Ομόφρονες (χωρίς…αντιφρονούντες)

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012 

του Θανάση Νικολαΐδη 

ΕΧΟΥΜΕ το «ΣΚΑΙ», έχει τον Αυτιά του κι αυτός την παρτενέρ του (δεν κατεβάζει το μάτι της απ’ το μόνιτορ). Τους κάλεσε ο φωνακλάς κι αραδιάστηκαν στο πρωινό του. Κι ήταν όλοι τους γιατροί (ο κ. Λουράντος φαρμακοποιός) και «ομόφρονες». Κανένας ...

«αντίπαλος»! Κι άρχισαν τον χορό πιασμένοι χέρι-χέρι. Ποδοπατούσαν κι έθαβαν τον ΕΟΠΥΥ και το περιμέναμε. Χόρευαν στο ρυθμό του σιναφιού τους, αγανακτισμένοι (για το σύστημα που πάει κάτι ν’ αλλάξει) και ο κ. Αυτιάς παραληρούσε.

ΔΕΝ έχουν σημασία τα ονόματα των παραπάνω (τηλεοπτικών) «αγωνιστών». Δεν μας εκπλήσσουν οι φωνές και η αγωνία τους «περί το χρυσίον». Ο πρωινός φωνακλάς του Σαββατοκύριακου όφειλε να προσκαλέσει και «αντιφρονούντες» και δεν το’ κανε. Κάποιον εκτός κυκλώματος, για να τους προσγειώσει.

ΚΑΙ τι θα’ κανε ο (ακάλεστος) στο πάνελ; Θα τους (υπ)ενθύμιζε την κατευθυνόμενη συνταγογραφία.

-Πόσες διαμαρτυρίες κάνατε για τους φακελάκηδες γιατρούς;

-Καμία.

-Για τους επίορκους φαρμακοποιούς;

-Να τους βρει η Πολιτεία.

ΑΡΑ, να…ρίξει πίσω από κάθε απείθαρχο έλληνα κι έναν χωροφύλακα η Πολιτεία. Κι αν αυτός γραπώσει το χέρι του κλέφτη; Θα προσφύγει στα…ευρωπαϊκά δικαστήρια πως το χέρι δεν ήταν το δικό του. Και για τα Ταμεία που βούλιαξαν; Λες να χολοσκάει ο «λειτουργός» με την άσπρη μπλούζα, ο φαρμακοποιός με τα ποσοστά του και ο «καταναλωτής» με τη φαρμακομανία του; Και η Πολιτεία; Ούτε κι αυτή πολυσκοτίζεται για να τους ξοφλήσει (γιατρούς και φαρμακοποιούς), απ’ τα κλεμμένα των Άκηδων και των φοροκλεφτών, από περικοπές υψηλόμισθων, αργόσχολων και πολυθεσιτών.

ΚΑΙ πάμε στο επόμενο (σημερινό) πάνελ, με τους κ.κ. Αναγνωστάκη και Χασαπόπουλο-όχι, βέβαια, τύπου Αυτιά. Απέναντι δυο εκπρόσωποι (συνδικαλιστές) των «εργαζομένων» της Βουλής κι εμείς όλο…αυτιά και απορίες. Δεν χρειάστηκαν…εξωτερικοί «αντιφρονούντες». Τους εξόργισαν οι ίδιοι, τους πετσόκοψαν, τους παρέδωσαν στην κρίση (διάβαζε χλεύη) του μέσου τηλεθεατή που δε γνώριζε τον αριθμό και το μέγεθος των προνομίων τους κι ούτε ποτέ φαντάστηκε την κατάντια των πολιτικών μας.

ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ, θα επαναλάβουμε την πρόταση των προτεραιοτήτων μας για πιθανές απολύσεις στο δημόσιο, αν αυτό είναι μοιραίο και αναπόφευκτο. Ξεκινάς απ’ τους τελεσίδικα καταδικασμένους επίορκους (μιζαδόροι, φακελάκηδες…), προχωράς στους επίδικους (με συνοπτικές διαδικασίες) και βγάζεις απόφαση. Κι ύστερα; Συμπληρώνεις με τους εκτός ΑΣΕΠ διορισμένους υπαλλήλους της Βουλής. Πριν προλάβουν να τσεπώσουν το εφάπαξ των 60(!) μισθών τους, πριν εκραγεί η κοινή γνώμη.

Τρο(μα)κτικό