Ο ίδιος περιέγραψε την ιστορία της...
δημιουργίας του ως εξής: «Στη Νέα Υόρκη τον χειμώνα του '68 συνάντησα ένα νέο παιδί 20 χρόνων που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τι μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο όμορφο και νεαρό αγόρι, σκέφθηκα. Είχε φύγει απ' τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μες στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε. Δέχεστε να σας ξεναγήσω; Αρνήθηκε ευγενικά. Σαν γύρισα στο σπίτι μου τον έκανα τραγούδι, μουσική.
Ο Γκάτσος, γράφοντας τους στίχους στα ελληνικά, τον έκανε Αραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδύνατους. Κάτι σαν μια ταινία του Ερολ Φλιν του '35. Η Πελοπόννησος (καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σαν ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω απ' τον Εβρο ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά. Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στα ελληνικά είναι εκείνο το ''Καληνύχτα Κεμάλ''. Είτε πρίγκιπας Αραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης, του οφείλουμε μια ''καληνύχτα'' τέλος πάντων, για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Κατά πως πρέπει σ' Ελληνες, απέναντι σ' ένα νεαρό μωαμεθανό - όπως θα έλεγεν και ο Καβάφης».
Πηγή: enikos.gr
δημιουργίας του ως εξής: «Στη Νέα Υόρκη τον χειμώνα του '68 συνάντησα ένα νέο παιδί 20 χρόνων που το λέγανε Κεμάλ. Μου τον γνωρίσανε. Τι μεγάλο και φορτισμένο από μνήμες όνομα για ένα τόσο όμορφο και νεαρό αγόρι, σκέφθηκα. Είχε φύγει απ' τον τόπο του με πρόσχημα κάποιες πολιτικές του αντιθέσεις. Στην πραγματικότητα, φαντάζομαι, ήθελε να χαθεί μες στην Αμερική. Του το είπα. Χαμογέλασε. Δέχεστε να σας ξεναγήσω; Αρνήθηκε ευγενικά. Σαν γύρισα στο σπίτι μου τον έκανα τραγούδι, μουσική.
Ο Γκάτσος, γράφοντας τους στίχους στα ελληνικά, τον έκανε Αραβα πρίγκιπα να προστατεύει τους αδύνατους. Κάτι σαν μια ταινία του Ερολ Φλιν του '35. Η Πελοπόννησος (καταγωγή του Γκάτσου), από τη φύση της αδυνατεί να κατανοήσει την αμαρτωλή ιδιότητα των μουσουλμάνων Τούρκων, που μοιάζουν σαν ηλεκτρισμένα σύννεφα πάνω απ' τον Εβρο ή σαν χαμένα και περήφανα σκυλιά. Το μόνο που αφήσαμε ανέπαφο στα ελληνικά είναι εκείνο το ''Καληνύχτα Κεμάλ''. Είτε πρίγκιπας Αραψ είτε μωαμεθανός νεαρός της Νέας Υόρκης, του οφείλουμε μια ''καληνύχτα'' τέλος πάντων, για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε ήσυχα τη νύχτα. Κατά πως πρέπει σ' Ελληνες, απέναντι σ' ένα νεαρό μωαμεθανό - όπως θα έλεγεν και ο Καβάφης».
Πηγή: enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου