«Ηχηρή» παρέμβαση, λίγες μέρες πριν οι κάλπες ανοίξουν για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, κάνει με άρθρο του στα μέσα ενημέρωσης ο πρώην βουλευτής Πιερίας και ιστορικό στέλεχος του κόμματος Νίκος Κάκκαλος.
Ο κ. Κάκκαλος, όχι μόνο παίρνει θέση υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη, αλλά επιχειρεί μέσα από το άρθρο του να μιλήσει στην καρδιά του συνεπούς στους αγώνες νεοδημοκράτη, θυμίζοντας «λεπτομέρειες» που κάποιοι προσπαθούν να ξεχαστούν, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να εκλέξει αρχηγό το «σύστημα Πα.Σο.Κ.».
Ο πρώην βουλευτής, αναφέρεται στη διαδρομή του Αντ. Σαμαρά, χαρακτηρίζοντας «ύβρις» την υποψηφιότητά του. Αναφέρεται με λεπτομέρειες στα γεγονότα του ’93 και στο ρόλο του Αντώνη Σαμαρά, υποστηρίζοντας ότι η πτώση της Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε έγινε από τον πρώην Υπουργό, αλλά όχι για το θέμα των Σκοπίων. «Την Τετάρτη το απόγευμα συναντήθηκε ο κ. Μάνος με τον κ. Κόκκαλη για τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε. και την Πέμπτη το πρωί είχαμε την δραματική πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ», λέει χαρακτηριστικά.
Ο Νίκος Κάκκαλος, υπενθυμίζει τα όσα προσβλητικά έχει πει ο Αντ. Σαμαράς για τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, διερωτώμενος ......με ποιο δικαίωμα αυτοχρίζεται εκφραστής του Καραμανλισμού «αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε».
Ο πρώην βουλευτής Πιερίας, κάνει λόγο για «λάθος» της κυρίας Μπακογιάννη που αποδέχθηκε την αλλαγή του τρόπου εκλογής του προέδρου, ενώ καταλήγει σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο, εμμέσως πλην σαφώς, τη συνεργασία του Αντ. Σαμαρά με τον Δ. Αβραμόπουλο «…στη ζωή δύο αποτυχημένοι αρχηγοί δεν κάνουν έναν επιτυχημένο».
Τι κάνουμε
(μέρος 2ο)
Πάνε 12 χρόνια από την τελευταία φορά που μίλησα στην Κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. απευθύνοντας έκκληση στον τότε Πρόεδρο του Κόμματος, τον Κ. Έβερτ, να μην οδηγηθούμε στο έκτακτο Συνέδριο που θα εξέλεγε νέο αρχηγό, αν πρώτα δεν συζητούσαμε τα αίτια της εκλογικής ήττας του 1996 και δεν ξεκαθαρίζαμε τη σχέση μας με την διαπλοκή. Η πρότασή μου έπεσε στο κενό.
Σήμερα, αν και αποστασιοποιημένος εδώ και χρόνια από την ενεργό πολιτική, νοιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ δημοσία για ένα και μόνο λόγο. Από αγανάκτηση για όσα συμβαίνουν. Γιατί έπρεπε να είναι σεμνότεροι και ταπεινότεροι και να ζητήσουν συγγνώμη από τον ταλαίπωρο Νεοδημοκράτη αυτοί που με τις επιλογές τους και τις συμπεριφορές τους, τις πολιτικές και όχι μόνο, πλήγωσαν διαχρονικά την παράταξη και την οδήγησαν στην πρόσφατη εκλογική συντριβή.
Όποιος δεν εντρυφεί στο παρελθόν δεν μπορεί να εκτιμήσει το παρόν και ως εκ τούτου αδυνατεί να σχεδιάσει το μέλλον.
Αποτελεί «Ύβρι» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου και προσβολή συνάμα της ιστορίας της μεγάλης μας δημοκρατικής παράταξης, η υποψηφιότητα και μόνο του ενός εκ των τριών διεκδικητών της ηγεσίας.
Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι αν κάτι μας χαρακτηρίζει ως φυλή, είναι η παντελής έλλειψη μνήμης. Έτσι, γιατί δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Οι Αθηναίοι εξόρισαν τον Φρύνιχο, για να μην τους θυμίζει την Άλωση της Μιλήτου.
Ο κ. Σαμαράς και οι υποστηρικτές του, δηλώνουν σε όλους τους τόνους και σε κάθε ευκαιρία ότι η ιστορία δεν παραγράφεται ούτε σε δέκα, ούτε σε εκατόν δέκα χρόνια. Οι ίδιοι όμως μέσα σε δέκα έξη χρόνια ξέχασαν τα δικά τους καμώματα.
Ο κ. Κάκκαλος, όχι μόνο παίρνει θέση υπέρ της Ντόρας Μπακογιάννη, αλλά επιχειρεί μέσα από το άρθρο του να μιλήσει στην καρδιά του συνεπούς στους αγώνες νεοδημοκράτη, θυμίζοντας «λεπτομέρειες» που κάποιοι προσπαθούν να ξεχαστούν, επισημαίνοντας ότι δεν πρέπει να εκλέξει αρχηγό το «σύστημα Πα.Σο.Κ.».Ο πρώην βουλευτής, αναφέρεται στη διαδρομή του Αντ. Σαμαρά, χαρακτηρίζοντας «ύβρις» την υποψηφιότητά του. Αναφέρεται με λεπτομέρειες στα γεγονότα του ’93 και στο ρόλο του Αντώνη Σαμαρά, υποστηρίζοντας ότι η πτώση της Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε έγινε από τον πρώην Υπουργό, αλλά όχι για το θέμα των Σκοπίων. «Την Τετάρτη το απόγευμα συναντήθηκε ο κ. Μάνος με τον κ. Κόκκαλη για τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε. και την Πέμπτη το πρωί είχαμε την δραματική πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ», λέει χαρακτηριστικά.
Ο Νίκος Κάκκαλος, υπενθυμίζει τα όσα προσβλητικά έχει πει ο Αντ. Σαμαράς για τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, διερωτώμενος ......με ποιο δικαίωμα αυτοχρίζεται εκφραστής του Καραμανλισμού «αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε».
Ο πρώην βουλευτής Πιερίας, κάνει λόγο για «λάθος» της κυρίας Μπακογιάννη που αποδέχθηκε την αλλαγή του τρόπου εκλογής του προέδρου, ενώ καταλήγει σχολιάζοντας με καυστικό τρόπο, εμμέσως πλην σαφώς, τη συνεργασία του Αντ. Σαμαρά με τον Δ. Αβραμόπουλο «…στη ζωή δύο αποτυχημένοι αρχηγοί δεν κάνουν έναν επιτυχημένο».
Τι κάνουμε
(μέρος 2ο)
Πάνε 12 χρόνια από την τελευταία φορά που μίλησα στην Κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. απευθύνοντας έκκληση στον τότε Πρόεδρο του Κόμματος, τον Κ. Έβερτ, να μην οδηγηθούμε στο έκτακτο Συνέδριο που θα εξέλεγε νέο αρχηγό, αν πρώτα δεν συζητούσαμε τα αίτια της εκλογικής ήττας του 1996 και δεν ξεκαθαρίζαμε τη σχέση μας με την διαπλοκή. Η πρότασή μου έπεσε στο κενό.
Σήμερα, αν και αποστασιοποιημένος εδώ και χρόνια από την ενεργό πολιτική, νοιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ δημοσία για ένα και μόνο λόγο. Από αγανάκτηση για όσα συμβαίνουν. Γιατί έπρεπε να είναι σεμνότεροι και ταπεινότεροι και να ζητήσουν συγγνώμη από τον ταλαίπωρο Νεοδημοκράτη αυτοί που με τις επιλογές τους και τις συμπεριφορές τους, τις πολιτικές και όχι μόνο, πλήγωσαν διαχρονικά την παράταξη και την οδήγησαν στην πρόσφατη εκλογική συντριβή.
Όποιος δεν εντρυφεί στο παρελθόν δεν μπορεί να εκτιμήσει το παρόν και ως εκ τούτου αδυνατεί να σχεδιάσει το μέλλον.
Αποτελεί «Ύβρι» με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου και προσβολή συνάμα της ιστορίας της μεγάλης μας δημοκρατικής παράταξης, η υποψηφιότητα και μόνο του ενός εκ των τριών διεκδικητών της ηγεσίας.
Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι αν κάτι μας χαρακτηρίζει ως φυλή, είναι η παντελής έλλειψη μνήμης. Έτσι, γιατί δεν θέλουμε να θυμόμαστε. Οι Αθηναίοι εξόρισαν τον Φρύνιχο, για να μην τους θυμίζει την Άλωση της Μιλήτου.
Ο κ. Σαμαράς και οι υποστηρικτές του, δηλώνουν σε όλους τους τόνους και σε κάθε ευκαιρία ότι η ιστορία δεν παραγράφεται ούτε σε δέκα, ούτε σε εκατόν δέκα χρόνια. Οι ίδιοι όμως μέσα σε δέκα έξη χρόνια ξέχασαν τα δικά τους καμώματα.
Επειδή όμως, δεν έχουμε όλοι μας υποστεί λοβοτομή, θα ήθελα να ρωτήσω ποιοι τον βοήθησαν να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. και τι κακό έκανε στην παράταξή μας ο Μητσοτάκης. Μήπως το ότι είναι ο μόνος αρχηγός της που έφτασε το 48% ;
Σε ποιές θέσεις του, δικαιώθηκε ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης;
• Μήπως στην μεταναστευτική του πολιτική με τους Αλβανούς, ή στα πεπραγμένα του τα σχετικά με το Μακεδονικό;
• Αλήθεια πώς «έσωσε το γόητρο της παράταξης»; Όταν προσπάθησε, στην δραματική συνεδρίαση της Κ.Ο. στο τέλος της οποίας απεχώρησε από την Ν.Δ., παρά την απέλπιδα προσπάθεια μερικών από μας να τον μεταπείσουμε, να φορτώσει τους ατυχείς προσωπικούς του χειρισμούς στον κ. Παπαστάμκο και αργότερα στον πρέσβη κύριο Βαγιενά;
• Σε ποιόν απέδιδε ο ίδιος την αποπομπή του από το Υπουργείο Εξωτερικών και με ποιους χαρακτηρισμούς μάλιστα; Τώρα θυμήθηκε το «δάκρυ του Εθνάρχη»;
Ο γράφων είναι αυτός, που με την παρέμβασή του σε κατοπινή πάλι συνεδρίαση της Κ.Ο. , ματαίωσε την μετάβαση του τότε Πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. .
Στο τέλος-τέλος για κανένα Εθνικό θέμα δεν ανεξαρτητοποιήθηκε ο κ. Συμπιλίδης. Την Τετάρτη το απόγευμα συναντήθηκε ο κ. Μάνος με τον κ. Κόκκαλη για τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε. και την Πέμπτη το πρωί είχαμε την δραματική πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ. Συμπτώσεις !!!
Όσο για τον ισχυρισμό τους, ότι δεν είναι αυτοί που ανέτρεψαν την κυβέρνηση, τους παραπέμπω στο προεκλογικό φυλλάδιο της Πολιτικής Άνοιξης, όπου αναλύουν τους τέσσερις λόγους για τους οποίους μας ανέτρεψαν.
• Αλήθεια με την πρόταση της Πολιτικής Άνοιξης, για την Προεδρική Υποψηφιότητα του κ. Στεφανόπουλου, δεν χάρισε ο κ. Σαμαράς στο ΠΑΣΟΚ άλλα 10 χρόνια εξουσίας;
• Δεν έχει τίποτα να πει γι’ αυτό ;
• Ούτε ένα συγγνώμη από τον Κ. Εβερτ που του στέρησε την σίγουρη Πρωθυπουργία αν γινόταν τότε εκλογές;
• Το ότι ο κ. Στεφανόπουλος υπήρξε ένας από τους καλλίτερους αν όχι ο καλλίτερος Πρόεδρος Δημοκρατίας, δεν αποτελεί απάντηση.
• Με ποιό δικαίωμα αυτοανακηρύσσεται «εκφραστής του Καραμανλισμού», αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε;
• Τόσο εύκολα ξεχνά τα παράπονα που διατύπωνε όταν ο Εθνάρχης τον άφηνε εκτός Προεδρικού Μεγάρου στην τελετή της αποχώρησης του από την Προεδρία της Δημοκρατίας, επικαλούμενος την ιδιότητα του ως αρχηγού της Πολιτικής Ανοιξης;
• Ποια ήταν η θέση του όταν λοιδορούνταν ο Καραμανλισμός;
Κατανοώ την στήριξη του τελευταίου υπουργού Τουρισμού, στο Πρόσωπο του πρώην αρχηγού του στην Πολιτική Άνοιξη. Ως εκεί. Το να υβρίζει όμως ιστορικά στελέχη της Παράταξης είναι τουλάχιστον ακατανόητο και απορίας άξιον από πού και με ποιες περγαμηνές αντλεί το περίσσιο του θράσος.
Το πολίτευμα της χώρας είναι δεδομένο και δεν είναι ελέω Θεού Μοναρχία. Ούτε εξάλλου ο Καραμανλής υπήρξε ανεύθυνος Μονάρχης και άθυρμα στα χέρια του κ. Σουφλιά, του κ. Παυλόπουλου και της κ. Μπακογιάννη.
Οι εκλογές δεν χάθηκαν γιατί έγιναν στον συγκεκριμένο χρόνο. Τη συντριβή την έφεραν τα σκάνδαλα και η αλαζονεία της εξουσίας. Αυτό εξάλλου δείχνουν και οι σχετικές μετρήσεις.
Έπειτα που ακούστηκε να βγαίνουν υπουργοί και μάλιστα ενόψει της Πρωθυπουργικής απόφασης για τον χρόνο διενέργειας των εκλογών και να επιχειρηματολογούν για το αντίθετο, αναζητώντας μάλιστα εκ του ασφαλούς εξιλαστήρια θύματα;
Την ώρα της μάχης, αλίμονο αν οι οπλίτες και οι αξιωματικοί σχολιάζουν τις αποφάσεις των ανωτέρων τους. «Που μας πάτε 3.000 άντρες μοναχούς….»
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ο κ. Καραμανλής δέχθηκε εισηγήσεις για την προκήρυξη διπλών εκλογών, με αφορμή την υπόθεση Παυλίδη, και τις απέρριψε. Κανείς όμως από τους εισηγητές δεν βγήκε να δημιουργήσει θέμα.
Συνέβη το εντελώς αντίθετο. Σε μία πρωτοφανή για τα Ελληνικά Πολιτικά Χρονικά κίνηση ο κ. Σουφλιάς, ανέλαβε ευθύνες που δεν είχε, παραιτούμενος από το βουλευτικό αξίωμα. Αλήθεια τι παράταξη είμαστε ώστε να δεχόμαστε, ότι η μοναδική προσφορά του Γιώργου του Σουφλιά είναι ότι παρέσυρε τον «ανεύθυνο» Καραμανλή στην προσωπική ήττα και στην συντριβή της Ν.Δ.!!
Μήπως μ’ αυτό δεν αδικούμε τον Καραμανλή και πάνω απ’ όλα, εαυτούς και αλλήλους που επί 12 ολόκληρα χρόνια ανεχόμαστε ως αρχηγό μας, έναν «ανεύθυνο».
Ούτως ή άλλως εκλογές υποχρεωτικά θα είχαμε αρχές του 2010 και δεν είναι λίγοι αυτοί, και μέσα σ’ αυτούς ο ίδιος ο Καραμανλής φαντάζομαι, που λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της οικονομίας μας, προεξοφλούσαν πολύ δεινότερη εκλογική ήττα.
Αρκετά όμως με την αρχαιολογία. Στο προκείμενο. Τα καταστατικά είναι για να τηρούνται και όχι για να παραβιάζονται. Γι’ αυτό δεν κατανοώ την στάση του φίλου μου του Βαγγέλη του Μεϊμαράκη.
Αντιθέτως βρίσκω κατανοητή και άκρως υποκριτική την ξαφνική ανάγκη που ένοιωσαν, τινές των υποψηφίων για προσφυγή στη βάση του Κόμματος. Απλούστατα δεν τους έβγαιναν τα «κουκιά» για να κατέβουν στο Συνέδριο.
Κατανοητή αν και για μένα λάθος (με την πολιτική έννοια του όρου, δηλαδή χειρότερη και από έγκλημα), η ενδοτικότητα της κ. Μπακογιάννη.
Ακατανόητη είναι όμως η στάση του εγγυητή της ενότητας, δηλαδή του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του Κόμματος. Πέρα από το «αρχή άνδρα δείκνυσι» το μεγαλείο ενός ανδρός βρίσκεται στην συμπεριφορά του μετά την ΠΤΩΣΗ. Προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι το μόνο μέλημά του, είναι η εξασφάλιση του δικού του πολιτικού και όχι μόνο, απυρόβλητου.
Έπειτα τι είναι αυτό πάλι να μην ταχθούν υπέρ του ενός , του άλλου ή της άλλης , οι βουλευτές μας; Δίπορτο, τρίπορτο ή δεν γνωρίζουμε πως γίνεται η επιλογή; «Με καθαρά πολιτικούς όρους και προς το συμφέρον της παράταξης………».
Μ’ αυτήν, «αυτός», με τον άλλον «εγώ»…..τόσο καλά!
Έστω και τώρα όμως πρέπει όλοι τους να πάρουν θέση. Στην αρχαία Αθήνα και σε περιόδους εμφύλιας διαμάχης ο Αθηναίος Πολίτης ήταν υποχρεωμένος να τοποθετηθεί στην μία ή στην άλλη πλευρά. Όσους παρέμειναν «ουδέτεροι», με τη λήξη της σύγκρουσης ή τους «απέκτεινον» ή στην καλλίτερη των περιπτώσεων τους εξόριζαν.
Και μία απάντηση στη βαρύγδουπη ρήση του κ. Σαμαρά, πως «όταν μιλάει η βάση οι μηχανισμοί σιωπούν».
Ο τηλεοπτικός χρόνος που «αγόρασε» ο κ. Βγενόπουλος, στερώντας τον από τις δηλώσεις Σπηλιωτόπουλου, είναι ομιλία της βάσης ή εκκωφαντική έκρηξη των μηχανισμών; Η μήπως μιλώντας για βάση, μπερδεύεται και εννοεί τους οπαδούς της πάλαι ποτέ Πολιτικής Άνοιξης και εμάς τους Νεοδημοκράτες μας θεωρεί εξαρτήματα μηχανισμών;
• Αλλά τώρα θα μιλήσουμε Εμείς. Σε ποιές θέσεις του, δικαιώθηκε ο αρχηγός της Πολιτικής Άνοιξης;
• Μήπως στην μεταναστευτική του πολιτική με τους Αλβανούς, ή στα πεπραγμένα του τα σχετικά με το Μακεδονικό;
• Αλήθεια πώς «έσωσε το γόητρο της παράταξης»; Όταν προσπάθησε, στην δραματική συνεδρίαση της Κ.Ο. στο τέλος της οποίας απεχώρησε από την Ν.Δ., παρά την απέλπιδα προσπάθεια μερικών από μας να τον μεταπείσουμε, να φορτώσει τους ατυχείς προσωπικούς του χειρισμούς στον κ. Παπαστάμκο και αργότερα στον πρέσβη κύριο Βαγιενά;
• Σε ποιόν απέδιδε ο ίδιος την αποπομπή του από το Υπουργείο Εξωτερικών και με ποιους χαρακτηρισμούς μάλιστα; Τώρα θυμήθηκε το «δάκρυ του Εθνάρχη»;
Ο γράφων είναι αυτός, που με την παρέμβασή του σε κατοπινή πάλι συνεδρίαση της Κ.Ο. , ματαίωσε την μετάβαση του τότε Πρωθυπουργού στις Η.Π.Α. .
Στο τέλος-τέλος για κανένα Εθνικό θέμα δεν ανεξαρτητοποιήθηκε ο κ. Συμπιλίδης. Την Τετάρτη το απόγευμα συναντήθηκε ο κ. Μάνος με τον κ. Κόκκαλη για τις ψηφιακές παροχές του Ο.Τ.Ε. και την Πέμπτη το πρωί είχαμε την δραματική πτώση της κυβέρνησης της Ν.Δ. Συμπτώσεις !!!
Όσο για τον ισχυρισμό τους, ότι δεν είναι αυτοί που ανέτρεψαν την κυβέρνηση, τους παραπέμπω στο προεκλογικό φυλλάδιο της Πολιτικής Άνοιξης, όπου αναλύουν τους τέσσερις λόγους για τους οποίους μας ανέτρεψαν.
• Αλήθεια με την πρόταση της Πολιτικής Άνοιξης, για την Προεδρική Υποψηφιότητα του κ. Στεφανόπουλου, δεν χάρισε ο κ. Σαμαράς στο ΠΑΣΟΚ άλλα 10 χρόνια εξουσίας;
• Δεν έχει τίποτα να πει γι’ αυτό ;
• Ούτε ένα συγγνώμη από τον Κ. Εβερτ που του στέρησε την σίγουρη Πρωθυπουργία αν γινόταν τότε εκλογές;
• Το ότι ο κ. Στεφανόπουλος υπήρξε ένας από τους καλλίτερους αν όχι ο καλλίτερος Πρόεδρος Δημοκρατίας, δεν αποτελεί απάντηση.
• Με ποιό δικαίωμα αυτοανακηρύσσεται «εκφραστής του Καραμανλισμού», αυτός που μόνο Καραμανλικός δεν υπήρξε;
• Τόσο εύκολα ξεχνά τα παράπονα που διατύπωνε όταν ο Εθνάρχης τον άφηνε εκτός Προεδρικού Μεγάρου στην τελετή της αποχώρησης του από την Προεδρία της Δημοκρατίας, επικαλούμενος την ιδιότητα του ως αρχηγού της Πολιτικής Ανοιξης;
• Ποια ήταν η θέση του όταν λοιδορούνταν ο Καραμανλισμός;
Κατανοώ την στήριξη του τελευταίου υπουργού Τουρισμού, στο Πρόσωπο του πρώην αρχηγού του στην Πολιτική Άνοιξη. Ως εκεί. Το να υβρίζει όμως ιστορικά στελέχη της Παράταξης είναι τουλάχιστον ακατανόητο και απορίας άξιον από πού και με ποιες περγαμηνές αντλεί το περίσσιο του θράσος.
Το πολίτευμα της χώρας είναι δεδομένο και δεν είναι ελέω Θεού Μοναρχία. Ούτε εξάλλου ο Καραμανλής υπήρξε ανεύθυνος Μονάρχης και άθυρμα στα χέρια του κ. Σουφλιά, του κ. Παυλόπουλου και της κ. Μπακογιάννη.
Οι εκλογές δεν χάθηκαν γιατί έγιναν στον συγκεκριμένο χρόνο. Τη συντριβή την έφεραν τα σκάνδαλα και η αλαζονεία της εξουσίας. Αυτό εξάλλου δείχνουν και οι σχετικές μετρήσεις.
Έπειτα που ακούστηκε να βγαίνουν υπουργοί και μάλιστα ενόψει της Πρωθυπουργικής απόφασης για τον χρόνο διενέργειας των εκλογών και να επιχειρηματολογούν για το αντίθετο, αναζητώντας μάλιστα εκ του ασφαλούς εξιλαστήρια θύματα;
Την ώρα της μάχης, αλίμονο αν οι οπλίτες και οι αξιωματικοί σχολιάζουν τις αποφάσεις των ανωτέρων τους. «Που μας πάτε 3.000 άντρες μοναχούς….»
Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι ο κ. Καραμανλής δέχθηκε εισηγήσεις για την προκήρυξη διπλών εκλογών, με αφορμή την υπόθεση Παυλίδη, και τις απέρριψε. Κανείς όμως από τους εισηγητές δεν βγήκε να δημιουργήσει θέμα.
Συνέβη το εντελώς αντίθετο. Σε μία πρωτοφανή για τα Ελληνικά Πολιτικά Χρονικά κίνηση ο κ. Σουφλιάς, ανέλαβε ευθύνες που δεν είχε, παραιτούμενος από το βουλευτικό αξίωμα. Αλήθεια τι παράταξη είμαστε ώστε να δεχόμαστε, ότι η μοναδική προσφορά του Γιώργου του Σουφλιά είναι ότι παρέσυρε τον «ανεύθυνο» Καραμανλή στην προσωπική ήττα και στην συντριβή της Ν.Δ.!!
Μήπως μ’ αυτό δεν αδικούμε τον Καραμανλή και πάνω απ’ όλα, εαυτούς και αλλήλους που επί 12 ολόκληρα χρόνια ανεχόμαστε ως αρχηγό μας, έναν «ανεύθυνο».
Ούτως ή άλλως εκλογές υποχρεωτικά θα είχαμε αρχές του 2010 και δεν είναι λίγοι αυτοί, και μέσα σ’ αυτούς ο ίδιος ο Καραμανλής φαντάζομαι, που λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της οικονομίας μας, προεξοφλούσαν πολύ δεινότερη εκλογική ήττα.
Αρκετά όμως με την αρχαιολογία. Στο προκείμενο. Τα καταστατικά είναι για να τηρούνται και όχι για να παραβιάζονται. Γι’ αυτό δεν κατανοώ την στάση του φίλου μου του Βαγγέλη του Μεϊμαράκη.
Αντιθέτως βρίσκω κατανοητή και άκρως υποκριτική την ξαφνική ανάγκη που ένοιωσαν, τινές των υποψηφίων για προσφυγή στη βάση του Κόμματος. Απλούστατα δεν τους έβγαιναν τα «κουκιά» για να κατέβουν στο Συνέδριο.
Κατανοητή αν και για μένα λάθος (με την πολιτική έννοια του όρου, δηλαδή χειρότερη και από έγκλημα), η ενδοτικότητα της κ. Μπακογιάννη.
Ακατανόητη είναι όμως η στάση του εγγυητή της ενότητας, δηλαδή του πρώην πρωθυπουργού και αρχηγού του Κόμματος. Πέρα από το «αρχή άνδρα δείκνυσι» το μεγαλείο ενός ανδρός βρίσκεται στην συμπεριφορά του μετά την ΠΤΩΣΗ. Προσωπικά δεν θέλω να πιστέψω ότι το μόνο μέλημά του, είναι η εξασφάλιση του δικού του πολιτικού και όχι μόνο, απυρόβλητου.
Έπειτα τι είναι αυτό πάλι να μην ταχθούν υπέρ του ενός , του άλλου ή της άλλης , οι βουλευτές μας; Δίπορτο, τρίπορτο ή δεν γνωρίζουμε πως γίνεται η επιλογή; «Με καθαρά πολιτικούς όρους και προς το συμφέρον της παράταξης………».
Μ’ αυτήν, «αυτός», με τον άλλον «εγώ»…..τόσο καλά!
Έστω και τώρα όμως πρέπει όλοι τους να πάρουν θέση. Στην αρχαία Αθήνα και σε περιόδους εμφύλιας διαμάχης ο Αθηναίος Πολίτης ήταν υποχρεωμένος να τοποθετηθεί στην μία ή στην άλλη πλευρά. Όσους παρέμειναν «ουδέτεροι», με τη λήξη της σύγκρουσης ή τους «απέκτεινον» ή στην καλλίτερη των περιπτώσεων τους εξόριζαν.
Και μία απάντηση στη βαρύγδουπη ρήση του κ. Σαμαρά, πως «όταν μιλάει η βάση οι μηχανισμοί σιωπούν».
Ο τηλεοπτικός χρόνος που «αγόρασε» ο κ. Βγενόπουλος, στερώντας τον από τις δηλώσεις Σπηλιωτόπουλου, είναι ομιλία της βάσης ή εκκωφαντική έκρηξη των μηχανισμών; Η μήπως μιλώντας για βάση, μπερδεύεται και εννοεί τους οπαδούς της πάλαι ποτέ Πολιτικής Άνοιξης και εμάς τους Νεοδημοκράτες μας θεωρεί εξαρτήματα μηχανισμών;
• Εμείς θα αποφασίσουμε και όχι τα διαπλεκόμενα.
• Μας έγινε συνείδηση ότι αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας εκλέγουμε εμείς ο Λαός και όχι το σύστημα Πασοκ και αυτοί που μας ανέτρεψαν το 1993 και μας στέρησαν δύο φορές την Εκλογική Νίκη (μία το 1995 και μία το 2000) .
• Γνωρίζουμε ότι μόνο στα Μαθηματικά δύο αρνήσεις κάνουν μία κατάφαση και ότι στη ζωή δύο αποτυχημένοι αρχηγοί δεν κάνουν έναν επιτυχημένο.
• Γι’ αυτό και δεν θα χαρίσουμε άλλη μία δεκαετία στο ΠαΣοκ.
• Στο χέρι μας είναι.
N.K. Kάκκαλος
ΚΡΑΧΤΗΣ
(http://kraxtis-gr.blogspot.com)
(http://kraxtis-gr.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου