Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

"Ήρωες" και "σταρ" οι δολοφόνοι

ΤΕΤΑΡΤΗ 21.04.2010
Γράφει ο Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr
Δεν πάμε καλά. Κατά την έκφραση των έφηβων, κάποιοι πρέπει να "παίρνουν ληγμένα". Διαφορετικά με καμιά λογική και καμία ηθική και πολιτική φιλοσοφία δεν εξηγούνται όσα συμβαίνουν σε τούτο τον τόπο. Που δεν του φτάνουν τα δραματικά..... προβλήματα που δημιούργησε η διαχρονική πολιτική ακρισία και ανευθυνότητα πολιτικών ηγεσιών, έχουν και τους "επαναστάτες" του γλυκού νερού που δολοφονούν αθώους ανθρώπους και ακρωτηριάζουν άλλους. Και από πίσω, άθλια ουρά τους, εκείνους που τους αναδεικνύουν σε "αστέρες" και τους αναγνωρίζουν δικαίωμα "πολιτικής παρέμβασης".

Όταν από στελέχη της "Αυγής" και του ραδιοσταθμού "Στο Κόκκινο", που ελέγχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξαπολύονται επιθέσεις σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, τους δημοσιογράφους και την ΕΣΗΕΑ -οπού έγινε εισβολή και αχρειότητες "αντιεξουσιαστών"- και εκφράζεται η ...αγωνιστική συμπαράσταση στη νέα γενιά υπερεξοπλισμένων δολοφόνων, κάποιοι πρέπει να ψάχνονται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για το τι άνθη καλλιεργούνται στο χωράφι τους.

Όταν οι δολοφόνοι του αδελφικού μου φίλου Μιχάλη Βρανόπουλου και του επίσης φίλου και συνεργάτη Παύλου Μπακογιάννη, όπως ο Ξηρός, βρίσκουν τηλεοπτικό, έντυπο και ηλεκτρονικό βήμα να κρίνουν τους πάντες και τα πάντα, ενώ το αίμα των θυμάτων τους δεν έχει στεγνώσει από τα χέρια τους, μόνο και μόνο για να τα έχουν κάποιοι καλά και με τους τρομακτικές, η να πετύχουν καλύτερη μέτρηση τηλεθέασης, δεν πάμε καθόλου καλά.

Όταν νεοσσοί της δημοσιογραφίας, από τους κόλπους της "Ελευθεροτυπίας", οργανώνουν επιχείρηση φίμωσης των  άλλων δημοσιογράφων, παρουσιάζοντας τους ως "παπαγαλάκια της ασφάλειας", με ύφος, επιχειρηματολογία και ηθική που αναπαράγει τις πιο άθλιες επιδόσεις του ζαχαριαδισμού, και αποκτούν τόση ισχύ ώστε η αποκάλυψη της γιάφκας με τα όπλα να μην προβάλλεται ούτε ως μονόστηλο στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, τότε δεν πάμε καθόλου καλά.

Γύρω από τους κουμπουροφόρους έχει σχηματισθεί ένας εσμός γιαλαντζί "επαναστατών" από μικροαστούς και καλόπαιδα "καλών οικογενειών", που πλήττουν και μελαγχολούν γιατί δεν γεννήθηκαν πριν μερικές δεκαετίες σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και λειτουργούν ως μηχανισμός πολιτικής τρομοκρατίας και ως "μετωπικές οργανώσεις" στήριξης των δολοφόνων και στρατολόγησης των συνεχιστών τους.

Απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα, η σιωπή είναι ό,τι χειρότερο μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά μας. Για το δικαίωμα τους να ζουν χωρίς τρόμο. Και να μην πάνε από "επαναστατική" αδέσποτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: