ΟΠΩΣ Ο π. Αντώνιος ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ!
Εισαγωγικά και πριν σας παραδώσουμε στην ζεστή και ανθρώπινη πλευρά των καθάριων και χωρίς φτιασίδωμα λόγων του πατρός Αντωνίου Παπανικολάου, ενός νεαρού κληρικού που από το 1998 τον παρακολουθώ λόγω του ρεπορτάζ, μέσα από τις σπάνιες συνεντεύξεις και παρουσίες του στα Media τα οποία και αποφεύγει -και πολύ καλά κάνει- με πιο γνωστή την συνέντευξη στον
Σταύρο Θεοδωράκη ΣΤΑ ΝΕΑ(τον Σεπτέμβριο του 2008) στην οποία μιλά με λόγια καρδιάς όπως ο σκληρός αλλά πύρινος λόγος του Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου προς τον Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριο όταν πληροφορήθηκε το περιεχόμενο της απάντησης του Αρχ. Αμερικής προς τον Θείο των 12χρονων παιδιών από την Κινσάσα,
Επιστολή και παρέμβαση που επίσης συγκλόνισε και άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων (πιστών και μη) διότι - και ορθώς- κρίνει τον Επίσκοπον Εις Τύπον και Εικόνα Χριστού για αντιμετώπιση του όλου ζητήματος, ασχέτως όλων των λοιπών άλλων παράπλευρων θεμάτων που στην συνέχεια ανέκυψαν μέσα από την δημοσιογραφική έρευνα και το ρεπορτάζ για αυτή την συγκλονιστική υπόθεση που έμελλε να καταδείξει πολλά για τα εσώτερα της Ελληνικής Κοινότητας και της Ιέρας Αρχ. Αμερικής στις ΗΠΑ... .......Να αποκαλύψει ακόμα περισσότερα, όπως θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας πολλά στοιχεία που πράγματι θα συγκλονίσουν και θα ανατρέψουν πολλά από τα μέχρι σήμερα «στοιχεία» που «αποκάλυψε» στην γενικότερη παρουσίαση του θέματος των δυο παιδιών από την εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ (από της 8 01 2010 μέχρι και της 16/17 01 2010) και πώς κομμάτι - κομμάτι συνδέεται το πάζλ της επιχείρησης «ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧ. ΑΜΕΡΙΚΗΣ - ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ» όπως είδαμε να τιτλοφορούνται σε πολλά από τα υπόγεια και σκοτεινά «συγκοινωνούντα συμφέροντα» στον ευρύτερο εκκλησιαστικό χώρο το όλο θέμα όταν αναδημοσιεύθηκε σε ελάχιστες ιστοσελίδες στην Ελλάδα -τόσες που ευτυχώς απλά έδειξαν ποιοι και με ποιους μιλάνε... ποιοι σχεδιάζουν ίντριγκες και δολοπλοκίες στα εκκλησιαστικά πράγματα όχι μόνο της Ιεράς αρχ. Αμερικής αλλά και αλλού...
Τα ίδια πρόσωπα δηλαδή ήταν αυτά που αναπαρήγαν στην Ελλάδα -χωρίς να ελέγξουν και διασταυρώσουν ως όφειλαν - και το υποτιθέμενο ροζ σκάνδαλο στην Θεολογική σχολή της Βοστώνης το 1997 προκειμένου να εκδιωχθεί ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων με την γνωστή κατάληξη. Σκάνδαλο το οποίο 13 χρόνια μετά ο ίδιος άνθρωπος που το έστησε το «μάζευε χωρίς αιδώ και αισχύνη! Τα ίδια άτομα που με άλλη περιβολή και άλλον μανδύα ήταν που σταύρωναν επί 12 συνεχή έτη τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο τότε που συλλήβδην τον κατηγορούσαν για τα, όπως εν συνεχεία αποδείχθηκε ανύπαρκτα οικονομικά σκάνδαλα.
Μια τραγική υπόθεση, που με την θετική εξέλιξη της {να πάνε με την σύμφωνη γνώμη και συγκατάθεση της μητέρας στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ}, την οποία ξετυλίγουμε από σήμερα ενώπιον σας λεπτό προς λεπτό ευτυχώς θετικής εξέλιξης παρουσιάζοντας τους βασικούς πρωταγωνιστές της απρόσμενης και απροσδόκητης -για πολλούς και κυρίως για εκείνους που υποκίνησαν το όλο θέμα με σκοτεινές και ύποπτες σκοπιμότητες αλλά και δόλιες μεθοδεύσεις που θα δούμε step by step με στοιχεία και ντοκουμέντα στην συνέχεια της έρευνας.
Δίνουμε το βήμα σήμερα στους δυο πρωταγωνιστές που από την πρώτη στιγμή που τους ζητήσαμε την βοήθεια και υποστήριξη τους έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ότι δεν έκανε ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος με πρόσχημα ο πρώτος, την υπηκοότητα και οι δεύτεροι άμεσα εμπλεκόμενοι στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου-εξαιρουμένων των μελών του ΔΣ του οικοτροφείου αυτό τονίζεται όλως ιδιαιτέρως- την συνεχή ολιγωρία και καθυστέρηση δράσεων και ενεργειών τις οποίες ήδη αναλύσαμε και παρουσιάσαμε πολύ απλά σε προηγούμενο άρθρο ανάλυση μας.
Δυο πρόσωπα κλειδιά στην επίλυση του πιο τραγικού ίσως προβλήματος που έπληξε την Ιερά Αρχ. Αμερικής και την 10ετη ποιμαντορική σχεδόν αδιατάραχη πορεία του Μητρ. Αμερικής κ. Δημητρίου. Από την μια ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου και η διευθύντρια εθελόντρια στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ο ιδρυτής, και εμπνευστής της ίδρυσης αυτής της ξεχωριστής ΜΚΟ με τεράστιο έργο και από την άλλη η καρδιά και ο πυλώνας στήριξης αυτού του αληθινού με ανθρώπινο πρόσωπο έργου κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη, διευθύντρια της Κιβωτού που με αυταπάρνηση και ειδική εντολή και αποστολή από το πρωί της 14ης Ιανουαρίου (010) έχει αναλάβει την διεκπεραίωση κάθε λεπτομέρειας που αφορά στην μετάβαση των δυο παιδιών από την Κινσάσα στην Αθήνα στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Σταύρο Θεοδωράκη ΣΤΑ ΝΕΑ(τον Σεπτέμβριο του 2008) στην οποία μιλά με λόγια καρδιάς όπως ο σκληρός αλλά πύρινος λόγος του Μητροπολίτη Ικονίου Θεόληπτου προς τον Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριο όταν πληροφορήθηκε το περιεχόμενο της απάντησης του Αρχ. Αμερικής προς τον Θείο των 12χρονων παιδιών από την Κινσάσα,
Επιστολή και παρέμβαση που επίσης συγκλόνισε και άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων (πιστών και μη) διότι - και ορθώς- κρίνει τον Επίσκοπον Εις Τύπον και Εικόνα Χριστού για αντιμετώπιση του όλου ζητήματος, ασχέτως όλων των λοιπών άλλων παράπλευρων θεμάτων που στην συνέχεια ανέκυψαν μέσα από την δημοσιογραφική έρευνα και το ρεπορτάζ για αυτή την συγκλονιστική υπόθεση που έμελλε να καταδείξει πολλά για τα εσώτερα της Ελληνικής Κοινότητας και της Ιέρας Αρχ. Αμερικής στις ΗΠΑ... .......Να αποκαλύψει ακόμα περισσότερα, όπως θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας πολλά στοιχεία που πράγματι θα συγκλονίσουν και θα ανατρέψουν πολλά από τα μέχρι σήμερα «στοιχεία» που «αποκάλυψε» στην γενικότερη παρουσίαση του θέματος των δυο παιδιών από την εφημερίδα ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ (από της 8 01 2010 μέχρι και της 16/17 01 2010) και πώς κομμάτι - κομμάτι συνδέεται το πάζλ της επιχείρησης «ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧ. ΑΜΕΡΙΚΗΣ - ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ» όπως είδαμε να τιτλοφορούνται σε πολλά από τα υπόγεια και σκοτεινά «συγκοινωνούντα συμφέροντα» στον ευρύτερο εκκλησιαστικό χώρο το όλο θέμα όταν αναδημοσιεύθηκε σε ελάχιστες ιστοσελίδες στην Ελλάδα -τόσες που ευτυχώς απλά έδειξαν ποιοι και με ποιους μιλάνε... ποιοι σχεδιάζουν ίντριγκες και δολοπλοκίες στα εκκλησιαστικά πράγματα όχι μόνο της Ιεράς αρχ. Αμερικής αλλά και αλλού...
Τα ίδια πρόσωπα δηλαδή ήταν αυτά που αναπαρήγαν στην Ελλάδα -χωρίς να ελέγξουν και διασταυρώσουν ως όφειλαν - και το υποτιθέμενο ροζ σκάνδαλο στην Θεολογική σχολή της Βοστώνης το 1997 προκειμένου να εκδιωχθεί ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων με την γνωστή κατάληξη. Σκάνδαλο το οποίο 13 χρόνια μετά ο ίδιος άνθρωπος που το έστησε το «μάζευε χωρίς αιδώ και αισχύνη! Τα ίδια άτομα που με άλλη περιβολή και άλλον μανδύα ήταν που σταύρωναν επί 12 συνεχή έτη τον νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο τότε που συλλήβδην τον κατηγορούσαν για τα, όπως εν συνεχεία αποδείχθηκε ανύπαρκτα οικονομικά σκάνδαλα.
Μια τραγική υπόθεση, που με την θετική εξέλιξη της {να πάνε με την σύμφωνη γνώμη και συγκατάθεση της μητέρας στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ}, την οποία ξετυλίγουμε από σήμερα ενώπιον σας λεπτό προς λεπτό ευτυχώς θετικής εξέλιξης παρουσιάζοντας τους βασικούς πρωταγωνιστές της απρόσμενης και απροσδόκητης -για πολλούς και κυρίως για εκείνους που υποκίνησαν το όλο θέμα με σκοτεινές και ύποπτες σκοπιμότητες αλλά και δόλιες μεθοδεύσεις που θα δούμε step by step με στοιχεία και ντοκουμέντα στην συνέχεια της έρευνας.
Δίνουμε το βήμα σήμερα στους δυο πρωταγωνιστές που από την πρώτη στιγμή που τους ζητήσαμε την βοήθεια και υποστήριξη τους έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν ότι δεν έκανε ούτε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος με πρόσχημα ο πρώτος, την υπηκοότητα και οι δεύτεροι άμεσα εμπλεκόμενοι στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου-εξαιρουμένων των μελών του ΔΣ του οικοτροφείου αυτό τονίζεται όλως ιδιαιτέρως- την συνεχή ολιγωρία και καθυστέρηση δράσεων και ενεργειών τις οποίες ήδη αναλύσαμε και παρουσιάσαμε πολύ απλά σε προηγούμενο άρθρο ανάλυση μας.
Δυο πρόσωπα κλειδιά στην επίλυση του πιο τραγικού ίσως προβλήματος που έπληξε την Ιερά Αρχ. Αμερικής και την 10ετη ποιμαντορική σχεδόν αδιατάραχη πορεία του Μητρ. Αμερικής κ. Δημητρίου. Από την μια ο πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου και η διευθύντρια εθελόντρια στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ο ιδρυτής, και εμπνευστής της ίδρυσης αυτής της ξεχωριστής ΜΚΟ με τεράστιο έργο και από την άλλη η καρδιά και ο πυλώνας στήριξης αυτού του αληθινού με ανθρώπινο πρόσωπο έργου κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη, διευθύντρια της Κιβωτού που με αυταπάρνηση και ειδική εντολή και αποστολή από το πρωί της 14ης Ιανουαρίου (010) έχει αναλάβει την διεκπεραίωση κάθε λεπτομέρειας που αφορά στην μετάβαση των δυο παιδιών από την Κινσάσα στην Αθήνα στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
Οι δυο άνθρωποι που απογύμνωσαν και ξεγύμνωσαν το οικοδόμημα που λέγεται Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής, με το ίδιο το έργο τους το οποίο οφείλει και πρέπει να γίνει όχι απλώς παράδειγμα προς μίμηση για το συνολικό κοινωνικό και φιλανθρωπικό- πάντα υπό προϋποθέσεις όπως αποδείχθηκε - έργο της μεγαλύτερης και πλουσιότερης οικονομικά εύρωστης Επαρχίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ίσως από τις μεγαλύτερες Ορθόδοξες Επαρχίες στον κόσμο, αλλά και αντικείμενο ευρύτερου προβληματισμού για το (υπαρκτό ή ανύπαρκτο αυτό είναι άλλο θέμα) κοινωνικό, προνοιακό και φιλανθρωπικό έργο της ιεράς Αρχ. Αμερικής 
Από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκαν το ιστορικό της υποθέσεως, όταν τους ζητήσαμε την βοήθεια τους σε λιγότερο από οκτώ ώρες είχαν επικοινωνήσει με την μητέρα. Είχαν πάρει όλο το ιστορικό της υπόθεσης. Είχαν ενημερωθεί πλήρως για την υγεία της μητέρας. Είχαν ενημερωθεί αφενός για την συνολική κατάσταση των δυο παιδιών και αφετέρου είχαν δραστηριοποιηθεί για τις βασικές ανάγκες και ότι άλλο χρειάζεται για προετοιμαστούν για το ταξίδι που θα αλλάξει την ζωή του Κώστα και του Δημήτρη-των δυο παιδιών από την Κινσάσα-, έχοντας προβλέψει αν χρειαστεί και παραστεί ανάγκη ακόμα και συνοδό να πάει να τα παραλάβει στην Κινσάσα! Είχαν μιλήσει με τους ανθρώπους στην Ελληνική κοινότητα στην Κινσάσα. Είχαν επικοινωνήσει με τον δήμαρχο αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη για να εγγραφούν τα δυο 12χρονα στο δημοτολόγιο του δήμου αθηναίων ώστε να εισέλθουν στην Ελλάδα ως Αθηναίοι πολίτες.
Είχαν -και συνεχίζουν- εγκαταστήσει μόνιμη επικοινωνία με Νέα Υόρκη και Κινσάσα και παράλληλα ενεργοποιούσαν ανθρώπους της κοινωνικής μέριμνας στην Κιβωτό του Κόσμου για να ενεργούν ως προς τα γραφειοκρατικά ζητήματα. Είχαν βρει τα πρώτα έξοδα που θα χρειαστούν για την μετάβαση των παιδιών στην Ελλάδα ( +εισιτήρια) έχοντας προβλέψει και έκτακτο βοήθημα και δώρο για την βαριά ασθενούσα Florans την Μητέρα των δυο αγοριών. Μέσα σε λιγότερο από ένα 48ωρο είχαν όπως θα λέγαμε κινήσει γη και ουρανό για να βοηθήσουν στα αλήθεια με πράξεις έργα και όχι λόγια! Χωρίς καθυστερήσεις. Χωρίς προσχήματα. Χωρίς προβλήματα ακόμα και αν έχουν δεν τα αναφέρουν.
Είχαν και συνεχίζουν να κάνουν, εν ολίγοις όσα θα έπρεπε να είχαν κάνει εδώ και οκτώ μήνες-από τότε που πληροφορήθηκαν για την ύπαρξη αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας από τον Θείο των παιδιών στις ΗΠΑ, έστω και με τις αντιφατικές πράξεις, ενέργειες αλλά και πληροφορίες του, όπως θα αποκαλυφθεί εν συνεχεία- πλησίασε τους ιθύνοντες στην Ιερά αρχιεπισκοπή Αμερικής και στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου. Μέσα σε λιγότερο από 48ώρες ο π. Αντώνιος και η Μαρίνα Κατσίμπαλη -δυο άγνωστοι σε εμάς άνθρωποι- έπραξαν όσα θα έκαναν σα να μας γνώριζαν χρόνια πριν... Όλες αυτές τις ημέρες που παρακολουθούμε από κοντά την εξέλιξη της υπόθεσης είδαμε να συντελούνται -και σας διαβεβαιώνουμε παρακολουθούμε νύχτα μέρα το ρεπορτάζ και την εξέλιξη του με ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας Κινσάσα και Νέα Υόρκη- πράξεις και έργα ανθρώπων που δείχνουν μόνο ένα πράγμα:
Πράξεις και μεγαλείο ανθρώπινης ψυχής. Δείχνουν Ανθρώπους, απλούς, λιτούς και σεμνούς χωρίς μεγάλα σχήματα και αξιώματα, χωρίς δόξες, χωρίς πολυτελή γραφεία, χωρίς πλούτο και χλιδή, χωρίς οποιασδήποτε μορφής εξουσίας παρά μόνο υπηρέτες της υπέρτατης εντολής. Της Αγάπης. Ανθρώπους που ξέρουν ότι το Πρόσωπο είναι η ζωντανή εικόνα του Θεού, που άλλες φορές μας χτυπά την πόρτα μέσα από τις πιο απίθανες περιπτώσεις και γεγονότα και άλλες πάλι περνά από μπροστά μας μέσα από τον πόνο. Την πείνα. Την δυστυχία. Την θλίψη. Ανθρώπους και μεγαλείο καρδιάς που δύσκολα βρίσκεις σε τεράστια «πνευματικά» δήθεν και «ιερά» καθιδρύματα που τελικά κατάντησαν να βλέπουν την διακονία και το λειτούργημα στο Θεό, επάγγελμα με το ρολόι στο χέρι.
Ανθρώπους που ζουν και ενεργούν απρόσωπα μέσα σε αυτούς του πολυδαίδαλους πνευματικούς δήθεν οργανισμούς που ενώ έργο και αποστολή ύπαρξης τους θα έπρεπε να είναι η βοήθεια και η διακονία του Ανθρώπου καθώς ο Θεός έγινε Άνθρωπος, έχουν κάνει την φιλανθρωπία επάγγελμα και έχουν το θράσος να ξεστομίζουν φράσεις εντός των γραφείων που τους κτίζει ο Λαός της Εκκλησίας του Θεού με τον οβολό το υστέρημα ή το περίσσευμα του «εδώ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα» ή ακόμα χειρότερα να δηλώνουν αδυναμία υποστήριξης και βοηθείας σε δυο ανήλικα παιδιά λόγω υπηκοότητας...
Εδώ και λίγα 24ωρα υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και υποστήριξης προς την βαριά ασθενούσα μητέρα.
Υπερπηδώντας κάθε γραφειοκρατική διαδικασία αφού Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ εκ του καταστατικού ιδρύσεως της ως ΜΚΟ δέχεται μόνον παιδιά μονογονεϊκών παιδιών. Και το τονίζουμε αυτό ακριβώς διότι η υγεία της Μητέρας των παιδιών είναι πλέον γνωστή με προδιαγεγραμμένο το τέλος... που πλησιάζει... κινήθηκαν με ταχύτητα που ξεπερνά οργανισμούς που μπορούν να κινούνται με την οικονομική άνεση προϋπολογισμών εκατομμυρίων αλλά ως φαίνεται δεν διαθέτουν αληθινούς Ανθρώπους...
Ανθρώπους που μπορούν βλέπουν και να αντιμετωπίζουν τον πόνο και την δυστυχία όπως συμβαίνει στην μικρή και φτωχή αλλά με το τεράστιο συγκριτικά έργο από ιδρύσεως της «ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» που ίδρυσε και έστησε εξ ολοκλήρου ο Χιώτης στην καταγωγή πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου...
Ο άνθρωπος που έχει κάνει έργο και πράξη ζωής και Ιερή Αποστολή και καθήκον καθημερινό όχι μόνο την περίθαλψη και την φιλοξενία αλλά και την μάθηση, τις σπουδές, την ανατροφή και κυρίως να παρέχει αυτό που η ζωή στέρησε σε παιδιά ενός κατώτερου θεού, όπως ο Κώστας και ο Δημήτρης από την Κινσάσα της Αφρικής που από την πρώτη μέρα που τα ματάκια τους είδα το φως του κόσμου -όπως συμβαίνει με εκατομμύρια άλλα παιδάκια σε αυτή την σκοτεινή πλευρά του πλανήτη μας καθημερινά θερίζει η πείνα, η δυστυχία. Οι ασθένειες. Η μαλάρια και άλλες ασθένειες που θανατώνουν εκατομμύρια παιδάκια στον κόσμο μας.
Καταδεικνύοντας με την αμεσότητα, την απλότητα, την σεμνότητα, την θέληση, την αποφασιστικότητα, την υπέρβαση του Εγώ, την αυτοθυσία αλλά κυρίως την έμπρακτη απόδειξη ότι όταν κάποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί και βρίσκει τον τρόπο να μπορεί να υπερβεί κάθε είδους δυσκολία, όπως χαρακτηριστικά μας λέγει ο ιεροδιάκονος π. Αντώνιος Παπανικολάου στην αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Αυτές τις ημέρες μέσα από το τηλέφωνο αλλά και το αποτέλεσμα των δράσεων και των πράξεων του γνώρισα ένα κληρικό εκτός από σεμνό και ταπεινό αλλά και έναν αληθινό διάκονο της αγάπης. Έναν κληρικό, όπως θα θέλαμε να ακούμε και να βιώνουμε κάθε κληρικό στην Εκκλησία μας. γνώρισα και έμαθα ένα κληρικό που πάντοτε θαύμαζα και παρακολουθούσα αθόρυβα και χωρίς ποτέ να έχω αναπτύξει καμία διαπροσωπική σχέση απολύτως μαζί του, αλλά πάντοτε διακριτικά και από μακριά, όπως κάθε φορά που αντιλαμβάνομαι ότι κάπου έργο και ουσία, στέκομαι και παρακολουθώ από μακριά. Θαυμάζω και χαίρομαι γιατί η προσφορά τέτοιων ανθρώπων είναι η αληθινή απόδειξη της Αγάπης του Θεού στον Άνθρωπο.
Από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκαν το ιστορικό της υποθέσεως, όταν τους ζητήσαμε την βοήθεια τους σε λιγότερο από οκτώ ώρες είχαν επικοινωνήσει με την μητέρα. Είχαν πάρει όλο το ιστορικό της υπόθεσης. Είχαν ενημερωθεί πλήρως για την υγεία της μητέρας. Είχαν ενημερωθεί αφενός για την συνολική κατάσταση των δυο παιδιών και αφετέρου είχαν δραστηριοποιηθεί για τις βασικές ανάγκες και ότι άλλο χρειάζεται για προετοιμαστούν για το ταξίδι που θα αλλάξει την ζωή του Κώστα και του Δημήτρη-των δυο παιδιών από την Κινσάσα-, έχοντας προβλέψει αν χρειαστεί και παραστεί ανάγκη ακόμα και συνοδό να πάει να τα παραλάβει στην Κινσάσα! Είχαν μιλήσει με τους ανθρώπους στην Ελληνική κοινότητα στην Κινσάσα. Είχαν επικοινωνήσει με τον δήμαρχο αθηναίων Νικήτα Κακλαμάνη για να εγγραφούν τα δυο 12χρονα στο δημοτολόγιο του δήμου αθηναίων ώστε να εισέλθουν στην Ελλάδα ως Αθηναίοι πολίτες.
Είχαν -και συνεχίζουν- εγκαταστήσει μόνιμη επικοινωνία με Νέα Υόρκη και Κινσάσα και παράλληλα ενεργοποιούσαν ανθρώπους της κοινωνικής μέριμνας στην Κιβωτό του Κόσμου για να ενεργούν ως προς τα γραφειοκρατικά ζητήματα. Είχαν βρει τα πρώτα έξοδα που θα χρειαστούν για την μετάβαση των παιδιών στην Ελλάδα ( +εισιτήρια) έχοντας προβλέψει και έκτακτο βοήθημα και δώρο για την βαριά ασθενούσα Florans την Μητέρα των δυο αγοριών. Μέσα σε λιγότερο από ένα 48ωρο είχαν όπως θα λέγαμε κινήσει γη και ουρανό για να βοηθήσουν στα αλήθεια με πράξεις έργα και όχι λόγια! Χωρίς καθυστερήσεις. Χωρίς προσχήματα. Χωρίς προβλήματα ακόμα και αν έχουν δεν τα αναφέρουν.
Είχαν και συνεχίζουν να κάνουν, εν ολίγοις όσα θα έπρεπε να είχαν κάνει εδώ και οκτώ μήνες-από τότε που πληροφορήθηκαν για την ύπαρξη αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας από τον Θείο των παιδιών στις ΗΠΑ, έστω και με τις αντιφατικές πράξεις, ενέργειες αλλά και πληροφορίες του, όπως θα αποκαλυφθεί εν συνεχεία- πλησίασε τους ιθύνοντες στην Ιερά αρχιεπισκοπή Αμερικής και στην Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου. Μέσα σε λιγότερο από 48ώρες ο π. Αντώνιος και η Μαρίνα Κατσίμπαλη -δυο άγνωστοι σε εμάς άνθρωποι- έπραξαν όσα θα έκαναν σα να μας γνώριζαν χρόνια πριν... Όλες αυτές τις ημέρες που παρακολουθούμε από κοντά την εξέλιξη της υπόθεσης είδαμε να συντελούνται -και σας διαβεβαιώνουμε παρακολουθούμε νύχτα μέρα το ρεπορτάζ και την εξέλιξη του με ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας Κινσάσα και Νέα Υόρκη- πράξεις και έργα ανθρώπων που δείχνουν μόνο ένα πράγμα:
Πράξεις και μεγαλείο ανθρώπινης ψυχής. Δείχνουν Ανθρώπους, απλούς, λιτούς και σεμνούς χωρίς μεγάλα σχήματα και αξιώματα, χωρίς δόξες, χωρίς πολυτελή γραφεία, χωρίς πλούτο και χλιδή, χωρίς οποιασδήποτε μορφής εξουσίας παρά μόνο υπηρέτες της υπέρτατης εντολής. Της Αγάπης. Ανθρώπους που ξέρουν ότι το Πρόσωπο είναι η ζωντανή εικόνα του Θεού, που άλλες φορές μας χτυπά την πόρτα μέσα από τις πιο απίθανες περιπτώσεις και γεγονότα και άλλες πάλι περνά από μπροστά μας μέσα από τον πόνο. Την πείνα. Την δυστυχία. Την θλίψη. Ανθρώπους και μεγαλείο καρδιάς που δύσκολα βρίσκεις σε τεράστια «πνευματικά» δήθεν και «ιερά» καθιδρύματα που τελικά κατάντησαν να βλέπουν την διακονία και το λειτούργημα στο Θεό, επάγγελμα με το ρολόι στο χέρι.
Ανθρώπους που ζουν και ενεργούν απρόσωπα μέσα σε αυτούς του πολυδαίδαλους πνευματικούς δήθεν οργανισμούς που ενώ έργο και αποστολή ύπαρξης τους θα έπρεπε να είναι η βοήθεια και η διακονία του Ανθρώπου καθώς ο Θεός έγινε Άνθρωπος, έχουν κάνει την φιλανθρωπία επάγγελμα και έχουν το θράσος να ξεστομίζουν φράσεις εντός των γραφείων που τους κτίζει ο Λαός της Εκκλησίας του Θεού με τον οβολό το υστέρημα ή το περίσσευμα του «εδώ δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα» ή ακόμα χειρότερα να δηλώνουν αδυναμία υποστήριξης και βοηθείας σε δυο ανήλικα παιδιά λόγω υπηκοότητας...
Εδώ και λίγα 24ωρα υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και υποστήριξης προς την βαριά ασθενούσα μητέρα.
Υπερπηδώντας κάθε γραφειοκρατική διαδικασία αφού Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ εκ του καταστατικού ιδρύσεως της ως ΜΚΟ δέχεται μόνον παιδιά μονογονεϊκών παιδιών. Και το τονίζουμε αυτό ακριβώς διότι η υγεία της Μητέρας των παιδιών είναι πλέον γνωστή με προδιαγεγραμμένο το τέλος... που πλησιάζει... κινήθηκαν με ταχύτητα που ξεπερνά οργανισμούς που μπορούν να κινούνται με την οικονομική άνεση προϋπολογισμών εκατομμυρίων αλλά ως φαίνεται δεν διαθέτουν αληθινούς Ανθρώπους...
Ανθρώπους που μπορούν βλέπουν και να αντιμετωπίζουν τον πόνο και την δυστυχία όπως συμβαίνει στην μικρή και φτωχή αλλά με το τεράστιο συγκριτικά έργο από ιδρύσεως της «ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» που ίδρυσε και έστησε εξ ολοκλήρου ο Χιώτης στην καταγωγή πατήρ Αντώνιος Παπανικολάου...
Ο άνθρωπος που έχει κάνει έργο και πράξη ζωής και Ιερή Αποστολή και καθήκον καθημερινό όχι μόνο την περίθαλψη και την φιλοξενία αλλά και την μάθηση, τις σπουδές, την ανατροφή και κυρίως να παρέχει αυτό που η ζωή στέρησε σε παιδιά ενός κατώτερου θεού, όπως ο Κώστας και ο Δημήτρης από την Κινσάσα της Αφρικής που από την πρώτη μέρα που τα ματάκια τους είδα το φως του κόσμου -όπως συμβαίνει με εκατομμύρια άλλα παιδάκια σε αυτή την σκοτεινή πλευρά του πλανήτη μας καθημερινά θερίζει η πείνα, η δυστυχία. Οι ασθένειες. Η μαλάρια και άλλες ασθένειες που θανατώνουν εκατομμύρια παιδάκια στον κόσμο μας.
Καταδεικνύοντας με την αμεσότητα, την απλότητα, την σεμνότητα, την θέληση, την αποφασιστικότητα, την υπέρβαση του Εγώ, την αυτοθυσία αλλά κυρίως την έμπρακτη απόδειξη ότι όταν κάποιος θέλει να βοηθήσει μπορεί και βρίσκει τον τρόπο να μπορεί να υπερβεί κάθε είδους δυσκολία, όπως χαρακτηριστικά μας λέγει ο ιεροδιάκονος π. Αντώνιος Παπανικολάου στην αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Αυτές τις ημέρες μέσα από το τηλέφωνο αλλά και το αποτέλεσμα των δράσεων και των πράξεων του γνώρισα ένα κληρικό εκτός από σεμνό και ταπεινό αλλά και έναν αληθινό διάκονο της αγάπης. Έναν κληρικό, όπως θα θέλαμε να ακούμε και να βιώνουμε κάθε κληρικό στην Εκκλησία μας. γνώρισα και έμαθα ένα κληρικό που πάντοτε θαύμαζα και παρακολουθούσα αθόρυβα και χωρίς ποτέ να έχω αναπτύξει καμία διαπροσωπική σχέση απολύτως μαζί του, αλλά πάντοτε διακριτικά και από μακριά, όπως κάθε φορά που αντιλαμβάνομαι ότι κάπου έργο και ουσία, στέκομαι και παρακολουθώ από μακριά. Θαυμάζω και χαίρομαι γιατί η προσφορά τέτοιων ανθρώπων είναι η αληθινή απόδειξη της Αγάπης του Θεού στον Άνθρωπο.
Τέτοιοι άνθρωποι σαν τον π. Αντώνιο είναι ο λόγος που μας κάνει να βρίσκομαστε εντός της Εκκλησίας παρά τα σκάνδαλα και την απραξία στο διοικητικά εκκοσμικευμένο κομμάτι της. Τέτοιοι άνθρωποι σαν τον πατέρα Αντώνιο και τους συνεργάτες του, όπως η Μαρίνα Κατσίμπαλη και δεκάδες άλλοι εθελοντές, γιατί εκείνος αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση - είναι που κάνουν την εκκλησία, Έκκλησία και τα νεκρά και άψυχα κτήρια αληθινό οίκο Θεού. Τι και αν σε αυτό τον οίκο του Θεού υπάρχουν παιδιά όλων των θρησκειών. Όλων των εθνών. Όλων των χρωμάτων και των φυλών. Όλα παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Όχι όλα παιδιά του ενός Θεού που βρήκαν πατέρα στο πρόσωπο του πατέρα Αντώνιου Παπανικολάου. -Πατέρα Αντώνιε μιλήστε μας λίγο γι αυτή την υπόθεση που συγκλονίζει την Ομογένεια στις ΗΠΑ αλλά και την Ελλάδα με τα δυο παιδιά από την Κινσάσα.
-Είδα ένα ρεπορτάζ στο Alter και αυτό με ενεργοποίησε να ψάξω και να δω τι θα μπορούσαμε να κάνουμε από πλευράς μας. δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό το ζήτημα δεν θα είχε λυθεί κατά κάποιο τρόπο. Την ίδια ημέρα το συζήτησα με τους συνεργάτες μου, είδα αυτό και αυτό αν έχετε ακούσει εσείς κάτι... δεν το είχαν ακούσει. Την άλλη μέρα το πρωί βρήκαμε ένα μήνυμα από Νέα Υόρκη μας είχε πάρει κάποιος και ρώτησε αν και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορούμε να δεχθούμε τα παιδιά άφησε τα στοιχεία του και αμέσως ανέλαβαν οι κοινωνικές υπηρεσίες της Κιβωτού. Ξέρετε για εμάς αυτή η διαδικασία είναι μια συνήθης πρακτική. Πάρα πολύ κόσμος απευθύνεται στην κοινωνική υπηρεσία στην ΚΙΒΩΤΟ. Έχουμε μεγάλη κοινωνική υπηρεσία, όπου κληθεί θα πάει επιτόπου. Θα δει την κατάσταση. Μιλάμε για κόσμο που είναι στο δρόμο. Που είτε τους έχουν πετάξει...
-Ναι είναι γνωστό το έργο σας σε όλη την Ελλάδα...
-το λέω αυτό γιατί μας είναι κάτι συνηθισμένο. Δεν θεωρώ ότι έχω κάνει κάτι σπουδαίο. Για μας εδώ στην ΚΙΒΩΤΟ είναι κάτι πολύ συνηθισμένο και απλό οπότε με το που ήρθε αυτό το αίτημα στο γραφείο μας αμέσως κάναμε ...
-Δώστε μας την πλήρη εικόνα, ο κόσμος πλέον γνωρίζει.... πείτε μας για την όλη διαδικασία.
-έμαθα ότι πήρατε τηλέφωνο εσείς (σ.σ. από ΝΥ) και ρωτήσατε αν θα μπορούσαμε να εξυπηρετήσουμε τα παιδιά. Ήρθαν αμέσως και μου το είπανε και είπα τι πιο απλό για μας έχει ξανά γίνει αυτό πολλές φορές με κάποια άλλα παιδιά. Οπότε έδωσα την εντολή στην Μαρίνα (Κατσίμπαλη διευθύντρια στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ) να επικοινωνήσει με ΝΥ(σ.σ. με το Greek American News Agency) ότι δεχόμαστε όχι μόνο να έρθουν αλλά να καλύψουμε και τα έξοδα. Αν χρειαστεί να πάει και κάποιος άνθρωπος εκεί να δει και να προετοιμάσει την μετάβαση των παιδιών. Ήταν... πώς να το πω... η περίπτωση τόσο τραγική που με συγκλόνισε από την πρώτη στιγμή. Δεν υπήρχε... Ξέρετε αυτό τον πόνο των παιδιών τον βιώνω καθημερινά και πιστεύω ότι όταν κάποιος θέλει να βοηθήσει θα ψάξει να βρει τον τρόπο...
-αυτό είναι αλήθεια και μπορώ να το καταθέσω και δημοσίως διότι είναι κάτι που διαπίστωσα με την συνεργασία που είχαμε και έχουμε με την διευθύντρια σας την κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη η οποία από την πρώτη στιγμή που μιλήσαμε έχοντας εγκαταστήσει μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας Αθήνα Νέα Υόρκη με την Κινσάσα στην Αφρική, δείχνει ότι είναι ένας άξιος συνεργάτης δίπλα σας όπως και όλο το επιτελείο των συνεργατών που έχετε επιλέξει οφείλω να πω με σύνεση και διάκριση και πρέπει να τονίσουμε για αυτούς που μας ακούνε και μας διαβάζουν ότι οι περισσότεροι είναι εθελοντές.
-βέβαια έχουμε πάνω από 200 εθελοντές χώρια οι εξωτερικοί συνεργάτες γιατροί δικηγόροι άνθρωποι που χρειάζονται για πάρα πολλές ανάγκες που έχουμε εδώ. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια. Πραγματικά προσφέρουν οι άνθρωποι μέσα από την καρδιά τους χωρίς να κρατούν ρολόϊ σε αυτό που κάνουν.
-πατέρα Αντώνιε πληροφορήθηκα πριν από λίγο(σ.σ. Παρασκευή πρωί στην ΝΥ απόγευμα στην Αθήνα) ότι και ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης σε επικοινωνία που είχε μαζί σας και με την κ. Κατσίμπαλη αμέσως δραστηριοποιήθηκε και φρόντισε τα παιδιά να γίνουν δημότες αθηναίων ώστε να εισέλθουν στην χώρα σύντομα και χωρίς γραφειοκρατικά προβλήματα είναι έτσι;
ΔΗΜΟΤΕΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΟΙ 12ΧΡΟΝΟΙ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΣΑΣΗ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
-Μάλιστα, βέβαια έτσι είναι αμέσως ο δήμαρχος δέχθηκε την πρόταση που του κάναμε και μάλιστα ζήτησε τα στοιχεία των παιδιών συγκεκριμένα για τους γονείς όλα απαραίτητα στοιχεία και ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκδοθεί αυτό το έγγραφο ότι τα παιδιά είναι δημότες Αθηναίων και ανήκουν στο δημοτολόγιο του δήμου Αθηναίων. Οπότε και το τελευταίο πρόβλημα έχει λυθεί.
-από την εικόνα που έχουμε λόγω και της συνεχούς επικοινωνίας που έχουμε και με την κοινότητα αλλά και την συνεργάτιδα σας κ. Κατσίμπαλη θα ήθελα επειδή γνωρίζετε ότι το θέμα έχει πάρει σοβαρότατες διαστάσεις στους κόλπους της Ομογένειας αλλά και στην Ελλάδα, ξέρω ότι λόγω του σχήματος και της θέσεως δεν θα σας φέρω σε δύσκολη θέση να σχολιάσετε την στάση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής πάνω στο θέμα αυτό το έκανε ο Τύπος και η κοινωνία σε Ελλάδα και Αμερικής, θα ήθελα όμως να μου σας ρωτήσω το εξής. Αν ο Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριος παρ ελπίδα και παρά τα όσα έγιναν ήθελε να βοηθήσει οικονομικά; Αν ήθελα να δώσει μια μικρή προίκα στα δυο αδέλφια ή εμπάσει περιπτώσει να στηρίξει οικονομικά την ΚΙΒΩΤΟ τι θα λέγατε . Τι θα είχατε να πείτε;
-κοιτάξτε να δείτε...(σ.σ. με δυσκολία στην φωνή) γιατί όχι. Ναι...θα δεχόμασταν την βοήθεια...από εκεί και πέρα να σας πω ότι εμείς τον τρόπο μας ούτως ή άλλως θα τον βρίσκαμε..καλοδεχούμενη η βοήθεια από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
-και κάτι ακόμα από την ημέρα που το ανακοινώσαμε έχουμε δεχθεί από την Ομογένεια ένα κύμα προσφοράς από ανθρώπους εδώ στην Ομογένεια που ευαισθητοποιήθηκαν και αναζητούν τρόπο να βοηθήσουν μετά την δημοσιοποίηση ότι τα παιδιά δέχθηκε αμέσως η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ δέχθηκε και ήδη δρομολόγησε χωρίς καθυστερήσεις και προσχήματα τελείως ανθρώπινα ευαισθητοποιηθήκατε και σχεδόν δρομολογήθηκε μια λύση. Μάλιστα να πούμε και κάτι ακόμα ότι επειδή δεν είχαμε την άδεια να το δημοσιοποιήσουμε αληθεύει ότι τα παιδιά θα φιλοξενηθούν για το πρώτο διάστημα στο σπίτι σας με την οικογένεια σας για να νιώσουν πιο άνετα και ασφαλή σε ένα πιο οικογενειακό περιβάλλον;
-ναι το σκέφτηκα αυτό και είπαμε έτσι να το κάνουμε στην αρχή γιατί μετά από όσα έχουν τραβήξει τα παιδάκια πιστεύω ότι θα θέλανε ένα πιο ήσυχο περιβάλλον μέχρι να εγκλιματιστούν. Να μπουν στο πνεύμα εδώ της Κιβωτού θα ήταν καλύτερα.
-π. Αντώνιε επειδή αρκετοί ομογενείς πράγματι εξεδήλωσαν αληθινό ενδιαφέρον και ξέρετε μιλάω για τους ομογενείς που βγάζουν από το υστέρημα τους. Δεν μιλώ για τους πλούσιους. Τους έχοντες και κατέχοντες... οι οποίοι συνήθως εδώ(στις ΗΠΑ) είναι μόνο για το φαίνεσθε και την βιτρίνα. Μιλώ για απλούς ανθρώπους με το που βγήκα έξω στο κέντρο του Ελληνισμού στην Αστόρια, αν κάποιος θελήσει να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο ποια είναι η διαδικασία; Πως μπορεί να βοηθήσει διότι δουλειά δική μας δεν είναι ούτε διαμεσολαβητές να γίνουμε ώστε απευθείας με εσάς, εννοώ στην ΚΙΒΩΤΟ να προσφέρει εκείνο που η ψυχή καθενός ευαρεστείται όχι μόνον για τα δυο παιδιά τον Κώστα και τον Δημήτρη αλλά για όλα τα παιδιάκια που φροντίζετε καθημερινά και σε μόνιμη βάση.
-από την εικόνα που έχουμε λόγω και της συνεχούς επικοινωνίας που έχουμε και με την κοινότητα αλλά και την συνεργάτιδα σας κ. Κατσίμπαλη θα ήθελα επειδή γνωρίζετε ότι το θέμα έχει πάρει σοβαρότατες διαστάσεις στους κόλπους της Ομογένειας αλλά και στην Ελλάδα, ξέρω ότι λόγω του σχήματος και της θέσεως δεν θα σας φέρω σε δύσκολη θέση να σχολιάσετε την στάση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής πάνω στο θέμα αυτό το έκανε ο Τύπος και η κοινωνία σε Ελλάδα και Αμερικής, θα ήθελα όμως να μου σας ρωτήσω το εξής. Αν ο Αρχ. Αμερικής κ. Δημήτριος παρ ελπίδα και παρά τα όσα έγιναν ήθελε να βοηθήσει οικονομικά; Αν ήθελα να δώσει μια μικρή προίκα στα δυο αδέλφια ή εμπάσει περιπτώσει να στηρίξει οικονομικά την ΚΙΒΩΤΟ τι θα λέγατε . Τι θα είχατε να πείτε;
-κοιτάξτε να δείτε...(σ.σ. με δυσκολία στην φωνή) γιατί όχι. Ναι...θα δεχόμασταν την βοήθεια...από εκεί και πέρα να σας πω ότι εμείς τον τρόπο μας ούτως ή άλλως θα τον βρίσκαμε..καλοδεχούμενη η βοήθεια από οπουδήποτε και αν προέρχεται.
-και κάτι ακόμα από την ημέρα που το ανακοινώσαμε έχουμε δεχθεί από την Ομογένεια ένα κύμα προσφοράς από ανθρώπους εδώ στην Ομογένεια που ευαισθητοποιήθηκαν και αναζητούν τρόπο να βοηθήσουν μετά την δημοσιοποίηση ότι τα παιδιά δέχθηκε αμέσως η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ δέχθηκε και ήδη δρομολόγησε χωρίς καθυστερήσεις και προσχήματα τελείως ανθρώπινα ευαισθητοποιηθήκατε και σχεδόν δρομολογήθηκε μια λύση. Μάλιστα να πούμε και κάτι ακόμα ότι επειδή δεν είχαμε την άδεια να το δημοσιοποιήσουμε αληθεύει ότι τα παιδιά θα φιλοξενηθούν για το πρώτο διάστημα στο σπίτι σας με την οικογένεια σας για να νιώσουν πιο άνετα και ασφαλή σε ένα πιο οικογενειακό περιβάλλον;
-ναι το σκέφτηκα αυτό και είπαμε έτσι να το κάνουμε στην αρχή γιατί μετά από όσα έχουν τραβήξει τα παιδάκια πιστεύω ότι θα θέλανε ένα πιο ήσυχο περιβάλλον μέχρι να εγκλιματιστούν. Να μπουν στο πνεύμα εδώ της Κιβωτού θα ήταν καλύτερα.
-π. Αντώνιε επειδή αρκετοί ομογενείς πράγματι εξεδήλωσαν αληθινό ενδιαφέρον και ξέρετε μιλάω για τους ομογενείς που βγάζουν από το υστέρημα τους. Δεν μιλώ για τους πλούσιους. Τους έχοντες και κατέχοντες... οι οποίοι συνήθως εδώ(στις ΗΠΑ) είναι μόνο για το φαίνεσθε και την βιτρίνα. Μιλώ για απλούς ανθρώπους με το που βγήκα έξω στο κέντρο του Ελληνισμού στην Αστόρια, αν κάποιος θελήσει να βοηθήσει με οποιοδήποτε τρόπο ποια είναι η διαδικασία; Πως μπορεί να βοηθήσει διότι δουλειά δική μας δεν είναι ούτε διαμεσολαβητές να γίνουμε ώστε απευθείας με εσάς, εννοώ στην ΚΙΒΩΤΟ να προσφέρει εκείνο που η ψυχή καθενός ευαρεστείται όχι μόνον για τα δυο παιδιά τον Κώστα και τον Δημήτρη αλλά για όλα τα παιδιάκια που φροντίζετε καθημερινά και σε μόνιμη βάση.
-αυτό που θα μπορεί να κάνει κάποιος από οπουδήποτε είναι να επικοινωνήσει με την ΚΙΒΩΤΟ στα τηλέφωνα 00-210 5141935 ή 00 210 5141953 να στείλει fax στο 00 210 9623114 ή Email: info@kivotostoukosmou.orginfo@kivotostoukosmou.org ή κάποια επιστολή στην διεύθυνση μας:
Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους Κολωνός - Αθήνα 10442.
Όλα τα άλλα είναι μέριμνα της κοινωνικής υπηρεσίας και των υπευθύνων.
-Αυτή την στιγμή πόσα παιδιά φιλοξενείτε;
-υπάρχουν 300 παιδιά χώρια τα αναλφάβητα που βρίσκονται σε ένα άλλο χώρο όπου προσπαθούμε να τα ενσωματώσουμε και αυτά εδώ στον πληθυσμό μας. Μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο πληθυσμό παιδιών. Αυτή την στιγμή λειτουργεί και ένας άλλος χώρος που έχουμε για τις άστεγες μητέρες και τα παιδιά τους, 320 οικογένειες μονογονεϊκές που και αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν να την δική μας την στήριξη. Μιλάμε λοιπόν για 300 παιδιά και έναν αριθμό αναλφάβητων που προσπαθούμε να εντάξουμε με την νέα χρονιά στα σχολεία εδώ της περιοχής μας αφού προηγουμένως τους μάθουμε τις βασικές γνώσεις της γλώσσας μας, τα εμβολιάσουμε
-πείτε μου κάτι, τα δυο παιδιά αν και ελληνικής καταγωγής ζουν στην Κινσάσα η βασική τους γλώσσα εκτός από την τοπική διάλεκτο είναι τα γαλλικά. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας που θα ενταχθούν;
Ζηνοδώρου 3 & Καλλικλέους Κολωνός - Αθήνα 10442.
Όλα τα άλλα είναι μέριμνα της κοινωνικής υπηρεσίας και των υπευθύνων.
-Αυτή την στιγμή πόσα παιδιά φιλοξενείτε;
-υπάρχουν 300 παιδιά χώρια τα αναλφάβητα που βρίσκονται σε ένα άλλο χώρο όπου προσπαθούμε να τα ενσωματώσουμε και αυτά εδώ στον πληθυσμό μας. Μιλάμε για ένα πολύ μεγάλο πληθυσμό παιδιών. Αυτή την στιγμή λειτουργεί και ένας άλλος χώρος που έχουμε για τις άστεγες μητέρες και τα παιδιά τους, 320 οικογένειες μονογονεϊκές που και αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν να την δική μας την στήριξη. Μιλάμε λοιπόν για 300 παιδιά και έναν αριθμό αναλφάβητων που προσπαθούμε να εντάξουμε με την νέα χρονιά στα σχολεία εδώ της περιοχής μας αφού προηγουμένως τους μάθουμε τις βασικές γνώσεις της γλώσσας μας, τα εμβολιάσουμε
-πείτε μου κάτι, τα δυο παιδιά αν και ελληνικής καταγωγής ζουν στην Κινσάσα η βασική τους γλώσσα εκτός από την τοπική διάλεκτο είναι τα γαλλικά. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας που θα ενταχθούν;
-βεβαίως. Να σας πω ότι έχουμε πάνω από 40 καθηγητές που εργάζονται στο δημόσιο και αυτοί έχουν αναλάβει όλο το πρόγραμμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι μόνο ένας και δυο είναι πάρα πολλοί . Μάλιστα συγκεκριμένα τα αναλφάβητα επειδή πρέπει γρήγορα να τα γράψουμε στο σχολείο υπάρχουν ταχύρυθμα τμήματα όπου μπορούν μέσα σε ένα 6μηνο να κάνουν την ύλη δυο τάξεων δημοτικού σχολείου. Για τα παιδιά τώρα που έρχονται από κάποιο σχολείο αυτό αναγνωρίζεται κανονικά και μπαίνουν κανονικά στην ίδια τάξη αφού προηγουμένως παρακολουθήσουν αυτό το ταχύρυθμο σεμινάριο. Από εκεί και πέρα από την εμπειρία μου μιλώ αφού θα είναι εδώ με τα υπόλοιπα παιδιά πάρα πολύ γρήγορα μαθαίνουν. Εντυπωσιάζομαι με την συνεχή πρόοδο τους. Από το πόσο γρήγορα μαθαίνουν την γλώσσα. Γιατί εδώ μιλάμε μόνο τα Ελληνικά οπότε πολύ σύντομα προσαρμόζονται. -π. Αντώνιε, για τον κόσμο που ίσως δεν γνωρίζει τουλάχιστον εδώ στις ΗΠΑ η Κιβωτός του Κόσμου δεν έχει στοιχεία ιδρύματος. Δεν υπάρχει ιδρυματική συμπεριφορά ούτε από τους υπαλλήλους ούτε από τους εθελοντές αλλά ούτε και τα παιδιά αισθάνονται και ούτε βιώνουν παρ όλο που ζουν ομαδικά την νοοτροπία του ιδρύματος με την παλαιότερη στενή έννοια. Θα ήθελα να σταθούμε λίγο σε αυτό. Έχει σημασία γιατί ερχόμενος κάποιος εκεί ακόμα και σε ανύποπτο τρόπο καταλαβαίνει την οικογένεια. Εισπράττει το χαμόγελο. Καταλαβαίνει την ζεστασιά. Την θαλπωρή. Την στοργή. Βλέπει το χαμόγελο στο παιδικό πρόσωπο. Βλέπει την ουσία της ανθρώπινης σχέσης μάνας και παιδιού. Πατέρα και παιδιού. Βιώνει την αγάπη. Και για τον κόσμο που ακούει και διαβάζει διότι η ομογένεια μπορεί να μην γνωρίζει ότι δέχεστε τα παιδιά που έχετε εκεί ανεξάρτητα από φυλετικές θρησκευτικές ή εθνικές και άλλες διακρίσεις. Έχετε παιδιά όλων των θρησκειών και όλων των χρωμάτων.
-πολύ σωστά αυτά που λέτε και μάλιστα θα έλεγα ότι είναι και το χαρακτηριστικό της προσπάθειας μας. Ο χώρος αυτός δεν είναι καθόλου ιδρυματοποιημένος. Ίσα-ίσα που με την δουλειά μας αυτή χτυπάμε την ιδρυματοποίηση γενικότερα των παιδιών με το να στηρίξουμε την μητέρα που υπάρχει. Εμείς εδώ δεν θέλουμε να έχουμε μόνα τους παιδιά! Ψάχνουμε και μέσω της μεγάλης κοινωνικής υπηρεσίας που σας είπα ότι έχουμε και βρίσκουμε αν δεν υπάρχει κάποιος από τους δυο γονείς να στηρίξουμε κάποιον συγγενή από το περιβάλλον όπου θα μπορέσει το παιδί να αισθανθεί και αυτό ότι έχει τον δικό του άνθρωπο. Εκτός βέβαια από κάποιες περιπτώσεις πολύ ακραίες όπου πλέον παίρνουμε άλλα μέτρα για αυτό. Να σας πω ότι αυτή την στιγμή πάνω από 40 καταλύματα -διότι συνεχώς όλο και έρχονται περιπτώσεις- η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ- πληρώνει ή είναι εγγυητής για να στηριχτούν αυτά τα νοικοκυριά για να μην εγκαταλείψουν οι μητέρες τα παιδιά τους. Σήμερα τα περισσότερα ορφανοτροφεία είναι γεμάτα από παιδιά εγκαταλελειμμένα. Όχι ορφανά. Εγκαταλελειμμένα. Και αυτό γιατί δεν στηρίζεται η μάνα που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Εμείς λοιπόν έχουμε διαλέξει αυτό τον δύσκολο δρόμο όπου -πώς να το πω πιο απλά- βάζουμε το χέρι στην τσέπη και στηρίζουμε στην αξιοπρέπεια τους αυτούς τους ανθρώπους. Και βέβαια με όλο το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό που υπάρχει εδώ πέρα από παιδοψυχολόγους κοινωνικούς λειτουργούς.
Γίνεται λογοθεραπεία, εργοθεραπεία. Με ειδικούς παιδαγωγούς. Όπου προσπαθούμε να στηρίξουμε και να ευαισθητοποιήσουμε την μητέρα πόσο σημαντικό είναι το παιδί για την ζωή της και όχι ότι είναι ένα βάρος και ένα εμπόδιο για εκείνη(την μητέρα) . Για αυτό και θα δείτε τα παιδιά επιλέγουν να μπουν μέσα στον χώρο οι ίδιοι οι γονείς όπου και όταν υπάρχουν. Λειτουργούμε με απόλυτη ελευθερία για αυτό και υπάρχει αυτή η διαφορά που είναι φανερή στα πρόσωπα των παιδιών. -π. Αντώνιε να πω επίσης και κάτι για λόγους ουσίας,για εκείνους που μας ακούνε και μας διαβάζουν -γιατί εμάς η αγωνία μας ήταν τα παιδιά να βρεθούν πραγματικά σε μια αγκαλιά και σε μια οικογένεια- ότι κάνετε μια πολύ σοβαρή υπέρβαση, ότι παρόλο που το καταστατικό σας και όλη η λειτουργία σας βασίζεται στο να στηρίζεται παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών, ξεπεράσατε και αυτό το πρόβλημα, διότι όπως θα γνωρίζετε από τον φάκελο της υπόθεσης η μητέρα είναι μια παρά πολύ δύσκολη περίπτωση ανθρώπου στην υγεία της που από την ενημέρωση που έχουμε από την κοινότητα, βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση -ο Θεός μακάρι να της έδινε χρόνια- είναι δύσκολη η εξέλιξη της υγείας της από δω και πέρα, και η υπέρβαση που κάνατε είναι ότι παρόλο που δέχεστε παιδιά μόνο μονογονεϊκών οικογενειών, εντούτοις ξέροντας την κατάληξη, το ξεπεράσετε χωρίς διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατία, και μπήκατε αμέσως στην διαδικασία να έρθουν κοντά σας τα παιδιά. Θέλω και γι αυτό να σας ευχαριστήσω, όχι μόνο γιατί από χθες κάνατε έναν μαραθώνιο, όχι μόνο εσείς, αλλά και η Μαρίνα Κατσίμπαλη, και όλοι οι συνεργάτες σας, ώστε τα παιδιά να έρθουν το συντομότερο κοντά σας. Κλείνοντας ποιο θα ήταν το μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στην Ομογένεια, διότι η ομογένεια έχει και πολύ καλό πρόσωπο. Δεν είναι το πρόσωπο που φάνηκε...το πρόσωπο της ομογένειας, το πρόσωπο των απλών ανθρώπων δεν είναι ανάλγητο. Και σας διαβεβαιώνω από την απήχηση που είχε. Ποιο είναι το μήνυμα στους ελληνο-αμερικανούς συμπατριώτες και ομογενείς για να σας ακούσουν και ενδεχομένως να σταθούν δίπλα στην πραγματικά ανθρώπινη προσπάθειά σας.
-Να σας πω ότι και εγώ έχω συγγενείς ομογενείς που ζουν στην Αμερική και είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένος. Αυτό που θέλω να πω είναι να κρατήσουμε σαν Έλληνες το μεγαλείο αυτό της ψυχής μας, την γενναιοδωρία, γιατί πιστεύω ότι ο λαός μας είναι από τους πιο ευαίσθητους που υπάρχουν στον κόσμο και αυτό το λέω εκ πείρας διότι όλη εδώ η δουλειά που κάνουμε στηρίζεται από τον απλό τον κοσμάκη, τον φτωχό κυρίως κόσμο, όπου μέσα του είναι ριζωμένο το φιλότιμο και η αγάπη. Όλοι αυτοί που έχουν ζήσει τον πόνο, την φτώχεια, -το γνωρίζω αυτό- διότι και ο λαός μας εκεί που βρίσκεται στην Αμερική και οπουδήποτε στην ομογένεια είναι άνθρωποι που μετανάστευσαν για μια καλύτερη ζωή. Οπότε από την πλευρά μας θα πρέπει να κρατάμε ψηλά όλες αυτές τις αρχές και τις αξίες, που είναι η αγάπη, η πίστη μας στο θεό, και γενικότερα την αλληλεγγύη που θα πρέπει να την έχουμε μεταξύ μας, αλλά και όχι μόνο. Πιστεύω ότι οι έλληνες πάντα ζούσαν μέσα σε πολλούς λαούς, ποτέ δεν φοβόντουσαν ότι θα χάσουν τον πολιτισμό τους, την αξία τους ή θα απορροφηθούν. Πάντοτε ζούσαν με γενναιότητα και με αγάπη προσέφεραν στην ζωή των άλλων οτιδήποτε μπορούσαν.
Αυτό που έχω να ευχηθώ είναι ο Θεός να μας φωτίζει πάντοτε να πράττουμε το καλό και το αγαθό. Και αυτά είναι πράγματα απλά -πιστεύω-, όπου τα χάνουμε όταν μένουμε σε σύνθετες καταστάσεις και σκέψεις. Με απλά λογάκια, η αγάπη είναι η ουσία της πίστης μας και κάθε φορά που το πράττουμε, υποστασιάζεται ο Θεός μέσα στην καρδιά μας και γινόμαστε αυτό που πρέπει να είμαστε.
-Να σας ευχαριστήσω για την συνομιλία μας μα κυρίως για την άμεση κινητοποίησή σας, την ευαισθητοποίησή σας, κάτι που ούτως ή άλλως το κάνετε, αλλά κυρίως διότι υπερβήκατε κάθε γραφειοκρατία, κάθε δυσκολία, ακόμα και εσωτερικής διαδικασίας που έχει στο καταστατικό λειτουργίας σας, προκειμένου να δοθεί μια άμεση και γρήγορη λύση. Και να ευχηθώ ο Θεός πάντοτε να ευλογεί και να επισκιάζει το έργο σας. Και την αποστολή που έχετε αναλάβει. Διότι περί αποστολής πρόκειται. Και να είστε σίγουρος ότι η ομογένεια ακούγοντας το ρεπορτάζ και όλη αυτή την εξέλιξη, ξέρει τι θα πράξει ως ενιαία εθνική κοινότητα, ξέρει πώς θα βοηθήσει και χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς διαφήμιση. Αυτά ανήκουν σε άλλες νοοτροπίες και σε άλλες λογικές. Και πάλι σας ευχαριστώ.
-Και εμείς να σας ευχαριστήσουμε, γιατί υπάρχουν άνθρωποι ευαίσθητοι που πράττουν σωστά το καθήκον τους, όπως πρέπει. Όπως εσείς...
-Εμείς δεν κάναμε τίποτε. Κάναμε το καθήκον μας, όπως σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Σημασία έχει ότι τα παιδιά τα κρατάτε εσείς τώρα και με όλες τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, και σε λίγες μέρες μακάρι να σας δούμε να τα έχετε κοντά σας, στο σπίτι σας, μαζί με άλλα παιδιά, όπως αυτά που φιλοξενείτε. Και πάλι να είστε πολύ καλά, ο Θεός να είναι μαζί σας, και θα έχουμε συχνή επικοινωνία και να ξέρετε ότι πάντοτε ό,τι θέλετε, η ομογένεια είναι ανοιχτή να βοηθήσει. Η ομογένεια έχει μεγάλη καρδιά, ο ελληνισμός είναι όπως αυτό που ξέρουμε, όταν είναι ενωμένος. Σας ευχαριστώ και πάλι.
-Εμείς ευχαριστούμε για όλα.
24ΩΡΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΓΕΦΥΡΑ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΘΗΝΑΣ -ΑΦΡΙΚΗΣ -ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΤΣΙΜΠΑΛΗ διευθύντρια στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
αν ο π. Αντώνιος είναι η ψυχή στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ η Μ. Κατσίμπαλη είναι η καρδιά που χτυπά δυνατά στο ένα σώμα που λέγεται ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Είναι ο άνθρωπος, που συντονίζει, μαζί με τον εμπνευστή δημιουργό και εμψυχωτή στις δύσκολες ώρες, κάθε δράση. Διευθύνει την ίδια στιγμή που θα κάνει κάθε εργασία χωρίς να σκεφθεί ή να συμπεριφερθεί όπως έχουμε συνηθίσει τα μεγάλα και βαρύγδουπα αξιώματα. Είναι η αληθινή και έμπρακτη διακονία στον άνθρωπο. Στο παιδί. Προσφέρει μαζί με τους συνεργάτες χωρίς ρολόι. Χωρίς φειδώ στον χρόνο και την συνεχή, αδιάλειπτη προσφορά της. Όλες αυτές τις ημέρες μιλά καθημερινά με τους ανθρώπους στην την ελληνική κοινότητα στην Κινσάσα -θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας ποιοι είναι και τι έχουν κάνει με αληθινές πράξεις εδώ και χρόνια για την δύσμοιρη οικογένεια. Θα δούμε τι έχουν προσφέρει ουσιαστικά και όχι με κοροϊδίες εμπαίζοντας τον πόνο της μητέρας και των δυο ορφανών αγοριών. Η κ. Κατσίμπαλη είναι ο άνθρωπος που εδώ και λίγα 24ωρα έχει στήσει ολόκληρη επιχείρηση κανονική επιστράτευση ανθρώπων και γνωριμιών προκειμένου να επιτευχτεί το συντομότερο η επιτυχής και ασφαλής μετάβαση στην Ελλάδα των δυο ανήλικων αγοριών. Του Κώστα και του Δημήτρη. Μιλά με την μητέρα. Την παρηγορεί. Της εξηγεί που θα μεγαλώσουν τα παιδιά της. Της μιλά με κάθε λεπτομέρεια για το έργο και την αποστολή στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Οι δυο γυναίκες συχνά κλαίνε στο τηλέφωνο. «να προσέχεις τα παιδιά... τα μικρά μου... τα αγόρια... να τα αγαπάτε...» λέει και ξανά λέει η αδύναμη βαριά ασθενούσα μητέρα και η φωνή σπάει και ξεσπά σε λυγμούς... «τα παιδιά μου... να προσέχετε τα παιδιά μου... σας ευχαριστώ για όλα... εσάς και το Θεό... ».Τέτοιες και άλλες παρόμοιες σκηνές μας διηγείται στην καθημερινή επικοινωνία μας η κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη έχοντας παρατήσει οικογένεια και κόρη μέρα νύχτα να ασχολείται μόνο με τα δυο αγόρια από την Αφρική. Τα δυο Ελληνόπουλα με τους συγγενείς από την Αμερική...
Σε κάποιο διάλειμμα την πετύχαμε και την παρακαλέσαμε να μας μιλήσει. Να μας περιγράψει με λίγα λόγια μερικά μόνο από όλα αυτά που βίωσε στις πρώτες της επικοινωνίες με την 39χρονη Μητέρα των παιδιών. Αρνείται «μα σας μίλησε ο π. Αντώνιος...δεν έχω κάτι άλλο άλλο να πω... είναι το ίδιο...δε χρειάζεται... το ζήτημα είναι να ολοκληρώσουμε με επιτυχία αυτό που αναλάβαμε... αυτό μας ενδιαφέρει τώρα...» αυτά και άλλα πολλά λέει και τελικά την πιάνουμε εξ απήνης και αναγκάζεται να πει δυο κουβέντες...
-Μιλάμε με την Μαρίνα Κατσίμπαλη, διευθύντρια της «Κιβωτού του Κόσμου», εγώ θα έλεγα Κιβωτός της Αγάπης, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάμε από χθες, ουσιαστικά από προχθές το βράδυ, για αυτή την ιστορία του Κώστα και του Δημήτρη, των δύο παιδιών ελληνικής καταγωγής από την Κινσάσα. Κυρία Κατσίμπαλη θα ήθελα από την αρχή να μου περιγράψετε το ρεπορτάζ πώς ακριβώς εξελίχθηκε. Από την πρώτη στιγμή. Τα προηγούμενα μας τα είπε ο πατήρ Αντώνιος... για την αγωνία του, αυτά που είδε στην τηλεόραση κλ. Θέλω την δική σας κατάθεση και μαρτυρία από την ώρα που ήρθε η υπόθεση στα χέρια σας, πώς ήρθε, τι έγινε και ποια είναι η εξέλιξη μέχρι τώρα που μιλάμε.
-Χθες το βράδυ(13 01 2010), λίγο πριν φύγουμε από την «Κιβωτό», φεύγαμε, ήταν η ώρα που θα φεύγαμε, ήρθε και μας σταμάτησε η κοινωνική λειτουργός ενημέρωσε τον π. Αντώνιο ότι είχες πάρει εσύ τηλέφωνο Αλέξανδρε, με αυτό το αίτημα από την Νέα Υόρκη...
αν ο π. Αντώνιος είναι η ψυχή στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ η Μ. Κατσίμπαλη είναι η καρδιά που χτυπά δυνατά στο ένα σώμα που λέγεται ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Είναι ο άνθρωπος, που συντονίζει, μαζί με τον εμπνευστή δημιουργό και εμψυχωτή στις δύσκολες ώρες, κάθε δράση. Διευθύνει την ίδια στιγμή που θα κάνει κάθε εργασία χωρίς να σκεφθεί ή να συμπεριφερθεί όπως έχουμε συνηθίσει τα μεγάλα και βαρύγδουπα αξιώματα. Είναι η αληθινή και έμπρακτη διακονία στον άνθρωπο. Στο παιδί. Προσφέρει μαζί με τους συνεργάτες χωρίς ρολόι. Χωρίς φειδώ στον χρόνο και την συνεχή, αδιάλειπτη προσφορά της. Όλες αυτές τις ημέρες μιλά καθημερινά με τους ανθρώπους στην την ελληνική κοινότητα στην Κινσάσα -θα δούμε στην συνέχεια της έρευνας ποιοι είναι και τι έχουν κάνει με αληθινές πράξεις εδώ και χρόνια για την δύσμοιρη οικογένεια. Θα δούμε τι έχουν προσφέρει ουσιαστικά και όχι με κοροϊδίες εμπαίζοντας τον πόνο της μητέρας και των δυο ορφανών αγοριών. Η κ. Κατσίμπαλη είναι ο άνθρωπος που εδώ και λίγα 24ωρα έχει στήσει ολόκληρη επιχείρηση κανονική επιστράτευση ανθρώπων και γνωριμιών προκειμένου να επιτευχτεί το συντομότερο η επιτυχής και ασφαλής μετάβαση στην Ελλάδα των δυο ανήλικων αγοριών. Του Κώστα και του Δημήτρη. Μιλά με την μητέρα. Την παρηγορεί. Της εξηγεί που θα μεγαλώσουν τα παιδιά της. Της μιλά με κάθε λεπτομέρεια για το έργο και την αποστολή στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Οι δυο γυναίκες συχνά κλαίνε στο τηλέφωνο. «να προσέχεις τα παιδιά... τα μικρά μου... τα αγόρια... να τα αγαπάτε...» λέει και ξανά λέει η αδύναμη βαριά ασθενούσα μητέρα και η φωνή σπάει και ξεσπά σε λυγμούς... «τα παιδιά μου... να προσέχετε τα παιδιά μου... σας ευχαριστώ για όλα... εσάς και το Θεό... ».Τέτοιες και άλλες παρόμοιες σκηνές μας διηγείται στην καθημερινή επικοινωνία μας η κ. Μαρίνα Κατσίμπαλη έχοντας παρατήσει οικογένεια και κόρη μέρα νύχτα να ασχολείται μόνο με τα δυο αγόρια από την Αφρική. Τα δυο Ελληνόπουλα με τους συγγενείς από την Αμερική...
Σε κάποιο διάλειμμα την πετύχαμε και την παρακαλέσαμε να μας μιλήσει. Να μας περιγράψει με λίγα λόγια μερικά μόνο από όλα αυτά που βίωσε στις πρώτες της επικοινωνίες με την 39χρονη Μητέρα των παιδιών. Αρνείται «μα σας μίλησε ο π. Αντώνιος...δεν έχω κάτι άλλο άλλο να πω... είναι το ίδιο...δε χρειάζεται... το ζήτημα είναι να ολοκληρώσουμε με επιτυχία αυτό που αναλάβαμε... αυτό μας ενδιαφέρει τώρα...» αυτά και άλλα πολλά λέει και τελικά την πιάνουμε εξ απήνης και αναγκάζεται να πει δυο κουβέντες...
-Μιλάμε με την Μαρίνα Κατσίμπαλη, διευθύντρια της «Κιβωτού του Κόσμου», εγώ θα έλεγα Κιβωτός της Αγάπης, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο μιλάμε από χθες, ουσιαστικά από προχθές το βράδυ, για αυτή την ιστορία του Κώστα και του Δημήτρη, των δύο παιδιών ελληνικής καταγωγής από την Κινσάσα. Κυρία Κατσίμπαλη θα ήθελα από την αρχή να μου περιγράψετε το ρεπορτάζ πώς ακριβώς εξελίχθηκε. Από την πρώτη στιγμή. Τα προηγούμενα μας τα είπε ο πατήρ Αντώνιος... για την αγωνία του, αυτά που είδε στην τηλεόραση κλ. Θέλω την δική σας κατάθεση και μαρτυρία από την ώρα που ήρθε η υπόθεση στα χέρια σας, πώς ήρθε, τι έγινε και ποια είναι η εξέλιξη μέχρι τώρα που μιλάμε.
-Χθες το βράδυ(13 01 2010), λίγο πριν φύγουμε από την «Κιβωτό», φεύγαμε, ήταν η ώρα που θα φεύγαμε, ήρθε και μας σταμάτησε η κοινωνική λειτουργός ενημέρωσε τον π. Αντώνιο ότι είχες πάρει εσύ τηλέφωνο Αλέξανδρε, με αυτό το αίτημα από την Νέα Υόρκη...
-Αυτό να το παραμερίσουμε, την ουσία να μας πείτε...από κει και πέρα...
-Μόλις το άκουσε ο πάτερ, έκανε τον σταυρό του, λέει «δεν το πιστεύω» διότι αυτό το συζητούσε από το πρωί. Αμέσως, αμέσως δεν άφησε κανέναν να φύγει, λέει «παιδιά, καθίστε να κοιτάξουμε να δούμε τι θα γίνει με αυτή την υπόθεση». Δεν πήγε κανείς σπίτι. Ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία να έρθουν τα παιδιά στην Κιβωτό. Βέβαια ο ίδιος φρονεί ότι δεν κάνει κάτι μέγάλο. Αυτό κάνει 11-12 χρόνια τώρα. Αυτά τα παιδάκια προστατεύει, φροντίζει, μεριμνά. Δεν ήταν κάνει διαφορετικό για μας. Και αμέσως εξέφρασε την επιθυμία να αγκαλιάσει αυτά τα παιδιά με αγάπη, να έρθουν στην Κιβωτό και μάλιστα είπε ότι μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, επειδή μάθαμε ότι η μητέρα έχει σοβαρή ασθένεια, μήπως πρέπει να πάει κάποιος από μας να τα συνοδεύεσει τα παιδάκια. Και να βρούμε τον τρόπο να φροντίσουμε και για τα εισητήριά τους, είπε ο πάτερ. Βέβαια μας είπε ο κ. Σοφιάδης από την Κινσάσα ότι σε αυτό τον τομέα ήταν υπεύθυνη και μεριμνούσε η ελληνική κοινότητα εκεί. Εμείς αμέσως επικοινωνήσαμε μαζί σου και μας εξήγησες τι συμβαίνεί, μετά από αυτό πήραμε τηλέφωνο τον κ. Σοφιάδη στην Κινσάσα, ο οποίος μας ενημέρωσε, μας είπε τι γινόταν, είπε ότι θα μιλήσει στην μητέρα, να της πει ότι βρέθηκε ένας πολύ καλός τόπος να πάνε τα παιδιά, μια φωλιά αγάπης, όπως είπε. Είπε ότι γνώριζε το έργο του πατρός Αντωνίου και την Κιβωτό. Χάρηκε πάρα πολύ όταν άκουσε ότι ο πάτερ είχε την επιθυμία να δεχτεί τα παιδιά με αγάπη στην Κιβωτό, και είπε ότι θα ενημέρωσε την μητέρα και να πέρναμε τηλέφωνο την επομένη να της μιλήσουμε. Όπως και έγινε.
-Αυτά όλα ήταν για χθες(Πέμπτη 14 01 2010) με όλον αυτό τον μαραθώνιο τηλεφωνημάτων Νέα Υόρκη, Κινσάσα, Αθήνα. Σήμερα(Παρασκευή 15 01 2010) το πρωί, ποιες ήταν οι διαδικασίες, πώς ενεπλάκη ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης...
-Σήμερα το πρωί μιλήσαμε πάλι με τον κ. Σοφιάδη στην Κινσάσα, ο οποίος -βέβαια δεν είχε ακόμη το τηλέφωνο της μητέρας- είπε όμως ότι είχε κάνει κάποιες ενέργειες με τα χαρτιά των παιδιών, δεν πίστευε ότι θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα, και είπε ότι θα επικοινωνούσαμε ξανά μαζί, να μας δώσει το τηλέφωνο της μητέρας για να επικοινωνήσουμε μαζί της, όπως και έγινε. Ο πάτερ μου ζήτησε να πάρω τηλέφωνο την μητέρα, επειδή μιλάω γαλλικά. Πήρα τηλέφωνο την μητέρα...τι να σας πω, βρε παιδιά, ήταν πολύ δύσκολη στιγμή. Τρία λεπτά μες τη συζήτηση και κλαίγαμε. Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό. Της είπα «μας γνωρίζεις, τηλεφωνώ από την Κιβωτό» , της είπα «είμαστε ένα σπίτι αγάπης εδώ στην Αθήνα. Το σπίτι αυτό το έχει ένας πατερούλης -νέος είναι- ο οποίος αγαπάει πολύ τα παιδάκια και αγωνίζεται γι αυτά χρόνια τώρα». Της είπα «τα παιδιά σου θα είναι πολύ καλά εδώ, Florence». Της είπα ότι θα τα περιβάλλουμε με αγάπη, θα προσπαθήσουμε να γίνουν αμέσως έλληνες πολίτες...
-Η αντίδραση της μητέρας των παιδιών, ποια ήταν;
-Έκλαιγε...έκλαιγε εκείνη, έκλαιγα και γω. Της είπα «υπάρχει κάποιο πρόβλημα;», «όχι» μου είπε «κανένα πρόβλημα». Ότι ήταν χαρούμενη, ότι την είχε ενημερώσει ο κ. Σοφιάδης ήδη και περίμενε το τηλεφώνημά μου, ότι χάρηκε πάρα πολύ. Ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, ότι θα υπέγραφε τα χαρτιά συναίνεσης που χρειάζονται τα παιδάκια από την μητέρα, ότι θα το έκανε αυτό αμέσως. Την ρώτησα αν ήθελε κάτι άλλο. Της είπα «ο Θεός να σε ευλογεί, και να σου δίνει υγεία». Τι να πω; Έτσι της είπα. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή αυτή για μένα, γνωρίζοντας το τέλος της γυναίκας. Χάρηκε. Κατάλαβε ότι τα παιδιά θα πήγαιναν κάπου που θα τα περιέβαλλαν με αγάπη.
-Πώς ενεπλάκη ο δήμαρχος Αθηναίων;
-Μετά από αυτό, επικοινώνησα με τον κ. Σοφιάδη, τον ενημέρωσα ότι έχω μιλήσει με την μητέρα, και μου είπε ότι «τότε όλα είναι μια χαρά», είχε βέβαια κάποια ανησυχία...μου λέει «τα παιδιά είναι έλληνες, από έλληνα πατέρα» -μου είπε το όνομά του...Του ζήτησα ξανά «κ. Σοφιάδη μου, υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θέλετε να έρθει κάποιος από μας να τα πάρει», μου λέει «όχι, θα τα φέρουμε εμείς». «Όμως» λέει «ενώ τα παιδιά είναι έλληνες, κτλ, δεν προβλέπω κάποιο πρόβλημα, έχω μια ανησυχία για το πώς θα μπουν στην Ελλάδα, μήπως και υπάρξει κάποιο πρόβλημα με τα χαρτιά τους στο αεροδρόμιο, αυτό με ανησυχεί λίγο. Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, για να το σιγουρέψουμε;». του είπα ότι θα έκανα ό,τι μπορούσα και ότι θα επικοινωνούσα πάλι μαζί του. Κάθισα και σκέφτηκα, μίλησα και με τον πατέρα Αντώνιο, το συζήτησα μαζί του, βέβαια όλοι γνωρίζουμε πόσο φιλικά προς την Κιβωτό διέπεται ο κ. Κακλαμάνης, ο δήμαρχος Αθηναίων, ο οποίος μας συμπαραστέκεται χρόνια, δεν είναι η πρώτη φορά. Πολλά χρόνια. Σχεδόν από την αρχή της Κιβωτού, είναι ένας συμπαραστάτης. Όταν κάτι έχουμε, έχουμε έναν άνθρωπο να κάνουμε ένα τηλέφωνο και να βοηθήσει. Και βέβαια ο πάτερ είπε να επικοινωνήσουμε με τον κ. Κακλαμάνη, επικοινωνήσαμε μαζί του με μια από τις κυρίες του γραφείου του, η οποία είναι πάρα πολύ κοντά του, στενή συνεργάτιδά του, η οποία μας διαβεβαίωσε -ήταν σε ένα Meeting της ΚΕΔΚΕ (ο κ. Κακλαμάνης) πολύ σημαντικό, δεν μπορούσε να βγει- ότι θα τον ενημέρωνε και θα μας έπαιρνε τηλέφωνο. Έγινε αυτό, μας είπαν ότι όλα πάνε καλά, ότι γίνεται μια προσπάθεια τα παιδιά να γραφτούν στα δημοτολόγια του δήμου Αθηναίων...
-Και εμείς από το ρεπορτάζ είδαμε ότι κινήθηκαν γρήγορα στον δήμο Αθηναίων...
-Αμέσως...Αμέσως! δεν δίστασε καθόλου ο κ. Κακλαμάνης να βοηθήσει το έργο του πατρός, τα παιδάκια, τα πάντα.
-Κ. Κατσίμπαλη, πότε προβλέπετε ότι τα παιδάκια θα είναι κοντά σας; Από ό,τι με διαβεβαίωσε και ο κ. Παύλου και ο κ. Σοφιάδης είναι όλα έτοιμα. Ακόμη και τα εισητήρια τα έχει αναλάβει η κοινότητα.
-Και εγώ έκανα αυτή την ερώτηση στον κ. Σοφιάδη και μου είπε εντός μερικών ημερών. Εντός της ερχόμενης εβδομάδος πρέπει τα παιδιά να τα έχουμε. Είπε μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα τα παιδιά θα ταξιδψουν στην Ελλάδα. Μάλιστα την Δευτέρα θα πάρουμε το χαρτί στα χέρια μας από τον δήμο Αθηναίων ότι τα παιδιά θα είναι γραμμένα πλέον στο δημοτολόγιο, και θα το στείλουμε με ένα φαξ στον κ. Σοφιάδη να μην έχουν κανένα πρόβλημα ταξιδεύοντας εδώ, και έτσι μετά από αυτό θα έρθουν αμέσως. Την ερχόμενη εβδομάδα πρέπει να έρθουν τα παιδιά.
-Να ρωτήσω κάτι τελευταίο, διότι εσείς είστε ο άνθρωπος κλειδί, που βρίσκεται πάνω από ένα τηλέφωνο και έχει στήσει αυτή τη γέφυρα αγάπης και αυτόν το μαραθώνιο των τηλεφωνημάτων. Από εδώ και στο εξής, τι περιμένει τα παιδιά; Μας είπε ο πατήρ Αντώνιος ότι για κάποιο διάστημα θα φιλοξενήσει ο ίδιος τα παιδιά στο σπίτι του...
-Βεβαίως...το γνωρίζω...
-Για πολλούς λόγους. Από εκεί και πέρα, ποιο είναι το πρόγραμμα που θα μπούνε τα παιδιά; Πού θα μείνουν;
-Το πρόγραμμα είναι όπως όλα τα παιδάκια μας. Θα τους δώσουμε μερικές ημέρες να εγκλιματιστούν, να συνηθίσουν και μας. Θα δουν τόσα καινούργια πρόσωπα. Θα είναι λίγο δύσκολο για αυτά, φαντάζομαι, στην αρχή. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, με αγάπη, με πολλή φιλικότητα, με το χαμόγελο στα χείλη, να τα βοηθήσουμε, να τα κάνουμε να νιώσουν άνετα, κτλ. Βέβαια ένα από τα πρώτα πράγματα είναι να γραφτούν στα τμήματα που έχουμε εκμάθησης ελληνικών. Να μάθουν τα παιδάκια σιγά-σιγά την γλώσσα μας, για να μπορέσουμε ωραία και καλά τον Σεπτέμβριο να τα γράψουμε πια στο ελληνικό σχολείο. Θα κάνουν ό,τι κάνουν όλα τα παιδάκια μας. Θα έρχονται στην Κιβωτό, θα συμμετέχουν του προγράμματος, θα πηγαίνουν να μαθαίνουν ελληνικά. Ό,τι κάνουμε τα σαββατοκύριακα που έχουμε παραστάσεις ή κουκλοθέατρο, ή τα πηγαίνουμε σε παιδικό θέατρο, εκδρομούλες από δω και από κει, δηλαδή ό,τι κάνουν τα παιδάκια μας, θα κάνουν και αυτά. Θα περάσουν περάσουν πάρα πολύ καλά. Έχουμε μαθήματα και κανονικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαθησιακό κατά την διάρκεια της εβδομάδος, το σαββατοκύριακο είναι για ψυχαγωγία. Θα περάσουν πάρα πολύ καλά. Σας καλούμε να έρθετε και να δείτε την πρόοδό τους...
-Κλείνοντας, ένα μήνυμα προς την ομογένεια, η οποία μας πλησίασε αφότου έμαθε ότι πήρατε την πρωτοβουλία και δεχτήκατε χωρίς γραφειοκρατίες και άλλου είδους καθυστερήσεις και βρήκατε λύση να πάρετε τα παιδιά κοντά σας, τι θα θέλατε να πείτε στην ομογένεια, η οποία έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, και λέω την ομογένεια, τους απλούς ανθρώπους με τα 10 και τα 20 δολάρια, -δεν έννοώ τους πλούσιους- τους απλούς ανθρώπους, όπως αυτούς που στηρίζουν την Κιβωτό όλα αυτά τα χρόνια.
-Με συγκινήσατε. Είμαι πολύ συγκινημένη με την ομογένεια. Γνωρίζει την Κιβωτό η ομογένεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που βοηθούν. Ας είναι καλά οι άνθρωποι. Όπως λέτε και εσείς, είναι οι απλοί άνθρωποι που βοηθούν την Κιβωτό, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και οι ομογενείς, οι απλοί άνθρωποι που φροντίζουν. Να μην ξεχνάνε να παιδιά μας, ιδίως κατά την διάρκεια των εορτών, μα θα στείλουν έναν οβολό, μα θα στείλουν ρούχα...οτιδήποτε. Δεν ξεχνούν. Θα πάρουν ένα τηλέφωνο...Εγώ θα ευχαριστήσω τους Έλληνες εκεί της Αμερικής, για την στήριξη και την αγάπη που δείχνουν στην Κιβωτό, και θα ήθελα να τους παρακαλέσω να στέκονται δίπλα μας, όσο είναι εκεί ο πάτερ και παλεύει για αυτά τα παιδάκια να μην σταματήσουν ποτέ να τον βοηθούν. Να ξέρουν ότι η Κιβωτός παράγει έργο. Ο οβολός και η βοήθειά τους πιάνει τόπο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρος του πατρός Αντωνίου και όλων εμάς στην Κιβωτό στην ομογένεια. Και καλή πατρίδα.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΥΞΗ ΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ
Η υπόθεση των δυο παιδιών από την Κινσάσα ελληνικής καταγωγής με στενούς συγγενείς στην Αμερική εξακολουθεί να συγκλονίζει την Ομογένεια έχοντας ταράξει συθέμελα όχι μόνο το τεράστιο οικοδόμημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής αλλά-θέλουμε να πιστεύουμε) και τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο γι αυτό και να αποτελέσει αιτία θετικών εξελίξεων όχι μόνο για τα δυο 12χρονα αδέρφια τα οποία τώρα πια που ο Αρχ. Αμερικής γνωρίζει την πλήρη εικόνα και την αλήθεια και κυρίως έχει την διαβεβαίωση ότι εκ μέρους μας δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή πρόθεση να τον υπονομεύσουμε ή να του δημιουργήσουμε πρόβλημα αντιθέτως πρόθεση μας εξ αρχής -παρά την σκληρή κριτική μας από την οποία δεν αλλάζουμε ούτε κόμμα- ήταν να βοηθήσουμε τα δυο παιδιά όπως το ίδιο αναφέρει και ο ίδιος στην έστω και ατυχή και προκλητική ανακοίνωση του της 13ης Ιανουαρίου (010)
Αν πράγματι λοιπόν ισχύουν όσα είπε και έγραψε και αν εννοεί στα αλήθεια η ανακοίνωση της Ιεράς Αρχ. Αμερικής ότι «...Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος και η Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου υπήρξαν και παραμένουν πρόθυμοι και επιθυμούν διακαώς να βοηθήσουν αυτή την οικογένεια» δεν έχει παρά να βοηθήσει τα δυο παιδάκια ανοίγοντας τους ένα κλειστό λογαριασμό μέχρι ενηλικιώσεως ως προίκα ώστε να καλύπτονται τα έξοδα των σπουδών τους ή ακόμα καλύτερα στηρίζοντας με ένα σοβαρό συμβολικό ποσό το έργο των ανθρώπων στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ κλείνοντας παραδειγματικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια δυσάρεστη υπόθεση όχι μόνο για τον ίδιο, οποίος εμπράκτως θα αποδείξει με έργα και όχι λόγια ότι και εννοεί και πιστεύει αυτά που λέει! Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής μέσα από αυτή την συγκλονιστική υπόθεση όπως τουλάχιστον παρουσιάστηκε αλλά και όπως τελικά απεδείχθη από το ρεπορτάζ και την εξέλιξη του θα πρέπει συνολικά να προβληματιστεί για τις προνοιακές και φιλανθρωπικές της υπηρεσίες.
Δυστυχώς η αντίδραση του Σεβ. Μητρ. Αμερικής με αυτή την ατυχή και προσβλητική ανακοίνωση για τον ίδιο διότι δυστυχώς περιέχει και ψεύδη που αν μη τι άλλο εκθέτουν τον ίδιο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από έναν πολιτικό οργανισμό που με παρόμοια σπασμωδική αντίδραση συνήθως συγκαλύπτει αληθινά οικονομικά και διοικητικά σκάνδαλα.
-Μόλις το άκουσε ο πάτερ, έκανε τον σταυρό του, λέει «δεν το πιστεύω» διότι αυτό το συζητούσε από το πρωί. Αμέσως, αμέσως δεν άφησε κανέναν να φύγει, λέει «παιδιά, καθίστε να κοιτάξουμε να δούμε τι θα γίνει με αυτή την υπόθεση». Δεν πήγε κανείς σπίτι. Ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία να έρθουν τα παιδιά στην Κιβωτό. Βέβαια ο ίδιος φρονεί ότι δεν κάνει κάτι μέγάλο. Αυτό κάνει 11-12 χρόνια τώρα. Αυτά τα παιδάκια προστατεύει, φροντίζει, μεριμνά. Δεν ήταν κάνει διαφορετικό για μας. Και αμέσως εξέφρασε την επιθυμία να αγκαλιάσει αυτά τα παιδιά με αγάπη, να έρθουν στην Κιβωτό και μάλιστα είπε ότι μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, επειδή μάθαμε ότι η μητέρα έχει σοβαρή ασθένεια, μήπως πρέπει να πάει κάποιος από μας να τα συνοδεύεσει τα παιδάκια. Και να βρούμε τον τρόπο να φροντίσουμε και για τα εισητήριά τους, είπε ο πάτερ. Βέβαια μας είπε ο κ. Σοφιάδης από την Κινσάσα ότι σε αυτό τον τομέα ήταν υπεύθυνη και μεριμνούσε η ελληνική κοινότητα εκεί. Εμείς αμέσως επικοινωνήσαμε μαζί σου και μας εξήγησες τι συμβαίνεί, μετά από αυτό πήραμε τηλέφωνο τον κ. Σοφιάδη στην Κινσάσα, ο οποίος μας ενημέρωσε, μας είπε τι γινόταν, είπε ότι θα μιλήσει στην μητέρα, να της πει ότι βρέθηκε ένας πολύ καλός τόπος να πάνε τα παιδιά, μια φωλιά αγάπης, όπως είπε. Είπε ότι γνώριζε το έργο του πατρός Αντωνίου και την Κιβωτό. Χάρηκε πάρα πολύ όταν άκουσε ότι ο πάτερ είχε την επιθυμία να δεχτεί τα παιδιά με αγάπη στην Κιβωτό, και είπε ότι θα ενημέρωσε την μητέρα και να πέρναμε τηλέφωνο την επομένη να της μιλήσουμε. Όπως και έγινε.
-Αυτά όλα ήταν για χθες(Πέμπτη 14 01 2010) με όλον αυτό τον μαραθώνιο τηλεφωνημάτων Νέα Υόρκη, Κινσάσα, Αθήνα. Σήμερα(Παρασκευή 15 01 2010) το πρωί, ποιες ήταν οι διαδικασίες, πώς ενεπλάκη ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Νικήτας Κακλαμάνης...
-Σήμερα το πρωί μιλήσαμε πάλι με τον κ. Σοφιάδη στην Κινσάσα, ο οποίος -βέβαια δεν είχε ακόμη το τηλέφωνο της μητέρας- είπε όμως ότι είχε κάνει κάποιες ενέργειες με τα χαρτιά των παιδιών, δεν πίστευε ότι θα υπάρχει κάποιο πρόβλημα, και είπε ότι θα επικοινωνούσαμε ξανά μαζί, να μας δώσει το τηλέφωνο της μητέρας για να επικοινωνήσουμε μαζί της, όπως και έγινε. Ο πάτερ μου ζήτησε να πάρω τηλέφωνο την μητέρα, επειδή μιλάω γαλλικά. Πήρα τηλέφωνο την μητέρα...τι να σας πω, βρε παιδιά, ήταν πολύ δύσκολη στιγμή. Τρία λεπτά μες τη συζήτηση και κλαίγαμε. Ήταν πάρα πολύ συγκινητικό. Της είπα «μας γνωρίζεις, τηλεφωνώ από την Κιβωτό» , της είπα «είμαστε ένα σπίτι αγάπης εδώ στην Αθήνα. Το σπίτι αυτό το έχει ένας πατερούλης -νέος είναι- ο οποίος αγαπάει πολύ τα παιδάκια και αγωνίζεται γι αυτά χρόνια τώρα». Της είπα «τα παιδιά σου θα είναι πολύ καλά εδώ, Florence». Της είπα ότι θα τα περιβάλλουμε με αγάπη, θα προσπαθήσουμε να γίνουν αμέσως έλληνες πολίτες...
-Η αντίδραση της μητέρας των παιδιών, ποια ήταν;
-Έκλαιγε...έκλαιγε εκείνη, έκλαιγα και γω. Της είπα «υπάρχει κάποιο πρόβλημα;», «όχι» μου είπε «κανένα πρόβλημα». Ότι ήταν χαρούμενη, ότι την είχε ενημερώσει ο κ. Σοφιάδης ήδη και περίμενε το τηλεφώνημά μου, ότι χάρηκε πάρα πολύ. Ότι δεν υπήρχε πρόβλημα, ότι θα υπέγραφε τα χαρτιά συναίνεσης που χρειάζονται τα παιδάκια από την μητέρα, ότι θα το έκανε αυτό αμέσως. Την ρώτησα αν ήθελε κάτι άλλο. Της είπα «ο Θεός να σε ευλογεί, και να σου δίνει υγεία». Τι να πω; Έτσι της είπα. Ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή αυτή για μένα, γνωρίζοντας το τέλος της γυναίκας. Χάρηκε. Κατάλαβε ότι τα παιδιά θα πήγαιναν κάπου που θα τα περιέβαλλαν με αγάπη.
-Πώς ενεπλάκη ο δήμαρχος Αθηναίων;
-Μετά από αυτό, επικοινώνησα με τον κ. Σοφιάδη, τον ενημέρωσα ότι έχω μιλήσει με την μητέρα, και μου είπε ότι «τότε όλα είναι μια χαρά», είχε βέβαια κάποια ανησυχία...μου λέει «τα παιδιά είναι έλληνες, από έλληνα πατέρα» -μου είπε το όνομά του...Του ζήτησα ξανά «κ. Σοφιάδη μου, υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θέλετε να έρθει κάποιος από μας να τα πάρει», μου λέει «όχι, θα τα φέρουμε εμείς». «Όμως» λέει «ενώ τα παιδιά είναι έλληνες, κτλ, δεν προβλέπω κάποιο πρόβλημα, έχω μια ανησυχία για το πώς θα μπουν στην Ελλάδα, μήπως και υπάρξει κάποιο πρόβλημα με τα χαρτιά τους στο αεροδρόμιο, αυτό με ανησυχεί λίγο. Υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε, για να το σιγουρέψουμε;». του είπα ότι θα έκανα ό,τι μπορούσα και ότι θα επικοινωνούσα πάλι μαζί του. Κάθισα και σκέφτηκα, μίλησα και με τον πατέρα Αντώνιο, το συζήτησα μαζί του, βέβαια όλοι γνωρίζουμε πόσο φιλικά προς την Κιβωτό διέπεται ο κ. Κακλαμάνης, ο δήμαρχος Αθηναίων, ο οποίος μας συμπαραστέκεται χρόνια, δεν είναι η πρώτη φορά. Πολλά χρόνια. Σχεδόν από την αρχή της Κιβωτού, είναι ένας συμπαραστάτης. Όταν κάτι έχουμε, έχουμε έναν άνθρωπο να κάνουμε ένα τηλέφωνο και να βοηθήσει. Και βέβαια ο πάτερ είπε να επικοινωνήσουμε με τον κ. Κακλαμάνη, επικοινωνήσαμε μαζί του με μια από τις κυρίες του γραφείου του, η οποία είναι πάρα πολύ κοντά του, στενή συνεργάτιδά του, η οποία μας διαβεβαίωσε -ήταν σε ένα Meeting της ΚΕΔΚΕ (ο κ. Κακλαμάνης) πολύ σημαντικό, δεν μπορούσε να βγει- ότι θα τον ενημέρωνε και θα μας έπαιρνε τηλέφωνο. Έγινε αυτό, μας είπαν ότι όλα πάνε καλά, ότι γίνεται μια προσπάθεια τα παιδιά να γραφτούν στα δημοτολόγια του δήμου Αθηναίων...
-Και εμείς από το ρεπορτάζ είδαμε ότι κινήθηκαν γρήγορα στον δήμο Αθηναίων...
-Αμέσως...Αμέσως! δεν δίστασε καθόλου ο κ. Κακλαμάνης να βοηθήσει το έργο του πατρός, τα παιδάκια, τα πάντα.
-Κ. Κατσίμπαλη, πότε προβλέπετε ότι τα παιδάκια θα είναι κοντά σας; Από ό,τι με διαβεβαίωσε και ο κ. Παύλου και ο κ. Σοφιάδης είναι όλα έτοιμα. Ακόμη και τα εισητήρια τα έχει αναλάβει η κοινότητα.
-Και εγώ έκανα αυτή την ερώτηση στον κ. Σοφιάδη και μου είπε εντός μερικών ημερών. Εντός της ερχόμενης εβδομάδος πρέπει τα παιδιά να τα έχουμε. Είπε μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα τα παιδιά θα ταξιδψουν στην Ελλάδα. Μάλιστα την Δευτέρα θα πάρουμε το χαρτί στα χέρια μας από τον δήμο Αθηναίων ότι τα παιδιά θα είναι γραμμένα πλέον στο δημοτολόγιο, και θα το στείλουμε με ένα φαξ στον κ. Σοφιάδη να μην έχουν κανένα πρόβλημα ταξιδεύοντας εδώ, και έτσι μετά από αυτό θα έρθουν αμέσως. Την ερχόμενη εβδομάδα πρέπει να έρθουν τα παιδιά.
-Να ρωτήσω κάτι τελευταίο, διότι εσείς είστε ο άνθρωπος κλειδί, που βρίσκεται πάνω από ένα τηλέφωνο και έχει στήσει αυτή τη γέφυρα αγάπης και αυτόν το μαραθώνιο των τηλεφωνημάτων. Από εδώ και στο εξής, τι περιμένει τα παιδιά; Μας είπε ο πατήρ Αντώνιος ότι για κάποιο διάστημα θα φιλοξενήσει ο ίδιος τα παιδιά στο σπίτι του...
-Βεβαίως...το γνωρίζω...
-Για πολλούς λόγους. Από εκεί και πέρα, ποιο είναι το πρόγραμμα που θα μπούνε τα παιδιά; Πού θα μείνουν;
-Το πρόγραμμα είναι όπως όλα τα παιδάκια μας. Θα τους δώσουμε μερικές ημέρες να εγκλιματιστούν, να συνηθίσουν και μας. Θα δουν τόσα καινούργια πρόσωπα. Θα είναι λίγο δύσκολο για αυτά, φαντάζομαι, στην αρχή. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, με αγάπη, με πολλή φιλικότητα, με το χαμόγελο στα χείλη, να τα βοηθήσουμε, να τα κάνουμε να νιώσουν άνετα, κτλ. Βέβαια ένα από τα πρώτα πράγματα είναι να γραφτούν στα τμήματα που έχουμε εκμάθησης ελληνικών. Να μάθουν τα παιδάκια σιγά-σιγά την γλώσσα μας, για να μπορέσουμε ωραία και καλά τον Σεπτέμβριο να τα γράψουμε πια στο ελληνικό σχολείο. Θα κάνουν ό,τι κάνουν όλα τα παιδάκια μας. Θα έρχονται στην Κιβωτό, θα συμμετέχουν του προγράμματος, θα πηγαίνουν να μαθαίνουν ελληνικά. Ό,τι κάνουμε τα σαββατοκύριακα που έχουμε παραστάσεις ή κουκλοθέατρο, ή τα πηγαίνουμε σε παιδικό θέατρο, εκδρομούλες από δω και από κει, δηλαδή ό,τι κάνουν τα παιδάκια μας, θα κάνουν και αυτά. Θα περάσουν περάσουν πάρα πολύ καλά. Έχουμε μαθήματα και κανονικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαθησιακό κατά την διάρκεια της εβδομάδος, το σαββατοκύριακο είναι για ψυχαγωγία. Θα περάσουν πάρα πολύ καλά. Σας καλούμε να έρθετε και να δείτε την πρόοδό τους...
-Κλείνοντας, ένα μήνυμα προς την ομογένεια, η οποία μας πλησίασε αφότου έμαθε ότι πήρατε την πρωτοβουλία και δεχτήκατε χωρίς γραφειοκρατίες και άλλου είδους καθυστερήσεις και βρήκατε λύση να πάρετε τα παιδιά κοντά σας, τι θα θέλατε να πείτε στην ομογένεια, η οποία έδειξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, και λέω την ομογένεια, τους απλούς ανθρώπους με τα 10 και τα 20 δολάρια, -δεν έννοώ τους πλούσιους- τους απλούς ανθρώπους, όπως αυτούς που στηρίζουν την Κιβωτό όλα αυτά τα χρόνια.
-Με συγκινήσατε. Είμαι πολύ συγκινημένη με την ομογένεια. Γνωρίζει την Κιβωτό η ομογένεια. Δεν είναι η πρώτη φορά που βοηθούν. Ας είναι καλά οι άνθρωποι. Όπως λέτε και εσείς, είναι οι απλοί άνθρωποι που βοηθούν την Κιβωτό, όχι μόνο εδώ στην Ελλάδα αλλά και οι ομογενείς, οι απλοί άνθρωποι που φροντίζουν. Να μην ξεχνάνε να παιδιά μας, ιδίως κατά την διάρκεια των εορτών, μα θα στείλουν έναν οβολό, μα θα στείλουν ρούχα...οτιδήποτε. Δεν ξεχνούν. Θα πάρουν ένα τηλέφωνο...Εγώ θα ευχαριστήσω τους Έλληνες εκεί της Αμερικής, για την στήριξη και την αγάπη που δείχνουν στην Κιβωτό, και θα ήθελα να τους παρακαλέσω να στέκονται δίπλα μας, όσο είναι εκεί ο πάτερ και παλεύει για αυτά τα παιδάκια να μην σταματήσουν ποτέ να τον βοηθούν. Να ξέρουν ότι η Κιβωτός παράγει έργο. Ο οβολός και η βοήθειά τους πιάνει τόπο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρος του πατρός Αντωνίου και όλων εμάς στην Κιβωτό στην ομογένεια. Και καλή πατρίδα.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΣΥΝΤΕΥΞΗ ΠΑΝΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ
Η υπόθεση των δυο παιδιών από την Κινσάσα ελληνικής καταγωγής με στενούς συγγενείς στην Αμερική εξακολουθεί να συγκλονίζει την Ομογένεια έχοντας ταράξει συθέμελα όχι μόνο το τεράστιο οικοδόμημα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής αλλά-θέλουμε να πιστεύουμε) και τον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο γι αυτό και να αποτελέσει αιτία θετικών εξελίξεων όχι μόνο για τα δυο 12χρονα αδέρφια τα οποία τώρα πια που ο Αρχ. Αμερικής γνωρίζει την πλήρη εικόνα και την αλήθεια και κυρίως έχει την διαβεβαίωση ότι εκ μέρους μας δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή πρόθεση να τον υπονομεύσουμε ή να του δημιουργήσουμε πρόβλημα αντιθέτως πρόθεση μας εξ αρχής -παρά την σκληρή κριτική μας από την οποία δεν αλλάζουμε ούτε κόμμα- ήταν να βοηθήσουμε τα δυο παιδιά όπως το ίδιο αναφέρει και ο ίδιος στην έστω και ατυχή και προκλητική ανακοίνωση του της 13ης Ιανουαρίου (010)
Αν πράγματι λοιπόν ισχύουν όσα είπε και έγραψε και αν εννοεί στα αλήθεια η ανακοίνωση της Ιεράς Αρχ. Αμερικής ότι «...Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος και η Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου υπήρξαν και παραμένουν πρόθυμοι και επιθυμούν διακαώς να βοηθήσουν αυτή την οικογένεια» δεν έχει παρά να βοηθήσει τα δυο παιδάκια ανοίγοντας τους ένα κλειστό λογαριασμό μέχρι ενηλικιώσεως ως προίκα ώστε να καλύπτονται τα έξοδα των σπουδών τους ή ακόμα καλύτερα στηρίζοντας με ένα σοβαρό συμβολικό ποσό το έργο των ανθρώπων στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ κλείνοντας παραδειγματικά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια δυσάρεστη υπόθεση όχι μόνο για τον ίδιο, οποίος εμπράκτως θα αποδείξει με έργα και όχι λόγια ότι και εννοεί και πιστεύει αυτά που λέει! Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής μέσα από αυτή την συγκλονιστική υπόθεση όπως τουλάχιστον παρουσιάστηκε αλλά και όπως τελικά απεδείχθη από το ρεπορτάζ και την εξέλιξη του θα πρέπει συνολικά να προβληματιστεί για τις προνοιακές και φιλανθρωπικές της υπηρεσίες.
Δυστυχώς η αντίδραση του Σεβ. Μητρ. Αμερικής με αυτή την ατυχή και προσβλητική ανακοίνωση για τον ίδιο διότι δυστυχώς περιέχει και ψεύδη που αν μη τι άλλο εκθέτουν τον ίδιο, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από έναν πολιτικό οργανισμό που με παρόμοια σπασμωδική αντίδραση συνήθως συγκαλύπτει αληθινά οικονομικά και διοικητικά σκάνδαλα.
Το ζήτημα, με τις διαστάσεις που προσέλαβε με τους ατυχείς προσωπικούς χειρισμούς του ιδίου του Αρχ. Δημητρίου-δεν έπρεπε ο ίδιος να στείλει μια τέτοια επιστολή- και ειδικά με αυτή την ανακοίνωση είναι ακόμα σοβαρότερο διότι ξεπερνά τα όρια και την οριογραμμή και αυτού ακόμα του ηθικού σκανδάλου! Η μόνη έμπρακτη απόδειξη ότι ήθελε πράγματι να βοηθήσει και στηρίξει -όπως πράγματι κάνει προσωπικά ο ίδιος σε άλλες περιπτώσεις - είναι να πάρει άμεσα τηλέφωνο στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και να μιλήσει με τον π. Αντώνιο(Παπανικολάου) δηλώνοντας ότι θα είναι δίπλα στα δυο παιδιά για να παρέχει αυτό που θα είναι δυνατό εκ μέρους της Ιεράς Αρχ. Αμερικής αλλά και ο ίδιος προσωπικά... όπως κάνει σε άλλες περιπτώσεις ως άνθρωπος χρόνια τώρα... www.greekamericannewsagency.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου