Πάλι πρωθύστεροι

ΠΕΜΠΤΗ 18.03.2010 Πολιτικό Σχόλιο

Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας
giorgis@massavetas.gr

Ομολογώ κ. Πρόεδρε ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεστε και εσείς και το οικονομικό σας επιτελείο και κατά συνέπεια τον τρόπο με τον οποίο χαράζετε την “εθνική γραμμή” στη διαχείριση αυτής της κρίσης. Και κατά συνέπεια την πρακτική εφαρμογή της.
Γιατί χρειάσθηκε να φτάσουμε εδώ ώστε να ...διοχετεύεται πια, "ανεπισήμως" από όλα τα κυβερνητικά κανάλια, αλλά ημιεπισήμως και από εσάς τον ίδιο, ότι εξετάζετε σοβαρά το ενδεχόμενο να προσφύγουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Γιατί πρέπει, κατά το κοινώς λεγόμενο, να φιλάμε ...κατουρημένες ποδιές, γερμανικής ή άλλης προελεύσεως, ζητιανεύοντας εκείνο που είναι πια αυτονόητο δικαίωμα μας με τα σκληρά μέτρα που έχουμε πάρει;
Γιατί χρειάζεται να περνάνε μήνες, να κάνουν "παιγνίδι σε βάρος μας" οι περίφημες "αγορές" για να φτάσετε τώρα να συζητάτε ως σοβαρό ενδεχόμενο εκείνο που τόσο καθαρά είχε φανεί από την δήλωση του Αλμούνια στην αρχή του χρόνου;
Αναγκαστικά θα θυμίσω αυτό που έγραψα στις 12 Ιανουαρίου, με αφορμή μια συζήτηση του Αλμούνια με δημοσιογράφους:
"Το πως μας παρουσίασε, μιλώντας σε δημοσιογράφους, θυμίζει το ανέκδοτο με εκείνη την Ποντία ιέρεια της Αφροδίτης που αυτοκτόνησε όταν, μετά από τριακονταπενταετή θητεία στο "λειτούργημα", έμαθε ότι οι άλλες συνάδελφοι της ...πληρώνονταν για τις υπηρεσίες που προσέφεραν.
Για όσους αμφιβάλλουν παραθέτω επακριβώς τη φράση του:
«Η Ελλάδα είναι πρακτικά σαν να βρίσκεται στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, χωρίς να έχει πάρει το δάνειο».
Αυτό το σχόλιο είναι βέβαια σε βάρος της Ελλάδας. Και κυρίως της πολιτικής ηγεσίας που απήλθε... αυτοκτονήσασα με τις πρόωρες εκλογές, αφού ...κατάφερε να μπούμε σε ένα καθεστώς επιτήρησης από τις Βρυξέλλες χειρότερο και από αυτό που επιβάλει συνήθως το ΔΝΤ, αλλά χωρίς να πάρουμε από την “ευρωπαϊκή μας οικογένεια” εκείνα που θα μας έδινε το ΔΝΤ.
Φοβάμαι ότι ως τώρα πολιτευόμαστε με το σύνδρομο ενοχής, επειδή μας έπιασαν "σκάρτους" στα βιβλία μας και προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι είμαστε "καλά παιδιά". Και ότι, ως καλά παιδιά, δεν πάμε στο ΔΝΤ για να μην εκθέσουμε την "ευρωπαϊκή οικογένεια" και ειδικά την ευρωζώνη. Αλλά, ως τώρα, όσο και όπου και αν πολιτευθήκαμε διακατεχόμενοι από αυτό το σύνδρομο, μόνο χαμένοι βγήκαμε.(ΠΙΕΡΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΛΟΙ)
http://kraxtis-gr.blogspot.com/