ΣΑΒΒΑΤΟ 6-3-2010
Το θέμα των ημερών μας είναι οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, το οικονομικό έλλειμμα της χώρας μας, το επερχόμενο πρόγραμμα λιτότητας και όλα τα γνωστά...
Πιστεύω όμως, πως κάθε άλλο παρά ποτέ, το θέμα των ημερών μας και το ζήτημα της επικαιρότητάς μας είναι η διαφθορά, οι διαπλοκές, τα συνεχόμενα σκάνδαλα.
Ναι, για τώρα μιλάω!
Η σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό δεν είναι αποτέλεσμα ούτε μίας μόνο πολιτικής που κάποτε.......
ασκήθηκε, ούτε αποτέλεσμα μίας μόνο κυβέρνησης. Είναι το άθλιο αποτέλεσμα ενός άσοφου τρόπου διαχείρισης των κοινών. Εξάλλου, δεν είναι πρώτη φορά που η χώρα μας αναγκάζεται να πει «Δεν έχω».
Δεν πιστεύω πως μονάχα η κακή διαχείριση των οικονομικών και η χρήση τους δημοσίου χρήματος για προσωπικά οφέλη από κάποιους, οδήγησε την οικονομία της Ελλάδας σ' αυτό το δρόμο.Ναι, για τώρα μιλάω!
Η σημερινή κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό δεν είναι αποτέλεσμα ούτε μίας μόνο πολιτικής που κάποτε.......
ασκήθηκε, ούτε αποτέλεσμα μίας μόνο κυβέρνησης. Είναι το άθλιο αποτέλεσμα ενός άσοφου τρόπου διαχείρισης των κοινών. Εξάλλου, δεν είναι πρώτη φορά που η χώρα μας αναγκάζεται να πει «Δεν έχω».
Η νοοτροπία του «δε βαριέσαι», του «εμείς να 'μαστε καλά», η νοοτροπία της αδιαφορίας και του ωχαδερφισμού. Η νοοτροπία του «ας διορθωθούν οι άλλοι πρώτα», ο εφησυχασμός της σκέψης πως «η κόλαση είναι πάντα οι άλλοι», είναι κάποιοι από τους λόγους, πιστεύω, που εμείς σήμερα ως Έλληνες λέμε στην Ευρώπη «Δεν έχουμε».
Και προς θεού, μην πάει το μυαλό σας μονάχα στους πολιτικούς. Αν κάτι πάει στραβά μέσα στην κοινωνία που ζούμε, μέσα σ' όλους φταίμε κι εμείς. Εσύ κι εγώ. Εσύ κι εγώ είμαστε κομμάτι της κοινωνίας. Αν θέλουμε να δούμε τι πάει στραβά, αρκεί να κοιταχτούμε στον καθρέφτη! Τότε ίσως τα πράγματα αλλάξουν.
Αν υπάρχει διαφθορά στην πολιτική ίσως να φταίμε κι εμείς οι πολίτες, που πιθανότατα δεν παίξαμε τον ρόλο των πολιτών, αλλά παίξαμε των ρόλο των ιδιωτών-θεατών. Αν κάποιοι κλέψανε και καταχράστηκαν το δημόσιο χρήμα, μαζί μ' εκείνους που κλέψανε, φταίξαμε κι εμείς που τους ανεχτήκαμε. Η απάθεια και η σιωπή είναι συνενοχή. Ας πάψουμε να κατηγορούμε πάντα τους άλλους, και ας δούμε τι μερίδιο ευθύνης αναλογεί και σ' εμάς, τους "απλούς" πολίτες, όπως συνηθίζουμε να λέμε.
Είναι πανεύκολο να καταφεύγουμε σε γενικότητες του τύπου «όλα τα φταίνε εκείνοι» ή «όλα τα φταίνε οι άλλοι»! Το θέμα είναι όμως πως, συνήθως, μετά από φράσεις τέτοιου είδους ακολουθεί η σιωπή. Και ακολουθεί η σιωπή επειδή δεν υπάρχει λογική σ' αυτές τις φράσεις, και δεν θα υπάρξει ποτέ λογική, παρά μόνο αν μέσα στους «άλλους» και τους «εκείνους» βάλουμε και τον δικό μας εαυτό.
Όχι, ο ρόλος μας ως πολίτες δεν είναι να παρακολουθούμε μονάχα ειδήσεις και να βγάζουμε συμπεράσματα. Ο ρόλος μας ποτέ δεν ήταν αυτός! Η Αθήνα του Περικλή δεν αποτελούνταν ποτέ από τέτοιους πολίτες.
Το γεγονός ότι πλέον ο πολίτης που ασχολείται με κάτι παραπάνω από τις "προβλεπόμενες" υποχρεώσεις του, χωρίς να έχει καμιά κομματική ιδιότητα, θεωρείται εξαιρετικά μικρή μειοψηφία, εξηγεί το γιατί η απάθεια και η αποχή από τα κοινά αποτελεί γενική εικόνα. Η έννοια του πολίτη δεν θα έπρεπε να είναι ηρωοποιημένη! Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ο όρος "ενεργός πολίτη", γιατί ο "πολίτης" ως εξ ορισμού είναι ενεργός, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι.(pierikoiantilaloi.gr)
Μαρία-Χαρά Καρυπίδου.- μαθήτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου