Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012 
Μπράβο Αντώνη, βάστα γερά. Έδωσες τη μάχη για να σωθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός. Καλά που ήσουν εσύ δηλαδή! Τι ρεζίλια πράματα είναι αυτά. Οι άλλοι αρχηγοί τι έκαναν; Ντου βρε... Αντώνη.
***
Ανατολίτικο παζάρι. Αυτοί ζητάνε πολλά, εμείς προσφέρουμε λιγότερα. Πέντε πάνω, πέντε κάτω τα βρίσκουμε. Και στο τέλος όλοι είναι ευχαριστημένοι. Οι κόκκινες γραμμές κατανάλωση για το λαό.
***
Ποιος τελικά μας έσωσε ο Αντώνης ή ο Βενιζέλος; Είναι κακό να ερίζουν για μια νέα συμφορά. Αλλά αν πάλι σωθήκαμε με το μνημόνιο, γιατί να το χρεώσουμε σ’αυτούς κι όχι στον Παπανδρέου;
***
Τι σου είναι η προπαγάνδα. Όταν λέμε διασφαλίζουμε τη βιωσιμότητα των ταμείων σημαίνει ότι κάνουμε μειώσεις συντάξεων.
***
Όταν λέμε διασφαλίζουμε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας σημαίνει ότι κάνουμε μειώσεις μισθών.
***
Γιατί δεν μας το λέτε ορθά κοφτά μειώνουμε μισθούς και συντάξεις και μας τα σερβίρετε ωραιοποιημένα; Ακόμη και τώρα στάχτη στα μάτια του κόσμου;
***
Επιτέλους, λέει ο Σαμαράς, είναι η πρώτη φορά που κάναμε διαπραγμάτευση. Τι μου θύμισε αυτό.
***
Ένας χωρικός βγαίνει από την αίθουσα δικαστηρίου όπου δικαζόταν. Τον ρωτάνε οι συγχωριανοί τι απόφαση έβγαλε ο δικαστής. Αυτός ενθουσιώδης τους λέει: Τον έκανα με τα κρομμυδάκια τον δικαστή. Μόνο να βλέπατε. Τον έσχισα. Οι συγχωριανοί επιμένουν: Τι έγινε βρε σε δίκασε; Αυτός πάλι τα ίδια: Τον έκανα με τα κρομμυδάκια και τι δεν του είπα! Κι όταν τον ξαναρωτούν τι έγινε, ο χωρικός λιγότερο ενθουσιασμένος τους λέει: Μου έριξε τρία χρόνια αλλά τον έκανα με τα κρομμυδάκια.
***
Έτσι κι ο Αντώνης αλλά και οι άλλοι αρχηγοί, τη φάγαμε αλλά τους έκαναν με τα κρομμυδάκια τους Τροικανούς. Θα παρθούν και πάλι τα σκληρά μέτρα αλλά η εθνική κυριαρχία, κυριαρχία.
***
Νομίζω ότι οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους σοβαρούς και αξιοπρεπείς πολιτικούς. Αυτά όλα είναι καρναβαλισμοί, ειδικά του Αντώνη που έσωσε τον 13ο και 14ο μισθό χάρη στη μάχη που έδωσε.
Και πού ήσουν ως τώρα βρε Αντώνη, γιατί δεν την έδινες και πιο μπροστά μπας και αποφεύγαμε τόσα δεινά.
***
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: