Δευτέρα 07 Φεβρουαρίου 2011
Απ’τις πιο δυσάρεστες στιγμές στη διαδρομή ενός δημοσιογράφου είναι η μετάδοση και η αναφορά στην απώλεια προσφιλών προσώπων.
Τα μολύβια πέφτουν, το ...μυαλό σταματάει και θολά, πολύ θολά έρχονται στο νου εικόνες, εικόνες πολλές από την καθημερινότητά τους.
***
Την Παρασκευή συνοδεύσαμε στην τελευταία του κατοικία τον δημοσιογράφο Αλέξη Τσούφλια, εκδότη του Μακεδονικού Αγώνα. Μου είχε εμπιστευτεί ένα ιδιόχειρο σημείωμα με την εντολή να το δημοσιεύσω την ημέρα της κηδείας του (βλέπε εσωτερικές σελίδες).
***
Ήταν ένας σεμνός και άκακος άνθρωπος, βαθιά ερωτευμένος με τη δημοσιογραφία και την πόλη. Τη δημοσιογραφία την άσκησε σε δύσκολους καιρούς με μέτρο, χωρίς έπαρση. Την πόλη την υπηρέτησε από τη θέση του δημοτικού συμβούλου και από τις στήλες του Μακεδονικού Αγώνα. Ήταν ένας απ’αυτούς που μ’ενθάρρυναν να μπω στη δημοσιογραφία. Δεν έβλεπε γύρω του ανταγωνιστές αλλά συναδέλφους.
Μπάρμπα Αλέκο, σ’ευχαριστούμε. Μάθαμε από σένα πολλά.
***
Έφυγε από κοντά μας κι ο Μίλτος. Κάπως έτσι θα μπορούσε να φύγει μόνο, ξαφνικά, ταράσσοντας την κοιμώμενη πόλη. Ταραχώδης και εκρηκτικός χαρακτήρας, ιδιαίτερα οξυδερκής, με ακραίες πολιτικές θέσεις αλλά απόλυτα ειλικρινής και ρεαλιστής εκλέχτηκε δυο φορές δημοτικός σύμβουλος και ορίστηκε αντιδήμαρχος Κατερίνης άλλες τόσες φορές.
Η πόλη τον αποχαιρέτισε με οδύνη. Ο Καρατζαφέρης έχασε ένα από τα αγαπημένα του παιδιά. Εμείς έναν φίλο.
***
Στη σκιά αυτών των γεγονότων έγινε και η ετήσια εκδήλωση του Επιμελητηρίου το βράδυ του Σαββάτου. Και με τι διάθεση να μιλήσει ή ν’ακούσει κανείς τις θεωρίες περί επιχειρηματικότητας, κρίσης και ν’ανεχθεί τις μπηχτές των πολιτικών περί του «τις πταίει».
***
Για μισή ώρα διάβαζαν τη λίστα των εκλεκτών προσκεκλημένων, για δυο ώρες έδιναν το λόγο σε αιρετούς και διορισμένους λες κι αν δεν τους ακούγαμε θα’χαμε κανένα στερητικό σύνδρομο.
***
Το’πιασε το κλίμα ο Κουκοδήμος, αρκέστηκε σ’ένα δίλεπτο χαιρετισμό και πήρε τις εντυπώσεις αποφεύγοντας τη μιζέρια.
***
Έπιασε κλίμα κι ο Ψωμιάδης, είδε ότι εδώ στην Πιερία δεν χαμπαριάζουν τι εστί μικρός πρωθυπουργός και τους άφησε στα κρύα του λουτρού αποχωρώντας επιδεικτικά. Ε, όχι και στον πάγκο ο Παναγιώτης.
***
Μ’αρεσε κι ο αρχιμανδρίτης Ιωακείμ. Στο χαιρετισμό του επικαλέστηκε λαικόν άσμα, τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, αντί της πεπατημένης (ψαλμοί και εδάφια). Το ζήτημα είναι ν’αντιλαμβάνεσαι τι μπορεί ν’ακούσει και ν’ανεχθεί το ακροατήριο.
***
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης μας έφερε τους χαιρετισμούς του Παπανδρέου αλλά και του Παπακωνσταντίνου.
Αυτόν τον τελευταίο τι τον ήθελε. Έπεσαν τα πιρούνια.
***
Ο εκπρόσωπος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σταικούρας, το’πιασε το θέμα, είπε τα κλασικά ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ και θα μας σώσει η Ν.Δ. και άραξε.
***
Καλή η προσπάθεια του Δ.Σ. του Επιμελητηρίου αλλά πολύ πρωτόκολλο βρε παιδιά.
***
Και μια οφειλόμενη εξήγηση.
Αγαπητέ Γιώργο Παπαθανασίου, το ευχάριστο είναι ότι πάντα συμφωνούσαμε επί της ουσίας και αντιλαμβάνεσαι ότι πρόθεση μου κυρίως ήταν να επισημάνω το ΣΟΣ που εκπέμπει ο ιδιωτικός τομέας και τον κίνδυνο να μείνουν στο δρόμο πολλοί εργαζόμενοι.
Η επιστολή σου ήταν καθησυχαστική και νομίζω ότι από την πρώτη στιγμή θα έπρεπε να είσαι καθησυχαστικός. Η αναφορά σε επιτηρήσεις και πρόθυρα πτώχευσης δημιούργησε ανησυχία και είχε ως επακόλουθο την εσπευσμένη κατάθεση αγωγών.
Η διαβεβαίωσή σου ότι όλοι θα πληρωθούν είναι σημαντική και το ότι ζητάς πίστωση χρόνου είναι εύλογο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου