ΑΡΙΣΤΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ – ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΠΕΜΠΤΗ 4-3-2010

http://stoxasmos-politikh.blogspot.com

Δημήτρης Καραμήτσας

Δικηγόρος – Αντ/δρος Ν. ΙΝ.ΚΑ.

Απορείτε με τον τίτλο ;

Α. Απορείτε πως ένας άνθρωπος που μιλάει, αναλύει και γράφει τόσα χρόνια για αναγκαιότητες αντίθετες με όσα εκφράζουν και επιβάλλουν τα πρόσφατα οικονομικά μέτρα, γράφει ένα τίτλο με τον οποίο κρίνει ως άριστα τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης;

Θα σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους χρησιμοποίησα τον τίτλο και σύντομα θα καταλάβετε ότι είναι απόλυτα συνεπής και με τις φιλοσοφικές μου απόψεις και με τις πολιτικές μου θέσεις. Λίγη υπομονή και λίγο διάβασμα και θα καταλάβετε ότι δεν είμαι υμνητής καμίας κυβέρνησης και καμίας βάρβαρης πολιτικής.

Β. Σίγουρα τα μέτρα είναι καταστροφικά και "βάρβαρα" και με τρόπο βίαιο συντελούν στην καταστροφή της χώρας αυτής, όπως την ...βιώσαμε και την γνωρίσαμε.

Ξεχάστε την Ελλάδα που γνωρίζατε και την ζωή που βιώσατε κα μην ελπίζετε ότι τα μέτρα είναι "έκτακτα". Είναι πάγια, μόνιμα, διαρκή και δεν είναι πρωτοφανή ή πρωτόφαντα στο παγκόσμιο περιβάλλον.

Πάγια και συστηματικά και σε κάθε τύπου εξουσία και εκμετάλλευση, όταν οι ανθρώπινες, οι λαϊκές, οι εργατικές κατακτήσεις, ενοχλούν ή παρεμποδίζουν τα ακόρεστα πάθη για υπερκέρδη, τότε χρησιμοποιούνται παγίως κάθε λογίς πιέσεις και τακτικές – στην περίπτωση της Ελλάδας και μέχρι σήμερα μόνο οικονομικές – και χρησιμοποιούνται ή δημιουργούνται μειονεξίες και ανάγκες για να τύχουν εκμετάλλευσης. Ολος ο "τρίτος κόσμος" δοκίμασε, δοκιμάζει και δοκιμάζεται από αυτές τις τακτικές της λεηλασίας, της νεοαποικιοκρατίας, της υποταγής και εκμετάλλευσης. Τα μέτρα λοιπόν θεσπίστηκαν παγίως για να "ικανοποιήσουν" τις διαρκείς ανάγκες αυτές για περαιτέρω υπερκέρδη και ευκολότερες και φθηνότερες λεηλασίες.

Χρήσιμοι σε όλες αυτές τις επιλογές είναι πάντοτε ηγέτες μέτριοι ανοϊκοί ή προδότες (οι τελευταίοι ευδοκιμούν στην Ελλάδα) και μια ματιά στους ηγέτες της Ελλάδας την τελευταία εικοσαετία θα δείξει εκατοντάδες τέτοιους. Ως Ελληνας που τα ίδια αυτά χρόνια και ακόμα περισσότερα, ποτέ δεν συναίνεσα στην καταστροφή του τόπου και των ανθρώπων του μπορώ και πάλι να διαμαρτύρομαι, δυστυχώς δικαιωμένος, για την καταστροφική αθλιότητα των πολιτικών επιλογών σε κάθε επίπεδο … .

Για τον Γ. Παπανδρέου έλαχε ακόμα ένας σταυρός, όμως αυτή την φορά δεν έχει δικαιολογίες και κανείς δεν πρόκειται να του αποδώσει ελαφρυντικά, ιδίως όταν τα ζητήματα ήταν ορατά σε όλους. Δεν θα κάνω λόγο για δημαγωγίες και απάτες και όσα άλλα γράφονται από άλλους, απλά θα υπενθυμίσω προς όλους ότι οι επιλογές μας είναι αυτές που μας χαρακτηρίζουν … .

Γ. Για την αστική - καπιταλιστική λογική, αυτό που αποκαλούμε "κοινή λογική" ή "αστικό αυτονόητο" τα μέτρα είναι πραγματικά άθλια. Το ίδιο άθλια και καταστροφικά είναι τα
μέτρα για τους ανθρώπους, εμάς που βιώνουμε σε αυτή την χώρα στο συγκεκριμένο χρόνο, η ζωή μας θα περάσει και θα αναλωθεί πολύ δύσκολα και χωρίς πολλές χαρές. Πολύ πιο δύσκολα θα είναι τα πράγματα για όσους δεν μπορούν να μετάσχουν ενεργά στο παραγωγικό γίγνεσθαι, τους απόμαχους και τα μεγάλα και πολυπληθή κοινωνικά κλάσματα, που γεννά η φρικαλέα πυραμίδα του καπιταλισμού.

Υπό την αυτή οπτική και θεώρηση τα μέτρα πάσχουν από έλλειψη φαιάς ουσίας και απανθρωπιά κατά την σύλληψή τους.

Την ίδια ώρα που μειώνονται τα οικονομικά διαθέσιμα, οι αποδοχές και οι απολαβές με άλλα μέτρα (αυτά της άγριας φορολόγησης) αυξάνεται το κόστος και, αντίστοιχα, οι τιμές βασικών βιοτικών αγαθών και υπηρεσιών. Βάλλεται δηλ. διττά το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, αφού αυτό στη νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική Ελλάδα είναι άμεσα εξαρτημένο από το χρήμα.

Ανέμπνευστα επίσης είναι τα μέτρα, πιστά στη νεοφιλελεύθερη συνταγή και στις εντολές των Ευρωπαίων πραιτόρων. Τριτοκοσμικό προτεκτοράτο κατάντησε η χώρα, στο πλαίσιο της οικονομικής νεοαποικιοκρατίας και ο πρόεδρος της "σοσιαλιστικής" διεθνούς, που διακήρυττε και επέμενε στα εντελώς αντίθετα, έγινε γρήγορα και αμαχητί πιστό φερέφωνο των ταγών του νεοφιλελευθερισμού και των αιμοβόρων αντιανθρώπινων διατάξεων της συνθήκης της Λισσαβόνας (την οποία, παρεμπιπτόντως υπερψήφισε).

Εάν το πρόβλημα ήταν το υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την μία και η αδυναμία εκ μέρους του Δημοσίου να καταβάλλει τους μισθούς και τις συντάξεις υπήρχαν και άλλες λύσεις, όπως η πληρωμή του μισού μισθού στους δημόσιους υπαλλήλους (ή της σύνταξης αντίστοιχα) σε χρήμα και η καταβολή του υπολοίπου με την έκδοση κρατικού ομολόγου ή άλλου αξιογράφου.

Το ομόλογο ή το όποιο αξιόγραφο θα μπορούσε να έχει για τους δικαιούχους επιτόκιο υψηλότερο από το τραπεζικό επιτόκιο καταθέσεων και για την χώρα επιτόκιο οπωσδήποτε χαμηλότερο από το επιβαλλόμενο από την διεθνή καπιταλιστική συμμορία των ληστών και λεηλατών. Η έκδοση του αξιογράφου θα μπορούσε να συνοδευτεί και με άλλα επικουρικά μέτρα, όπως το πάγωμα των οφειλών των δικαιούχων προς τις τράπεζες, την επιβολή ενοικιοστασίου κ.α. με την κρατική εγγύηση.

Οσο για το πρόβλημα ρευστότητας θα μπορούσε να λυθεί άμεσα σε εσωτερικό επίπεδο με την κοινωνική συμμετοχή και συναίνεση, αυτό με το οποίο μπορεί να μην συμφωνώ απόλυτα (ως άκρως συντηρητικό) και ονομάζεται "κοινωνικό συμβόλαιο". Τουλάχιστον με τον τρόπο αυτό προάγεται η δημοκρατία και απαιτείται ο ευρύτερος έλεγχος των πράξεων εκ μέρους του κοινωνικού σώματος (ενώ τώρα ο έλεγχος ασκείται από ένα φαυλότατο πολιτικό και δικαστικό σύστημα και κατεστημένο). Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν άμεσα μεγάλα χρηματικά ποσά. Τα μέτρα όμως απλώς ανακοινώθηκαν, μονομερώς και με την αυθαιρεσία της εξουσίας που λίγες ημέρες πριν προσποιείτο και παραπλανούσε επισήμως ότι δεν θα ληφθούν …, ενώ προετοίμαζε με σκόπιμες, δόλιες διαρροές στο τύπο.

Τα πιο πάνω βεβαίως είναι λύσεις για όσους διαθέτουν ανοικτά και εφευρετικά μυαλά και αγωνιούν για το μέλλον των ανθρώπων … .

Δ. Εχω τονίσει πολλές φορές ότι το παραγόμενο μίας χώρας είναι συγκεκριμένο και κάθε φορά ορισμένο ή οριστό. Από το δικό μας παραγόμενο, από την "πίτα της Ελλάδας" τεράστια κομμάτια δεν μένουν για τους κατοίκους της, αλλά φεύγουν στο εξωτερικό, είτε με τα ελλείμματα των ισοζυγίων εισαγωγών – εξαγωγών (απότοκο της υποπαραγωγικότητας και της αντιπαραγωγικής διάρθρωσης της οικονομίας), είτε με την κατοχή μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων από ξένα κεφάλαια.

Το άλλο μεγάλο κομμάτι που φεύγει από την χώρα και στερείται από τους παραγωγούς κατοίκους της είναι αυτό του κόστους δανεισμού. Τώρα ετοιμάζεται, συγκεντρώνεται ένα τεράστιο κομμάτι από παραγόμενο προϊόν για να πληρωθούν οι δανειστές … . Το βέβαιο είναι ότι καθώς για την παραγωγική Ελλάδα απομένουν τα ψίχουλα, όσα προλαβαίνουμε να παίρνουμε μέσα σε καθεστώς άγριου "ελεύθερου ανταγωνισμού" από τους αχόρταγους ισχυρούς και τους κύνες τους, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα χρειαστούν και νέα "μέτρα", ώσπου σύντομα τίποτα δεν θα αποδίδει, τα πάντα θα είναι έρημα και τα "μέτρα" ανίκανα όχι μόνο να εφαρμοστούν, αλλά και να διατυπωθούν από το κατεστημένο της εξουσίας και το πολιτικό αυτό σύστημα.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η οπτική των μέτρων, τα οποία δεν συνοδεύονται από "ανάπτυξη", από αύξηση του παραγόμενου προϊόντος, από μεγέθυνση της "πίτας" για όλους. Παρεκτός και εάν ανάπτυξη για αυτούς που τα επέβαλλαν είναι το περαιτέρω ξεπούλημα της χώρας σε "επενδυτές" του εξωτερικού και η "επιχειρηματικότητα" όπως την βιώνουμε.

Το ένα δυστύχημα είναι ότι οι "ψευδοσοσιαλιστές" της κυβέρνησης δείχνουν αυτό να εννοούν και να αντιλαμβάνονται ως ορθή πολιτική. Το άλλο δυστύχημα είναι ότι αντιλαμβάνονται στην οικονομία αποκλειστικά ως χρήμα και προσδίδουν στα αγαθά μόνο χρηματικές αξίες. Το έσχατο είναι ότι έχουν ελάχιστη σχέση με τον σοσιαλισμό και οι περισσότεροι δεν είναι τίποτε άλλο από μία ομάδα με μικροαστικές και όχι λαϊκές αντιλήψεις και την θέληση να μετατραπούν σε μεγαλοαστούς. Συγκεντρώνουν δηλαδή τα χείριστα ταξικά χαρακτηριστικά της καπιταλιστικής κοινωνίας και απομένουν οι πραγματικοί καπιταλιστές οι οποίοι και τους καθοδηγούν μέσω του ημεδαπού διευθυντηρίου.

Εργάστηκα πολύ για να δώσω στην χώρα το "Ελληνικό μοντέλο", που είναι και κοινωνιστικό και δημοκρατικό και τελεσφόρο και προπάντων ανθρώπινο. Το πήραν, το έκαναν προεκλογική σημαία και τώρα στρέφονται στους "επενδυτάς", ενώ το μοντέλο άλλα περιέχει, αναλύει και υποδεικνύει.

Τώρα ως κυβέρνηση, ακολουθούν πιστά και ευλαβικά το άλλο μοντέλο, αυτό της νεοφιλελεύθερης ζούγκλας και του ξεπουλήματος – λεηλασίας, αυτό της λεγόμενης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το αποδεδειγμένα και επί μακρόν, παγίως αποτυχημένο και ζημιογόνο. Ζητούν και ορίζουν: λιγότερο κράτος, περισσότερα ξεπουλήματα και ξένες επενδύσεις, ιδιωτικοποιήσεις, επιχειρηματικότητες και άλλες συναφείς καταστροφικές κοινωνικά εκμεταλλευτικές πρακτικές και συνεχίζουν να δηλητηριάζουν τον τόπο αυτό και τους ανθρώπους του με τις ίδιες δοξασίες και αθλιότητες.

Ε. Γιατί λοιπόν γράφω στον τίτλο ότι τα μέτρα είναι "Αριστα";

1. Διότι μέσα από αυτή την κοσμοχαλασιά θα ανατραπεί άρδην το κοινωνικοπολιτικό και οικονομικό καθεστώς της χώρας.

Διότι οι βιοτικές ανάγκες θα στρέψουν τους ανθρώπους αναγκαστικά σε πιο παραγωγικές λύσεις από το να είναι μεταπράτες και πάροχοι άχρηστων βιοτικά υπηρεσιών. Η διόγκωση της "αγοράς" που ταλανίζει αυτή την χώρα και η κατασπατάληση ανθρωπίνων και χρηματικών πόρων θα σιγάσει και θα μεταστραφεί αναγκαστικά σε μία οικονομία των αγαθών και των ανθρώπων.

Τα βιοτικά αδιέξοδα των ανθρώπων θα φέρουν τις λύσεις που είναι αναγκαίες για να σοβαρευτούμε, να εξορθολογικοποιηθούμε, να εξανθρωπιστούμε. Είναι ευνόητο ότι οι ίδιες αναγκαίες βιοτικά τάσεις θα συμβάλλουν στην δημιουργία μιας οικονομίας με πολύ μικρότερη ανάγκη σε ανάλωση χρήματος. Ξεχάστε λοιπόν για τις επόμενες δύο δεκαετίες την διάρθρωση της κοινωνίας και της οικονομίας που γνωρίζατε και ετοιμαστείτε να αλλάξουμε ζωή και συνήθειες.

Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση εμφορείται από τις αρχές της ζούγκλας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, έτσι το πιθανότερο είναι στην θέση αυτής της ζούγκλας να έλθει μία άλλη περισσότερο άγρια. Αλλωστε ο κανιβαλισμός είναι αρχή και σκοπός του νεοφιλελεύθερου συστήματος και της θεωρίας του. Σκεφτείτε συνεπώς τα αποτελέσματα της εφαρμογής του σε ένα περιβάλλον όπως το σημερινό, όπου οι πόροι στερεύουν οι η "πίτα" της οικονομίας μειώνεται.

Υπάρχει όμως ελπίδα, την έχω καταδείξει και θα αγωνιστώ για αυτή ενεργά. Όπως ενεργά θα αγωνιστώ για να σταματήσω τον κανιβαλισμό τους που θέλει τους ανθρώπους αδύναμους και εξαρτημένους από την στέρηση των βιοτικών τους αναγκών. Γιατί τους τοποθετώ στους κοινωνικούς κανίβαλους; γιατί έχουν δείξει σαφή δείγματα, όπως αυτό της πλήρους ιδιωτικοποίησης τομέων της οικονομίας (βλ. ενέργεια).

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ο μετασχηματισμός είναι δεδομένος και ακόμα και εάν επικρατήσει ο κανιβαλισμός τους, θα ενισχυθεί μέσα από την βιοτική διαδικασία η ανθρωπιά στην κοινωνία. Θα ξαναέλθουν μέσα από τους διαχωρισμούς της "κοσμοχαλασιάς" ανθρώπινα συναισθήματα και συνεκτικές κοινωνικές συνήθειες.

Αυτή θα είναι η μία "άριστη" πλευρά των μέτρων της κυβέρνησης.

2. Στο τέλος του μήνα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) θα είναι παρόν και ενεργό … .

Πέρα από όσα συνειδητοποιήσατε τον τελευταίο μήνα για την αθλιότητα που λέγεται "Ενωμένη Ευρώπη", τους συμμάχους" και άλλα που αποδείχθηκαν ευτράπελα μυθεύματα, θα γνωρίσετε και θα γνωρίσουμε και μία άλλη αθλιότητα. Πέρα από τις πολιτικές διαφοροποιήσεις που θα προκύψουν από όλα τα πιο πάνω, είναι βέβαιο πως η άθλια Ε.Ε. και το διευθυντήριο της υπό σύσταση αυτοκρατορίας θα κλυδωνιστούν σε κάθε επίπεδο και είναι πολύ πιθανό εμείς και άλλοι λαοί που όλους μας απομυζούν συστηματικά, να αποτελέσουμε τις αφορμές για τις διαλυτικές της τάσεις. Όχι ότι ο κόσμος θα είναι πολύ καλύτερος, αλλά ένας λιγότερος παγκόσμιος δυνάστης είναι πάντοτε εξέλιξη προτιμότερη.

Είναι σαφές γιατί φωνασκούν και εκνευρίζονται οι συντηρητικές φωνές της Γερμανίας του Δ' Ράιχ με την Ελλάδα και τους Έλληνες, αφού μια επαρχία της αυτοκρατορίας δεν εξεγείρεται βέβαια, αλλά προσχωρεί σε άλλες σφαίρες εξουσίας. Το ίδιο σαφές για τους σκοπούς τους είναι το άγρια υβριστικό μήνυμα της Bild : ξεπουλήστε τα όλα, ξεπουλήστε και την Ακρόπολη.

H έλευση του Δ.Ν.Τ. στην Ελλάδα θα σημάνει ισχυρότατο κλονισμό του πολιτικού και κοινωνικού εκτρώματος που αποκαλείται "Ευρωπαϊκή Ενωση". Το ό,τι επιχαίρει ένα άλλο "έκτρωμα" , όπως οι Η.Π.Α. μπορεί να έχει την σημασία του ως προς τα κίνητρα της κυβέρνησης, αλλά εμείς ας μείνουμε στην ουσία.

Ουδεν κακόν αμιγές καλού, έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες και πάντοτε οι μετακινήσεις των δυνάμεων βάλλουν κατά της ισορροπίας του κατεστημένου συστήματος.

Επειδή οι ευρωπαίοι ηγητορίσκοι και πραίτορες (πριν ελαχίστων) σκοπούν σε αυτές τις καταστροφικές επιλογές και είναι συνδιαμορφωτές και υπηρέτες τους δεν θέλω να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν για να σταματήσουν αυτή την πορεία.

Εάν για την λειτουργία των θεσμών της συνθήκης της Λισσαβόνας, όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα είναι ένα λειτουργικό κοινωνικό και πολιτικό πείραμα, δεν ισχύει το ίδιο για τους αντίστοιχους θεσμούς της διεθνούς υποδούλωσης και αποικιοκρατίας και μην λησμονούμε ότι η συνθήκη της Λισσαβόνας ανήκει λειτουργικά και τεχνικά στο ίδιο πλαίσιο θεσμών και νομικών κειμένων. Είναι σαφές λοιπόν ότι επιδιώκουν και νέες λεηλασίες ανθρώπων και κρατών, όπως επί αιώνες πράττουν και σε αυτές στηρίζουν τον "πλούτο" τους. Για τον λόγο αυτό, σε ένα λαό στερημένο και λεηλατούμενο, που στατιστικά γνωρίζουν ότι διαβιεί κάτω από τα ευρωπαϊκά επίπεδα της φτώχιας, έρχονται να επιβάλλουν μεγαλύτερη φτώχια και περισσότερες ακόμα στερήσεις. Αρκεί κανείς να σκεφτεί τι έκλεψαν οι βάρβαροι από την μεγαλύτερη λεηλασία της ιστορίας, όταν το 1204 κατάφεραν καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη. Μακρά η παράδοση και σαφείς οι προθέσεις τους. Ας το εννοήσουμε λοιπόν έστω τώρα ότι η Ε.Ε. φτιάχθηκε με γνώμονα τις "αγορές" και οι θεσμοί της είναι όλοι προσανατολισμένοι στην επικράτηση των ισχυρών της Ευρώπης, ανθρώπων και κρατών έναντι των αντίστοιχων αδυνάμων.

Αφήνω λοιπόν τον λεηλατούμενο ευρωπαϊκό νότο να το εκφράσει με εξεγέρσεις γιατί άλλες λύσεις μεταξύ των εξεγέρσεων και της πλήρους υποδούλωσης δεν έχουν οι λαοί του νότου.

Ας διαλέξουμε.

ΣΤ. Αρίστευσε λοιπόν η κυβέρνηση με τα μέτρα, έδωσε και δίνει διεξόδους και κινεί της ιστορία του τόπου, ίσως και του πλανήτη. Όχι βέβαια σκόπιμα, καλόβολα ή με σοσιαλιστική και δημοκρατική διάθεση και στόχο, αλλά μέσα στην βαλτωμένη θολούρα του "είναι" είναι βέβαιο ότι η κίνηση και η ανατάραξη έρχεται να συμβάλλει για μία ακόμα φορά στην αντανακλαστική αναπόφευκτη υγιή ανθρώπινη αντίδραση που επιβάλλουν τα αιώνια και μόνιμα ανθρώπινα χαρακτηριστικά: οι βιοτικές ανθρώπινες ανάγκες.

Μην στέκεστε λοιπόν για μία ακόμα φορά αποσβολωμένοι και πειθήνιοι στις πρακτικές και τακτικές τους. Δεν είναι μόνο το σύνθημα "η Ελλάδα δεν ανήκει στους Ελληνες" που πρέπει να σκεφτόμαστε, αλλά και το ότι "η Ελλάδα είναι - σε κάθε ιστορική στιγμή - οι Ελληνες". 

ΚΡΑΧΤΗΣ
http://kraxtis-gr.blogspot.com/