«Παράγοντες» και «παράγκες»

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011 Πολιτικό Σχόλιο

Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας giorgis@massavetas.gr

Τα πρόσωπα που κυριαρχούν στον αθλητισμό, είθισται να αποκαλούνται «παράγοντες». Όπερ σημαίνει άνθρωποι που παράγουν. Το ερώτημα είναι τι..

παράγουν οι πλείστοι εξ αυτών των «παραγόντων», πέρα από το να παράγουν χρήμα για τους ίδιους, με τρόπους που δεν έχουν καμιά σχέση με τα αθλητικά ιδεώδη τα οποία επικαλούνται και τα οποία υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Άνθρωποι του χρήματος, ολίγοι φιλόδοξοι και πολλοί ματαιόδοξοι, ή πονηροί που επενδύουν στην υποστήριξη των φανατιζόμενων «οπαδών», διαπλέκονται με κατακάθια του υποκόσμου, με παρακεντέδες της πολιτικής, συγκροτώντας έναν δεσμό του οποίου η λειτουργία έχει περιγραφεί εκ των έσω με τον όρο «παράγκα», που παρά τα πέντε πρώτα γράμματα της λέξης δεν έχει καμιά σχέση με το ρήμα «παράγω», αφού η λέξη «μπαράκα» ή «μπαράγκα», ως περιγραφική άθλιου ξύλινου παραπήγματος, είναι ιταλικής προέλευσης.

Εξίσου όμως ιταλικής προέλευσης είναι και οι μέθοδοι και τα «ήθη» που έχουν κυριαρχήσει στον χώρο του προσοδοφόρου αθλητισμού και ειδικότερα του ποδοσφαίρου. Μέθοδοι και «ήθη» που παραπέμπουν ευθέως στην Μαφία, την Καμόρα, την Κόζα Νόστρα.

Και αν η διαφθορά στο χώρο του ποδοσφαίρου ήταν μόνο εσωτερική του υπόθεση, το κακό θα ήταν μικρότερο. Αλλά δεν είναι. Διότι με την δύναμη που αποκτούν οι «παράγοντες», οι μόνοι πολίτες αυτού του κράτους που έχουν ευνοηθεί με καθεστώς σεισάχθειας, με προκλητικές διαγραφές χρεών, μπορούν και διαφθείρουν, εξαγοράζοντας, από πολιτικούς και δημοσιογράφους, έως δικαστικούς λειτουργούς, αστυνομικά όργανα, επιστήμονες που γνωματεύουν ό,τι θέλουν αρκεί να «ασημώσουν», τοπικούς άρχοντες, ακόμη και τις ευλογίες ενίων ρασοφόρων.

Δυστυχώς, και παγκοσμίως, ο αθλητισμός έχει καταντήσει εξωνημένος. Άλλοτε από τις τεράστιες πολυεθνικές εταιρίες αθλητικών ειδών -εν οις και οι ...ντόπες- και άλλοτε από μαφιόζους ή γενικότερα υπόπτου πλουτισμού «μεγιστάνες». Αλλά τέτοιας έκτασης διαπλοκή, επιβραβευμένη με ένα καθεστώς άτυπης ασυλίας, όπως συμβαίνει στον τόπο μας, μπορεί να συμβαίνει και αλλού αλλα πάντως όχι σε ευνομούμενες δημοκρατικές κοινωνίες.

Ακριβώς αυτό είναι το θετικό όλη αυτής της μπόχας που αναδύεται τις τελευταίες ημέρες. Ότι δηλαδή είναι ένα ακόμη ισχυρό πιστοποιητικό ότι η χώρα μας δεν είναι ευνομούμενη. Είναι ολόκληρη μια τεράστια «παράγκα».

Θετικό επειδή είναι μια πρόκληση για ανατροπή. Αρκεί να βρεθούν πολιτικοί και πνευματικοί ηγέτες να οδηγήσουν σε αυτήν.

ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com/