Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009
Από τους γνωστότερους δικηγόρους της Αθήνας, στήριξε τον Γιώργο στα «πέτρινα χρόνια» και ο Πρωθυπουργός τού ανέθετε τις «δύσκολες αποστολές»
Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε την κυβέρνησή του, στις 7 Οκτωβρίου, δύο ήταν τα πρόσωπα που συζητήθηκαν περισσότερο απ΄ όλους. Η Τίνα Μπιρμπίλη και ο Χάρης Παμπούκης.
Η πρώτη για το στυλ της και για την αντικομφορμιστική εικόνα που έβγαζε προς τα έξω, και ο δεύτερος γιατί κανείς δ εν τον ήξερε. Για την ακρίβεια, κανείς «εκτός των τειχών». Το «ποιος είναι αυτός ο Χάρης Παμπούκης», και μάλιστα «δίπλα στον Γιώργο», μπορεί να αποτέλεσε για ημέρες αγαπημένο θέμα συζήτησης στις ανά την επικράτεια παρέες, αλλά όχι για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Γιατί ο Χάρης Παμπούκης δεν ήταν ένα άγνωστο πρόσωπο για την κλειστή κοινωνία της Αθήνας. Καθηγητής του Ιδιωτικού και του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Αθήνας, με σπουδές στο Παρίσι και διεθνή αναγνώριση, ο κ. Παμπούκης πριν ασχοληθεί με την πολιτική ήταν ένας από τους γνωστότερους δικηγόρους της πόλης, επικεφαλής μιας εκ των ισχυρότερων δικηγορικών εταιρειών μαζί με τον καθηγητή και πρώην υπουργό Σπ. Φλογαΐτη.
Στο υπουργείο Εξωτερικών. Η Αθήνα τον γνώριζε ως «φίλο» του Γιώργου και για μια περίοδο στενό συνεργάτη του - ήταν την .....
περίοδο που ο σημερινός Πρωθυπουργός διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη. Γνωριμία όχι παλιά, ο Χάρης Παμπούκης βρέθηκε για ένα φεγγάρι- που κράτησε σχεδόν ενάμιση χρόνο- γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών. Ως εκ της θέσεώς του, αλλά όχι μόνο, υπήρξε εκ των στενότερων συνεργατών και συνομιλητών του κ. Παπανδρέου και ήταν αυτός ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που ο νυν Πρωθυπουργός πήρε στη Χαριλάου Τρικούπη το 2004 όταν ανέλαβε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Κι ήταν επίσης από τα πρόσωπα εκείνα που κατάλαβαν γρήγορα ότι το κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη «δεν σήκωνε» τον Γιώργο- άρα οι επικείμενες εκλογές έπρεπε να δοθούν από άλλο στρατηγείο. Έτσι, βρέθηκε στη Μαυρομιχάλη να προσπαθεί με τον Γερουλάνο, τον Λαλιώτη, τον Πάγκαλο και μερικούς άλλους, να δώσει το ΠΑΣΟΚ με αξιοπρέπεια μια μάχη εκ των προτέρων χαμένη.
Η πρώτη για το στυλ της και για την αντικομφορμιστική εικόνα που έβγαζε προς τα έξω, και ο δεύτερος γιατί κανείς δ εν τον ήξερε. Για την ακρίβεια, κανείς «εκτός των τειχών». Το «ποιος είναι αυτός ο Χάρης Παμπούκης», και μάλιστα «δίπλα στον Γιώργο», μπορεί να αποτέλεσε για ημέρες αγαπημένο θέμα συζήτησης στις ανά την επικράτεια παρέες, αλλά όχι για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Γιατί ο Χάρης Παμπούκης δεν ήταν ένα άγνωστο πρόσωπο για την κλειστή κοινωνία της Αθήνας. Καθηγητής του Ιδιωτικού και του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Αθήνας, με σπουδές στο Παρίσι και διεθνή αναγνώριση, ο κ. Παμπούκης πριν ασχοληθεί με την πολιτική ήταν ένας από τους γνωστότερους δικηγόρους της πόλης, επικεφαλής μιας εκ των ισχυρότερων δικηγορικών εταιρειών μαζί με τον καθηγητή και πρώην υπουργό Σπ. Φλογαΐτη.
Στο υπουργείο Εξωτερικών. Η Αθήνα τον γνώριζε ως «φίλο» του Γιώργου και για μια περίοδο στενό συνεργάτη του - ήταν την .....
περίοδο που ο σημερινός Πρωθυπουργός διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη. Γνωριμία όχι παλιά, ο Χάρης Παμπούκης βρέθηκε για ένα φεγγάρι- που κράτησε σχεδόν ενάμιση χρόνο- γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών. Ως εκ της θέσεώς του, αλλά όχι μόνο, υπήρξε εκ των στενότερων συνεργατών και συνομιλητών του κ. Παπανδρέου και ήταν αυτός ένα από τα ελάχιστα πρόσωπα που ο νυν Πρωθυπουργός πήρε στη Χαριλάου Τρικούπη το 2004 όταν ανέλαβε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Κι ήταν επίσης από τα πρόσωπα εκείνα που κατάλαβαν γρήγορα ότι το κλίμα στη Χαριλάου Τρικούπη «δεν σήκωνε» τον Γιώργο- άρα οι επικείμενες εκλογές έπρεπε να δοθούν από άλλο στρατηγείο. Έτσι, βρέθηκε στη Μαυρομιχάλη να προσπαθεί με τον Γερουλάνο, τον Λαλιώτη, τον Πάγκαλο και μερικούς άλλους, να δώσει το ΠΑΣΟΚ με αξιοπρέπεια μια μάχη εκ των προτέρων χαμένη.
Άντεξε η σχέση. Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα «πέτρινα χρόνια» για το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο, τον θυμούνται να μπαινοβγαίνει στο περιβάλλον του Παπανδρέου, πότε να είναι πολύ κοντά και πότε σε απόσταση. Οι άνθρωποί του υποστηρίζουν ότι αυτό ήταν φυσιολογικό: ασκούσε ένα επάγγελμα, είχε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο που έπρεπε να «τρέξει», η πολιτική ήταν γι΄ αυτόν μια δεύτερη, παράπλευρη απασχόληση και στην πραγματικότητα η σχέση του με τον Γιώργο ήταν πάντα στα επίπεδα που έπρεπε να είναι. Εξαιρετική. Γι΄ αυτούς όμως που γνωρίζουν τα πρόσωπα και τα πράγματα στο ΠΑΣΟΚ, η αλήθεια είναι ότι η σχέση αυτή, που δεν μετράει και πολλά χρόνια (από το 1996 και μετά, όταν τους γνώρισε ο Αντρίκος Παπανδρέου), πέρασε από διάφορα επίπεδα- ήταν οι φορές που ο Χάρης Παμπούκης διαφωνούσε με διάφορες επιλογές του Γιώργου και το έλεγε. Αλλά κι όσες φορές η σχέση τους δοκιμάστηκε, άντεξε με επιτυχία το «κρας τεστ», δείγμα της αλληλοεκτίμησης που τρέφει ο ένας για τον άλλον. Με τον καιρό απέκτησε τη φήμη του «ανθρώπου για τις δύσκολες αποστολές»- ήταν αυτός στον οποίο ο Γιώργος θα ανέθετε για παράδειγμα τη διερεύνηση μιας σοβαρής πολιτικής υπόθεσης, ενός σκανδάλου της κυβέρνησης Καραμανλή, την εξομάλυνση μιας κρίσης με κάποιο μέσο ενημέρωσης κ.λπ. Η πολύπλευρη ενημέρωση που μπορούσε να έχει λόγω της ιδιότητας και του κύρους του στον δικηγορικό και επιστημονικό κόσμο τον έκαναν κάτι παραπάνω από πολύτιμο για τον αρχηγό τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο επιχειρηματικός κόσμος. Η κοινωνία της Αθήνας και ιδιαίτερα ο επιχειρηματικός κόσμος άκουσε με ανακούφιση την είδηση ότι ο Παμπούκης τοποθετήθηκε υπουργός Επικρατείας. Στην «τέρα ινκόγκνιτα» των επιλογών του Πρωθυπουργού στη νέα κυβέρνηση υπήρχε ένας άνθρωπος που τον ήξεραν και τους ήξερε: αποτίμησαν λοιπόν την παρουσία του στο κυβερνητικό σχήμα θετικά. Και η συνέχεια δεν τους διέψευσε.
«Δεν είμαι Ρουσόπουλος». Η προ ημερών αναγγελία ότι ο υπουργός Επικρατείας αναλαμβάνει ρόλο συντονιστικό στο κυβερνητικό σχήμα, πέρασε στον Τύπο ότι με απόφαση του Γιώργου «ο Παμπούκης σε ρόλο νούμερο 2 της κυβέρνησης». Όχι πως υπήρχαν πολλές αμφιβολίες για το ποιος είναι ο ισχυρός άνδρας στην κυβέρνηση μετά τον Πρωθυπουργό- το «στάτους κβο» που υπήρχε προεκλογικά στην Ιπποκράτους με το δίδυμο Ραγκούση- Παπακωνσταντίνου είναι φανερό ότι έχει ανατραπεί μετά τις εκλογές. Ο καθένας έχει βουλιάξει στον κυκεώνα των προβλημάτων που βρήκε στο υπουργείο του, έτσι που η περίοδος εκείνη να αποτελεί μια γλυκιά ανάμνησηαλλά η ανακοίνωση το επιβεβαίωσε.
Ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά τα περί ρόλων κ.λπ. Όπως λέει συχνά σε όσους τον ρωτούν, «εγώ δεν είμαι και δεν θα γίνω Ρουσόπουλος, δεν παίζω με τα Μέσα, δεν κάνω διαμεσολαβήσεις. Εγώ είμαι υπηρέτης των υπουργών».
«Δεν θέλω να τους πάρω το ψωμί»
Τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει ο Χάρης Παμπούκης; Ένα «φροντιστήριο» στους υπουργούς.
Βλέπει κάθε φορά έναν- όχι στο τετ α τετ αλλά με τα επιτελεία τους (συνεργάτες κ.λπ.), έχει και ο ίδιος τους δικούς του συνεργάτες. Στη συνάντηση αυτή «ξεσκονίζονται» προτεραιότητες των υπουργείων, αναλύονται οι εκκρεμότητες, χαράσσεται στρατηγική και στη συνέχεια ο υπουργός είναι έτοιμος να συναντήσει τον Πρωθυπουργό για να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις που θα γίνουν.
Ο επιχειρηματικός κόσμος. Η κοινωνία της Αθήνας και ιδιαίτερα ο επιχειρηματικός κόσμος άκουσε με ανακούφιση την είδηση ότι ο Παμπούκης τοποθετήθηκε υπουργός Επικρατείας. Στην «τέρα ινκόγκνιτα» των επιλογών του Πρωθυπουργού στη νέα κυβέρνηση υπήρχε ένας άνθρωπος που τον ήξεραν και τους ήξερε: αποτίμησαν λοιπόν την παρουσία του στο κυβερνητικό σχήμα θετικά. Και η συνέχεια δεν τους διέψευσε.
«Δεν είμαι Ρουσόπουλος». Η προ ημερών αναγγελία ότι ο υπουργός Επικρατείας αναλαμβάνει ρόλο συντονιστικό στο κυβερνητικό σχήμα, πέρασε στον Τύπο ότι με απόφαση του Γιώργου «ο Παμπούκης σε ρόλο νούμερο 2 της κυβέρνησης». Όχι πως υπήρχαν πολλές αμφιβολίες για το ποιος είναι ο ισχυρός άνδρας στην κυβέρνηση μετά τον Πρωθυπουργό- το «στάτους κβο» που υπήρχε προεκλογικά στην Ιπποκράτους με το δίδυμο Ραγκούση- Παπακωνσταντίνου είναι φανερό ότι έχει ανατραπεί μετά τις εκλογές. Ο καθένας έχει βουλιάξει στον κυκεώνα των προβλημάτων που βρήκε στο υπουργείο του, έτσι που η περίοδος εκείνη να αποτελεί μια γλυκιά ανάμνησηαλλά η ανακοίνωση το επιβεβαίωσε.
Ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά τα περί ρόλων κ.λπ. Όπως λέει συχνά σε όσους τον ρωτούν, «εγώ δεν είμαι και δεν θα γίνω Ρουσόπουλος, δεν παίζω με τα Μέσα, δεν κάνω διαμεσολαβήσεις. Εγώ είμαι υπηρέτης των υπουργών».
«Δεν θέλω να τους πάρω το ψωμί»
Τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει ο Χάρης Παμπούκης; Ένα «φροντιστήριο» στους υπουργούς.
Βλέπει κάθε φορά έναν- όχι στο τετ α τετ αλλά με τα επιτελεία τους (συνεργάτες κ.λπ.), έχει και ο ίδιος τους δικούς του συνεργάτες. Στη συνάντηση αυτή «ξεσκονίζονται» προτεραιότητες των υπουργείων, αναλύονται οι εκκρεμότητες, χαράσσεται στρατηγική και στη συνέχεια ο υπουργός είναι έτοιμος να συναντήσει τον Πρωθυπουργό για να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις για τις επόμενες κινήσεις που θα γίνουν.
Συντονισμός. Μέχρι τώρα έχει συναντηθεί με τρεις υπουργούς, την υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Κατσέλη, τον υπουργό Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Από βδομάδα θα δει κι άλλους υπουργούς, με την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου να περνάει το κατώφλι του Μαξίμου μάλλον την Τρίτη.
Οι συναντήσεις αυτές δεν είναι φυσικά καθόλου τυπικές- το σχήμα στόχο έχει να περιορίσει τις αρρυθμίες στο κυβερνητικό έργο, αποτέλεσμα της έλλειψης συντονισμού. Όπως λέει δε ο ίδιος στους συνομιλητές του: «Δεν είμαι εγώ αποφασιστικό όργανο, συντονισμό προσπαθώ να κάνω, γιατί φιλοδοξία μου είναι να πετύχει η κυβέρνηση, για να ξεκινήσει επιτέλους κάτι καλό για τον τόπο. Είναι προφανές ότι δεν επιζητώ ούτε τον δημόσιο έπαινο ούτε παίρνω το ψωμί των υπουργών».
«Όχι παιδιά, εγώ σταυρό δεν κυνηγάω»...
Έχοντας ξεκαθαρίσει μέσα του τη σχέση του με την πολιτική, και με τρία βιβλία στο ενεργητικό του ακριβώς για την ιδεατή σχέση ενός πολίτη καταξιωμένου κοινωνικά με το δημόσιο «γίγνεσθαι», ο Χάρης Παμπούκης διαλύει κάθε αμφιβολία για τη δημόσια παρουσία του.
Σε φοιτητές του είπε πρόσφατα: «Είμαι στην πολιτική χωρίς να γίνω πολιτικός και αυτό μου επιτρέπει, όταν ολοκληρώσω τον κύκλο μου, να επιστρέψω εκεί απ΄ όπου ξεκίνησα, στην κοινωνία». Και χαμογέλασε πλατιά, όταν τον ρώτησαν αν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές: «Όχι παιδιά, εγώ σταυρό δεν κυνηγάω»...(ΝΕΑ)
Οι συναντήσεις αυτές δεν είναι φυσικά καθόλου τυπικές- το σχήμα στόχο έχει να περιορίσει τις αρρυθμίες στο κυβερνητικό έργο, αποτέλεσμα της έλλειψης συντονισμού. Όπως λέει δε ο ίδιος στους συνομιλητές του: «Δεν είμαι εγώ αποφασιστικό όργανο, συντονισμό προσπαθώ να κάνω, γιατί φιλοδοξία μου είναι να πετύχει η κυβέρνηση, για να ξεκινήσει επιτέλους κάτι καλό για τον τόπο. Είναι προφανές ότι δεν επιζητώ ούτε τον δημόσιο έπαινο ούτε παίρνω το ψωμί των υπουργών».
«Όχι παιδιά, εγώ σταυρό δεν κυνηγάω»...
Έχοντας ξεκαθαρίσει μέσα του τη σχέση του με την πολιτική, και με τρία βιβλία στο ενεργητικό του ακριβώς για την ιδεατή σχέση ενός πολίτη καταξιωμένου κοινωνικά με το δημόσιο «γίγνεσθαι», ο Χάρης Παμπούκης διαλύει κάθε αμφιβολία για τη δημόσια παρουσία του.
Σε φοιτητές του είπε πρόσφατα: «Είμαι στην πολιτική χωρίς να γίνω πολιτικός και αυτό μου επιτρέπει, όταν ολοκληρώσω τον κύκλο μου, να επιστρέψω εκεί απ΄ όπου ξεκίνησα, στην κοινωνία». Και χαμογέλασε πλατιά, όταν τον ρώτησαν αν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές: «Όχι παιδιά, εγώ σταυρό δεν κυνηγάω»...(ΝΕΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου