Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
«Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για το κοινό καλό. Ότι κανένας δεν θέλει να πληρώσει ...φόρους. Ούτε οι φτωχοί ούτε οι πλούσιοι. Η λογική που επικρατεί είναι, «να πληρώσουν οι άλλοι». Τα παραπάνω, μεταξύ άλλων, είπε σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» ο γνωστός και συμπαθής στην Ελλάδα «πράσινος Ντάνι». Ο «κόκκινος» του Γαλλικού Μάη του 1968, Ευρωβουλευτής και «πράσινος» σήμερα.
Έχει δίκιο ο Γαλλογερμανός (ή Γερμανογάλλος) Κον Μπεντίτ. Εδώ και πολλά χρόνια και ιδιαίτερα σήμερα ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει κατακερματιστεί. Ο καθένας μας σκέφτεται και ενεργεί κυρίως ή και αποκλειστικά «για την πάρτη του» στα πλαίσια μιας γενικής πεποίθησης του τύπου «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Και τούτο και με την αρνητική και με τη θετική εκδοχή του. Έχει γραφεί ότι το 2010 μετανάστευσαν στο εξωτερικό 50.000 νέοι επιστήμονες. Η χώρα τους αδυνατούσε να τους προσφέρει εργασία. Πολλοί από αυτούς θα διαπρέψουν. Η ενέργειά τους αυτή ήταν υποχρεωτική. Από του να ζουν με τα λεφτά του πατέρα τους (όταν υπάρχουν) ή να γίνονται ταξιτζήδες, γκαρσόνια, πωλητές, εργάτες στον τόπο τους, καλύτερα «φυγάδες», μέτοικοι στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ.
Όπου και θα ασκούν το επάγγελμά τους με καλύτερες συνθήκες και αμοιβές και θα ελπίζουν σε μια λαμπρή σταδιοδρομία και, ενδεχομένως, τιμητική διάκριση.
Από την άλλη πλευρά βέβαια αν μια χώρα χάνει το νέο δυναμικό «αίμα» της με ποιους θα κατορθώσει να ξεφύγει από την κρίση και να διαμορφώσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της; Είναι ένα βασανιστικό ερώτημα στο οποίο πρέπει να δώσουν απάντηση οι ηγεσίες αυτής της χώρας και πρωτίστως η κυβέρνηση.
Το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel (ο καθρέφτης) έγραψε πριν λίγες μέρες ότι σε Ελβετικές Τράπεζες υπάρχουν καταθέσεις 600 δισεκατομμυρίων ευρώ (!) Ελλήνων πολιτών. Τεράστιο ποσό, αν φυσικά αληθεύει. Πάνω από δύο φορές μεγαλύτερο από το Ελληνικό Ακαθάριστο Εθνικό προϊόν (ΑΕΠ). Κατάτι μικρότερο από το δημοσιονομικό χρέος της χώρας μας, που είναι γύρω στα 330 δις ευρώ. Και βέβαια το πάρα πολύ μεγάλο αυτό ποσό ότι αποδίδει το αποδίδει στην Ελβετία. Αν οι Έλληνες καταθέτες των Ελβετικών τραπεζών διέθεσαν στο Ελληνικό κράτος τις μισές καταθέσεις τους με το ίδιο επιτόκιο που παίρνουν (αν παίρνουν γιατί μπορεί και να πληρώνουν ασφάλιστρα) η χώρα μας θα γλύτωνε και από την Τρόϊκα και από την τοκογλυφία αγορών και κερδοσκόπων. Αλλά, δεδομένου ότι οι ίδιοι θεωρούν παράλογη, μια τέτοια υπόθεση, ας υποθέσουμε ότι έκαναν αυτές τις καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, τις πλέον ισχυρές και αξιόπιστες, τότε η συμβολή τους στη λιγότερο επώδυνη έξοδο από την κρίση θα ήταν καταλυτική. Όμως ούτε αυτό κάνουν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το κοινό καλό, όπως λεει κι ο «πράσινος Ντάνι».
Σε αρκετές δεκάδες δις ευρώ εκτιμάται η φοροδιαφυγή. Τη στιγμή που τα πάντα έχουν «παγώσει» στη χώρα. Όμως οι φοροφυγάδες (και οι εισφοροφυγάδες) συνεχίζουν ακάθεκτοι το «έργο τους». Οι κυβερνώντες από την πλευρά τους δεν βρίσκουν τρόπο ούτε για τον επαναπατρισμό των καταθέσεων από τις ελβετικές τράπεζες ούτε για τον περιορισμό της φορο-εισφοροδιαφυγής όπως και της παραοικονομίας. Πιστεύουν ενδεχομένως ή κάνουν πως πιστεύουν ότι η λύση των οικονομικών προβλημάτων θα επέλθει με την με θρησκευτική ευλάβεια, τήρηση των εντολών της Τρόϊκας και των προβλέψεων του μνημονίου. Ας ελπίσουμε πως θα επαληθευτεί η πίστη της. Αν και το πιθανότερο είναι ότι κι αν επαληθευτεί, κι αν τελικά μας βγάλει από την κρίση η Ε.Ε. – ύστερα από πόσα χρόνια κανείς δεν ξέρει – η Ελλάδα οικονομικά θα σωθεί αλλά οι Έλληνες θα έχουνε εξαθλιωθεί…
Πραγματική, ουσιαστική, για την Ελλάδα και τους Έλληνες, έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία». Κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Αν δεν εγκαταλείψουμε τον εγωκεντρισμό και την ατομικότητά μας. Αν δεν ζούμε λες και είμαστε απομονωμένοι και ανεύθυνα νησάκια που απαιτούμε μάλιστα όλες οι υποχρεώσεις φορτώνονται στους άλλους κι όλα τα δικαιώματα να είναι αποκλειστικά δικά μας.
Η περίφημη ελληνική ιδιοφυΐα, η ελληνική ορμή ζωής αν συνεχίζουν να κινούνται, όπως κινούν μέχρι και σήμερα θα συνεχίζουν, όπως μέχρι και τώρα, να διαφθείρουν οδηγώντας τη χώρα σε μια κατάσταση μόνιμης δυσπραγίας, ανησυχίας, αγωνίας για το μέλλον. Κάποιος ανώνυμος έγραψε προσφυώς:
Ω Ελλάς
Μη γελάς
Τη ζωή σου μάθε να μετράς
Μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Ή, πάλι, αν το προτιμάς
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
Γιάννης Κορομήλης Έχει δίκιο ο Γαλλογερμανός (ή Γερμανογάλλος) Κον Μπεντίτ. Εδώ και πολλά χρόνια και ιδιαίτερα σήμερα ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει κατακερματιστεί. Ο καθένας μας σκέφτεται και ενεργεί κυρίως ή και αποκλειστικά «για την πάρτη του» στα πλαίσια μιας γενικής πεποίθησης του τύπου «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Και τούτο και με την αρνητική και με τη θετική εκδοχή του. Έχει γραφεί ότι το 2010 μετανάστευσαν στο εξωτερικό 50.000 νέοι επιστήμονες. Η χώρα τους αδυνατούσε να τους προσφέρει εργασία. Πολλοί από αυτούς θα διαπρέψουν. Η ενέργειά τους αυτή ήταν υποχρεωτική. Από του να ζουν με τα λεφτά του πατέρα τους (όταν υπάρχουν) ή να γίνονται ταξιτζήδες, γκαρσόνια, πωλητές, εργάτες στον τόπο τους, καλύτερα «φυγάδες», μέτοικοι στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ.
Όπου και θα ασκούν το επάγγελμά τους με καλύτερες συνθήκες και αμοιβές και θα ελπίζουν σε μια λαμπρή σταδιοδρομία και, ενδεχομένως, τιμητική διάκριση.
Από την άλλη πλευρά βέβαια αν μια χώρα χάνει το νέο δυναμικό «αίμα» της με ποιους θα κατορθώσει να ξεφύγει από την κρίση και να διαμορφώσει ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της; Είναι ένα βασανιστικό ερώτημα στο οποίο πρέπει να δώσουν απάντηση οι ηγεσίες αυτής της χώρας και πρωτίστως η κυβέρνηση.
Το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel (ο καθρέφτης) έγραψε πριν λίγες μέρες ότι σε Ελβετικές Τράπεζες υπάρχουν καταθέσεις 600 δισεκατομμυρίων ευρώ (!) Ελλήνων πολιτών. Τεράστιο ποσό, αν φυσικά αληθεύει. Πάνω από δύο φορές μεγαλύτερο από το Ελληνικό Ακαθάριστο Εθνικό προϊόν (ΑΕΠ). Κατάτι μικρότερο από το δημοσιονομικό χρέος της χώρας μας, που είναι γύρω στα 330 δις ευρώ. Και βέβαια το πάρα πολύ μεγάλο αυτό ποσό ότι αποδίδει το αποδίδει στην Ελβετία. Αν οι Έλληνες καταθέτες των Ελβετικών τραπεζών διέθεσαν στο Ελληνικό κράτος τις μισές καταθέσεις τους με το ίδιο επιτόκιο που παίρνουν (αν παίρνουν γιατί μπορεί και να πληρώνουν ασφάλιστρα) η χώρα μας θα γλύτωνε και από την Τρόϊκα και από την τοκογλυφία αγορών και κερδοσκόπων. Αλλά, δεδομένου ότι οι ίδιοι θεωρούν παράλογη, μια τέτοια υπόθεση, ας υποθέσουμε ότι έκαναν αυτές τις καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, τις πλέον ισχυρές και αξιόπιστες, τότε η συμβολή τους στη λιγότερο επώδυνη έξοδο από την κρίση θα ήταν καταλυτική. Όμως ούτε αυτό κάνουν. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το κοινό καλό, όπως λεει κι ο «πράσινος Ντάνι».
Σε αρκετές δεκάδες δις ευρώ εκτιμάται η φοροδιαφυγή. Τη στιγμή που τα πάντα έχουν «παγώσει» στη χώρα. Όμως οι φοροφυγάδες (και οι εισφοροφυγάδες) συνεχίζουν ακάθεκτοι το «έργο τους». Οι κυβερνώντες από την πλευρά τους δεν βρίσκουν τρόπο ούτε για τον επαναπατρισμό των καταθέσεων από τις ελβετικές τράπεζες ούτε για τον περιορισμό της φορο-εισφοροδιαφυγής όπως και της παραοικονομίας. Πιστεύουν ενδεχομένως ή κάνουν πως πιστεύουν ότι η λύση των οικονομικών προβλημάτων θα επέλθει με την με θρησκευτική ευλάβεια, τήρηση των εντολών της Τρόϊκας και των προβλέψεων του μνημονίου. Ας ελπίσουμε πως θα επαληθευτεί η πίστη της. Αν και το πιθανότερο είναι ότι κι αν επαληθευτεί, κι αν τελικά μας βγάλει από την κρίση η Ε.Ε. – ύστερα από πόσα χρόνια κανείς δεν ξέρει – η Ελλάδα οικονομικά θα σωθεί αλλά οι Έλληνες θα έχουνε εξαθλιωθεί…
Πραγματική, ουσιαστική, για την Ελλάδα και τους Έλληνες, έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία». Κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Αν δεν εγκαταλείψουμε τον εγωκεντρισμό και την ατομικότητά μας. Αν δεν ζούμε λες και είμαστε απομονωμένοι και ανεύθυνα νησάκια που απαιτούμε μάλιστα όλες οι υποχρεώσεις φορτώνονται στους άλλους κι όλα τα δικαιώματα να είναι αποκλειστικά δικά μας.
Η περίφημη ελληνική ιδιοφυΐα, η ελληνική ορμή ζωής αν συνεχίζουν να κινούνται, όπως κινούν μέχρι και σήμερα θα συνεχίζουν, όπως μέχρι και τώρα, να διαφθείρουν οδηγώντας τη χώρα σε μια κατάσταση μόνιμης δυσπραγίας, ανησυχίας, αγωνίας για το μέλλον. Κάποιος ανώνυμος έγραψε προσφυώς:
Ω Ελλάς
Μη γελάς
Τη ζωή σου μάθε να μετράς
Μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Ή, πάλι, αν το προτιμάς
Μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου