Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010 Κάτι η αμφίβολη και δύσκολη κατάσταση που διανύει η χώρα, κάτι η μετεωρολογική αστάθεια του περασμένου Σαββάτου και κάτι οι αμφιβολίες της κυρίας ..
Πολυτίμης στην απάντηση του θείου «Δεν υπάρχουν» που ακολούθησε το αίτημα: «Λεφτά για τα ψώνια της αγοράς», έπιασε πονοκέφαλος τον Αφεντούλη και αισθάνθηκε παροδική αστάθεια.
«Πολυτίμη μια ασπιρίνη!» παρακάλεσε τη σύζυγο. «Δεν έχει. Να φέρω κάποιο άλλο παυσίπονο;» ρώτησε εκείνη και στο δεξί μηνίγγι του θείου βάρεσε συναγερμός. «Ξέχασες να πάρεις ασπιρίνες;» φώναξε, υπονοώντας ότι η θεία σαμποτάρει τα γερμανικά προϊόντα μετά τη σκληρή στάση των Γερμανών απέναντι στο ελληνικό οικονομικό ζήτημα
«Δεν τη ξέρετε καλά την κυρία Πολυτίμη. Πίσω από το ήπιο και γλυκό ύφος κρύβεται τέτοιο πείσμα για όσους συμπεριφέρονται ανθελληνικώς, όπως κάποιοι Γερμανοί που έλεγαν να πουλήσουμε την Ακρόπολη. Μουλάρωσε η σύζυγος κι άντε να αγοράσει γερμανική ασπιρίνη, τη μόνη που καλμάρει τον δικό μου πονοκέφαλο» μουρμούρισε ο θείος. Στη σκέψη ότι δεν υπάρχει γιατρικό, ο συναγερμός πέρασε από το δεξί μηνίγγι στο αριστερό και στο νου του Αφεντούλη μπαστακώθηκε μια ασπιρίνη.
«Δεν άκουσες ότι υπάρχει έλλειψη κάποιων προϊόντων στην αγορά; Μεταξύ αυτών πιθανώς να είναι και η ασπιρίνη.» εξήγησε η θεία.
«Γιατί; Δεν μας δίνουν οι Γερμανοί επειδή δεν ξεπληρώσαμε όσες ήπιαμε; Θα μας αφήσουν να υποστούμε το μαρτύριο του πονοκέφαλου για να πάρουν τα δανεικά; Ωραία εισπρακτική μέθοδος! Αν την εφαρμόσουν οι εφορίες θα τελειώσουμε με τη φοροδιαφυγή!» σχολίασε ο Αφεντούλης.
«Τι λες Χριστιανέ μου; Σε βάρεσε η κρίση;» απόρησε η θεία και προσπάθησε να δώσει τις δικές της εξηγήσεις στο γεγονός. «Πιθανώς κάποια έλλειψη ασπιρινών να οφείλεται στις ανωμαλίες που παρατηρούνται στον ανεφοδιασμό της αγοράς το τελευταίο χρονικό διάστημα λόγω των κινητοποιήσεων των ιδιοκτητών φορτηγών αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης.»
«Χαμπάρι δεν πήρα!» είπε ο θείος, κρατώντας το κεφάλι με τα δυο χέρια στα μηνίγγια, μεταξύ των οποίων μια ασπιρίνη έπαιζε πιγκ πογκ!
«Που να αντιληφθείς τα προβλήματα ανεφοδιασμού της αγοράς; Στο καφενείο;» πέταξε τη μπηχτή η Πολυτίμη, εφαρμόζοντας τη λαϊκή σοφία: «Όταν έλθει με το μέλι λέγε το και μη σε μέλει». Η θεία βρήκε την ευκαιρία να παραπονεθεί για το γεγονός ότι έχει φορτωθεί όλες τις εξωτερικές υποθέσεις του σπιτιού (μαζί με τις εσωτερικές «βεβαίως βεβαίως») και ο άρχοντας Αφεντούλης «κάα..θεται» και αμπελοφιλοσοφεί στα καφενεία, αντί να φυτέψει μια δυο κληματόβεργες στην αυλή για να έχουν το δικό τους αμπέλι και να μην «ανάβει» το κεφάλι της κάθε φορά που αγοράζει σταφύλια.
«Κάτι πήρε το μάτι μου στην τηλεόραση για τις κινητοποιήσεις των φορτηγατζήδων. Ωχ!» είπε ο θείος Για το «ωχ» δεν ευθύνεται η στενότητα του κλειστού επαγγέλματος των οδικών μεταφορών δημόσιας χρήσης αλλά μια αιφνίδια σουβλιά στο δεξί μηνίγγι του Αφεντούλη. «Βρες μια ασπιρίνη και θα φυτέψω κληματαριά στην αυλή» παρακάλεσε τη σύζυγο.
«Άσε τα παρακάλια και κάνε υπομονή» απάντησε η Πολυτίμη, σκεπτόμενη σε ποιο φαρμακείο να απευθυνθεί για να αγοράσει ασπιρίνες.
«Ως πότε θα κάνω υπομονή;» ρώτησε ο θείος.
«Μέχρι να λύσουν τα χειρόφρενα τα φορτηγά» απάντησε η Πολυτίμη κι έφυγε για το φαρμακείο.
«Μαύρισαν τα μάτια μου!» φώναξε ο Αφεντούλης, δεχόμενος απανωτές σουβλιές στο αριστερό μηνίγγι. «Θα είναι από τη μαύρη σημαία που κρέμασαν οι απεργοί στον Άγνωστο Στρατιώτη! Να μη βλέπεις πολύ τηλεόραση και να μην σιγοντάρεις, τραγουδώντας μαζί τους τον Εθνικό Ύμνο.» απάντησε η Πολυτίμη, από την αυλή.
Η θεία γύρισε σε λίγο, κρατώντας ένα κουτί ασπιρίνες. Ο Αφεντούλης ήπιε μία και μόλις άρχισε να καλμάρει ο πονοκέφαλος ρώτησε: «Όταν τελειώσει το κουτί τι θα κάνω;»
«Προβλέπονται συχνοί πονοκέφαλοι;» απόρησε η Πολυτίμη.
«Όχι αλλά λέω, αν…» προσπάθησε να εξηγήσει ο θείος και η σύζυγος τον καταχέριασε, λέγοντας: «Να ρωτήσεις τους μεταφορείς δημόσιας χρήσης!»
«Θα ξέρουν;» απόρησε ο Αφεντούλης, με της σειρά του.
«Ας ρωτήσουν τον άγνωστο Στρατιώτη!» είπε η θεία και ξαναέφυγε στην αγορά για τα υπόλοιπα ψώνια.
Ο θείος αναζητεί τώρα καλής ποιότητας κληματόβεργες για να τις φυτέψει στην αυλή γιατί ότι υποσχεθεί κανείς στην Πολυτίμη, όταν έχει πονοκέφαλο, το βρίσκει μπροστά, όταν του περάσει. Ορκίστηκε μάλιστα να μην ξανατραγουδήσει τον Εθνικό Ύμνο για χάρη συντεχνιακών διεκδικήσεων διότι ο «Άγνωστος Στρατιώτης» δεν είναι κλειστό επάγγελμα αλλά εθνικό λειτούργημα. Μάλιστα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου