Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Αν είναι κάτι που χρειαζόμαστε πρωτίστως δεν είναι το ευρωομόλογο, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, η επιμήκυνση της αποπληρωμής των χρεών μας και μάλιστα με μειωμένο, σε σχέση με το ισχύον, επιτόκιο. Όχι πως όλα αυτά δεν είναι ...
καλά. «Καλά και άγια» είναι. Είναι ασφαλώς αναγκαία συνθήκη για να ορθοποδήσουμε. Δεν είναι όμως ικανή. «Εκ των ων ουκ άνευ» είναι η αλλαγή – προς το καλύτερο φυσικά – ημών των ιδίων. Να εγκαταλείψουμε το «εγώ» και να υιοθετήσουμε το εμείς. Να διαγράψουμε τις πολυετείς συνήθειές μας της υπερκατανάλωσης, της ανευθυνότητας, του ωχαδερφισμού και τόσων άλλων. Είναι κάτι τέτοιο δυνατό; Είναι πολύ δύσκολο, αλλά ναι είναι δυνατό.Μέσα μας έχουμε όλες τις δυνάμεις που χρειάζονται γι’ αυτό. Όμως πρέπει να το θελήσουμε και να το επιδιώξουμε σθεναρά. Όπως έγραψε ο κόμης Τζιοβάννι Πίκο ντέλλα Μιράντολα (1463-1494) στο βιβλίο του «Δημηγορία περί της αξιοπρέπειας του ανθρώπου»: «Ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο ούτε ουράνιο ούτε γήινο, ούτε θνητό ούτε αθάνατο, για να ορίζει ο ίδιος ο άνθρωπος, εναλλάσσοντας, απολύτως ελεύθερα, τους ρόλους του ως επιτίμου γλύπτη του εαυτού του και ποιητή, την μορφή μες στην οποία θέλει να ζήσει. Είναι ελεύθερος αν θέλει να εκφυλιστεί στον κόσμο του κτήνους. Είναι επίσης ελεύθερος ν’ ανυψωθεί στον ανώτερο κόσμο του Θεϊκού με την απόφαση του πνεύματός του».
Ο ίδιος συγγραφέας σε άλλο σημείο του βιβλίου του εμφανίζει τον Θεό να λέει στον Αδάμ: «Δεν σου δώσαμε ένα συγκεκριμένο τόπο να μένεις ούτε δικό σου πρόσωπο ούτε και κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, ω Αδάμ, για να μπορείς να έχεις στην κατοχή σου οποιονδήποτε τόπο να μένεις, ν’ αποκτάς όποιο πρόσωπο κι όλες τις χάρες που ασφαλώς, επιθυμείς κι αυτό με τη δική σου βούληση και τη δική σου γνώμη. Των άλλων όντων η φύση διέπεται από τους νόμους που προκαθορίσαμε και παραμένει έτσι μέσα σε όρια. Εσύ δεν παρεμποδίζεσαι από κανέναν αξεπέραστο φραγμό, αλλά πρέπει να προδιαγράψεις ακόμα κι αυτή την ίδια τη φύση κατά την ελεύθερη σου βούληση, στα χέρια της οποίας έχω εναποθέσει τη μοίρα σου…»
Η μοίρα μας λοιπόν είναι στα χέρια μας. Κι αυτό δεν το λέει μόνο ο Τζιοβάνι Μιράντολα. Το είπε κι ο Απόστολος Παύλος αλλά κι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος. Μπορούμε κατά συνέπεια να αλλάξουμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και πολίτες. Είναι ζήτημα δικής μας θέλησης.
Αν όμως ο Θεός μας δώρισε – διότι περί δώρου πρόκειται- πλήρη ελευθερία ήταν οι συνάνθρωποί μας που την εκμεταλλεύτηκαν και την εκμεταλλεύονται και τώρα «προς ίδιον όφελος». Άλλοτε με τη μορφή της Ιεράς Εξέτασης και των σταυροφοριών (εμείς τουλάχιστον οι Ορθόδοξοι ουδέποτε φτάσαμε σε τέτοια εγκληματικά βάθη). Συχνά – πυκνά με πολέμους ακόμη και εμφύλιους (για το αίμα αυτό είμαστε και μεις ένοχοι). Και ακόμα συχνότερα με διαφθορά, ανεντιμότητα, παρανομίες με πρωτομάστορες τους πολιτικούς, τους οικονομικά ισχυρούς και τα τσιράκια τους των μεγάλων Μέσων Ενημέρωσης ( Εξαπάτησης θα ήταν το ακριβέστερο). Μ’ αυτά και μ’ αυτά και με τη θεοποίηση της επιστήμης, της τεχνολογίας και της υποτιθέμενης αντικειμενικής νόησης χάσαμε τον δρόμο μας. Μέσα στη μέθη του διαφωτισμού παραμερίστηκε από άγνοια το «εμείς», ξεχάσαμε το μόνο που μας συνέδεε, μας έκανε ανθρώπους και αποτελούσε το συνδετικό ιστό ανθρώπων και κοινωνιών, την αγάπη.
Στο όνομα του κέρδους και των υλικών αγαθών χάσαμε τον ανθρώπινο χαρακτήρα μας και ακυρώσαμε στην πράξη την ελεύθερη βούληση μας και την παραχωρήσαμε στους εκάστοτε εξουσιαστές «αντί πινακίου φακής». Τώρα δεν μας μένει παρά να αναθεωρήσουμε τις απόψεις και τις «αξίες» μας.
Να ξαναπιάσουμε το νήμα από κει που το αφήσαμε (το κόψαμε και το πετάξαμε). Κι ίσως προφτάσουμε να το βρούμε πριν αποσαθρωθεί πλήρως.
Το κακό είναι πως το πολιτικό μας σύστημα, έτσι που έχει αυτοδιαμορφωθεί, κάνει φοβερά δύσκολη αν όχι αδύνατη αυτή την προσπάθεια. Ο Πρωθυπουργός, ο εκάστοτε πρωθυπουργός, είναι στην ουσία μονάρχης χωρίς κανέναν απολύτως μηχανισμό ή όργανο ελέγχου των λαθών και των παραλείψεών του. Τα πραγματικά αναπτυγμένα κράτη δεν διανοήθηκαν να διαμορφώσουν Συντάγματα όπως το δικό μας του 1985-86 αλλά και του 2001 που κινείται στο ίδιο πνεύμα. Τα άλλα αναπτυγμένα κράτη έχουν Βουλή και Γερουσία (ΗΠΑ), Βουλή λόρδων και Βουλή Κοινοτήτων, Άνω και Κάτω Βουλή κ.α. που ελέγχουν τις πράξεις και αποφάσεις της πλειοψηφίας, του Προέδρου ή του Πρωθυπουργού.
Το πολιτικό μας σύστημα διεφθάρη και κατάφερε να διαφθείρει και ικανό τμήμα του λαού καθιερώνοντας μάλιστα θεσμούς και διαδικασίες που ευνοούσαν την διαιώνιση και διόγκωση της διαφθοράς. Αν πραγματικά θέλουμε να ξαναβρούμε το δρόμο μας θα πρέπει να τεθεί τέρμα σ’ αυτό το σάπιο σύστημα και τους ομογάλακτούς του θεσμούς (ασυλία βουλευτών, ευθύνη υπουργών, διορισμοί από το παράθυρο και τόσα άλλα). Πρέπει το ταχύτερο να αλλάξει το Σύνταγμα προς δημοκρατικότερη κατεύθυνση. Πρέπει να αναδιαρθρωθούν εκ βάθρων το Εκπαιδευτικό Σύστημα, το Σύστημα Υγείας. Να αλλάξει ο εκλογικός νόμος. Να παταχθούν η φοροδιαφυγή, η αισχροκέρδεια, η παραοικονομία, και πολλά άλλα ακόμη…
Γιάννης Κορομήλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου