Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011
στοιχεία για την υπόγεια χρηματοδότηση των «Τόρις» από μεγαλοκαρχαρίες του «Σίτι» ) κυβέρνησης Κάμερον να επιβάλει πλαφόν στα μπόνους της…επόμενης χρονιάς.
Αντιμέτωπος με την λαϊκή κατακραυγή για το ύψος των τραπεζικών μπόνους του 2010 (λέγεται πως θα ξεπεράσουν συνολικά τα 6 δις. στερλίνες, με τα αφεντικά «αμαρτωλών» τραπεζών όπως η Royal Bank of Scotland, που έχει εξαγοραστεί σε ποσοστό 83% από το κράτος, και η Barclays, να μοιράζουν εκατομμύρια λίρες στους εαυτούς τους και τα στελέχη τους ), o Βρετανός υπουργός Οικονομικών Τζον Οσμπορν αναγκάστηκε να ανακοινώσει, πριν λίγες μέρες στη Βουλή των Κοινοτήτων, τις λεπτομέρειες μιας νέας συμφωνίας ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού κλάδου, γνωστής ως «Project Merlin».
Εμπνεόμενος, λοιπόν, από τον γνωστό ομώνυμο μάγο του θρύλου του Αρθούρου, ο κ.Οσμπορν επιχείρησε με …ταχυδακτυλουργικό τρόπο να εμφανιστεί ως ο «σκληρός» και άτεγκτος υπουργός, που επιτέλους θα βάλει χαλινάρι στην εξοργιστική…αυτοχρηματοδότηση των executives που γονάτισαν, μην το ξεχνάμε, (και) την βρετανική οικονομία.
Έτσι, ανακοίνωσε πως στα πλαίσια της συμφωνίας οι τέσσερις μεγαλύτερες βρετανικές τράπεζες (RBS, Barclays, HSBC και Lloyds) θα χορηγήσουν φέτος δάνεια ύψους 190 δισ. στερλινών στις επιχειρήσεις, σε σύγκριση με περίπου 179 δισ. στερλίνες που υπολόγιζαν να χορηγήσουν πριν τη συμφωνία. Επίσης, οι τράπεζες συμφώνησαν να μειώσουν τα φετινά (2011) μπόνους των στελεχών τους στη Βρετανία, συνδέοντας μάλιστα τις αμοιβές των διευθυνόντων συμβούλων τους με το ποσό των δανείων που θα χορηγήσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Το σημαντικότερο όμως, κατά την βρετανική κυβέρνηση, είναι η αύξηση της φορολογίας των χρηματοπιστωτικών εταιρειών για το 2011 με στόχο να ενισχυθούν τα κρατικά έσοδα κατά 800 εκατ. στερλίνες (950 εκατ. ευρώ)- γεγονός που παρουσιάστηκε ως μήνυμα «συμμόρφωσης στη λιτότητα» προς τους τραπεζίτες.
Όμως η «παράσταση» του κ.Οσμπορν δεν έπεισε κανέναν- ούτε καν τους «δικούς του» Συντηρητικούς βουλευτές, πολλοί από τους οποίους αντέδρασαν με σκωπτικά σχόλια στις ανακοινώσεις. Ο λόγος, προφανής: το δήθεν αυστηρό «σχέδιο Μέρλιν» όχι μόνο δεν είναι το «χαστούκι» που πολλοί περίμεναν, αλλά μάλλον τιμωρεί τους τραπεζίτες με…χάδια.
Για παράδειγμα, οι τράπεζες συμφώνησαν να αποκαλύπτουν τις αμοιβές των μελών του διοικητικού συμβουλίου τους και των πέντε υψηλότερα αμειβόμενων στελεχών τους, που βρίσκονται εκτός Δ.Σ. Ομως, σ΄αυτούς δεν περιλαμβάνονται οι traders με τις υψηλότερες αμοιβές, καθώς και οι τραπεζίτες στην επενδυτική τραπεζική, που «καθαρίζουν» και τα πλέον εξωφρενικά – για τους απλούς θνητούς - ποσά.
Δικαίως λοιπόν οι περισσότερες μεγάλες εφημερίδες της χώρας, αλλά και πολλοί οικονομικοί αναλυτές, κάνουν λόγο για συμφωνία -«φύλλο συκής» και συνθηκολόγηση άνευ όρων των κ.κ. Κάμερον-Οσμπορν στις απαιτήσεις των τραπεζιτών. Ο Independent, στο κύριο άρθρο του, κάνει λόγο για «λευκή πετσέτα» και για «προσβολή της νοημοσύνης των Βρετανών πολιτών» -ενώ αποκαλύπτει ότι περισσότερες από τις μισές προεκλογικές δωρεές προς τους «Τόρις» προέρχονται από στελέχη του χρηματοπιστωτικού κλάδου! Για την ακρίβεια, το Σίτι έχει δώσει την τελευταία πενταετία -από τότε δηλαδή που ο κ.Κάμερον ανέλαβε την ηγεσία τους-στους Συντηρητικούς πάνω από 42 εκατομμύρια λίρες… «Πόσο έτοιμος είναι ο κ.Οσμπορν να κόψει το χέρι που τον ταΐζει;», αναρωτιέται η βρετανική εφημερίδα.
Να σημειωθεί πως ακόμη και ο βαμμένος «θατσερικός» Οσμπορν αναγκάστηκε να παραδεχτεί σε συνέντευξή του ότι συμμερίζεται «την οργή του κόσμου για τις τράπεζες», και ότι «θα ήταν πράγματι προτιμότερο να είχαμε διασφαλίσει ότι θα παίρναμε πίσω κάτι από αυτά που δώσαμε, τον καιρό που χορηγούσαμε τα πακέτα διάσωσης στις τράπεζες»… Χωρίς σχόλια!
Μήπως όμως τα ίδια δεν έλεγαν πέρσι τέτοιο καιρό στις ΗΠΑ οι Μπαράκ Ομπάμα και Τίμοθι Γκάιτνερ; Η δική τους τραπεζική μεταρρύθμιση ήταν τόσο σκληρή, ώστε οι συνολικές αποζημιώσεις του τραπεζικού κλάδου για το 2010 σημείωσαν ρεκόρ όλων των εποχών, ξεπερνώντας -κρατηθείτε- τα 135 δισεκατομμύρια δολάρια! (ΒΗΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου