Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011
Από το Μαρικάκι
Όσο το καλοκαίρι προχωράει και ο Ιουλιος παραλαμβάνει τη σκυτάλη από τον Ιούνιο που υπήρξε ευγενικός μαζί μας (λες και μας λυπήθηκε μες την μνημονιακή μας παραζάλη και τον ..
πολιτικό μας καύσωνα φρόντισε να μην ανεβάσει «πυρετό») το μυαλό αρχίζει και ξεστρατίζει και το βλέμμα αλλοιθωρίζει προς τα φωτορεπορτάζ με τις γαλαζοπράσινες παραλίες.Στο μεταίχμιο μεταξύ μιας απαιτητικής χρονιάς πίσω και μιας τρομακτικά απαιτητικότερης μπροστά καθώς βαδίζουμε βαθύτερα σε μια εποχή ιστορικών διαστάσεων, πως μπορεί να είναι οι διακοπές:
Σωτήριες: έστω και μερικές μέρες μακριά από αυτή την κόλαση και κάτι χυδαίες φάτσες που παρελαύνουν στις οθόνες των σπιτιών μας και πανηγυρίζουν για τη «σωτηρία» που σώζει τράπεζες, απορρυθμίζει την κοινωνία και παραδίδει εθνική κυριαρχία ίσως να αποδειχτούν πιο σωτήριες από εκατό πακέτα διάσωσης(λέμε τώρα – τα «πακέτα διάσωσης» ως γνωστόν δεν σώζουν ανθρώπους αλλά γκόλντεν μπόις, τράπεζες και πολιτικούς υπηρέτες).
Εξαγνιστικές: γαλαζοπράσινα νερά, άμμος, βότσαλα και ήλιος είναι ό,τι πρέπει για ένα ψυχολογικό πήλινγκ. Να φύγει η ψυχική μαυρίλα και η σκουριά, ν’ ανοίξει το βλέμμα στα όρια του ορίζοντα, ν’ αδειάσει το μυαλό από τη νεοταξίτικη προπαγάνδα και το λάιφ στάιλ της, να χαλαρώσει από τη συνεχή άμυνα στο δηλητήριό της.
Αντιοξειδωτικές: εκ των ων ουκ άνευ η αποτοξίνωση από υπερτοξικά αισθήματα κι αντιδράσεις που εμφυσούν στα σπλάχνα μας επί 24ωρου βάσεως οι υπεύθυνοι και πατριώτες σωτήρες της χώρας μας. Μας διαλύουν, μας κακολογούν, μας προκαλούν, μας καθυβρίζουν αλλά εκεί εμείς βράχοι, τα τοξικά υγρά της οργής μας που συστέλουν τους σπλαχνικούς μας μυς τα απορροφούμε, τα καταδικάζουμε αν χρειαστεί γιατί μας διεγείρουν και μας ξεσηκώνουν από τους καναπέδες μας και μας καθιστούν ετοιμοπόλεμους όπως ποτέ δεν είχαμε ψυχανεμιστεί ότι θα μας συμβεί. Ας αδειάσει λοιπόν το σώμα από τα τοξικά του, έτσι κι αλλιώς τα έχουμε ήδη μετουσιώσει σε μνήμη.
Ενοχικές: που πάω ο Καραμήτρος όταν μου ετοιμάζουν τα χειρότερα για όταν θα γυρίσω; Ή ακόμα, όταν έξι στους δέκα συμπολίτες μου δεν μπορούν να κάνουν φέτος διακοπές, ούτε καν βραχυπρόθεσμες, λόγω οικονομικής δυσπραγίας από μνημονιακή ανεργία, γενναίες περικοπές, ανασφάλεια για το μετά και πάει λέγοντας...
Εκπαιδευτικές: Επιτέλους θα διαβάσω όλη την εξωσχολική - εξωεργασιακή ύλη που συσώρρευα με ενθουσιασμό το χειμώνα, τσιμπολογώντας μόνο κάτι σελίδες χωρίς κουράγια για τα περαιτέρω. Εξάλλου, τόνοι προσωπικής ενέργειας καταναλώθηκαν στην παρακολούθηση των δελτίων προπαγάνδας και τις αντεγκλήσεις με την οθόνη της τηλεόρασης, που στο παρα τσακ γλίτωνε το σπάσιμο (καλά, όχι η οθόνη, το τηλεκοντρόλ όμως τη γλίτωσε πολλάκις). Τα τρία τέταρτα αυτής της ύλης αφορούν την «κρίση», «επίθεση», «επιδρομη», «θεραπεία σοκ», όπως θέλετε πείτε, που ζούμε.
Πρόβα για τα δύσκολα: «Summertime and the living is easy» που λέει κι η Τζόπλιν. Ξεφορτώνεις από τα περιττά, τη βγάζεις και με τα λίγα κι αν το πάρεις και πιο ζεστά μπορείς να κάνεις και προσομοίωση. Πόσο αντέχω χωρίς φαί; Αντέχω με μια σαλάτα και δυο φρούτα; Πόσο αντέχω χωρίς να πλυθώ με ζεστό νερό; Τι θα πάθω αν πιω περιπτερόμπιρες στο πεζούλι; Πόσες μέρες τη βγάζω στο αντίσκηνο; Μήπως να κατηφορίσω με τα πόδια ως το επόμενο χωριό; Τι θα γίνει αν αφήσω το κινητό αφόρτιστο (για να μην πω απλήρωτο). Μήπως δεν μας τα λέει κι άσχημα το ξερονήσι; Μήπως να μη γυρίσω πίσω στη ζούγκλα του «πολιτισμού»;
Έχω τάσεις φυγής. Καθόλου μαχητικό εκ μέρους μου. Φτου μου..http://topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου