Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Οταν προδίδονται οι προσδοκίες...

..

Οταν προδίδονται οι προσδοκίες...

Γράφει η Δώρα Ιωακειμίδου
Ο προπονητής του ΠΑΟΚ, Αγγελος Αναστασιάδης, μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης στην άδεια από φιλάθλους Τούμπα (14/03, 0-0), μεταξύ άλλων εστίασε με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο, στις επιπτώσεις που δημιουργούν τα συνεχή άτυχα αποτελέσματα και το ψυχολογικό βάρος που μεταφέρεται στους παίκτες της ομάδας του.
Συγκεκριμένα κάνοντας έναν μικρό απολογισμό για την κατάσταση που επικρατεί στις τάξεις της ομάδας, είπε:

"...Αν μπορούσαμε να σκοράρουμε θα είχαμε λιγότερο ψυχολογικό βάρος. Εκείνο που θέλαμε περισσότερο (σ.σ. με την προσδοκώμενη νίκη) ήταν να ηρεμήσει η ομάδα και η κατάσταση που υπάρχει. Το βάρος είναι μεγάλο. Εμείς μέσα σε δύο μήνες καταφέραμε εκεί που ήμασταν όλοι Θεοί, να είμαστε οι χειρότεροι. Υπάρχει μία γενική απαξίωση στην ομάδα.
Όλοι είμαστε άχρηστοι. Αυτή είναι η διαφορά μας με τις άλλες ομάδες.
Όπου υπάρχει μουρμούρα, υπάρχει και ταλαιπωρία, και η οποία συνεχίζεται.
Ο λόγος που δεν μας τα δίνει (σ.σ μια ανώτερη δύναμη), είναι η κατάσταση στην ομάδα. Όταν λοιδορούμαστε από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν είναι εύκολο να παίξουμε.
Βέβαια αυτή είναι η Ελλάδα. Το κλίμα δεν γυρίζει εύκολα. Εγώ μιλάω για το κλίμα το δικό μας. Θέλω να πάρουν τα παιδιά μια ανάσα.
Αύριο, στην προπόνηση τα κεφάλια θα είναι κατεβασμένα. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς.
Συμπεριφέρεστε (σ.σ. ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι), σα να στεναχωριέστε μόνο εσείς. Στεναχωριόμαστε κι εμείς. Πιο πολύ εμείς θέλουμε τις νίκες. Τώρα η ομάδα είναι εδώ που είναι και είναι φυσιολογικό για τα ελληνικά δεδομένα αυτό που αντιμετωπίζει"...
Σαφώς και οι απαξιωτικές αντιδράσεις των φιλάθλων δεν περιορίζονται μόνο στην πολύπαθη Ελλάδα. Σε οποιαδήποτε χώρα, όπου υπάρχει ποδόσφαιρο, σε οποιαδήποτε επίπεδο και ηλικιακή κατηγορία, αν μια ομάδα για μεγάλο χρονικό διάστημα σημειώνει μόνο ήττες, ή δεν πετυχαίνει νίκες, θα έχει και τις ανάλογες επιπτώσεις.
Μοιραία όταν προδίδονται οι προσδοκίες, και ανάλογα με το μέγεθος του συλλόγου και τις απαιτήσεις των φιλάθλων του, υπάρχει και η αντίστοιχη αποθάρρυνση ή αποκάρδιωση.
Άλλωστε, η απογοήτευση είναι ένα είδος "χρεοκοπίας", επειδή ακριβώς ξοδεύονται πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες.
Αναμφισβήτητα, το ποδόσφαιρο (και γενικότερα ο αθλητισμός), συγκεντρώνει ποικίλα χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία τείνουν να προκαλούν συναισθήματα δυσφορίας, όπως είναι το αυξημένο άγχος στους αθλητές, ιδιαίτερα μετά από ήττες. Η πίεση από τον κοινωνικό περίγυρο για ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια, καθώς και η ευθύνη του αθλητή να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του εαυτού του, αλλά και της ομάδας που εκπροσωπεί, δημιουργούν ένταση και αγωνία για την μέγιστη απόδοση.
"Το άγχος συχνά είναι αναπόφευκτο και συνήθως λειτουργεί αποδιοργανωτικά. Η αδυναμία διαχείρισης αυτού, συντελεί στην αποτυχία και δημιουργεί εσφαλμένη αντίληψη για τις προσωπικές δυνατότητες του αθλητή. Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση μειώνονται με την κατακραυγή και ο αθλητής μπορεί να αποθαρρυνθεί", αναφέρουν οι ειδικοί.
Η απόδοση στον αθλητισμό επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Πολλές έρευνες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μέγιστη απόδοση οφείλεται κυρίως στην ψυχοσυναισθηματική κατάσταση των αθλητών και όχι τόσο στο βιολογικό τους ταλέντο. Πολλοί μελετητές αθλητικών επιδόσεων αναφέρουν ότι εκεί κρίνεται και η διαφορά ανάμεσα στους αθλητές που έχουν ξεχωρίσει για τις παγκόσμιες επιδόσεις τους. Οσο πιο ολοκληρωμένοι είναι ως προσωπικότητες γενικώς, τόσο γρηγορότερα ανταπεξέρχονται στις όποιες δυσκολίες ειδικώς.
Τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στη βελτίωση της επίδοσης εκτός από την αποφασιστικότητα, την αυτοπεποίθηση, τη γνώση των προσωπικών ικανοτήτων, τα ισχυρά κίνητρα για νίκη, την αισιοδοξία, είναι και η εμπιστοσύνη στον προπονητή.
Η ύπαρξη αρνητικών σκέψεων και κακής διάθεσης συνήθως έχει ως αποτέλεσμα την ένταση του άγχους των αθλητών.
Το άγχος τείνει να προκαλείται από μη λειτουργικούς ψυχολογικούς παράγοντες όπως είναι η μειωμένη αυτοπεποίθηση, η αρνητική αξιολόγηση της παρούσας κατάστασης, καθώς και η συγκέντρωση στο αποτέλεσμα, παρά στην όλη διαδικασία.
Το στρες είναι εξωτερικό και αντικειμενικό, ενώ το άγχος είναι εσωτερικό και υποκειμενικό. Χρήσιμο για κάθε αθλητή είναι να μάθει να αναγνωρίζει πότε είναι σε κατάσταση στρες και πότε σε κατάσταση άγχους για να μπορέσει να ελέγξει τα συμπτώματα και να τα στρέψει σε μια δημιουργική έκβαση.
Ο προπονητής έχει τη δύναμη να συντελέσει στην ψυχική και σωματική προστασία και προετοιμασία των παικτών του.
Ο τεχνικός του ΠΑΟΚ μιλώντας δημόσια
, υπογράμμισε την κακή ψυχολογική κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα του.

Είναι προφανές πως καμιά ομάδα που αγωνίζεται με το ηθικό κατακερματισμένο, με το φόβο της αποτυχίας να στοιχειώνει το είναι της, και έχοντας την πεποίθηση ότι ο κάθε αντίπαλος είναι ικανός να τη νικήσει, δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Μέσα στη γενική απαξίωση, παραβλέπονται μέχρι και οι σημαντικές λεπτομέρειες του αγώνα.
Ασφαλώς και θα νοιώθουν οι πάντες "άχρηστοι" αν μετά την προσπάθεια που καταβάλλουν δεν καταφέρνουν να κερδίσουν. Αλλά ούτε να και να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και να δει με ρεαλισμό τη δεδομένη κατάσταση θα μπορέσει η ομάδα, αν δεν ξαναγίνουν και πάλι όλοι "Θεοί"...
Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, καμία μεταφυσική δύναμη δεν μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση.
Οταν ο φόβος της αποτυχίας είναι κυρίαρχος, ένα αποτέλεσμα είναι βέβαιο: η ήττα. Όσο καλή προετοιμασία κι αν έχει κάνει ένας αθλητής, αν δεν έχει την αντίστοιχη καλή ψυχολογία, δεν μπορεί να τα καταφέρει. Και σίγουρα για να αλλάξει το κλίμα χρειάζονται πολλά περισσότερα από μια δυνατή προπόνηση, ή ένα λεκτικό "ντοπάρισμα" από έναν προπονητή που έχει θέσει εαυτόν ήδη δις σε παραίτηση... αμφισβητώντας πρώτα ο ίδιος τις ικανότητές του.
Αυτό που γνωρίζουν ακόμη και οι ανίδεοι σε θέματα αθλητικής ψυχολογίας είναι πως για να διαπρέψει ένας παίκτης και τελικά μια ομάδα, θα πρέπει να εμπνέεται διαρκώς.
Κι όπως συνηθίζουμε να λέμε για τους προπονητές των υποδομών: "Ένας καλός προπονητής εξηγεί, ένας πολύ καλός προπονητής δείχνει, αλλά ο μεγάλος, σε αξία προπονητής, εμπνέει".
"Το να λυπάσαι τον εαυτό σου και την κατάστασή σου δεν είναι απλά χάσιμο χρόνου, αλλά η χειρότερη συνήθεια που θα μπορούσες να έχεις", επεσήμανε ο Ντέιλ Κάρνεγκι* και συνάδει κατά πολύ με τη σχεδόν μίζερη επικοινωνιακή συμπεριφορά που έχει "υιοθετήσει" ο τεχνικός του ΠΑΟΚ.
Αλλωστε, η εικόνα που μεταδίδει ο τεχνικός μιας ομάδας είναι ουσιαστικά η αντανάκλασή της.
Το να προσπαθεί βρει καταφύγιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο που ονειρεύτηκε "... σίγουρα δεν θα αποτελέσει τη λύση στο φαύλο κύκλο που ο ίδιος δημιούργησε...
*(Dale Carnegie, 1888-1955, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας)
14/03/2015
acadimies.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: