ΚΡΑΧΤΗΣ: Σημεία Ομιλίας Γιώργου Α. Παπανδρέου Προέδρου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών Στη Θεσσαλονίκη

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Σημεία Ομιλίας Γιώργου Α. Παπανδρέου Προέδρου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών Στη Θεσσαλονίκη - βίντεο

Φίλες και φίλοι,

Το ΚΙΝΗΜΑ μας αγκαλιάζει και τη Θεσσαλονίκη!

Αγκαλιάζει όλη τη Μακεδονία!

Σήμερα κάνετε τη δική σας παθιασμένη δημοσκόπηση!.....

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τη σημερινή σας παρουσία.

Η δέσμευσή σας στον αγώνα μας αποτελεί την καρδιά που δίνει ζωή στο ΚΙΝΗΜΑ μας.

Η καρδιά αυτή χτυπάει δυνατά!

Το ΚΙΝΗΜΑ γεννιέται πάνω σε αξίες και τίποτα δεν το σταματά!

Θέλουν να μας απογοητεύσουν;
Αδύνατο!
Παθιαζόμαστε ακόμα περισσότερο!

Θέλουν να μας φιμώσουν, όπως με τον τηλεοπτικό χρόνο;
Ματαιοπονούν!
Τώρα ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή!

Θέλουν να μας λυγίσουν;
Να το ξεχάσουν!
Εμείς πεισμώνουμε ακόμη περισσότερο!

Κάθε ψήφος στο ΚΙΝΗΜΑ είναι ψήφος για την αυτονομία της πολιτικής.

Κάθε ψήφος στο ΚΙΝΗΜΑ είναι ψήφος για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και μόνο!
Κανενός άλλου!

Για αυτό κανείς δεν θα μας χαριστεί!

Κανείς ισχυρός δεν θα μας χαϊδέψει!

Ε, λοιπόν, δεν τους έχουμε ανάγκη!

Η δύναμη στο ΚΙΝΗΜΑ είναι μόνο οι πολίτες!

Αυτούς και μόνο αυτούς θα υπηρετούμε στη Βουλή από τις 25 του Γενάρη!

Το ΚΙΝΗΜΑ μας γεννήθηκε για να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα.

Ένα μήνυμα που λέει ότι μπορεί να υπάρξει Πολιτική, με Π κεφαλαίο, χωρίς εξαρτήσεις!

Ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε την Μεταπελατειακή Ελλάδα.

Μια Ελλάδα Αξιών, Δικαιοσύνης και Δημιουργίας.

Με κανόνες που ισχύουν για όλους και τηρούνται από όλους – με πρώτο το ίδιο το κράτος.

Με Θεσμούς που προστατεύουν δικαιώματα, όχι τα προνόμια των λίγων και ισχυρών.

Για να μην χρειάζεται ο πολίτης, ο επιχειρηματίας, ο άνεργος, να ψάχνει τον πάτρονά του για να δει στον ήλιο μοίρα.

Διότι αυτή είναι η πραγματική εξάρτηση.

Η πελατειακή εξάρτηση στην Ελλάδα είναι ένα σύστημα πατρόνων και Μέσων.

Που αντί να αναδεικνύει τις πραγματικές δυνατότητες του κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδας, τον αναγκάζει και την αναγκάζει να σκύβει το κεφάλι για να υπηρετεί τα μικρότερα ή μεγαλύτερα συμφέροντα κάποιων κατεστημένων.

Αυτό είναι το βάθος της εξάρτησης, που μας δημιούργησε και την εξάρτηση σήμερα από τους δανειστές στο εξωτερικό.

Αυτή η πελατειακή εξάρτηση είναι η «ρίζα του κακού».

Εμείς θα την ξεριζώσουμε!

Το μήνυμα και από την Θεσσαλονίκη προς όλες τις κατευθύνσεις είναι ένα:
Από την Κυριακή 25 Γενάρη,
Με το δικό σας πάθος,
Τον δικό σας παλμό,
Βάζει την υπογραφή της στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μία νέα Πολιτική Δύναμη!

Μία Δύναμη Προόδου, Αξιών, Δημοκρατίας, Σοσιαλισμού.

Δύναμη που θέλει να εγγυηθεί την πορεία της Ελλάδας προς τα μπρος!

Δύναμη που δεν θα αφήσει κανέναν να πάει τη χώρα πίσω!

Και αυτή η υπογραφή θα γράφει «ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»!
Το όνομά μας!
Σηκώστε το ΚΙΝΗΜΑ μας όσο ψηλότερα γίνεται!
Για την Ελλάδα!
Για το σήμερα και το αύριο!

Θέλουμε πολιτικούς που πιέζουν για προοδευτικές αλλαγές ή πολιτικούς που δεν θέλουν να αλλάξουν τίποτα;

Η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας στη Βουλή θα επιβάλλει την πολιτική της πραγματικής αλλαγής.

Θα επιβάλει την επανάσταση του αυτονόητου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Άλλοι κοιτάνε παιχνίδια εξουσίας, εμείς πονάμε και μιλάμε για την ουσία, για την Ελλάδα!

Το αποδείξαμε, το ξέρετε, μαζί σηκώσαμε βάρος που δεν μας ανήκε, αλλά το κάναμε για την πατρίδα.
Με αυτήν την συνέπεια και αποφασιστικότητα μιλάμε για τις μεγάλες αλλαγές.
Αυτές που ξεκινήσαμε, αυτές που ζήτησε ο ελληνικός λαός, αυτές πρέπει να γίνουν παντού και κανένας δεν ασχολείται δυόμιση χρόνια τώρα!

Θέλουμε αυτοδυναμίες ή συνεργασία;

Μόνο η παρουσία του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας στην Βουλή θα επιβάλλει τη συνεργασία για την πρόοδο.
Με σταθερή και ασφαλή πορεία της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κανένα κόμμα δεν μπορεί να κυβερνήσει μόνο του.
Το έργο που πρέπει να γίνει, θέλει πολλές πλάτες.

Φίλες και φίλοι,

Ξέρετε καλά ότι δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο.

Σαρώνουμε όλη την Ελλάδα, σπίτι – σπίτι, προβάλλοντας τους πέντε λόγους γιατί το ΚΙΝΗΜΑ μας αξίζει την ψήφο των Ελλήνων:

Πρώτον, γιατί η χώρα χρειάζεται πολιτικούς και πολιτικές δυνάμεις που βάζουν πρώτα την Ελλάδα και τους πολίτες της.
Που έχουν αποδείξει ότι δεν υπολογίζουν κανένα προσωπικό ή πολιτικό κόστος μπροστά στο πατριωτικό τους καθήκον.
Όπως κάναμε εμείς το 2009.

Δεύτερον, γιατί η χώρα χρειάζεται κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των δυνάμεων της προόδου.
Που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης με γενναίες πράξεις!
Που έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν να συγκρουστούν με τα κακώς κείμενα!
Ότι «σπάνε αυγά» στην πράξη, όχι στα λόγια.

Τρίτον, γιατί η χώρα χρειάζεται πολιτικές δυνάμεις με καθαρή πολιτική ταυτότητα.
Καθαρές κουβέντες.
Όχι θολά νερά για να μας αγαπάνε όλοι.
Στο ΚΙΝΗΜΑ μας ξέρουμε ποιοι είμαστε.
Είμαστε Δημοκράτες και Σοσιαλιστές!
Και αυτό είναι εγγύηση για όποια κυβερνητική ή άλλη συνεργασία σε ξεκάθαρο προοδευτικό πλαίσιο.
Εμείς δεν θα γίνουμε «πατερίτσα» και παρακολούθημα κανενός, για μερικές καρέκλες και οφίτσια!
Και σίγουρα όχι ουραγός μιας δεξιάς πολιτικής και κυβέρνησης.
Εμείς δεν πρόκειται να ταυτιστούμε με καμία συντήρηση!
Εμείς θα επιβάλουμε προγραμματικό πλαίσιο προοδευτικών αλλαγών στη βάση των αρχών και αξιών μας.

Τέταρτον, γιατί η χώρα θα πάει μπροστά χτίζοντας επάνω σε γερά θεμέλια.
Και αυτές είναι οι αλήθειες των γεγονότων.
Όχι η συνομωσιολογία και οι μύθοι που κρύβουν τα πραγματικά αίτια της κρίσης.
Η φωνή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας, είναι φωνή εμπειρίας.
Είναι φωνή γνώσης για τα πραγματικά γεγονότα εντός και εκτός της Ελλάδας.
Γεγονότα που πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας, ώστε να μην ξαναδούμε ποτέ ξανά τη χώρα μας στο χείλος του γκρεμού!

Και πέμπτον, γιατί με το ΚΙΝΗΜΑ μας δίνουμε φωνή και δύναμη στους χιλιάδες πολίτες, μέσα από την δικιά μας ξεχωριστή φιλοσοφία της συμμετοχικής δημοκρατίας, της άμεσης Δημοκρατίας, της αυτοοργάνωσης, της προσφοράς και διαβούλευσης.

Πιστεύουμε ότι ο λαός έχει δικαίωμα να εκφραστεί στα μεγάλα ζητήματα, όχι μόνο στα μικρά.

Ενώ του στερήθηκε αυτό το δικαίωμα με τη λυσσαλέα αντίδραση από τόσα κέντρα όταν προτείναμε το Δημοψήφισμα για το Πρόγραμμα Προσαρμογής.

Είναι ακριβώς αυτή η βαθιά δημοκρατική μας πίστη που μας εμπνέει.

Μας έριξαν επειδή ζητήσαμε την κρίση του λαού.
Ερχόμαστε γιατί πιστεύουμε στην κρίση του λαού!

Ο δικός μου ρόλος είναι ακριβώς να διασφαλίσω αυτή την πλατιά συμμετοχική και δημοκρατική διαδικασία ανασυγκρότησης του ευρύτερου χώρου των δημοκρατών και σοσιαλιστών στην χώρας μας.

Εμείς με συνέπεια καλούμαστε – να ανασυντάξουμε όλοι μαζί τις προοδευτικές δυνάμεις – και μαζί την Ελλάδα.

Να χτίσουμε μαζί την νέα πολιτική στέγη των αξιών μας.

Κάνουμε μαζί το επόμενο βήμα στην ιστορική διαδρομή των δυνάμεων της προόδου, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού στην Ελλάδα!

Δεν επιλέξαμε τον εύκολο δρόμο του βολέματος σε μια βουλευτική έδρα.
Επιλέγουμε το δύσκολο δρόμο μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες!
Όπως ο Αντρέας το 1974!
Ενάντια στο κομματικό κατεστημένο!

Φίλες και φίλοι,

Σε αυτή την προεκλογική περίοδο θα τα πούμε όλα.
Τώρα είναι η σειρά μας να μιλήσουμε για το παρελθόν.
Τώρα θα ακουστεί η δική μας φωνή.

Γεγονότα.
Όχι μύθους.
Γεγονότα.
Πολλοί το απαιτούν.

Και το απαιτούν όχι μόνο για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Αλλά ακόμα περισσότερο για να καταλάβουμε όλοι τι πρέπει να αποφύγουμε ή να επιδιώξουμε για να μην ξαναδούμε ποτέ τη χώρα μας χρεοκοπημένη να ζητάει δανεικά!

Κρατήστε λοιπόν καλά στο μυαλό σας τα εξής και πείτε τα παντού:

Πρώτο γεγονός.
Αν δεν είχε προηγηθεί η πορεία της χώρας προς το χάος την περίοδο 2004-2009, ο τόπος δεν θα χρειαζόταν ποτέ Μνημόνιο.
Και αυτό το ξεχνά και η δεξιά συντήρηση αλλά και η συντηρητική Αριστερά που συγκαλύπτει εκείνη την περίοδο.
Δεν τους βολεύει η αλήθεια.
Θα την ακούσουν!

Δεύτερο γεγονός,
Εμείς, κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον βάζοντας πάνω από όλα την Ελλάδα.
Πήραμε αναγκαστικά αποφάσεις αντιδημοφιλείς αλλά σωστές για τη χώρα.

Αποφάσεις που τελικά δικαιώθηκαν και από τις εξελίξεις, όπως στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, και την Κύπρο,
και από αυτούς που τις πολεμούσαν λυσσαλέα.

Τρίτο γεγονός.
Πολλές αποφάσεις που πόνεσαν τον κόσμο δεν θα χρειαζόταν ποτέ να τις πάρουμε,
δεν θα τις παίρναμε ποτέ,
αν οι εμπρηστές της χώρας δεν την είχαν αφήσει ήδη χρεοκοπημένη.
Και με ένα δημόσιο διαλυμένο, τελείως ανήμπορο να κατανείμει βάρη με δίκαιο τρόπο.

Κρατήστε μόνο ένα στοιχείο.
Πέρα από τους τόκους για παλαιότερα δάνεια, το 2009 το δημόσιο ξόδευε 24-25 δισεκατομμύρια περισσότερα από όσα εισέπραττε.
Αυτό ήταν το πρωτογενές έλλειμμα.
24-25 δισ.

Ήταν δέκα φορές ο ΕΝΦΙΑ, φίλες και φίλοι!
Δέκα φορές.
Ήταν περισσότερο από όσο κόστιζαν όλοι οι μισθοί στο δημόσιο για ένα χρόνο!

Εκεί μας είχαν καταντήσει!
Δεν βολεύει η αλήθεια τους εμπρηστές της χώρας και το συντηρητικό κατεστημένο που τους υπηρέτησε;
Θα την ακούσουν.

Τέταρτο γεγονός.
Αν οι πατριωτικές επιλογές μας και κυρίως το κύμα προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011 είχαν διακομματική στήριξη,
όπως είχαμε ζητήσει,
σήμερα η χώρα θα είχε ήδη διαβεί τον κάβο,
θα είχε ξεπεράσει την ανασφάλεια.
Θα είχε ανασάνει.

Αυτό απέδειξε η Ιρλανδία. Αυτό απέδειξε η Πορτογαλία.
Εκεί υπήρξε συναίνεση έστω στα βασικά και τα κατάφεραν.

Στην Ελλάδα, όταν εμείς κάναμε το πατριωτικό μας καθήκον μέσα στο γήπεδο,
αυτοί που την χρεοκόπησαν καθόντουσαν στην εξέδρα και μας έριχναν πέτρες!

Εμείς σκεφτόμασταν τη χώρα, αυτοί σκεφτόντουσαν το κόμμα τους.

Καπηλευτήκαν την οργή του κόσμου για να την στρέψουν εναντίον μας!
Κι αυτό είναι όχι άλλη μια “αλήθεια”.
Αυτά είναι πραγματικά γεγονότα.
Δεν τους βολεύουν;
Θα τα ακούσουν!

Πέμπτο γεγονός.

Η συντηρητική δεξιά ηγεσία και όσοι ταυτίστηκαν μαζί της,
αποδόμησαν αντί να προωθήσουν το μεταρρυθμιστικό έργο που παρέλαβαν.

Απέτυχαν να οδηγήσουν την Ελλάδα στην προγραμματισμένη εδώ και τρία χρόνια έξοδο από το Πρόγραμμα.

Και όταν κατάλαβαν ότι απέτυχαν, τι έκαναν;
Σκηνοθέτησαν και αυτοί τη φυγή τους!
Όπως οι εμπρηστές της χώρας το 2009!
Πέταξαν την καυτή πατάτα στον όποιο επόμενο.

Βύθισαν και πάλι τον τόπο στην ανασφάλεια, παίζοντας μικροκομματικά παιχνίδια στην πλάτη της χώρας.

Εμείς ποτέ δεν παίξαμε τη χώρα στα ζάρια, όπως έκαναν.

Είναι κυριολεκτικά απαράδεκτο,
μετά από όσα περάσαμε 5 χρόνια τώρα,
μετά από τόση προσπάθεια,
τόσες θυσίες,
να ακούμε ξανά για έξοδο από το ευρώ.

Βαρύτατες οι ευθύνες της κλειστής ομάδας που κυβέρνησε τα τελευταία δυόμιση χρόνια.

Φίλες και φίλοι,

Είμαστε απέναντι στην συντηρητική δεξιά ηγεσία και όσους ταυτίστηκαν μαζί της –
αντί να συνεργαστούν επί ίσοις όροις.

Αλλά και απέναντι στην αριστερή συντήρηση.
Γιατί δεν ήταν μόνο η δεξιά συντήρηση που πετούσε πέτρες από την εξέδρα.

Βαρύτατες ευθύνες έχει και η ηγεσία της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Είμαστε απέναντι σε όσους υπηρετούν την πελατειακή λογική, και σε όσους υπηρετούν ένα συγκεντρωτικό κομματικό κρατισμό.

Λέμε ότι πρέπει να συνεχιστεί το έργο δημοκρατικών, συμμετοχικών, αποκεντρωτικών, προοδευτικών αλλαγών της περιόδου 2009-2011.

Αυτό το έργο που διακόπηκε.

Γιατί η χώρα δεν πρόκειται να φύγει οριστικά από την ανασφάλεια, δεν πρόκειται να ανακάμψει οριστικά, αν δεν αλλάξει οριστικά.

Αν δεν αλλάξει συθέμελα, στη βάση αρχών και αξιών για μία σύγχρονη λειτουργική δημοκρατία.

Κι αυτό είναι δική μας ευθύνη, κανενός άλλου.

Όσο και εάν μας επηρεάζει το Ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, και έχουν οι εταίροι μας τις δικές τους –και μεγάλες- ευθύνες
-και τότε και τώρα-
τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη δική μας ευθύνη να αλλάξουμε την Ελλάδα.

Μην ψάχνουμε ούτε για προστάτες που θα αλλάξουν την Ελλάδα,
ούτε για φταίχτες που δεν αλλάζει η Ελλάδα.

Εμείς θα αλλάξουμε την Ελλάδα.

Κανείς δεν θα το κάνει για εμάς.

Από το 1922 ο Ελευθέριος Βενιζέλος τόνιζε ότι δεν υπάρχει Θεός της Ελλάδος.

Μόνοι μας θα αλλάξουμε τα πράγματα ή μόνοι μας θα καταστραφούμε.

Γι’αυτό και το δικό μας ΚΙΝΗΜΑ μιλά για το Ελληνικό Σχέδιο για το μέλλον.

Ένα Ελληνικό δικό μας Σχέδιο, για Θεσμούς που λειτουργούν και με τον πολίτη συμμέτοχο.

Σχέδιο αληθινά πατριωτικό, που κανείς δεν χρειάζεται να μας επιβάλλει.

Για να πάψουν οι πολίτες να νιώθουν ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για αυτούς.
Για να γίνει η εμπιστοσύνη στο Κράτος ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.

Έτσι και μόνο έτσι θα υλοποιηθεί το όραμα της Μεταπελατειακής Ελλάδας, μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας Αξιών, Δικαιοσύνης, Δημιουργίας.

Αλλά και μία Δημοκρατία στην οποία θα μπορεί να αισθάνεται ο Έλληνας ότι το Δημόσιο είναι δικό του.

Όχι κάτι ξένο, όχι κάτι που τον εκμεταλλεύεται, όχι κάτι που δεν τον εμπιστεύεται.

Τι διαφορετικό όμως έχει το δικό μας σχέδιο από όσα έχουν μέχρι σήμερα προταθεί;

Με απλό τρόπο λέω ότι είναι μια άλλη, εναλλακτική, οραματική αλλά και παράλληλα ρεαλιστική, υπεύθυνη πρόταση απέναντι στα ευχολόγια της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ.

Το λέω έχοντας τη σκληρή εμπειρία διαχείρισης της μεγαλύτερης κρίσης της πρόσφατης ιστορίας της Ελλάδας.

Η Νέα Δημοκρατία μίλησε για επαναδιαπραγμάτευση αλλά εφάρμοσε ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας χωρίς να κάνει σοβαρές αλλαγές στη χώρα.

Αντίθετα υπονόμευσε σημαντικές αλλαγές που είχαμε ξεκινήσει.

Ποια είναι η πρότασή της;

Θέλει να μείνουμε στο ΕΥΡΩ, χωρίς όμως να γίνουν αλλαγές στις δομές της χώρας μας.
Διατηρώντας άθικτες τις πελατειακές δομές που συντηρούν ένα πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο, και αυτό συνεπάγεται συνέχεια της ανισότητας, της αδικίας, της ανέχειας και μιας σκληρής λιτότητας στην χώρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει, τώρα, να μείνουμε στο ΕΥΡΩ χωρίς να κάνουμε επίσης σοβαρές αλλαγές στο κράτος, στις δομές.
Αντίθετα μιλά για ένα μεγαλύτερο κράτος, εκφράζει έναν συγκεντρωτικό κρατισμό, δηλαδή απλώς θα εκφράσει μια πελατειακή διαπλοκή με άλλα πρόσωπα.
Και έτσι θα βαθαίνει τα αίτια της κρίσης αντί να τα χτυπάει.

Όσο για την λιτότητα, λέει ότι θα «σκίσει» το μνημόνιο.
Είναι εκτός πραγματικότητας.
Πρώτον γιατί δεν κατανοεί τα βαθύτερα αίτια της κρίσης στην Ελλάδα.
Το βαθύτερο αίτιο της κρίσης δεν είναι το Μνημόνιο.
Είναι αυτά που μας έφεραν το Μνημόνιο.

Είναι όλη αυτή η αδικία και η πελατειακή λογική που μας έφεραν στο Μνημόνιο.
Αυτά πρέπει να χτυπήσουμε.
Και όποια κυβέρνηση υπάρξει μετά τις εκλογές, αυτά πρέπει να χτυπήσει.
Γιατί μόνο αυτό θα είναι πραγματικά προοδευτικό, αριστερό, ουσιαστικό για τον Έλληνα πολίτη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επίσης εκτός πραγματικότητας γιατί διακινδυνεύει να μας δημιουργήσει νέες περιπέτειες.

Να χαθεί ό,τι κατακτήσαμε με θυσίες και να χρειαστούμε χειρότερα μνημόνια για να ξαναβγούμε στις αγορές.

Η δικιά μας πρόταση, το Ελληνικό Σχέδιο είναι τελείως διαφορετικό.

Εμείς λέμε θα μείνουμε στο ΕΥΡΩ και μπορούμε, αλλά αυτό που είναι αναγκαίο είναι η επανάσταση του αυτονόητου στην Ελλάδα.
Βαθιές τομές που λυτρώνουν και απελευθερώνουν το δυναμικό μας.

Και βαθιές τομές, σημαίνουν ποιοτικές αλλαγές.
Είναι δηλαδή στον αντίποδα των ποσοτικών μέτρων, δηλαδή των οριζόντιων περικοπών και της σημερινής λιτότητας.

Όπως για παράδειγμα η ηλεκτρονική συνταγογράφηση – που γλύτωσε μέσα σε δύο χρόνια από όλους μας, συνολικά, χρήματα περισσότερα από ένα ΕΝΦΙΑ!

Εξοικονόμησε δισεκατομμύρια η χώρα, ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος από μία ποιοτική αλλαγή.

Αν αυτές οι αλλαγές είχαν ξεκινήσει λίγα έστω χρόνια πριν το 2009, δεν θα χρειαζόμασταν ποτέ Μνημόνια!

Οι ποιοτικές αλλαγές είναι η υπεύθυνη διαχείριση του δημοσιονομικού αλλά και η ανατροπή όσων πρακτικών και λειτουργιών δημιούργησαν το κοστοβόρο και άδικο πελατειακό σύστημα.
Αυτό είναι το δικό μας σχέδιο.

Όχι άλλη λιτότητα.

Θυμάμαι, σε ένα από τα πρώτα Ευρωπαϊκά Συμβούλια που πήγα ως Πρωθυπουργός, οι εταίροι μας έλεγαν «Κόψτε, κόψτε, κόψτε» μισθούς και συντάξεις.

Εγώ τους έλεγα όμως ότι το βαθύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις.
Μπορεί να υπάρχουν και εκεί αδικίες και ανισότητες. «Αυτά θα τα διορθώσω», τους είπα.

«Αλλά το βαθύτερο πρόβλημα είναι ένα κράτος πελατειακό, σπάταλο, αδιαφανές, το οποίο κατατρώει τον πλούτο του ελληνικού λαού.
Δώστε μου χρόνο να το αλλάξω».

Αυτή ήταν η πρότασή μου τότε.

Αρχικώς τη δέχθηκαν.
Αλλά όταν οι αγορές άρχισαν να επιτίθενται λυσσαλέα στην Ελλάδα και στο ευρώ, οι εταίροι οχυρώθηκαν φοβισμένοι στη συντηρητική πολιτική, την πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας.

Σήμερα όμως την τότε πρότασή μου, μπορούμε σοβαρά να τη διαπραγματευτούμε.

Έχουμε πετύχει με θυσίες του ελληνικού λαού πλεόνασμα.

Τώρα πρέπει να μας δοθούν οι απαραίτητες ανάσες για να αντιμετωπίσουμε εμείς, με δικό μας σχέδιο, το πραγματικό πρόβλημα της χώρας.

Το πελατειακό κατεστημένο και το πολιτικο-οικονομικό σύστημα που το στήριζε.

Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Εμείς θα το αλλάξουμε.

Με τη δική μας εγγύηση για αυτές τις μεγάλες αλλαγές, εμείς, για να κλείσει αυτός ο μεγάλος κύκλος της κρίσης,

θα ζητήσουμε την στήριξη της ΕΕ και για αυτές αλλά και για να αναπνεύσει ο τόπος οικονομικά και να μπορέσουμε να τις πετύχουμε.

Αυτή πρέπει να είναι η Μεγάλη Συμφωνία με τους εταίρους μας.

Δικές μας βαθιές αλλαγές στο πώς λειτουργούμε, με αντάλλαγμα οριστική αποτίναξη της ανασφάλειας με τη βοήθεια των εταίρων μας.

Η αποτίναξη της ανασφάλειας αφορά πρωτίστως την οριστική και λυτρωτική διευθέτηση του χρέους.

Τονίζουμε:

Δεν είναι το δημόσιο χρέος το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας σήμερα.
Είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση που θα φέρει επενδύσεις και δουλειές.
Είναι η στήριξη στον άνεργο και σε όσους έχουν χτυπηθεί ιδιαίτερα από την κρίση.
Είναι η δημιουργία κράτους δικαίου, που στέκεται δίπλα στον πολίτη.

Αλλά αν δεν γίνει κάτι οριστικό και αμετάκλητο για το δημόσιο χρέος, δεν θα έχει χώρο η οικονομία να αναπνεύσει.

Το ΚΙΝΗΜΑ μας εδώ και μέρες κατέθεσε συγκεκριμένη πρόταση για την οριστική διευθέτηση του χρέους.

Ένα συγκεκριμένο και ρεαλιστικό πακέτο ενεργειών που μπορεί να γίνει άμεσα αποδεκτό από τους εταίρους μας – και θα οδηγήσει στη σημαντική μείωση του δημοσίου χρέους.

Θα σημάνει χαμηλότερες δαπάνες για τόκους και θα επιτρέψει να έχουμε χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε οι πόροι αυτοί να πηγαίνουν στην ανάπτυξη και τη στήριξη των ασθενέστερων τάξεων της χώρας μας.

Ταυτόχρονα, επιμένουμε στην ανάγκη διάσκεψης για την αλλαγή της ευρύτερης Ευρωπαϊκής πολιτικής.

Μία Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος – το Ελληνικό αλλά και άλλων χωρών – που θα δρομολογήσει λύσεις για την Ευρώπη.

Υπάρχουν ήδη πολλές προτάσεις από επιφανείς αναλυτές για πανευρωπαϊκές λύσεις για συντονισμένη μείωση και αμοιβαιοποίηση χρέους.
Αυτό χρειάζεται και την πολιτική βούληση όλων.

Αλλά επαναλαμβάνω: Το σημαντικό είναι ότι μπορούμε να πετύχουμε άμεσα μια σημαντική περαιτέρω ελάφρυνση του δικού μας χρέους.

Και πιστεύω πως είναι έτοιμοι οι εταίροι μας για αυτό, εφόσον εμείς δείξουμε τη βούληση ότι έχουμε βάλει την Ελλάδα σε ένα δρόμο αλλαγών.

Με ένα αρραγές εθνικό μέτωπο που να στηρίζει αυτές τις επιλογές.

Και με ένα Ελληνικό Σχέδιο – δέσμευση για βαθιές μεταρρυθμίσεις.

Για μία Μεγάλη Συμφωνία-Συμβόλαιο με τους εταίρους μας και τους λαούς των άλλων χωρών.

Συμβόλαιο το οποίο οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουμε κάθε δικαίωμα να αποφασίσουμε με δημοψήφισμα!

Γιατί μόνο αν ο πολίτης αισθανθεί πραγματικά συμμέτοχος, θα παλέψει για την επιτυχία της Συμφωνίας.
Η συλλογική μας απόφαση λοιπόν ως πολίτες είναι η καλύτερη εγγύηση επιτυχίας της Μεγάλης Συμφωνίας.

Η πρόταση του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ μας για το Ελληνικό Σχέδιο είναι βασισμένο σε τρεις άξονες, ένα αδιάσπαστο τρίπτυχο – Απελευθέρωση, Ανθρωπιά, Ανάπτυξη.

Ξεκινώ από τον τρίτο άξονα. Την βιώσιμη ανάπτυξη.

Την ανάγκη να ξεκινήσουμε να παράγουμε ως χώρα υγιώς νέο πλούτο.
Με έναν ιδιωτικό τομέα απεξαρτημένο από την κρατικοδίαιτη νοοτροπία.
Απελευθερώνοντας το ανεξάντλητο δυναμικό που έχει η χώρα μας,
από τη γραφειοκρατία που γεννά διαφθορά και εξάρτηση.
Επενδύοντας και αξιοποιώντας τα μεγάλα μας συγκριτικά πλεονεκτήματα – ειδικά τον άνθρωπο, τον Έλληνα, την Ελληνίδα, τον πολιτισμό και το φυσικό μας περιβάλλον.

Έτσι και μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος πολλές ποιοτικές δουλειές στην Ελλάδα.
Έτσι και μόνο έτσι θα γυρίσουν σταδιακά και τα παιδιά που έφυγαν από ανάγκη στο εξωτερικό.

Για να παράξουμε όμως υγιώς νέο πλούτο χρειάζεται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, η ελληνική οικογένεια να αισθάνονται ασφαλείς.

Σημαίνει δημόσιο που προστατεύει τα εργασιακά δικαιώματα.
Που μπορεί να εξασφαλίσει και δικαιοσύνη και αλληλεγγύη και σωστές υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, ασφάλισης και προστασίας του περιβάλλοντος.

Που μπορεί να αξιοποιήσει τα λεφτά του ελληνικού λαού με τον καλύτερο τρόπο. Εμπεδώνοντας δικαιώματα και όχι προνόμια για τους ισχυρούς.
Μπορεί να σπάσει την ανισότητα.
Να εγγυηθεί ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους.

Αυτός είναι ο δεύτερος άξονας του Εθνικού μας Σχεδίου.
Αυτός της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης.

Απαραίτητη προϋπόθεση όμως και για την Ανάπτυξη και για την Αλληλεγγύη,
Απαραίτητη προϋπόθεση και για να ξεκινήσουμε να παράγουμε υγιώς νέο πλούτο και για να αποκτήσουμε κοινωνικές δομές που δίνουν ασφάλεια στον πολίτη,

Είναι να αποκτήσουμε ένα Δημόσιο, Θεσμούς που υπηρετούν τον πολίτη και μόνο τον πολίτη και το δημόσιο συμφέρον.

Είναι να απελευθερώσουμε τους θεσμούς της Δημοκρατίας από τον πελατειακό εναγκαλισμό τους με κάθε λογής συμφέροντα.
Με Θεσμούς που λειτουργούν και προστατεύουν τον πολίτη από κάθε μορφής αυθαιρεσία.
Θεσμούς που αποτρέπουν την σπατάλη, την ιδιοποίηση του πλούτου του ελληνικού λαού.

Από εδώ ξεκινάνε όλα.
Χρειάζονται βαθιές τομές.
Τομές που δεν μας επιβάλλει κανένας.
Αλλά εμείς επιλέγουμε να δεσμευτούμε σε αυτές ως καθήκον απέναντι στη χώρα και κυρίως απέναντι στην επόμενη γενιά.

Είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε ότι σε ένα συγκεκριμένο διάστημα όλες οι επαφές του πολίτη με το δημόσιο θα γίνονται ηλεκτρονικά και με διαφάνεια, ώστε να εκμηδενιστούν οι πιθανότητες συναλλαγής, διαφθοράς και εκβιασμών;

Είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε ότι όλα τα πόθεν έσχες, όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και όλων των υπόχρεων δημοσίων λειτουργών, δικαστών, δημοσιογράφων θα δημοσιοποιούνται σε ηλεκτρονική βάση, ανοιχτά στο δημόσιο έλεγχο;

Είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε για την ενίσχυση, εξάπλωση, και εν καιρώ συνταγματική κατοχύρωση της Διαύγειας και των ηλεκτρονικών προμηθειών;
Να δεσμευτούμε για την απόλυτη κατοχύρωση της αξιοκρατίας στο δημόσιο με κανόνες που κατοχυρώνουν ότι θα επιλέγονται οι άξιοι και όχι οι αρεστοί σε όλες τις θέσεις ευθύνης, χωρίς εξαιρέσεις και ανεξάρτητα από την εναλλαγή κυβερνήσεων;

Είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε για την αναζωογόνηση της Δημοκρατίας μας μέσα από τη συμμετοχή του πολίτη;
Με πραγματική ηλεκτρονική διαβούλευση πριν τη λήψη αποφάσεων και χρήση δημοψηφισμάτων που θα κάνουν κάθε πολίτη να αισθάνεται και να είναι καθημερινά και πραγματικά συμμέτοχος στην πορεία του τόπου;

Είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε σε συγκεκριμένα βήματα που θα βεβαιώσουν ότι κάθε υπόθεση στα δικαστήρια θα εκδικάζεται σε διάστημα καλύτερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;

Είμαστε έτοιμοι να δεσμευτούμε με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο, ότι σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θα συμφωνήσουμε και θα αποκτήσουμε νέο, σύγχρονο, φορολογικό μηχανισμό που θα φορολογεί δίκαια και θα λειτουργεί με τα πιο σύγχρονα πρότυπα;

Και είμαστε έτοιμοι με ένα δικό μας Ελληνικό Σχέδιο να δεσμευτούμε απέναντι στην επόμενη γενιά ότι αλλάζουμε συθέμελα το πολιτικό σύστημα, καταργώντας ένα εκλογικό σύστημα που ευνοεί τη διαπλοκή; Σπάζοντας τις αχανείς εκλογικές περιφέρειες και χτυπώντας αλύπητα το «μαύρο χρήμα»;

Για τέτοιες αλλαγές μιλάμε.
Με τέτοιες αλλαγές η Ελλάδα δεν θα ξαναχρειαστεί Μνημόνια.
Με τέτοιες αλλαγές θα βγούμε οριστικά και αμετάκλητα από την κρίση.

Και μην ακούτε κανέναν που να λέει «δεν γίνονται αυτά στην Ελλάδα!»

Γίνονται!
Εμείς το αποδείξαμε ότι γίνονται!

Μας έλεγαν για τον Καλλικράτη «δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί τέτοια αλλαγή στην αυτοδιοίκηση».
Μας έλεγαν για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση «δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει».
Μας έλεγαν για τη Διαύγεια «δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει».

Και όμως έγιναν.
Έγιναν!
Γιατί υπήρχε πολιτική βούληση για πραγματικές ποιοτικές αλλαγές.
Για σύγκρουση με τα κακώς κείμενα!
Κάναμε την αρχή!
Με λάθη, με καθυστερήσεις, αλλά κάναμε την αρχή!

Είμαστε έτοιμοι ως χώρα για το επόμενο βήμα;
Το ΚΙΝΗΜΑ μας είναι!

Εμείς δεν μιλάμε στο κενό.

Δεν ξεκινάμε από το μηδέν, ξεκινάμε από την αρχή.

Εμείς έχουμε δείξει σε όλη μας την πορεία δείγμα γραφής:

Ποιοι απέδειξαν ότι δεν υπολογίζουν το προσωπικό και πολιτικό κόστος μπροστά στο δημόσιο συμφέρον;

Σε ποια περίοδο δρομολογήθηκαν πραγματικές προοδευτικές αλλαγές στη χώρα;
Ακόμα και μεσούσης της κρίσης.
Αλλαγές όπως ο Καλλικράτης;
Η Διαύγεια;
Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση;
Οι ηλεκτρονικές προμήθειες;
Το χτύπημα των μεγαλοφοροφυγάδων;
Ποιοι καθιέρωσαν το θεσμό του Οικονομικού Εισαγγελέα για να κυνηγήσει τους φοροφυγάδες;

Ποιους χτύπησαν λυσσαλέα τα κατεστημένα;

Ποιοι άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς;

Ποιοι φορολόγησαν πρώτοι τις off-shore;

Ποιοι μάτωσαν για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τις κοινές μετοχές;

Έχουμε δείξει ποιοι είμαστε.
Έχουμε δείξει σε ποια κατεύθυνση θέλουμε να πάει η Ελλάδα.

Πάνω σε αυτό το έργο θα να χτίσουμε.

Ναι, να διορθώσουμε τα λάθη,
να καλύψουμε τα κενά.

Όχι όμως να το αποδομήσουμε όπως έγινε δυστυχώς τα τελευταία δυόμιση χρόνια.

Φίλες και φίλοι,

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,
Της Μακεδονίας.

Το ΚΙΝΗΜΑ μας είστε εσείς.
Όλοι και όλες που μοιραστήκαμε στο παρελθόν και μοιραζόμαστε ακόμα τις ίδιες αξίες.
Δεν είναι υπόθεση ενός.
Είναι υπόθεση πολλών.

Επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο.
Μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Προσωπικά, επέλεξα και πάλι να μη σκεφτώ το προσωπικό κόστος και να αναλάβω πρωτοβουλία δημιουργικής ρήξης με το κομματικό κατεστημένο.

Αυτός είμαι.
Αυτός ήμουν.
Αυτός θα είμαι πάντα.

Η απόφαση αυτή ήταν από τις δυσκολότερες στη ζωή μου.
Αλλά στην πολιτική έχω ταχθεί να υπηρετώ την πατρίδα.
Το κοινό καλό.
Να υπηρετώ αυτό που θεωρώ το δίκιο, το σωστό, το προοδευτικό, το ανθρώπινο.

Πολλές φορές αναγκάστηκα να πάρω δύσκολες αποφάσεις για τα πιστεύω μου.

Δεν συμβιβάστηκα ποτέ με την λογική της αποφυγής του πολιτικού κόστους.

Σίγουρα έκανα λάθη.

Αλλά για το κοινό καλό ποτέ δεν υπολόγισα το προσωπικό όφελος.

Όταν πάλεψα για την ελεύθερη ραδιοφωνία, ενάντια σε όσους μου φώναζαν να μην το κάνω.

Όταν μίλησα για την ανάγκη να μην φυλακίζουμε χρήστες ναρκωτικών, πολλοί με λοιδώρησαν.

Όταν ανέλαβα το Υπουργείο Παιδείας εν μέσω γενικευμένης απεργίας.

Όταν υπερασπίστηκα μια πολιτεία που θα βλέπει τον μετανάστη με ανθρωπιά.

Όταν άλλαξα την πολιτική μας απέναντι στην Τουρκία.
Πολλοί με κατηγόρησαν αλλά καταφέραμε να μπει η Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ.
Καταφέραμε, παρά τα ανοιχτά θέματα, να ανοίξουμε έναν ειρηνικό διάλογο και διαύλους συνεργασίας, στο εμπόριο, τον τουρισμό.

Όταν ανέλαβα Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, λίγο πριν τις εκλογές, μπροστά στο φάσμα σίγουρης ήττας.
Προσπάθησα να τα αλλάξω όλα, μπορεί να μην πέτυχα, αλλά το προσπάθησα.

Όταν μαζί με πολλούς συντρόφους σηκώσαμε το βάρος μιας επαπειλούμενης χρεοκοπίας – αναλαμβάνοντας βάρος που δεν μας αναλογούσε – το έκανα για την πατρίδα, χωρίς να υπολογίζω το κεφάλι μου.

Πόνεσα για τις αποφάσεις μου. Πολύ.

Και περισσότερο βλέποντας ότι δεν είχαμε χρόνο να είναι ακριβοδίκαιες.

Ποτέ δεν προσποιήθηκα τον αλάνθαστο.

Ξέρω τα λάθη μου.

Έχω διδαχθεί από αυτά.
Ως Πρωθυπουργός, μπροστά στην ανάγκη να μην διαταραχθεί η κυβερνητική σταθερότητα και η πορεία της χώρας, «κατάπια» πολλά.
Ανέχτηκα για καιρό συμπεριφορές που ήξερα ότι μας πληγώνουν.
Ανέχτηκα στρογγυλέματα θέσεων και συμβιβασμούς.
Περισσότερους από ό,τι έπρεπε.
Μπορούσα να ήμουν πιο αποφασιστικός.
Έμαθα κι εγώ.

Είμαι αποφασισμένος.

Αλλά δεν φυγομάχησα, δεν κρύφτηκα, δεν πέταξα την καυτή πατάτα σε άλλον, δεν έπαιξα τη χώρα στα ζάρια.

Κάποιοι θα πουν ότι το πλήρωσα ακριβά.

Ίσως, αλλά θα το πλήρωνε πολύ ακριβότερα η χώρα και οι Έλληνες.

Μακάρι να είχαμε το χρόνο να αλλάξουμε την Ελλάδα πριν μας βρει η κρίση.

Αλλά εμείς αναλάβαμε όταν πια η κρίση είχε φτάσει στο τελικό της στάδιο.

Και απλά εκδηλώθηκε.

Ήρθε ο λογαριασμός όλου του σάπιου συστήματος διακυβέρνησης που σπατάλησε πόρους, διάβρωσε θεσμούς και πήγε την χώρα στα βράχια.

Με αυτό το σύστημα συγκρουστήκαμε.

Συγκρουστήκαμε, κάναμε τα πρώτα βήματα.

Μας πολέμησαν σκληρά.

Για να μην αλλάξουμε την Ελλάδα.

Να μην κάνουμε την κρίση μια ευκαιρία για μια διαφορετική, δημιουργική και δίκαιη Ελλάδα.

Το έργο μας δεν ολοκληρώθηκε.
Και στη συνέχεια αποδομήθηκε.

Χάσαμε μάχες.
Αλλά δεν ηττηθήκαμε.

Αυτήν την πορεία οπισθοδρόμησης καλούμαστε σήμερα να ανακόψουμε.

Το νέο ξεκίνημα μας, δεν είναι ξεκίνημα για να γίνουμε μέρος του συστήματος.

Είναι για να ενισχυθεί η αντισυστημική φωνή, η φωνή των αλλαγών που χρειάζεται επιτέλους η χώρα μας.

Αυτό θέλω και αυτό θέλουμε να υπηρετήσουμε.

Ο χρόνος είναι μικρός. Το έργο μια μεγάλη πρόκληση.

Και η δύναμή μας είστε εσείς. Κανείς άλλος.

Φίλες και φίλοι,

Έχω υπηρετήσει τις αξίες μας από την εποχή του ΠΑΚ, πάνω από 40 χρόνια.

Αυτή η διαδρομή ήταν και είναι μια ζωή και αστείρευτη πηγή γνώσης και εμπειρίας.

Αυτή τη διαδρομή, με τόσους φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους, την τιμώ, τη σέβομαι.

Αγώνες αξέχαστους: απεργίες πείνας έξω από Ελληνικές πρεσβείες και προξενεία, στη Στοκχόλμη και στον Καναδά.

Οργανωτικό κλιμάκιο εδώ, σε κάθε γωνιά της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονία στα πρώτα βήματα του νέου τότε κινήματος.

Δίκτυα λαϊκής επιμόρφωσης παντού στην Ελλάδα, για πολίτες συμμέτοχους.

Μάχες για τις μεγάλες τομές στο κοινωνικό κράτος, για ένα νέο αγροτικό συνεταιρισμό, για το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, για την ισότητα των γυναικών μετά το ’81.

Όλα αυτά,
Είναι μέρος της συλλογικής μας ιστορίας. Είναι κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας.
Είναι παράδοση και αρχές. Είναι μνήμες και αγώνες.
Είναι πόνος και χαρές.

Πάνω από όλα όμως, είναι μια ευθύνη. Μεγάλη ευθύνη.

Ευθύνη που δεν με αφήνει ούτε να αδιαφορήσω ούτε να λιγοψυχήσω!

Αυτό το αίσθημα ευθύνης με οδήγησε τελικά να πάρω αυτή την απόφαση.

Ευθύνη να αναβιώσουμε τον αγώνα για πραγματική πρόοδο στη χώρα.

Ευθύνη να ξαναδώσουμε κέφι και αισιοδοξία για το τι μπορούμε να κάνουμε ως Ελλάδα.

Ευθύνη να μην επικρατήσει το ψέμα, η μισαλλοδοξία, η πόλωση.

Ευθύνη να επιδιώκουμε εθνικές συναινέσεις βασισμένες σε αρχές.

Ευθύνη να συμβάλουμε στην σταθερή πορεία εξόδου από την κρίση.

Αυτή είναι η ευθύνη που αισθάνομαι απέναντι στην παράδοσή μας, απέναντι σε τόσους νέους και παλιούς συντρόφους.

Με ξέρετε.
Ξέρετε ότι δεν έχω κάτι να κρύψω.
Ξέρετε ότι δεν με κρατάει κανείς.

Αυτή η μάχη, είναι και πάλι μια μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνουμε.
Αλλά αξίζει.

Αξίζει και μόνο από τον ενθουσιασμό σας.