ενισχύθηκε από τα τέσσερα διεθνή συνέδρια των Ηνωμένων Εθνών, συνέβαλλε στην οικοδόμηση υποστήριξης προς τα δικαιώματα των γυναικών και την συμμετοχή τους στον πολιτικό και οικονομικό στίβο.
Διαχρονικά, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, είναι μια ευκαιρία αναγνώρισης της προόδου που έχει γίνει, του αιτήματος για αλλαγές και εορτασμού του κουράγιου και της αποφασιστικότητας των απλών γυναικών, που έχουν παίξει καίριο ρόλο στην ιστορία των εθνών και των κοινωνιών.
Οργανισμών Ηνωμένων Εθνών και Ισότητα των Φύλων
Το Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών, που υπογράφηκε το 1945, ήταν η πρώτη διεθνής συμφωνία που επιβεβαίωσε την αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Από τότε, τα Ηνωμένα Έθνη βοήθησαν στην δημιουργία μιας ιστορικής κληρονομιάς διεθνών στρατηγικών, αρχών, προγραμμάτων και στόχων για την πρόοδο της θέσης της γυναίκας, παγκοσμίως.
Με την πάροδο των ετών, τα Ηνωμένα Έθνη και τα αρμόδια όργανά του έχουν προάγει την συμμετοχή των γυναικών ως ίσες με τους άνδρες, στην ανάπτυξη, την ειρήνη, την ασφάλεια και τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ενίσχυση των γυναικών εξακολουθεί να είναι ο κεντρικός στόχος των προσπαθειών του ΟΗΕ, για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων.
Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας προέκυψε από τις δραστηριότητες του εργατικού κινήματος στην αρχή του 20ου αιώνα, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στην Βόρεια Αμερική.
Το 1909, στις 28 Φεβρουαρίου, έχουμε τον πρώτο εορτασμό της Εθνικής Ημέρας της Γυναίκας. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αμερικής, αφιέρωσε την συγκεκριμένη ημέρα στην απεργία που είχαν πραγματοποιήσει οι εργαζόμενες στον χώρο της ένδυσης το 1908, κατά την διάρκεια της οποίας, οι γυναίκες είχαν διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες εργασίας τους.
Το 1910, η Σοσιαλιστική Διεθνής, σε συνεδρίαση της στην Κοπεγχάγη, καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, με διεθνή χαρακτήρα, για να τιμήσει το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών και να ενισχύσει την υποστήριξη για την εδραίωση του δικαιώματος της ψήφου για όλες τις γυναίκες, σε παγκόσμια κλίμακα. Η πρόταση έγινε δεκτή ομόφωνα, με τη συμμετοχή περισσοτέρων από 100 γυναικών από 17 χώρες, περιλαμβανομένων των τριών πρώτων γυναικών-μελών του φινλανδικού κοινοβουλίου.
Το 1911, με αφορμή τις αποφάσεις της σύσκεψης της Κοπεγχάγης, καθιερώθηκε για πρώτη φορά η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας (19 Μαρτίου) στην Αυστρία, την Δανία, την Γερμανία και την Ελβετία, όπου περισσότερες από ένα εκατομμύριο γυναίκες και άνδρες έλαβαν μέρος σε διαδηλώσεις. Εκτός από το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι», διεκδικούσαν το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και τον τερματισμό των εργασιακών διακρίσεων.
Το 1913-1914, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έγινε μηχανισμός διαμαρτυρίας κατά του Α' Παγκόσμιου Πόλεμου. Ως μέλη του Κινήματος Ειρήνης, Ρωσίδες καθιέρωσαν την πρώτη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, κάθε τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περίπου στις 8 Μαρτίου του επόμενου έτους, πραγματοποιήθηκαν πορείες γυναικών με θέμα την διαμαρτυρία κατά του πολέμου ή την έκφραση συμπαράστασης προς άλλες ακτιβιστικές ομάδες.
Το 1917, με φόντο και πάλι τον πόλεμο, γυναίκες στην Ρωσία επέλεξαν να διαμαρτυρηθούν και να απεργήσουν με σύνθημα «Ψωμί και Ειρήνη» την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου (στις 8 Μαρτίου, σύμφωνα με το Γρηγοριανό Ημερολόγιο). Τέσσερις ημέρες αργότερα, ο Τσάρος της Ρωσίας παραιτήθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση αναγνώρισε στις γυναίκες το δικαίωμα της ψήφου.
Έκτοτε η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας απέκτησε νέα παγκόσμια διάσταση σε ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Το διαρκώς αναπτυσσόμενο γυναικείο κίνημα, που ενισχύθηκε από τα τέσσερα διεθνή συνέδρια των Ηνωμένων Εθνών, συνέβαλλε στην οικοδόμηση υποστήριξης προς τα δικαιώματα των γυναικών και την συμμετοχή τους στον πολιτικό και οικονομικό στίβο.
Διαχρονικά, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, είναι μια ευκαιρία αναγνώρισης της προόδου που έχει γίνει, του αιτήματος για αλλαγές και εορτασμού του κουράγιου και της αποφασιστικότητας των απλών γυναικών, που έχουν παίξει καίριο ρόλο στην ιστορία των εθνών και των κοινωνιών.
Οργανισμών Ηνωμένων Εθνών και Ισότητα των Φύλων
Το Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών, που υπογράφηκε το 1945, ήταν η πρώτη διεθνής συμφωνία που επιβεβαίωσε την αρχή της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Από τότε, τα Ηνωμένα Έθνη βοήθησαν στην δημιουργία μιας ιστορικής κληρονομιάς διεθνών στρατηγικών, αρχών, προγραμμάτων και στόχων για την πρόοδο της θέσης της γυναίκας, παγκοσμίως.
Με την πάροδο των ετών, τα Ηνωμένα Έθνη και τα αρμόδια όργανά του έχουν προάγει την συμμετοχή των γυναικών ως ίσες με τους άνδρες, στην ανάπτυξη, την ειρήνη, την ασφάλεια και τον πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ενίσχυση των γυναικών εξακολουθεί να είναι ο κεντρικός στόχος των προσπαθειών του ΟΗΕ, για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου