Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να αντιληφθεί η πολιτεία την αναγκαιότητα κατασκευής της 13ης Εθνικής Οδού και τη σημασία της ως εναλλακτικό Εθνικό Οδικό Δίκτυο; Σίγουρα 33 χρόνια (όσο μια γενιά) δεν αρκούν για την υλοποίηση ενός αιτήματος, το οποίο υποσχέθηκαν ή αναγνώρισαν την αναγκαιότητά του τουλάχιστον μια ντουζίνα υπουργοί, αρκετοί διορισμένοι νομάρχες και άλλοι τόσοι διορισμένοι Γενικοί Γραμματείς της Κεντρικής Μακεδονίας, από το 1977 μέχρι το.... 2010.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι πάμπολλες επιστολές βουλευτών και αιρετών νομαρχών της Πιερίας, καθώς και δημάρχων, με τις οποίες ζητούν άλλοτε τη βελτίωση των «γεωμετρικών χαρακτηριστικών» της υφιστάμενης οδού που ενώνει την Κατερίνη με την Ελασσόνα και άλλοτε την χάραξη νέας οδού η οποία θα λειτουργεί και ως ασφαλές εναλλακτικό οδικό δίκτυο της Νέας Εθνικής Οδού.
Το αίτημα για κατασκευή ή συντήρηση της 13ης Εθνικής Οδού φαίνεται να μπαίνει για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1977, από τον τότε πρόεδρο του Συλλόγου Λιβαδιωτών Δημήτριο Κωτίκα. Την απάντηση, αναλαμβάνει να δώσει ο Υπουργός του τότε Βορείου Ελλάδος, Νίκος Μάρτης.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος μετονομάστηκε σε Μακεδονίας-Θράκης και εσχάτως καταργήθηκε, ενώ η σημασία της 13ης Εθνικής Οδού αναδείχθηκε με την κατολίσθηση στην Κοιλάδα των Τεμπών, αλλά αργά κατά πώς φάνηκε αφού η αδιαφορία των προηγούμενων δεκαετιών για τη συντήρηση ή βελτίωσή της, δεν την καθιστά ασφαλές οδικό δίκτυο το οποίο θα μπορεί να εξυπηρετήσει τον μεγάλο όγκο των οχημάτων που κατευθύνονται προς και από Αθήνα.
«…θα αντιμετωπιστεί βραδύτερον»
Η πρώτη καταγεγραμμένη υπόσχεση (η οποία και προφανώς δεν τηρήθηκε όπως και πολλές άλλες έκτοτε) για τη βελτίωση της Εθνικής Οδού Κατερίνης-Ελασσόνας, έχει ημερομηνία 1977 και γίνεται από τον τότε υπουργό Βορείου Ελλάδος Νικόλαο Μάρτη. Ο πρώην υπουργός, απαντώντας σε έγγραφο που είχε αποστείλει στις αρχές του ίδιου έτους, ο πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, υπόσχεται ότι μέχρι το τέλος του 1977, θα έχει ασφαλτοστρωθεί ένα τμήμα 10 χιλιομέτρων της συγκεκριμένης οδού και συγκεκριμένα από τα Φωτεινά μέχρι τα όρια του νομού Πιερίας.
Όσο για το υπόλοιπο κομμάτι, το οποίο είναι εκτός ορίων Πιερίας και εκτός βορείου Ελλάδος, ο Νικόλαος Μάρτης, μεταθέτει την ασφαλτόστρωσή του στο μέλλον, με την χαρακτηριστική φράση «θα αντιμετωπιστεί βραδύτερον».
Στην απάντηση του τότε υπουργού αναφέρονται τα εξής:
Απαντώντας στο από 12-1-1977τηλεγράφημά σας, σας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Δημοσίων Έργων εζήτησε με το (…) έγγραφό του από την Δ.Τ.Υ.Ν.Πιερίας να του στείλει όλα τα στοιχεία της δαπάνης που χρειάζεται να βελτιωθεί και να ασφαλτοστρωθεί η οδός Κατερίνης-Αγίου Δημητρίου-Ελασσόνος κατά το τμήμα αυτής που ανήκει στο Νομό Πιερίας
Ήδη μας εγνώρισε η Δ.Τ.Υ.Ν.Πιερίας, με τις υφιστάμενες εργολαβίες συντηρήσεως, βελτιώσεως και ασφαλτοστρώσεως της πιο πάνω οδού, το ανασφαλτόστρωτο τμήμα αυτής (από χωριό Φωτεινά μέχρι όρια Νομού Πιερίας) διατηρείται από άποψη βατότητος σε καλή κατάσταση, προβλέπεται δε μέχρι τέλους του έτους (1977) να ασφαλτοστρωθεί τμήμα μήκους 10 χλμ. Περίπου.
Το υπόλοιπον ανασφαλτόστρωτον τμήμα της οδού (10 χλμ.) θα αντιμετωπισθεί βραδύτερον
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι πάμπολλες επιστολές βουλευτών και αιρετών νομαρχών της Πιερίας, καθώς και δημάρχων, με τις οποίες ζητούν άλλοτε τη βελτίωση των «γεωμετρικών χαρακτηριστικών» της υφιστάμενης οδού που ενώνει την Κατερίνη με την Ελασσόνα και άλλοτε την χάραξη νέας οδού η οποία θα λειτουργεί και ως ασφαλές εναλλακτικό οδικό δίκτυο της Νέας Εθνικής Οδού.
Το αίτημα για κατασκευή ή συντήρηση της 13ης Εθνικής Οδού φαίνεται να μπαίνει για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1977, από τον τότε πρόεδρο του Συλλόγου Λιβαδιωτών Δημήτριο Κωτίκα. Την απάντηση, αναλαμβάνει να δώσει ο Υπουργός του τότε Βορείου Ελλάδος, Νίκος Μάρτης.
Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Το Υπουργείο Βορείου Ελλάδος μετονομάστηκε σε Μακεδονίας-Θράκης και εσχάτως καταργήθηκε, ενώ η σημασία της 13ης Εθνικής Οδού αναδείχθηκε με την κατολίσθηση στην Κοιλάδα των Τεμπών, αλλά αργά κατά πώς φάνηκε αφού η αδιαφορία των προηγούμενων δεκαετιών για τη συντήρηση ή βελτίωσή της, δεν την καθιστά ασφαλές οδικό δίκτυο το οποίο θα μπορεί να εξυπηρετήσει τον μεγάλο όγκο των οχημάτων που κατευθύνονται προς και από Αθήνα.
«…θα αντιμετωπιστεί βραδύτερον»
Η πρώτη καταγεγραμμένη υπόσχεση (η οποία και προφανώς δεν τηρήθηκε όπως και πολλές άλλες έκτοτε) για τη βελτίωση της Εθνικής Οδού Κατερίνης-Ελασσόνας, έχει ημερομηνία 1977 και γίνεται από τον τότε υπουργό Βορείου Ελλάδος Νικόλαο Μάρτη. Ο πρώην υπουργός, απαντώντας σε έγγραφο που είχε αποστείλει στις αρχές του ίδιου έτους, ο πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, υπόσχεται ότι μέχρι το τέλος του 1977, θα έχει ασφαλτοστρωθεί ένα τμήμα 10 χιλιομέτρων της συγκεκριμένης οδού και συγκεκριμένα από τα Φωτεινά μέχρι τα όρια του νομού Πιερίας.
Όσο για το υπόλοιπο κομμάτι, το οποίο είναι εκτός ορίων Πιερίας και εκτός βορείου Ελλάδος, ο Νικόλαος Μάρτης, μεταθέτει την ασφαλτόστρωσή του στο μέλλον, με την χαρακτηριστική φράση «θα αντιμετωπιστεί βραδύτερον».
Στην απάντηση του τότε υπουργού αναφέρονται τα εξής:
Απαντώντας στο από 12-1-1977τηλεγράφημά σας, σας γνωρίζουμε ότι το Υπουργείο Δημοσίων Έργων εζήτησε με το (…) έγγραφό του από την Δ.Τ.Υ.Ν.Πιερίας να του στείλει όλα τα στοιχεία της δαπάνης που χρειάζεται να βελτιωθεί και να ασφαλτοστρωθεί η οδός Κατερίνης-Αγίου Δημητρίου-Ελασσόνος κατά το τμήμα αυτής που ανήκει στο Νομό Πιερίας
Ήδη μας εγνώρισε η Δ.Τ.Υ.Ν.Πιερίας, με τις υφιστάμενες εργολαβίες συντηρήσεως, βελτιώσεως και ασφαλτοστρώσεως της πιο πάνω οδού, το ανασφαλτόστρωτο τμήμα αυτής (από χωριό Φωτεινά μέχρι όρια Νομού Πιερίας) διατηρείται από άποψη βατότητος σε καλή κατάσταση, προβλέπεται δε μέχρι τέλους του έτους (1977) να ασφαλτοστρωθεί τμήμα μήκους 10 χλμ. Περίπου.
Το υπόλοιπον ανασφαλτόστρωτον τμήμα της οδού (10 χλμ.) θα αντιμετωπισθεί βραδύτερον
Νικ. Μάρτης»
1978: «Ουδεμία απάντησις ελήφθη»
Ένα χρόνο μετά, ο πρόεδρος του Συλλόγου Λιβαδιωτών, επανέρχεται με νέα επιστολή του προς τον Υπουργό Δημοσίων Έργων, αφού προφανώς η υπόσχεση για ασφαλτόστρωση έστω των 10 χιλιομέτρων από τα Φωτεινά μέχρι τα όρια του Νομού Πιερίας, δεν τηρήθηκε.
Με μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή του προέδρου του Συλλόγου Λιβαδιωτών Κατερίνης Δημητρίου Κωτίκα, προς τον Υπουργό Δημοσίων Έργων, υποβάλλεται το αίτημα για συνέχιση των εργασιών στην Εθνική Οδό Κατερίνης Ελασσόνας. Από την πρώτη φράση της επιστολής, φαίνεται ήδη ότι δεν είναι το μοναδικό έγγραφο που έχει αποσταλεί για το θέμα στον Υπουργό Υποδομών, αφού η επιστολή ξεκινά με της φράση «Ουδεμία απάντησις ελήφθη μέχρι σήμερον…»
Στην επιστολή του, ο τότε πρόεδρος των Λιβαδιωτών, επικαλείται το «προσωπικό ενδιαφέρον» του υπουργού για το έργο, εκφράζοντας παράλληλα και την ανησυχία για την καθυστέρηση υλοποίησης 500 μελών του Συλλόγου και 4 χιλιάδων Λιβαδιωτών που διαμένουν στην Κατερίνη.
Ο Δημήτριος Κωτίκας, καταλήγει στην επιστολή του, προβάλλοντας ως βασικό επιχείρημα κάτι που σήμερα (32 χρόνια μετά) φαντάζει εξαιρετικά επίκαιρο. Υποστηρίζει ότι η Εθνική Οδός Κατερίνης Ελασσόνας είναι η μοναδική σύντομη οδός που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με την Αθήνα σε περίπτωση διακοπής της συγκοινωνίας «λόγω κατολισθήσεων» στα Τέμπη.
Στην επιστολή που φέρει ημερομηνία 16 Φεβρουαρίου 1978 και απευθύνεται στον Υπουργό Δημοσίων Έργων, αναφέρονται τα εξής:
«Ουδεμία απάντησις ελήφθη μέχρις σήμερον παρά της Διευθύνσεως Κατασκευών οδών και γεφυρών σχεττικώς με την συνέχισιν των εργασιών κατασκευής της Εθνικής Οδού Κατερίνης-Ελασσόνος.
Διερμηνεύοντας ανησυχίας 500 Μελών Συλλόγου μας και τεσσάρων χιλιάδων κατοίκων γενέτειράς μας Λιβαδίου Ολύμπου, επικαλούμεθα το ιδιαίτερον προσωπικό σας ενδιαφέρον δια την συνέχισιν και αποπεράτωσιν της κατασκευής της ως άνου οδού, ήτις εκτός των άλλων σπουδαιοτάτων γνωστών εις ημάς σκοπών που εξυπηρετεί, απομένει η μόνη σύντομη οδός η συνδέουσα την Θεσσαλονίκην μα τα Αθήνας εις περιπτώσεις διακοπής της συγκοινωνίας, λόγω κατολισθήσεων μέσω Τεμπών-Λαρίσης.
ο πρόεδρος Δημήτριος Κωτίκας»
Απαίτηση η χρηματοδότηση κατασκευής της 13ης Εθνικής Οδού
Από τα έγγραφα που παραθέτει η ΕΠΤΑ, γίνεται σαφές ότι το Κράτος γνώριζε για το ενδεχόμενο κατολισθήσεων στα Τέμπη και τις συνέπειες που τυχόν θα είχε για την οικονομία της περιοχής. Σε μια από τις επιστολές προς τον Υπουργό Δημοσίων Έργων, ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί ο Δημήτριος Κωτίκας για να αναδείξει την σπουδαιότητα της οδού Κατερίνης-Ελασσόνας είναι και το ότι η συγκεκριμένη οδός είναι η πιο σύντομη που συνδέει τη Θεσσαλονίκη με την Αθήνα σε περίπτωση που σημειωθούν κατολισθήσεις στα Τέμπη.
Δυστυχώς έπρεπε να περάσουν 33 χρόνια για να αντιληφθεί η πολιτεία τη σημασία της 13ης Εθνικής Οδού, αφού είναι η πρώτη φορά από τότε που διαθέτει ένα σημαντικό κονδύλι για την συντήρηση και βελτίωσή της. 2,4 εκατομμύρια ευρώ έχουν εγκριθεί για τη βελτίωση των γεωμετρικών χαρακτηριστικών της, ενώ τα πρώτα έργα που θα δημοπρατηθούν μετά το Πάσχα δεν υπερβαίνουν σε προϋπολογισμό τις 400 χιλιάδες. Μόνο που οι ανάγκες έχουν αυξηθεί και οποιεσδήποτε παρεμβάσεις και να γίνουν στο υφιστάμενο δίκτυο, ελάχιστα αποτελέσματα θα έχουν και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορέσουν να καταστήσουν το δρόμο, ως εναλλακτικό δίκτυο της νέας Εθνικής Οδού.
Πλέον η απαίτηση των Πιεριέων είναι η κατασκευή ενός σύγχρονου οδικού δικτύου το οποίο μπορεί να γίνει με την χρηματοδότηση της ώριμης μελέτης για την 13 Εθνική Οδό. Ένα έργο που ουσιαστικά ξεκίνησε να σχεδιάζεται τμηματικά επί νομαρχίας Μαρίας Αρσένη και συνεχίστηκε επί νομαρχίας Θεόδωρου Κολιοπάνου και Μιλτιάδη Κανώτα. Η ολοκλήρωση της μελέτης στην οποία προστέθηκαν επιπλέον χιλιόμετρα έγινε επί νομαρχίας Γιώργου Παπαστεργίου, αλλά παρά τις υποσχέσεις των κυβερνήσεων από το 2000 μέχρι σήμερα, δεν χρηματοδοτήθηκε, ενώ εσχάτως έγινε γνωστό ότι το έργο δεν θα χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά αν τελικώς επιλεχθεί, από το Υπουργείο Υποδομών.
(ΕΠΤΑ) - http://kraxtis-gr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου