Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Ήρθε, πάτησε, απογειώθηκε ο περήφανος αετός

..
Ήρθε, πάτησε, απογειώθηκε ο περήφανος αετός
ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΟΥ
Μπορεί ο κόσμος του Ολυμπιακού να αντιμετώπισε -από πλευράς προσέλευσης- την αναμέτρηση με την ΑΕΚ σαν ματς Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά στο χορτάρι ο Τραϊανός Δέλλας και οι «κιτρινόμαυροι»... κομάντος του ήταν τελικά εκείνοι που έκαναν χθες βράδυ... τσαμπιονλιγκάτη εμφάνιση, αναγκάζοντας κοτζάμ Καραϊσκάκη (που περίμενε από 3άρα μέχρι 6άρα) να τους... υποκλιθεί!

Χωρίς υπερβολή το 1-1 (που αφήνει μεν... ολάνοικτη τη ρεβάνς, αλλά για μένα παρότι η Ενωση έχει σκορ πρόκρισης φαβορί παραμένουν οι «ερυθρόλευκοι») αδικεί τη σούπερ ομάδα που έχει δημιουργήσει ο Τράι. Με εννιά(!) Ελληνες παίκτες στην ενδεκάδα της, η ΑΕΚ αποδείχτηκε πολύ καλύτερα προετοιμασμένη για τις ανάγκες της συγκεκριμένης αναμέτρησης, κόντρα σε έναν «χλωμό» Ολυμπιακό που δεν μπόρεσε -δεν του επέτρεψε- να κάνει καθαρή φάση για γκολ. Με τον Βίτορ Περέιρα πάντως κάπου να υποτιμάει την αντίπαλό του, προχωρώντας σε εκτεταμένο ροτέισον -8 αλλαγές σε σχέση με το σχήμα της Τούμπας- το οποίο δεν πλήρωσε (με ήττα) κυρίως λόγω τύχης.

Από την άλλη πλευρά η ΑΕΚ δικαιολογημένα αισθάνεται αδικημένη από τον διαιτητή Λαμπρόπουλο αφού το γκολ της ισοφάρισης προήλθε από ανύπαρκτο φάουλ που δόθηκε σε βάρος του Τζανετόπουλου. Οπως και για το ανύπαρκτο οφσάιντ με το οποίο σταμάτησε ο πρώτος βοηθός τον Αραβίδη στο ανεπανάληπτο τετ α τετ που βγήκε απέναντι στον Μέγερι (76'). Δεν πρέπει όμως να μείνει στην γκρίνια για τη διαιτησία, γιατί η εμφάνισή της ήταν τόσο... γεμάτη και καταλυτική, που έκανε ακόμη και... αποστασιοποιημένους φίλους της να αισθανθούν μετά από χρόνια ξανά... ΑΕΚΑΡΑ. Και όλους να νιώθουν περήφανοι για την ομάδα τους.

Η ΑΕΚ ήταν, είναι και θα είναι μεγάλη ομάδα. Αυτός που μεγάλωσε όμως χθες βράδυ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΑ είναι ο Τραϊανός Δέλλας. Με το υπέροχο δημιούργημά του με έπεισε πως μπορεί να γίνει πραγματικά μεγάλος κόουτς. Ενα ακόμη τεράστιο κέρδος για την Ενωση, που βγαίνει μέσα από την ντροπιαστική περιπέτεια του υποβιβασμού της. Ο Τράι δεν πήρε μόνο την... ταυτότητα του Πορτογάλου συναδέλφου του -από πλευράς στησίματος, τακτικής, στρατηγικής και ψυχολογικής προετοιμασίας- αλλά παρουσίασε μια υπερσύγχρονη ομάδα πολύ και καλά δουλεμένη. Με καλύτερο... παίκτη της ΑΕΚ το σύνολό της! Μόνο έτσι άλλωστε θα μπορούσε να εγκλωβίσει μια αντικειμενικά καλύτερη ομάδα με ανώτερη ατομική ποιότητα στο ρόστερ της.

Στο Καραϊσκάκη χθες βράδυ η ΑΕΚ έβαλε τέλος στο πετυχημένο σλόγκαν της «ερχόμαστε». Ηταν τόσο πειστική κι ανταγωνιστική που θα πρέπει να αντικατασταθεί με το... «ΗΡΘΕ, ΠΑΤΗΣΕ ΚΑΙ ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΕ»! Με ανεξάντλητα τρεξίματα, φοβερό πρέσινγκ, σπουδαίο τρανζίσιον, κατοχή μπάλας, είχε τις μεγάλες ευκαιρίες και στα δυο ημίχρονα για να κερδίσει το ματς. Οι παίκτες της σχεδόν πάντα πήγαιναν πρώτοι στην μπάλα, κέρδισαν τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες ενώ το γκολ εκτός αόο την υποδειγματική εκτέλεση του Αραβίδη (κίνηση μεγάλου φορ) προήλθε από ένα υπόδειγμα αντεπίθεσης και συνεργασίας των (σπουδαίων) Ανάκογλου-Μάνταλου-Σοϊλέδη. Κι άντεξε στην όποια πίεση των γηπεδούχων...

ΣΑΝΤΑΝΑ

O Δέλλας είχε διαβάσει ιδανικά τα αδύναμα σημεία του Ολυμπιακού. Δεν είναι τυχαίο πως «χτύπησε» κυρίως από αριστερά, με τους Σοϊλέδη, Μάνταλο, ακόμη και τον Αραβίδη, να πέφτουν πάνω στον Σαλίνο που σπάνια είχε τη βοήθεια του Ντουρμάζ ή κάποιου από τους δυο «ερυθρόλευκους» αμυντικούς χαφ. Επίσης η μεγάλη πίεση στους δυο στόπερ του Ολυμπιακού (κυρίως) Σαντάνα και Σιόβα όχι μόνο δεν επέτρεψε στους γηπεδούχους να κάνουν παιχνίδι -μεταφέρουν την μπάλα- από πίσω αλλά έγινε και πηγή κινδύνων για την εστία του Μέγερι (έκανε δύο μεγάλες αποκρούσεις). Ειδικότερα το στυλ παιχνιδιού της ΑΕΚ... ανέδειξε τις αδυναμίες του Σαντάνα, ο οποίος ειδικά με την μπάλα στα πόδια φάνηκε πολύ αργός και επιρρεπής στην γκέλα (δεν ήξερε τι να την κάνει).

ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ

Με εξαίρεση τον Μπαρμπόσα, θεωρητικά τον πιο ποιοτικό ξένο παίκτη της που έχει και το πιο ακριβό συμβόλαιο στην ομάδα, οι υπόλοιποι «κιτρινόμαυροι» ήταν για... φίλημα. Κι αν κάπου μπορεί και χρειάζεται μεγαλύτερη βελτίωση η ΑΕΚ, είναι στα (αμυντικά) στημένα της. Από εκεί και πέρα ο παίκτης που με εντυπωσίασε, για το πόσο καλά υποστήριξε τακτικά τη θέση του, ήταν ο Σουηδός μέσος. Ο Γιόχανσον ως κόφτης ήταν υποδειγματικός κι αν είχε καλύτερη πάσα θα μιλάγαμε για τοπ μεταγραφή
ΗΜΕΡΗΣΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: