ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 Απριλίου 2010
Του Γιώργου Λακόπουλου
Αυτό δεν το είχε προβλέψει κανείς στη Ν.Δ. Υπάρχουν ορισμένες περιοχές της χώρας στις οποίες δεν επιτρέπεται να ταξιδέψει ο πρόεδρος του κόμματος Αντώνης Σαμαράς. Είναι ανεπιθύμητος; Τουναντίον. Απλώς εκεί υπάρχουν ανεπιθύμητοι. Τοπικοί κομματικοί παράγοντες που δεν θα τους ...ήθελε ούτε ως ακροατές στις ομιλίες του. Πόσω μάλλον να έρθουν έτσι τα πράγματα και να του προκύψουν και φωτογραφίες με χειραψίες μαζί τους.
Μια από αυτές τις περιοχές είναι η Ρόδος. Οπως υπενθύμισε ο «Μικροπολιτικός», εκεί υπάρχει ο Παυλίδης. Δεν το έλαβαν υπόψη όσοι έβαλαν στην προεδρική ατζέντα προσυνέδριο στο Κάστρο των Ιπποτών. Και τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την εφιαλτική ανάμνηση της εικόνας με το σηκωμένο δάκτυλο του Τέλη, που αποδιοργάνωσε ακόμη περισσότερο το περσινό καλοκαίρι τη φθίνουσα κυβέρνηση Καραμανλή.
Η περίπτωση Παυλίδη φέρνει τον πρόεδρο της Ν.Δ. αντιμέτωπο με το πιο μεγάλο πρόβλημά του αυτή την περίοδο. «Αυτοί που πλήγωσαν την παράταξη» κυκλοφορούν ακόμη με την κονκάρδα του κομματικού μέλους. Τους δείχνει, αλλά ονόματά τους δεν έχουν βγει ακόμη από τα προεδρικά χείλη. Και ο «φάκελός» τους δεν απασχόλησε κανένα κομματικό όργανο. Οι πιο πολλοί θα εμφανιστούν καμαρωτοί καμαρωτοί και στο συνέδριο. Το απαγορευτικό που θα τους έκοβε τη φόρα, ακόμη δεν υπάρχει.
Οσο αργούν αυτά τα πράγματα τόσο κακοφορμίζουν. Η Ν.Δ. δεν έχει τίποτε από αυτά που χρειάζεται για να αρχίσει η «εποχή Σαμαρά». Χρειάζεται καινούργια πρόσωπα. Αλλά στο κάδρο υπάρχουν πάντα οι πιο καλτ φιγούρες της ύστερης καραμανλικής εποχής. Χρειάζεται λίφτινγκ στην πολιτική της. Αλλά πρωί και βράδυ στα κανάλια ηχεί η ρητορική της παρακμής. Χρειάζεται ιδεολογική αναπτέρωση. Αλλά στριμώχνεται στην εξ αδιαιρέτου πολυκατοικία με τον Καρατζαφέρη. Χρειάζεται και οργανωτική ανασυγκρότηση. Αλλά ούτε τον επικεφαλής της επιλογής του στην ΟΝΝΕΔ δεν μπορεί να εκλέξει ο πρόεδρος. Με άλλα λόγια, έχει ανάγκη να φύγει προς το μέλλον.
Αλλά μόνο ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μιλάει για κατεδάφιση των συμβόλων που τη δένουν με το παρελθόν της. Οι καυτές πατάτες μετακυλίονται από προσυνέδριο σε προσυνέδριο, ανά την επικράτεια. Και ο Αντώνης Σαμαράς κινδυνεύει στο τέλος να γίνει όπως έλεγε η Γκόλντα Μέιρ για τον Μωυσή: «Περιέφερε τους Ισραηλίτες επί σαράντα χρόνια στην έρημο και στο τέλος τούς πήγε στο μόνο μέρος της Μέσης Ανατολής που δεν έχει πετρέλαιο».(ΝΕΑ)
Μια από αυτές τις περιοχές είναι η Ρόδος. Οπως υπενθύμισε ο «Μικροπολιτικός», εκεί υπάρχει ο Παυλίδης. Δεν το έλαβαν υπόψη όσοι έβαλαν στην προεδρική ατζέντα προσυνέδριο στο Κάστρο των Ιπποτών. Και τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την εφιαλτική ανάμνηση της εικόνας με το σηκωμένο δάκτυλο του Τέλη, που αποδιοργάνωσε ακόμη περισσότερο το περσινό καλοκαίρι τη φθίνουσα κυβέρνηση Καραμανλή.
Η περίπτωση Παυλίδη φέρνει τον πρόεδρο της Ν.Δ. αντιμέτωπο με το πιο μεγάλο πρόβλημά του αυτή την περίοδο. «Αυτοί που πλήγωσαν την παράταξη» κυκλοφορούν ακόμη με την κονκάρδα του κομματικού μέλους. Τους δείχνει, αλλά ονόματά τους δεν έχουν βγει ακόμη από τα προεδρικά χείλη. Και ο «φάκελός» τους δεν απασχόλησε κανένα κομματικό όργανο. Οι πιο πολλοί θα εμφανιστούν καμαρωτοί καμαρωτοί και στο συνέδριο. Το απαγορευτικό που θα τους έκοβε τη φόρα, ακόμη δεν υπάρχει.
Οσο αργούν αυτά τα πράγματα τόσο κακοφορμίζουν. Η Ν.Δ. δεν έχει τίποτε από αυτά που χρειάζεται για να αρχίσει η «εποχή Σαμαρά». Χρειάζεται καινούργια πρόσωπα. Αλλά στο κάδρο υπάρχουν πάντα οι πιο καλτ φιγούρες της ύστερης καραμανλικής εποχής. Χρειάζεται λίφτινγκ στην πολιτική της. Αλλά πρωί και βράδυ στα κανάλια ηχεί η ρητορική της παρακμής. Χρειάζεται ιδεολογική αναπτέρωση. Αλλά στριμώχνεται στην εξ αδιαιρέτου πολυκατοικία με τον Καρατζαφέρη. Χρειάζεται και οργανωτική ανασυγκρότηση. Αλλά ούτε τον επικεφαλής της επιλογής του στην ΟΝΝΕΔ δεν μπορεί να εκλέξει ο πρόεδρος. Με άλλα λόγια, έχει ανάγκη να φύγει προς το μέλλον.
Αλλά μόνο ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μιλάει για κατεδάφιση των συμβόλων που τη δένουν με το παρελθόν της. Οι καυτές πατάτες μετακυλίονται από προσυνέδριο σε προσυνέδριο, ανά την επικράτεια. Και ο Αντώνης Σαμαράς κινδυνεύει στο τέλος να γίνει όπως έλεγε η Γκόλντα Μέιρ για τον Μωυσή: «Περιέφερε τους Ισραηλίτες επί σαράντα χρόνια στην έρημο και στο τέλος τούς πήγε στο μόνο μέρος της Μέσης Ανατολής που δεν έχει πετρέλαιο».(ΝΕΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου