Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010
Το γεγονός ότι, παρά τις μειώσεις των αποδοχών των εργαζομένων, οι τιμές των καταναλωτικών αγαθών αυξάνονται, κατά το τελευταίο χρονικό .. διάστημα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία στασιμοπληθωρισμού, απασχολεί φυσικά τους αρμόδιους. Δεν θα μπορούσε όμως να διαφύγει και της προσοχής του θείου Αφεντούλη, αν και, κατά τον τελευταίο οικογενειακό ανασχηματισμό, τις αρμοδιότητες των ωνίων και του επισιτισμού έχει αναλάβει πλήρως και κατ’ αποκλειστικότητα η σύζυγος κυρία Πολυτίμη.
Ο ανασχηματισμός αυτός κρίθηκε αναγκαίος, με την έναρξη του τρέχοντος έτους, όταν εμφανίσθηκαν κάποιες ανατιμήσεις στην αγορά και οι συντάξεις άρχισαν να μην φτάνουν με αποτέλεσμα, στο τέλος του μήνα, το οικογενειακό ταμείο όχι μόνο να μην έχει σάλιο αλλά να εμφανίζεται και μείον. Εκτός αυτού, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Πολυτίμη έκανε παράπονα για την ποιότητα των προϊόντων που έφερνε στο σπίτι ο κουβαλητής Αφεντούλης, λέγοντας ότι δεν ανοίγει τα στραβά του, όταν ψωνίζει, και οι έμποροι του φορτώνουν σκάρτα.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν μια συκωταριά στις αρχές Ιανουαρίου. Η θεία ζήτησε μια μπόλια και μια αρνίσια συκωταριά του γάλακτος για να κάνει τζιεροσαρμάδες που τους αρέσουν πολύ. Ο θείος έσπευσε στην αγορά καθότι έτρεξαν τα σάλια του και μόνο στο άκουσμα του φαγητού. Όταν γύρισε στο σπίτι, η θεία ρώτησε τι σόι αρνί του γάλακτος ήταν αυτό που είχε συκώτι ίσαμε δυο δωμάτια και κουζίνα. Ο θείος απάντησε ότι ξέχασε το χολ αλλά η Πολυτίμη του έδειξε την καρδιά του ζωντανού κι ύστερα του ζήτησε την απόδειξη για να δει πόσο πλήρωσε. «Μολών λαβέ» απάντησε ο Αφεντούλης αλλά η Πολυτίμη και πήγε και έλαβε μιας και η απόδειξη είχε μείνει μέσα στη σακούλα. Το χειρότερο ήταν ότι η θεία μίλησε και είπε: «από πότε η προβατίνα χρεώνεται για αρνάκι του γάλακτος;». Στη συνέχεια επικράτησε η σιωπή των ανθρώπων λόγω της ηλικίας των αμνών. Ο θείος δεν απάντησε γιατί η Πολυτίμη… σαν να είχε δίκιο. Ακολούθησε ο ανασχηματισμός. Ο θείος ανέλαβε όλες τις σοβαρές αρμοδιότητες όπως η στάση της οικογένειας έναντι της καλλικρατικής μεταρρύθμισης, της ελληνοτουρκικής φιλίας, του σκοπιανού κλπ. ενώ ανέθεσε στη θεία όλα τα επουσιώδη ζητήματα όπως τα οικονομικά, τα επισιτιστικά, τα κοινωνικά κλπ. Η Πολυτίμη ήθελε να φορτώσει στον Αφεντούλη και τις αρμοδιότητες της οικογενειακής ναυτιλίας μιας και συχνά πυκνά τα κάνει θάλασσα αλλά ο θείος το έπαιξε «οφ σορ» και είπε ότι δεν διαθέτει ούτε βαρκάκι. Η θέση παραμένει κενή και πρέπει να περιμένουμε μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό.
Το ζήτημα όμως του στασιμοπληθωρισμού απασχόλησε το θείο καθότι η Πολυτίμη δεν γνωρίζει από Οικονομία και Μαθηματικά της θάλασσας που έμαθε ο ίδιος, επτά και πλέον, δεκαετίες στο κουρμπέτι και σε συνεχή τριβή με την κοινωνία.
«Το κακό ξεκίνησε με την είσοδο στο ευρώ και τις στρογγυλοποιήσεις και επιδεινώθηκε με την Ολυμπιάδα του 2004. Σήμερα το διατηρεί η παραοικονομία.» αποφαίνεται ο θείος και τεκμηριώνει το συλλογισμό του.
Η μετατροπή των τιμών των αγαθών, από δραχμές σε ευρώ, ακολούθησε την αντίστροφη οδό των στρογγυλοποιήσεων του «Μπακαλόγατου» Ζήκου όταν παρέδινε ταμείο στο αφεντικό του καταστήματος τροφίμων, κυρ Παντελή, λέγοντας: «Ήρθε .. εκείνος που φοράει την τραγιάσκα ανάποδα και σι κλέβει με το ένα μάτι..., με μια παρέα. Ήπιαν κάτι ούζα, δυό κατοστάρια, τσ’ έφτιαξα δυό αυγά λίγο σαλαμάκι, 16 και 40 πες 15.»
Κυρ Παντελής: «Γιατί 15 ρε;»
Ζήκος: «Πες 15 για τη στρογγυλοποίηση, τι θα κάνουμε τώρα; Θα πάμε κόντρα τσι δεκαδικούς αριθμούς;…»
Μπορεί ο κυρ Παντελής να μην αποδέχθηκε τις μαθηματικές προσεγγίσεις του Ζήκου αλλά εμείς φαίνεται ότι δεν μετρήσαμε σωστά τους δεκαδικούς αριθμούς, στις αρχές του 2002, με αποτέλεσμα οι τιμές να πάρουν την ανηφόρα λόγω στρογγυλοποιήσεων, από τότε.
Κατά την Ολυμπιάδα του 2004, ο θείος λέει, επαναλαμβάνοντας τους στίχους του Σουρή, ότι κάναμε:«…Αγώνες, οπού πίστεψαν πολλοί μες στην Αθήνα / ότι μονάχα το’ν? αυγό θα πάει μία στερλίνα…». Σήμερα πολλά αγαθά κοστίζουν όσο και τότε παρά το γεγονός ότι η ανάπτυξη έχει παραχωρήσει τη θέση της σε ύφεση που καθημερινά βαθαίνει.
Τέλος τη σημερινή αντοχή των τιμών, παρά τη μείωση των αποδοχών, αποδίδει στο λίπος της παραοικονομίας αφού όλοι λίγο πολύ έχουμε το κάτι τις στην άκρη για μια ώρα ανάγκης.
Ο θείος μετά τη σύντομη ανάλυση του στασιμοπληθωρισμού μελετά οικονομία και αναζητεί μεθόδους προσέγγισης του οικογενειακού εισοδήματος με τις τιμές της αγοράς. Το περίεργο είναι ότι από τότε που ψωνίζει η θεία, όλο και κάτι περισσεύει κι ας μην σκαμπάζει γρι από οικονομικά. Αυτό το παράδοξο κάνει το θείο να σπάει το κεφάλι του και υπόσχεται να επανέλθει όταν έχει νεότερα επί του θέματος…(ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ)
Ο ανασχηματισμός αυτός κρίθηκε αναγκαίος, με την έναρξη του τρέχοντος έτους, όταν εμφανίσθηκαν κάποιες ανατιμήσεις στην αγορά και οι συντάξεις άρχισαν να μην φτάνουν με αποτέλεσμα, στο τέλος του μήνα, το οικογενειακό ταμείο όχι μόνο να μην έχει σάλιο αλλά να εμφανίζεται και μείον. Εκτός αυτού, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Πολυτίμη έκανε παράπονα για την ποιότητα των προϊόντων που έφερνε στο σπίτι ο κουβαλητής Αφεντούλης, λέγοντας ότι δεν ανοίγει τα στραβά του, όταν ψωνίζει, και οι έμποροι του φορτώνουν σκάρτα.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν μια συκωταριά στις αρχές Ιανουαρίου. Η θεία ζήτησε μια μπόλια και μια αρνίσια συκωταριά του γάλακτος για να κάνει τζιεροσαρμάδες που τους αρέσουν πολύ. Ο θείος έσπευσε στην αγορά καθότι έτρεξαν τα σάλια του και μόνο στο άκουσμα του φαγητού. Όταν γύρισε στο σπίτι, η θεία ρώτησε τι σόι αρνί του γάλακτος ήταν αυτό που είχε συκώτι ίσαμε δυο δωμάτια και κουζίνα. Ο θείος απάντησε ότι ξέχασε το χολ αλλά η Πολυτίμη του έδειξε την καρδιά του ζωντανού κι ύστερα του ζήτησε την απόδειξη για να δει πόσο πλήρωσε. «Μολών λαβέ» απάντησε ο Αφεντούλης αλλά η Πολυτίμη και πήγε και έλαβε μιας και η απόδειξη είχε μείνει μέσα στη σακούλα. Το χειρότερο ήταν ότι η θεία μίλησε και είπε: «από πότε η προβατίνα χρεώνεται για αρνάκι του γάλακτος;». Στη συνέχεια επικράτησε η σιωπή των ανθρώπων λόγω της ηλικίας των αμνών. Ο θείος δεν απάντησε γιατί η Πολυτίμη… σαν να είχε δίκιο. Ακολούθησε ο ανασχηματισμός. Ο θείος ανέλαβε όλες τις σοβαρές αρμοδιότητες όπως η στάση της οικογένειας έναντι της καλλικρατικής μεταρρύθμισης, της ελληνοτουρκικής φιλίας, του σκοπιανού κλπ. ενώ ανέθεσε στη θεία όλα τα επουσιώδη ζητήματα όπως τα οικονομικά, τα επισιτιστικά, τα κοινωνικά κλπ. Η Πολυτίμη ήθελε να φορτώσει στον Αφεντούλη και τις αρμοδιότητες της οικογενειακής ναυτιλίας μιας και συχνά πυκνά τα κάνει θάλασσα αλλά ο θείος το έπαιξε «οφ σορ» και είπε ότι δεν διαθέτει ούτε βαρκάκι. Η θέση παραμένει κενή και πρέπει να περιμένουμε μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό.
Το ζήτημα όμως του στασιμοπληθωρισμού απασχόλησε το θείο καθότι η Πολυτίμη δεν γνωρίζει από Οικονομία και Μαθηματικά της θάλασσας που έμαθε ο ίδιος, επτά και πλέον, δεκαετίες στο κουρμπέτι και σε συνεχή τριβή με την κοινωνία.
«Το κακό ξεκίνησε με την είσοδο στο ευρώ και τις στρογγυλοποιήσεις και επιδεινώθηκε με την Ολυμπιάδα του 2004. Σήμερα το διατηρεί η παραοικονομία.» αποφαίνεται ο θείος και τεκμηριώνει το συλλογισμό του.
Η μετατροπή των τιμών των αγαθών, από δραχμές σε ευρώ, ακολούθησε την αντίστροφη οδό των στρογγυλοποιήσεων του «Μπακαλόγατου» Ζήκου όταν παρέδινε ταμείο στο αφεντικό του καταστήματος τροφίμων, κυρ Παντελή, λέγοντας: «Ήρθε .. εκείνος που φοράει την τραγιάσκα ανάποδα και σι κλέβει με το ένα μάτι..., με μια παρέα. Ήπιαν κάτι ούζα, δυό κατοστάρια, τσ’ έφτιαξα δυό αυγά λίγο σαλαμάκι, 16 και 40 πες 15.»
Κυρ Παντελής: «Γιατί 15 ρε;»
Ζήκος: «Πες 15 για τη στρογγυλοποίηση, τι θα κάνουμε τώρα; Θα πάμε κόντρα τσι δεκαδικούς αριθμούς;…»
Μπορεί ο κυρ Παντελής να μην αποδέχθηκε τις μαθηματικές προσεγγίσεις του Ζήκου αλλά εμείς φαίνεται ότι δεν μετρήσαμε σωστά τους δεκαδικούς αριθμούς, στις αρχές του 2002, με αποτέλεσμα οι τιμές να πάρουν την ανηφόρα λόγω στρογγυλοποιήσεων, από τότε.
Κατά την Ολυμπιάδα του 2004, ο θείος λέει, επαναλαμβάνοντας τους στίχους του Σουρή, ότι κάναμε:«…Αγώνες, οπού πίστεψαν πολλοί μες στην Αθήνα / ότι μονάχα το’ν? αυγό θα πάει μία στερλίνα…». Σήμερα πολλά αγαθά κοστίζουν όσο και τότε παρά το γεγονός ότι η ανάπτυξη έχει παραχωρήσει τη θέση της σε ύφεση που καθημερινά βαθαίνει.
Τέλος τη σημερινή αντοχή των τιμών, παρά τη μείωση των αποδοχών, αποδίδει στο λίπος της παραοικονομίας αφού όλοι λίγο πολύ έχουμε το κάτι τις στην άκρη για μια ώρα ανάγκης.
Ο θείος μετά τη σύντομη ανάλυση του στασιμοπληθωρισμού μελετά οικονομία και αναζητεί μεθόδους προσέγγισης του οικογενειακού εισοδήματος με τις τιμές της αγοράς. Το περίεργο είναι ότι από τότε που ψωνίζει η θεία, όλο και κάτι περισσεύει κι ας μην σκαμπάζει γρι από οικονομικά. Αυτό το παράδοξο κάνει το θείο να σπάει το κεφάλι του και υπόσχεται να επανέλθει όταν έχει νεότερα επί του θέματος…(ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου