Τρίτη 15 Μαΐου 2012
Ειλικρινά με εκπλήσσει που δεν έχει βρεθεί κάποιος στον ΣΥΡΙΖΑ να υποδείξει στα στελέχη του που περιέρχονται τα κανάλια ότι μετά το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου θα πρέπει να προσέχουν τι λένε και πώς το λένε. Απόδειξη της διαφοράς που..
υπάρχει είναι ότι ο Δραγασάκης τρέχει να συμμαζέψει τις παρόλες του Στρατούλη, ο Βούτσης του Γλέζου, ο ίδιος ο Τσίπρας τις μεγαλοστομίες του? Τσίπρα (τα "καταγγέλλω" γίνονται "επανεξετάζω") και πάει λέγοντας. Τα όσα μέχρι πρότινος δηλώνονταν ακίνδυνα, τώρα εκλαμβάνονται ως ενδεχόμενες μελλοντικές κυβερνητικές αποφάσεις και προκαλούν τις ανάλογες παρενέργειες. Χθες ο Αλ. Τσίπρας, επιτιθέμενος στα ΜΜΕ για τις επικρίσεις που δέχεται, εισηγήθηκε ειρωνικά να γιορτάζεται η βδομάδα 6-13 Μαΐου ως "βδομάδα ανεξάρτητης και αντικειμενικής δημοκρατίας". Προσωπικά συμφωνώ ότι χρειάζεται ένας "εορτασμός" που να θυμίζει σ' εμάς τους δημοσιογράφους τις υποχρεώσεις μας, αλλά η συγκεκριμένη βδομάδα δεν προσφέρεται. Την έχει καπαρώσει ήδη ως "βδομάδα ανεύθυνης και ανερμάτιστης πολιτικής" ο ίδιος ο Τσίπρας με όσα λέει και με όσα κάνει.
Διαβεβαίωσε χθες ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ ότι "σταθερή θέση μας είναι η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ". Μέχρι εδώ καλά. Συνεχίζοντας περιέγραψε συνοπτικά μαζί με ποιους και με ποια μέσα θ' αγωνιστεί για να παραμείνουμε στο ευρώ χωρίς, όμως, την ασφυκτική λιτότητα που υφιστάμεθα. Και μέχρι εδώ καλύτερα. Αλλά στη συνέχεια μας πληροφόρησε ότι, αν οι προσπάθειες αποτύχουν, "θα δούμε τι επιλογές έχουμε".
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ εύκολα το αντιλαμβάνεται κάθε στοιχειωδώς νοήμων πολίτης. Οταν οι Ευρωπαίοι μας δανείζουν, για παράδειγμα, με τον όρο να συμμαζέψουμε το Δημόσιο και έχουμε ήδη συμφωνήσει για μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000 ως το 2015, το γεγονός ότι ο Τσίπρας θα προτείνει όχι μόνο να μην απομακρυνθούν οι 150.000 αλλά θα πρέπει να προσληφθούν και άλλοι 100.000, υπάρχει περίπτωση να γίνει δεκτή μια τέτοια πρόταση;
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η πρόταση θ' απορριφθεί και το ξέρουν καλά στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η ομολογία πως δεν ξέρουν τι θα κάνουν μετά. Σαν να λέμε "βλέποντας και κάνοντας". Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός της ανευθυνότητας, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου