Εν Ψυχρώ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Νικητής των εκλογών η αποχή, άλλο και τούτο. Πώς είναι δυνατόν στα 11 εκ. Έλληνες να ψηφίζουν τα 10, αυτό δεν το κατάλαβα.
***
Όπως και να το κάνουμε όμως η αποχή ήταν σημαντική και λογικό είναι, αφού προπαγανδίσθηκε δεόντως.
***
Δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και γενικώς οι λεγόμενοι πνευματικοί ταγοί του τόπου στήθηκαν υπέρ της αποχής. Πάμε παραλία, όχι κάλπη.
***
Κι έτσι έγινε σ’ολη την Ευρώπη, όπως χρόνια τώρα γίνεται ,αν θέλετε όχι άδικα.
***
Γιατί αυτή η Ευρώπη αντί να βαθαίνει γίνεται όλο και πιο ρηχή, λες και θέλουν να τη σβήσουν απ’το χάρτη.
***
Θα ήταν όμως διαφορετικά τα πράγματα, αν ο κάθε Μπαρόζο εκλέγονταν απ’ευθείας απ’ τους λαούς, αν η Ε.Ε. είχε κοινό υπουργικό συμβούλιο, κοινή πολιτική, κοινό στρατό κ.λ.π.
***
Το μόνο που πέτυχαν ήταν να επιβάλλουν κάποιους οικονομικούς κανόνες για να εξυπηρετούν κυρίως μονομερείς στόχους.
***
Είναι αλήθεια ότι η Ε.Ε. όπως είναι διαρθρωμένη σήμερα δεν είναι καθόλου ελκυστική για τους πολίτες. Σε όλα τα κράτη-μέλη οι ψηφοφόροι κατηύθυναν την ψήφο τους με τα μάτια στραμμένα στην εσωτερική πολιτική.
***
Οι πολίτες τιμώρησαν ή επιβράβευσαν τις τοπικές τους κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από τον ιδεολογικό, ευρωπαϊκό τους προσανατολισμό. Οι ευρωβουλευτές παρά τη σπουδαιότητα του ρόλου τους και του αξιώματός τους δεν κατάφεραν να καταξιωθούν στη συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών.
***
Η αποχή από τις ευρωκάλπες είναι πάντοτε μεγαλύτερη από τις αντίστοιχες τοπικές ή εθνικές εκλογές. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο Ευρωπαίος πολίτης σκέφτεται, δρα και κινείται στα στενά όρια ενός αναχρονιστικού κράτους που εκτρέφει με συνέπεια εθνικισμούς, ρατσισμούς και μονομερείς οικονομικούς και πολιτιστικούς επεκτατισμούς.
***
Κάτι που ασφαλώς ταυτίζεται και συμπορεύεται με τις επιδιώξεις του πέραν του Ατλαντικού συμμάχου μας που βλέπει με δυσαρέσκεια κάθε προσπάθεια πραγμάτωσης του ευρωπαϊκού ονείρου.
***
Το ευρωπαϊκό όνειρο θα δίνεται σε δόσεις, όσο το επιτρέπουν οι ΗΠΑ και οι συμβιβασμένοι ευρωπαίοι ηγέτες. Είναι αδιανόητο μετά από τόσα χρόνια να μην έχει εμπεδωθεί ακόμη στους πολίτες η ευρωπαϊκή συνείδηση. Και είναι αδιανόητο οι Ευρωπαίοι ηγέτες να μην αναλαμβάνουν τις ανάλογες πρωτοβουλίες.
***
Δυστυχώς αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα συμβαίνει σ’όλα τα κράτη-μέλη, ίσως πλην του Βελγίου. Μια μίζερη προσέγγιση των εκλογικών αποτελεσμάτων με αναφορά στο εσωτερικό και μια γενική απαξίωση της Ε.Ε. από ηγέτες και πολίτες.
***
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)