Τρίτη, 02 Νοέμβριος 2010
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010. Ο θείος Αφεντούλης ξεκίνησε το πρωί για να πάρει εφημερίδες, από το περίπτερο της γειτονιάς, και κόντεψε μεσημέρι μέχρι να επιστρέψει στο σπίτι. Τότε συναντήθηκαν με τη σύζυγο κυρία Πολυτίμη. O θείος κρατούσε, υπό μάλης, τον τύπο και η σύζυγος κουβαλούσε μέσα στο καροτσάκι τα ψώνια που είχε κάνει στη λαϊκή αγορά.
«Τώρα έρχεσαι;» ρώτησε...
η θεία.
«Για να με βλέπεις…» απάντησε, ο Αφεντούλης, με ύφος δηλωτικό του προβληματισμού για κάποιο θέμα που τον απασχολούσε σοβαρά. Δεν ήθελε πολλές κουβέντες.
«Δεν θα μου πεις;» ρώτησε η σύζυγος που ξέρει ότι, όταν ο θείος είναι ανήσυχος για κάτι, συμπεριφέρεται κατά το: «τραβάτε με κι ας κλαίω». Όντως εκείνος αποκρίθηκε αμέσως: «Ο Καλλικράτης» έχασε πριν διεξαχθεί η εκλογική μάχη!»
«Από ποιόν;» απόρησε η θεία.
«Από το Μνημόνιο» εξήγησε ο Αφεντούλης και συνέχισε: «Παντού ακούς για την τρόικα, τη δημοσιονομική πειθαρχία, την ελεγχόμενη χρεοκοπία, την αναστολή ψήφου των απείθαρχων χωρών που απαίτησαν η Γερμανία και η Γαλλία στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες και ευτυχώς πάγωσε. Κατά τα άλλα, σε μια εβδομάδα, έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές. Την ώρα που συνομιλούσα με τον περιπτερά, πέρασε ένας υποψήφιος και είπε ότι σκέπτεται, αν εκλεγεί, να βάλει παρτέρια με λουλούδια, στην αλάνα απέναντι, κι εκείνος ρώτησε: «Συμφωνείς ή διαφωνείς με το Μνημόνιο;»
«Τι απάντησε ο υποψήφιος;» ρώτησε η θεία.
«Και να συμφωνούσε, «διαφωνώ» θα έλεγε κυρία Πολυτίμη. Προ εβδομάδος, οι περιπτερούχοι, δεν είχαν κατεβεί σε τριήμερη απεργία λόγω κάποιων μέτρων του Μνημονίου, τα οποία τους πλήττουν; Ξεχάσατε που ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο έμεινα χωρίς έντυπη ενημέρωση;» είπε ο Αφεντούλης.
«Μεγάλη ζημιά!» σχολίασε η σύζυγος και πήγε να τακτοποιήσει τα ψώνια και να κάνει τις δουλειές της.
Ο Αφεντούλης έμεινε στο σαλόνι να μελετά τις εφημερίδες, μέχρι που άνοιξε την τηλεόραση για να ακούσει τα νεότερα. Εκεί ήταν που του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Αφού (ξαν-)άκουσε τα περί Μνημονίου, πιθανών πρόωρων εθνικών εκλογών, αναλόγως των αποτελεσμάτων της 7ης Νοεμβρίου αλλά χωρίς σαφή όρια και ποσά, αναρωτήθηκε μεγαλοφώνως: «Στους πόσους χαμένους Δήμους και Περιφέρειες καίγεται η κυβέρνηση; Τρεις μεγάλοι Δήμοι και οι δύο μεγαλύτερες Περιφέρειες; Περισσότεροι ή λιγότεροι;»
«32» φώναξε η θεία, από την κουζίνα, καθώς μαγείρευε.
«Ποιούς;» ρώτησε ο Αφεντούλης, έκπληκτος με την ενημέρωση της συζύγου.
«Ξέχασες την 31 που παίζουμε κάθε πρωτοχρονιά;» εξήγησε η Πολυτίμη και έστρωσε το τραπέζι.
«Είπα κι εγώ..» απόρησε ο θείος. Προσήλθε στο τραπέζι, ανόρεχτος, τσίμπησε λίγο κι επέστρεψε στο σαλόνι. Εκείνη τη στιγμή, ο εκφωνητής, έλεγε για το νέο ροζ σκάνδαλο που ξέσπασε, με πρωταγωνιστή τον Ιταλό Πρωθυπουργό, το οποίο περιλάμβανε κι ένα παιχνίδι, ονόματι «μπούνγκα μπούνγκα». Εκεί ήταν που ο θείος αποτρελάθηκε. «Οι Βόρειοι εταίροι απειλούν με δημοσιονομικό μαστίγωμα τους Νότιους και οι Ιταλοί παίζουν «μπούνγκα μπούνγκα», σ΄ εμάς μονομαχούν «ο Καλλικράτης» με «το Μνημόνιο», στην Ισπανία είχαν διαγωνισμό σιέστας κλπ. Για ποιον χτυπά η καμπάνα;» πήγε να πεί, αλλά δεν έβγαλε «κιχ». Είχε πάθει «μούγκα μούγκα!» και η Πολυτίμη βρήκε την ησυχία της αλλά προσώρας. Μόλις ο θείος συνήλθε, αναφώνησε, ενθυμούμενος το «Βακχικό» ποίημα του Αλεξανδρινού: «Πολυτίμη, «δος, δος να πίω!». Ήθελε βλέπετε να ξεφύγει «των συμφορών, των θυελλών του βίου» και να αισθανθεί «εν ασφαλεί ευρισκόμενος, εντός λιμένος, πλοίω.»
Οι γνώσεις της θείας στην καβαφική ποίηση είναι περιορισμένες. Προσέτρεξε λοιπόν, κρατώντας ένα ποτήρι γεμάτο νερό.
Ο Αφεντουλης, μόλις αντίκρισε το ψυχραντικό ύδωρ αντί του θερμαντικού οίνου, νόμισε ότι επέστρεψε η «μούγκα μούγκα!», αλλά ευτυχώς το νόμισμα ήταν κίβδηλο. Η λαλιά του ήταν εκεί κι άρχισε να απαγγέλει τους στίχους του Καβάφη: «Ω! υγιής του οίνου μου ζέσις, απομακρύνεις / πάσαν ψυχράν επιρροήν…»
Η θεία δεν ενέδωσε στην ποίηση κι άφησε τον σύζυγο με την όρεξη. «Αλκοολούχα ποτά τέλος. Εκτός που μπορεί να ανεβάσεις πίεση, με την πρώτη γουλιά η γλώσσα σου πάει ροδάνι!» είπε, κι απίθωσε το ποτήρι με το νερό στο διπλανό τραπεζάκι.
Ο Αφεντούλης έμεινε υπό την «ψυχράν επιρροήν» των ειδήσεων, από τηλεοράσεως, και της Πολυτίμης, εκ του σύνεγγυς, μέχρι που γενομένης εσπέρας, «από του κόσμου κεκμηκώς την πλάνον αστασίαν» αποκοιμήθηκε, κάθιδρος. Μάλιστα! (ΠΗΓΗ)
«Τώρα έρχεσαι;» ρώτησε...
η θεία.
«Για να με βλέπεις…» απάντησε, ο Αφεντούλης, με ύφος δηλωτικό του προβληματισμού για κάποιο θέμα που τον απασχολούσε σοβαρά. Δεν ήθελε πολλές κουβέντες.
«Δεν θα μου πεις;» ρώτησε η σύζυγος που ξέρει ότι, όταν ο θείος είναι ανήσυχος για κάτι, συμπεριφέρεται κατά το: «τραβάτε με κι ας κλαίω». Όντως εκείνος αποκρίθηκε αμέσως: «Ο Καλλικράτης» έχασε πριν διεξαχθεί η εκλογική μάχη!»
«Από ποιόν;» απόρησε η θεία.
«Από το Μνημόνιο» εξήγησε ο Αφεντούλης και συνέχισε: «Παντού ακούς για την τρόικα, τη δημοσιονομική πειθαρχία, την ελεγχόμενη χρεοκοπία, την αναστολή ψήφου των απείθαρχων χωρών που απαίτησαν η Γερμανία και η Γαλλία στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες και ευτυχώς πάγωσε. Κατά τα άλλα, σε μια εβδομάδα, έχουμε αυτοδιοικητικές εκλογές. Την ώρα που συνομιλούσα με τον περιπτερά, πέρασε ένας υποψήφιος και είπε ότι σκέπτεται, αν εκλεγεί, να βάλει παρτέρια με λουλούδια, στην αλάνα απέναντι, κι εκείνος ρώτησε: «Συμφωνείς ή διαφωνείς με το Μνημόνιο;»
«Τι απάντησε ο υποψήφιος;» ρώτησε η θεία.
«Και να συμφωνούσε, «διαφωνώ» θα έλεγε κυρία Πολυτίμη. Προ εβδομάδος, οι περιπτερούχοι, δεν είχαν κατεβεί σε τριήμερη απεργία λόγω κάποιων μέτρων του Μνημονίου, τα οποία τους πλήττουν; Ξεχάσατε που ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο έμεινα χωρίς έντυπη ενημέρωση;» είπε ο Αφεντούλης.
«Μεγάλη ζημιά!» σχολίασε η σύζυγος και πήγε να τακτοποιήσει τα ψώνια και να κάνει τις δουλειές της.
Ο Αφεντούλης έμεινε στο σαλόνι να μελετά τις εφημερίδες, μέχρι που άνοιξε την τηλεόραση για να ακούσει τα νεότερα. Εκεί ήταν που του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Αφού (ξαν-)άκουσε τα περί Μνημονίου, πιθανών πρόωρων εθνικών εκλογών, αναλόγως των αποτελεσμάτων της 7ης Νοεμβρίου αλλά χωρίς σαφή όρια και ποσά, αναρωτήθηκε μεγαλοφώνως: «Στους πόσους χαμένους Δήμους και Περιφέρειες καίγεται η κυβέρνηση; Τρεις μεγάλοι Δήμοι και οι δύο μεγαλύτερες Περιφέρειες; Περισσότεροι ή λιγότεροι;»
«32» φώναξε η θεία, από την κουζίνα, καθώς μαγείρευε.
«Ποιούς;» ρώτησε ο Αφεντούλης, έκπληκτος με την ενημέρωση της συζύγου.
«Ξέχασες την 31 που παίζουμε κάθε πρωτοχρονιά;» εξήγησε η Πολυτίμη και έστρωσε το τραπέζι.
«Είπα κι εγώ..» απόρησε ο θείος. Προσήλθε στο τραπέζι, ανόρεχτος, τσίμπησε λίγο κι επέστρεψε στο σαλόνι. Εκείνη τη στιγμή, ο εκφωνητής, έλεγε για το νέο ροζ σκάνδαλο που ξέσπασε, με πρωταγωνιστή τον Ιταλό Πρωθυπουργό, το οποίο περιλάμβανε κι ένα παιχνίδι, ονόματι «μπούνγκα μπούνγκα». Εκεί ήταν που ο θείος αποτρελάθηκε. «Οι Βόρειοι εταίροι απειλούν με δημοσιονομικό μαστίγωμα τους Νότιους και οι Ιταλοί παίζουν «μπούνγκα μπούνγκα», σ΄ εμάς μονομαχούν «ο Καλλικράτης» με «το Μνημόνιο», στην Ισπανία είχαν διαγωνισμό σιέστας κλπ. Για ποιον χτυπά η καμπάνα;» πήγε να πεί, αλλά δεν έβγαλε «κιχ». Είχε πάθει «μούγκα μούγκα!» και η Πολυτίμη βρήκε την ησυχία της αλλά προσώρας. Μόλις ο θείος συνήλθε, αναφώνησε, ενθυμούμενος το «Βακχικό» ποίημα του Αλεξανδρινού: «Πολυτίμη, «δος, δος να πίω!». Ήθελε βλέπετε να ξεφύγει «των συμφορών, των θυελλών του βίου» και να αισθανθεί «εν ασφαλεί ευρισκόμενος, εντός λιμένος, πλοίω.»
Οι γνώσεις της θείας στην καβαφική ποίηση είναι περιορισμένες. Προσέτρεξε λοιπόν, κρατώντας ένα ποτήρι γεμάτο νερό.
Ο Αφεντουλης, μόλις αντίκρισε το ψυχραντικό ύδωρ αντί του θερμαντικού οίνου, νόμισε ότι επέστρεψε η «μούγκα μούγκα!», αλλά ευτυχώς το νόμισμα ήταν κίβδηλο. Η λαλιά του ήταν εκεί κι άρχισε να απαγγέλει τους στίχους του Καβάφη: «Ω! υγιής του οίνου μου ζέσις, απομακρύνεις / πάσαν ψυχράν επιρροήν…»
Η θεία δεν ενέδωσε στην ποίηση κι άφησε τον σύζυγο με την όρεξη. «Αλκοολούχα ποτά τέλος. Εκτός που μπορεί να ανεβάσεις πίεση, με την πρώτη γουλιά η γλώσσα σου πάει ροδάνι!» είπε, κι απίθωσε το ποτήρι με το νερό στο διπλανό τραπεζάκι.
Ο Αφεντούλης έμεινε υπό την «ψυχράν επιρροήν» των ειδήσεων, από τηλεοράσεως, και της Πολυτίμης, εκ του σύνεγγυς, μέχρι που γενομένης εσπέρας, «από του κόσμου κεκμηκώς την πλάνον αστασίαν» αποκοιμήθηκε, κάθιδρος. Μάλιστα! (ΠΗΓΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου