Το ελληνικό χρέος στο βαθμό που έχει φύγει από τα χέρια των αγορών και βρίσκεται σε ένα «θερμοκήπιο » των εταίρων με σταθερούς και χαριστικούς όρους, δεν αποτελεί πρόβλημα για την προσέλκυση επενδύσεων..
για ανάπτυξη.Αρκεί οι Ευρωπαίοι να συνεχίσουν να μας εξασφαλίζουν χαμηλά επιτόκια και μακρύ χρονικό ορίζοντα. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να καταλάβει πως έχει μια λύση που ισοδυναμεί με «κούρεμα » χωρίς τις οδυνηρές συνέπειες του «κουρέματος ».
Είναι απίθανο να επιτευχθεί «κούρεμα » με κοινή συναίνεση που θα εγκριθεί από 27 κοινοβούλια. Από την άλλη μονομερείς κινήσεις σημαίνουν έξοδο από το ευρώ και εμπάργκο μέχρι να υπάρξουν 27 συμφωνίες ρύθμισης του χρέους.
Η Ελλάδα έχει δημόσιο χρέος 320 δισ. ευρώ και πληρώνει τόκους περί τα 6 δισ. ευρώ, έναντι 10 δισ. ευρώ περίπου που πλήρωνε πριν χρεοκοπήσει. Όταν είχε «σκληρή » δραχμή τα επιτόκια ήταν 15-20% και αναλογικά με τέτοια επιτόκια για να πληρώνει μόνο 6 δισ. ευρώ το χρόνο το χρέος δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ, δηλ. κάτω από το ένα δέκατο του σημερινού χρέους.
Η διευθέτηση του χρέους που έχει προσφερθεί στην Ελλάδα μοιάζει με το νόημα της φράσης «έπεσε από την Ακρόπολη και όχι μόνο δεν τσακίστηκε αλλά βρήκε και πορτοφόλι γεμάτο ».
Αυτή τη στιγμή το χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες στα πλαίσια της χρεοκοπίας. Ούτε το πρόβλημα του χρέους διεθνώς αφορά άμεσα την Ελλάδα αφού το δικό της είναι απενεργοποιημένο και προστατευμένο και στοιχίζει μόνο 6 δισ. το χρόνο σε τόκους, όταν πριν χρεοκοπήσει το 2009 πλήρωνε κάθε χρόνο γύρω στα 9 δισ. ευρώ. Υπό αυτή την έννοια, η Ιταλία, η Γαλλία και το Η.Β. αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο πρόβλημα χρέους, αν υπάρξει άνοδος των επιτοκίων για οποιονδήποτε λόγο.
Μετά την ανάληψη του χρέους από τους εταίρους με χαριστικές ρυθμίσεις τα σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε είναι τα εξής:
α) Το δημογραφικό-ασφαλιστικό είναι πολύ σημαντικό πρόβλημα καθώς έχουμε περίπου 3 εκατ. συνταξιούχους και 2,5 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ακόμη και αν μηδενιζόταν η ανεργία θα είχαμε 4 εκατ. εργαζόμενους και 3 εκατ. συνταξιούχους. Η αναλογία αυτή δεν βγαίνει καθώς χρειάζονται τουλάχιστον 4 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.
Από το 2000 μέχρι το 2014 το κράτος επιδότησε τα ασφαλιστικά ταμεία με 210 δισ. ευρώ. Το ελληνικό δημόσιο χρέος σε συνθήκες χρεοκοπίας φτάνει τα 320 δισ. ευρώ. Και 100% να μας «κουρέψουν » χωρίς συνέπειες στο χρέος, σε λίγα χρόνια θα χρεοκοπήσουμε ξανά...
β) Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ο εισαγωγικός-παρασιτικός χαρακτήρας της ελληνικής οικονομίας. Για να εξέλθει η ελληνική οικονομία από το μοντέλο χρεοκοπίας και να δημιουργήσει ένα παραγωγικό μοντέλο, θα πρέπει 1-1,5 εκατ. Έλληνες να αλλάξουν εργασία από εσωστρεφείς κλάδους προς εξωστρεφείς.
γ) Άλλα σημαντικά προβλήματα είναι η γραφειοκρατία, η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις και η χαμηλή ανταποδοτικότητα του ελληνικού δημοσίου.
Αυτά μας κρατάνε πίσω και απειλούν να μετατρέψουν τη χώρα σε μετακανταφική Λιβύη.
Αν το χρέος δεν είναι το υπ αριθμόν ένα πρόβλημα τότε γιατί σημαντική μερίδα πολιτικών, δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχουν κάνει «καριέρα » ασχολούμενοι με το χρέος αποκλειστικά;
Οι ξένοι
Οι ξένοι που παρεμβαίνουν και υποδαυλίζουν την έξοδο από το ευρώ κυρίως έχουν σαν στόχο την ίδια την Ευρωζώνη και την πιθανότητα να ισχυροποιηθεί περαιτέρω στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι...
Είναι οι αγγλοσάξονες που χάνουν τον προνομιούχο ρόλο μεσολάβησης μεταξύ των δυο ακτών του Ατλαντικού. Το συμφέρον των κινέζων είναι να υπάρχει ένα νόμισμα, μια οικονομία και μια πολιτεία στην Ευρώπη...
Οι Ρώσοι έχουν συμφέρον να διαπραγματεύονται με πολλές και λιγότερο ισχυρές οικονομίες και χώρες. Οι Αμερικάνοι έχουν ανάγκη από μια ενιαία αγορά και ένα ενιαίο γεωστρατηγικό χώρο στις δυο πλευρές του Ατλαντικού. Έτσι κι αλλιώς η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υπεροχή δίνει στις ελίτ τους την πρωτοκαθεδρία της επιρροής στις εξελίξεις. Άρα, το ευρώ και η οικονομική και πολιτική ενοποίηση προβληματίζει κυρίως το ΗΒ και την Ρωσία. Αυτοί έχουν κάθε συμφέρον να βλέπουν την Ελλάδα σαν τη «ραφή » που μπορεί να αρχίσει το ξήλωμα...
Η χρήση του χρέους και της αδυναμίας να αποδεχτούν οι βόρειοι ένα «κούρεμα » λόγω του πολιτικού κόστους γι rsquo; αυτούς αποτελεί πολιορκητικό κριό για όσους ξένους θέλουν να διαλύσουν την Ευρωζώνη...
Χρησιμοποιούν την Ελλάδα σαν «τζιχαντιστή » ζωσμένο με εκρηκτικά προκειμένου να χτυπήσουν όσους βρίσκονται δίπλα του.
Οι Έλληνες
Το «κούρεμα » του χρέους υπό την απειλή ρήξης όμως έχουν σαν πρώτη προτεραιότητα και μερίδες της ελληνικής πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής τάξης.
Υπάρχουν δηλαδή επιχειρηματικά συμφέρονται που έχουν όφελος από την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και το χρέος αποτελεί εύκολο μοχλό πίεσης κι αυτό γιατί πουλάει στους ψηφοφόρους σαν αίτημα.
Είναι κυρίως επιχειρηματίες που χρωστάνε πολλά και πρέπει να παραδώσουν τα κλειδιά των επιχειρήσεων στις τράπεζες. Είναι επιχειρηματίες που κερδίζουν από το κράτος και οι μεταρρυθμίσεις και οι όροι που θέτει η παρουσία της χώρας στο ευρώ απειλεί τα συμφέροντά τους καθώς ανοίγει τις αγορές στον ανταγωνισμό και μειώνει το ρόλο του κράτους στην οικονομία.
Είναι οι πελάτες των κομμάτων που λυμαίνονται το δημόσιο και η ύπαρξη μεγάλου χρέους δεν επιτρέπει στο κράτος να δανείζεται για να τους αμείβει. Τρέφουν την ψευδαίσθηση πως η Ελλάδα μπορεί να μείνει στο ευρώ και ο παρασιτισμός με τη διαφθορά στο δημόσιο να μην αλλάξουν. Όταν αντιληφθούν τι θα σημαίνει σε αγοραστική αξία να πληρώνονται σε υποτιμημένες δραχμές, θα αλλάξουν γνώμη, αλλά θα είναι αργά.
Είναι οι πολιτικοί που κερδίζουν τη ζωή τους διαχειριζόμενοι τις αναθέσεις στους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τους διορισμούς στους κρατικοδίαιτους αργόσχολους πελάτες.
Το δόγμα των τελευταίων βρίσκεται στη φράση: Θέλουμε Ευρώ χωρίς θυσίες...
Η επιμονή κάποιων κύκλων στην ανάδειξη του χρέους ως βασικού προβλήματος για την έξοδο από την ελληνική χρεοκοπία, μετά τη διευθέτηση με την πληρωμή χαμηλών τόκων (και την εκφρασμένη πρόθεση για περαιτέρω διευθέτηση) κατά τη γνώμη μου κρύβει δόλο καθώς επιδιώκει ένα «ατύχημα » με τους εταίρους που θα μας θέσει εκτός ευρώ.
2) Η αριθμητική του χρέους
Κύριε Στούπα καλημέρα σας,
Παρακολούθησα κι εγώ το Σάββατο την συνέντευξη του κου Ρουμελιώτη και παρόλο που δεν πείστηκα για την αντικειμενική, τεχνοκρατική του άποψη ομολογώ ότι προβληματίστηκα.
Μέχρι και εχθές σε όσα ΜΜΕ παρακολουθώ, δεν υπήρξε κάποιο σχόλιο σχετικά. Άραγε ποιος είναι ο λόγος που όλα αυτά δεν εξηγούνται στον κόσμο από τις quot;φιλοευρωπαϊκές quot; πολιτικές δυνάμεις; Ο κος πρωθυπουργός πιστεύω θα μπορούσε σε ομιλίες του να αναφέρεται πιο διεξοδικά σε καυτά θέματα.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου