"Μας απειλούν με “αργό θάνατο”" του Γιάννη Κορομήλη ( 15/01/2010 )

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15-1-2010
	«Καμπανάκι για πιθανή νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας χτύπησε χθες ο οίκος αξιολόγησης (ένας από τους τρεις) Moody’s. Σε έκθεση του τονίζει ότι «η ελληνική οικονομία οδηγείται σε αργό θάνατο από τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα σε συνδυασμό με το υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα». Καλεί δε την κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα. Μείωση του ελλείματος Με «αργό θάνατο» λοιπόν, κατά την Moody’s – όπως εξάλλου και κατά τους  Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς πριν μερικές μέρες – απειλείται η οικονομία άρα και η χώρα μας. Εκτός εάν, κατά τη γνώμη τους πάντα, ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας και μειώσουμε το δημοσιονομικό μας έλλειμμα. Αλλά μείωση του ελλείμματος, άμεση μάλιστα, σημαίνει άμεσα εισπρακτικά μέτρα. Δηλαδή νέους φόρους, έκτακτες εισφορές, μεγαλύτερη ακρίβεια, περισσότερη φτώχεια. Όλα αυτά όμως θα αποτελέσουν βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής. Μ’ άλλα λόγια θα αποτελέσουν την αιτία κοινωνικών αντιδράσεων και λαϊκών εξεγέρσεων. Κατά συνέπεια μπορούν να εφαρμοσθούν μόνο σε μικρή κλίμακα, ακριβοδίκαια, με μεγάλη προσοχή και ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες των κοινωνικών τάξεων και ομάδων. Από μόνα τους λοιπόν δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Πρέπει απαραιτήτως να συνδυασθούν με την μεγίστη δυνατή βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας, την αύξηση της παραγωγής μας, την ανάπτυξη της χώρας. Ανταγωνιστηκότητα Για να γίνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα μας πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα τους και να μειωθεί η τιμή τους. Μείωση τιμής επιτυγχάνεται είτε με τη μείωση του κόστους παραγωγής είτε με υποτίμηση του νομίσματος. Αν είχαμε τη δραχμή ήταν εύκολο να την υποτιμήσουμε. Το έκαναν άλλωστε στο παρελθόν πολλές κυβερνήσεις (Ανδρ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτη κ.ά). Έχουμε όμως το ευρώ και η από μέρους μας υποτίμηση του ούτε κατά διάνοια μπορεί να επιχειρηθεί. Τι μας μένει λοιπόν; Μας μένει: - Βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων μας, των εξαγομένων κυρίως. Αυτό σημαίνει πρωτίστως υπευθυνότητα, μεράκι, επιμόρφωση των παραγωγών. Κι ακόμα επιλογή των κατάλληλων προϊόντων, αυτών δηλαδή με την μεγαλύτερη ζήτηση και ουσιαστική συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία των ειδικών επιστημόνων. Στους επιμέρους τομείς τουρισμός π.χ. ή γεωργία, βιοτεχνία κλπ., χρειάζονται οι καλύτερες δυνατές υποδομές και η μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας. - Αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ηλιακή ενέργεια, αιολική κ.ά. - Παραγωγή σπάνιων προϊόντων, αγροτικών π.χ. (κρόκος, ροδέλαιο κ.α.), ευρεσιτεχνίες, καινοτομίες κ.λ.π. - Έμφαση στα βιολογικά προϊόντα. - Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον. Όχι μόνο για καλύτερη ποιότητα ζωής αλλά και για «καθαρά» γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Συναίνεση - συμμετοχή - αλληλεγγύη Όλα όσα προαναφέρθηκαν και πολλά ακόμα, μπορούν να γίνουν, μπορούν να προχωρήσουν μόνο με κοινή προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων φορέων. Μόνες τους οι παραγωγικές τάξεις (όπως και οι άλλες κοινωνικές τάξεις) δεν μπορούν να κάνουν όσα οι συνθήκες επιβάλλουν. Και εξάλλου μια ενδεχόμενη νέα υποβάθμιση της Ελλάδας σημαίνει ότι, ενώ τώρα είμαστε μεν στο χείλος του γκρεμού αλλά πετάμε σε στέρεο έδαφος με τα δυο μας πόδια, θα βρεθούμε με το ένα πόδι στο έδαφος και το άλλο στον αέρα, στο κενό. Πόσο άραγε θα αντέξουμε; Επιβάλλεται λοιπόν και μάλιστα επειγόντως, υπευθυνότητα απ’ όλους, πολιτικούς και λαό, συνεργασία, συμμετοχή και κοινωνική αλληλεγγύη. Η Κυβέρνηση, που φέρει και την κύρια ευθύνη, πρέπει να εγκαταλείψει το ταχύτερο τους πειραματισμούς, το λαϊκισμό και τα επικοινωνιακά τρικ. Να προωθήσει σωστά και κοινωνικά δίκαια μέτρα και θεσμούς. Να δείξει την ειλικρινή διάθεση ότι επιθυμεί τη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Να καθιερώσει την πραγματική και ουσιαστική συμμετοχή των τμημάτων του λαού στις αποφάσεις που τα αφορούν. Να στηρίξει τον αγώνα των παραγωγικών τάξεων, των εξαγωγικών φορέων και επιχειρήσεων, του τουριστικού κλάδου, των ασθενέστερων οικονομικά συμπολιτών μας. Δεν αρκούν τα συνθήματα του τύπου «όλοι μαζί μπορούμε». Αυτονόητο ότι όλοι μαζί μπορούμε πραγματικά, όμως η κυβέρνηση οφείλει να εξασφαλίσει με όλα τα πρόσφορα μέσα την ομόνοια και τη συνεργασία. Προπάντος ομόνοια Πολλοί υποστηρίζουν πως στη δύσκολη σημερινή οικονομική συγκυρία τα σκληρά οικονομικά μέτρα, όταν εφαρμοσθούν, θα προκαλέσουν κοινωνική αναταραχή, διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια, διαδηλώσεις. Είναι πιθανόν. Αρκεί βέβαια όλα αυτά να κινούνται στα πλαίσια της δημοκρατικής νομιμότητας. Να μην διαρρήξουν δηλ. τον κοινωνικό ιστό με απρόβλεπτες ζημιογόνες συνέπειες και για την οικονομία και για όλους μας. Ο Πλάτων ταυτίζει την ομόνοια με τη σωφροσύνη και επισημαίνει ότι η ομόνοια ενώνει όλα τα στοιχεία της πόλης και τα κάνει να «συνάδουν». Το να ζούμε με πολιτική ομόνοια σημαίνει τρία πράγματα: Υπακοή στην αρχή της νομιμότητας, αποδοχή των μεταξύ μας διαφορών και ομαδική δουλειά για την επίτευξη κοινών στόχων. Δυστυχώς σ’ αυτό το τελευταίο πάσχουμε ως λαός.(Γιάννης Κορομήλης) ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com/