Ρεπορτάζ: Γιώτα Ηλιού
Οι εξαγωγικές εταιρείες έδωσαν ρεσιτάλ κερδών στους μετόχους τους, αλλά και οι
τράπεζες πρωτοστάτησαν, με την ΕτΕ να βρίσκεται στα 4,65 ευρώ στη συνεδρίαση
πριν την υποτίμηση και στις επόμενες οκτώ συνεδριάσεις να αγγίξει τα 7,3 €/μετοχή.
Πλέον οι περισσότερες μετοχές, έχουν επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησαν,
εξέλιξη καθόλου τυχαία, σύμφωνα με τους αναλυτές, που θεωρούν ότι η αρνητική
ατμόσφαιρα θα «βαρύνει» κι άλλο.
Πάντως, με την κεφαλαιοποίηση των 55 δισ. ευρώ στο Χ.Α. να αντιστοιχεί μόλις
στο 22% του προσδοκώμενου φετινού ΑΕΠ, αναλυτές της αγοράς διακρίνουν ήδη
αγοραστικές ευκαιρίες στις τρέχουσες αποτιμήσεις, αλλά...
Μάνος Χατζηδάκης, υπεύθυνος Επενδυτικής Στρατηγικής ΠΗΓΑΣΟΣ
ΑΧΕΠΕΥ
«Το γεγονός ότι έχουμε αυτή την εικόνα απαξίωσης στην ελληνική αγορά, οφείλεται
στην πολύ αρνητική στάση των ξένων επενδυτών και στην απουσία του ελληνικού
ενδιαφέροντος, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στις πολύ
έντονες πιέσεις που έχουν δεχθεί οι μετοχές το τελευταίο χρονικό διάστημα. Γεγονός
είναι ότι όταν μια αγορά απαξιώνει σε τέτοιο βαθμό και γυρίζει τις μετοχές σε
επίπεδα προ12ετίας, σημαίνει ότι οι επενδυτές απαξιώνουν όλα όσα έχουν γίνει
στο ενδιάμεσο διάστημα και προσπαθούν να προφυλαχθούν από περαιτέρω πιέσεις
ή απαξίωση των μετοχών που κατέχουν. Μιλάμε για μία, περισσότερο ουδέτερη
οπτική, παρά μια στάση ισορροπίας ή μία ουδέτερη οπτική, η οποία έρχεται από το
εξωτερικό και η οποία, όπως προανέφερα, δεν έχει το κατάλληλο αντίπαλο δέος,
ώστε να περιοριστεί και να βρουν οι μετοχές μια ισορροπία.
Στα αρνητικά βεβαίως και ότι η χώρα περνάει μία από τις πιο δύσκολες
δημοσιονομικά συγκυρίες, το γεγονός ότι οι ελληνικές εταιρείες δεν έχουν ορατότητα
κερδοφορίας για το επόμενο χρονικό διάστημα και βεβαίως η μεγάλη έλλειψη, όπως
έχουμε τονίσει, της εγχώριας επενδυτικής κοινότητας.
ΕΡ: Από εδώ και στο εξής, τι περιμένει η αγορά;
ΑΠ: Δύο είναι από τα κεντρικά θέματα που απασχολούν την αγορά. Το ένα είναι
το ύψος της έκπτωσης που θα γίνει στα ελληνικά ομόλογα, μια πιθανότητα η οποία
σχεδόν θεωρείται βέβαιη από την αγορά και η οποία βεβαίως έχει αρνητικό αντίκτυπο
στις αποτιμήσεις των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες είχαν και τον κύριο λόγο της
ανόδου, όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Σε κάποιο βαθμό αυτό έχει τιμολογηθεί ωστόσο ο χρονικός ορίζοντας και ο βαθμός
αυτής της μείωσης της αξίας των ελληνικών ομολόγων, παραμένει απροσδιόριστος
και αυτό βεβαίως δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες.
Το δεύτερο είναι η πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών, το πώς εξελίσσονται
τα έσοδα και το έλλειμμα σε σχέση με το στόχο που έχει τεθεί και βέβαια το πώς
αντιλαμβάνονται πλέον την επόμενη μέρα στη κυβέρνηση, μετά τις εξελίξεις που
είχαμε στην Ιρλανδία.
ΕΡ: Σχολιάστε τα αποτελέσματα των εισηγμένων.
ΑΠ: Υπήρξαν κάποιος μικρές βελτιώσεις μετά από αρκετό καιρό – θα έλεγα τρία
τρίμηνα – είδαμε μια μικρή βελτίωση, μια ισορροπία στους ισολογισμούς των
εταιρειών, η οποία οφείλεται στα μέτρα που είχαν πάρει τα προηγούμενα τρίμηνα,
με αναδιαρθρώσεις, απολύσεις, κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων, έχουν
αρχίσει να πιάνουν τόπο και να μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία την πολύ
δύσκολη συγκυρία σε επίπεδο ζήτησης που υπάρχει στην πραγματική οικονομία.
Υπήρξαν κάποιες λίγες εξαιρέσεις, δεν μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική αλλαγή
κλίματος, αλλά σίγουρα το να υπάρξουν, τόσο γρήγορα κάποιες μικρές βελτιώσεις
είναι ένα «συν» το οποίο μειώνει σημαντικά το δυνητικό περιθώριο υποχώρησης της
αγοράς». (NOOZ.GR)
Στην εποχή της δραχμής έχει επιστρέψει το 80% των μετοχικών αξιών του Χρηματιστηρίου Αθηνών, έχει επιστρέψει σε επίπεδα άνοιξης 1998, δηλαδή την εποχή κατά την οποία η χώρα έγινε δεκτή στο ευρώ και κλείδωσε η ισοτιμία δραχμής/ ευρώ στο 1 προς 340,75.
Το 1/5 των μετοχών μόλις...
βρίσκεται πάνω από εκείνα τα επίπεδα, αποδεικνύοντας ότι με την επιστροφή των αξιών πίσω στο χρόνο -σε επίπεδα προ 12ετίας – απαξιώθηκαν όλα όσα έχουν γίνει στο ενδιάμεσο διάστημα.
Από τις 296 μετοχές που υπήρξαν και υπάρχουν στο χρηματιστηριακό ταμπλό από τις 16 Μαρτίου 1998, ημέρα όπου έγινε η τελευταία υποτίμηση της δραχμής έναντι του ECU, έως τις 30 Νοεμβρίου 2010, οι 55 μετοχές, μόλις, βρίσκονται σε επίπεδα υψηλότερα, δηλαδή το 20% τίτλων.
Ο Γενικός Δείκτης την ημέρα πριν την εν λόγω ανακοίνωση, ήταν στις 1.537
μονάδες(13/3/1998), την επόμενη της ανακοίνωσης έκλεισε με άνοδο 7% στις
1.649,49 μονάδες, ακολούθησε ράλι και στις επόμενες έξι συνεδριάσεις, «πήρε» 26%
αγγίζοντας τις 1.950,75 μονάδες. Στο τέλος του ίδιου μήνα(30/3/1998) έκλεισε στις
2.083,89 μονάδες.
Το 1/5 των μετοχών μόλις...
βρίσκεται πάνω από εκείνα τα επίπεδα, αποδεικνύοντας ότι με την επιστροφή των αξιών πίσω στο χρόνο -σε επίπεδα προ 12ετίας – απαξιώθηκαν όλα όσα έχουν γίνει στο ενδιάμεσο διάστημα.
Από τις 296 μετοχές που υπήρξαν και υπάρχουν στο χρηματιστηριακό ταμπλό από τις 16 Μαρτίου 1998, ημέρα όπου έγινε η τελευταία υποτίμηση της δραχμής έναντι του ECU, έως τις 30 Νοεμβρίου 2010, οι 55 μετοχές, μόλις, βρίσκονται σε επίπεδα υψηλότερα, δηλαδή το 20% τίτλων.
Ο Γενικός Δείκτης την ημέρα πριν την εν λόγω ανακοίνωση, ήταν στις 1.537
μονάδες(13/3/1998), την επόμενη της ανακοίνωσης έκλεισε με άνοδο 7% στις
1.649,49 μονάδες, ακολούθησε ράλι και στις επόμενες έξι συνεδριάσεις, «πήρε» 26%
αγγίζοντας τις 1.950,75 μονάδες. Στο τέλος του ίδιου μήνα(30/3/1998) έκλεισε στις
2.083,89 μονάδες.
Οι εξαγωγικές εταιρείες έδωσαν ρεσιτάλ κερδών στους μετόχους τους, αλλά και οι
τράπεζες πρωτοστάτησαν, με την ΕτΕ να βρίσκεται στα 4,65 ευρώ στη συνεδρίαση
πριν την υποτίμηση και στις επόμενες οκτώ συνεδριάσεις να αγγίξει τα 7,3 €/μετοχή.
Πλέον οι περισσότερες μετοχές, έχουν επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησαν,
εξέλιξη καθόλου τυχαία, σύμφωνα με τους αναλυτές, που θεωρούν ότι η αρνητική
ατμόσφαιρα θα «βαρύνει» κι άλλο.
Πάντως, με την κεφαλαιοποίηση των 55 δισ. ευρώ στο Χ.Α. να αντιστοιχεί μόλις
στο 22% του προσδοκώμενου φετινού ΑΕΠ, αναλυτές της αγοράς διακρίνουν ήδη
αγοραστικές ευκαιρίες στις τρέχουσες αποτιμήσεις, αλλά...
Μάνος Χατζηδάκης, υπεύθυνος Επενδυτικής Στρατηγικής ΠΗΓΑΣΟΣ
ΑΧΕΠΕΥ
«Το γεγονός ότι έχουμε αυτή την εικόνα απαξίωσης στην ελληνική αγορά, οφείλεται
στην πολύ αρνητική στάση των ξένων επενδυτών και στην απουσία του ελληνικού
ενδιαφέροντος, το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στις πολύ
έντονες πιέσεις που έχουν δεχθεί οι μετοχές το τελευταίο χρονικό διάστημα. Γεγονός
είναι ότι όταν μια αγορά απαξιώνει σε τέτοιο βαθμό και γυρίζει τις μετοχές σε
επίπεδα προ12ετίας, σημαίνει ότι οι επενδυτές απαξιώνουν όλα όσα έχουν γίνει
στο ενδιάμεσο διάστημα και προσπαθούν να προφυλαχθούν από περαιτέρω πιέσεις
ή απαξίωση των μετοχών που κατέχουν. Μιλάμε για μία, περισσότερο ουδέτερη
οπτική, παρά μια στάση ισορροπίας ή μία ουδέτερη οπτική, η οποία έρχεται από το
εξωτερικό και η οποία, όπως προανέφερα, δεν έχει το κατάλληλο αντίπαλο δέος,
ώστε να περιοριστεί και να βρουν οι μετοχές μια ισορροπία.
Στα αρνητικά βεβαίως και ότι η χώρα περνάει μία από τις πιο δύσκολες
δημοσιονομικά συγκυρίες, το γεγονός ότι οι ελληνικές εταιρείες δεν έχουν ορατότητα
κερδοφορίας για το επόμενο χρονικό διάστημα και βεβαίως η μεγάλη έλλειψη, όπως
έχουμε τονίσει, της εγχώριας επενδυτικής κοινότητας.
ΕΡ: Από εδώ και στο εξής, τι περιμένει η αγορά;
ΑΠ: Δύο είναι από τα κεντρικά θέματα που απασχολούν την αγορά. Το ένα είναι
το ύψος της έκπτωσης που θα γίνει στα ελληνικά ομόλογα, μια πιθανότητα η οποία
σχεδόν θεωρείται βέβαιη από την αγορά και η οποία βεβαίως έχει αρνητικό αντίκτυπο
στις αποτιμήσεις των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες είχαν και τον κύριο λόγο της
ανόδου, όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Σε κάποιο βαθμό αυτό έχει τιμολογηθεί ωστόσο ο χρονικός ορίζοντας και ο βαθμός
αυτής της μείωσης της αξίας των ελληνικών ομολόγων, παραμένει απροσδιόριστος
και αυτό βεβαίως δημιουργεί μεγάλες ανησυχίες.
Το δεύτερο είναι η πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών, το πώς εξελίσσονται
τα έσοδα και το έλλειμμα σε σχέση με το στόχο που έχει τεθεί και βέβαια το πώς
αντιλαμβάνονται πλέον την επόμενη μέρα στη κυβέρνηση, μετά τις εξελίξεις που
είχαμε στην Ιρλανδία.
ΕΡ: Σχολιάστε τα αποτελέσματα των εισηγμένων.
ΑΠ: Υπήρξαν κάποιος μικρές βελτιώσεις μετά από αρκετό καιρό – θα έλεγα τρία
τρίμηνα – είδαμε μια μικρή βελτίωση, μια ισορροπία στους ισολογισμούς των
εταιρειών, η οποία οφείλεται στα μέτρα που είχαν πάρει τα προηγούμενα τρίμηνα,
με αναδιαρθρώσεις, απολύσεις, κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων, έχουν
αρχίσει να πιάνουν τόπο και να μπορούν να αντιμετωπίσουν με επιτυχία την πολύ
δύσκολη συγκυρία σε επίπεδο ζήτησης που υπάρχει στην πραγματική οικονομία.
Υπήρξαν κάποιες λίγες εξαιρέσεις, δεν μπορούμε να μιλάμε για ουσιαστική αλλαγή
κλίματος, αλλά σίγουρα το να υπάρξουν, τόσο γρήγορα κάποιες μικρές βελτιώσεις
είναι ένα «συν» το οποίο μειώνει σημαντικά το δυνητικό περιθώριο υποχώρησης της
αγοράς». (NOOZ.GR)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου