Οι συντάκτες της Πολιτείας και της Επτά, σχολιάζουν την επικαιρότητα και όχι μόνο
Οι παρεμβάσεις στο δρόμο προς το νέο Νοσοκομείο Κατερίνης, από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προχωρούν… με εκείνα τα 450 χιλιάδες ευρω που απαιτούνται για τον κόμβο τι γίνεται; Ξέρει κανείς ή να απευθυνθώ στη Θεσσαλονίκη!
(εννοείται στην κ. Τζακρη, για να μην πάει ο νους σας σε κανέναν άλλον)
Οι παρεμβάσεις στο δρόμο προς το νέο Νοσοκομείο Κατερίνης, από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προχωρούν… με εκείνα τα 450 χιλιάδες ευρω που απαιτούνται για τον κόμβο τι γίνεται; Ξέρει κανείς ή να απευθυνθώ στη Θεσσαλονίκη!
(εννοείται στην κ. Τζακρη, για να μην πάει ο νους σας σε κανέναν άλλον)
Εδώ και ένα χρόνο είναι ενημερωμένος για την κατάσταση στο ΙΚΑ Κατερίνης ο βουλευτής Γιάννης Αμοιρίδης, αλλά όχι επισήμως, όπως μας είπε.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο νομό μας, είχε ζητήσει επισήμως ενημέρωση από τη διοίκηση του ΙΚΑ εδώ και αρκετούς.. μήνες, χωρίς να λάβει ποτέ ένα επίσημο χαρτί, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο ίδιος, ώστε να μπορέσει να θέσει ερώτημα στην τέως υπουργό, ευελπιστώντας σε μια απάντηση.
Πάντως το πρόβλημα με τις ελλείψεις κάποιων γιατρών δεν είναι ούτε χθεσινό, ούτε ενός έτους. Από το 2006 τουλάχιστον, η ΕΠΤΑ, είχε κάνει σχετικό ρεπορτάζ, με αφορμή τότε την ταλαιπωρία σφαλισμένων, που έπρεπε να περιμένουν πολύ καιρό για να πάρουν τις αιματολογικές τους εξετάσεις οι οποίες γινόταν στην… Καρδίτσα!
Τον προστάτη τους Άγιο Αρτέμιο τίμησαν χθες οι Αστυνομικοί της Πιερίας.
Φουλ Ντόρα, «παίζουν» τα μεγάλα (και τα μικρά) μέσα ενημέρωσης της χώρας, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Καλώ όλους τους Νεοδημοκράτες, να ψηφίσουν εκείνον τον υποψήφιο (πρόεδρο) που πλήγωσε λιγότερο την παράταξη και έχει τη μικρότερη φωτογραφία στις εφημερίδες, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε…
Δυσμενείς μεταθέσεις στο δήμο Κατερίνης!
Χωρίς κρουστά και τύμπανα, ο δήμος Κατερίνης τον ξαπόστειλε τον ενοχλητικό υπάλληλο … στο Σουφλί.
Έμπειρος αρχιτέκτονας της υπηρεσίας Πολεοδομίας (και πρώην προϊστάμενός της) μετατέθηκε (μάθαμε χθες), με συνοπτικές διαδικασίες, στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος.
Τι εστί Διεύθυνση Περιβάλλοντος; Θα σας γελάσουμε και δεν θα το θέλαμε. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς με τι σοβαρό και άξιο λόγου, κόπου και γνώσης ασχολείται.
Στεγάζεται πάντως στο Δημοτικό Γκαράζ, στο Κεραμίδι. Και για την ώρα (απ’ όσο γνωρίζουμε) έχει την ευθύνη των φυτεύσεων δέντρων, πετουνιών και άλλων καλλωπιστικών φυτών, όπου, κατά πως φαίνεται ένας αρχιτέκτονας μπορεί πάντα να προσφέρει τις ειδικές του υπηρεσίες.
Για να παίρνουν παράδειγμα κι οι υπόλοιποι υπάλληλοι και να μη βγάζουν γλώσσα (άποψη, κυρίως), παρά να ακολουθούν πιστά τις οδηγίες της διοίκησης. Αλλιώς, όσα πτυχία και να ‘χουν κι όσα μεταπτυχιακά, ή στο φωτοτυπικό θα καταλήξουν, ή στο Γκαράζ.
Και (συγγνώμη, δηλαδή) χωρίς να … κουνηθεί φύλλο;
Σε μία νέα διάνοιξη οδού προχώρησαν χθες οι υπηρεσίες της Αντιδημαρχίας Τεχνικών Έργων, μας πληροφορεί ο δήμος Κατερίνης. Πρόκειται για ένα τμήμα στη συμβολή των οδών Παρθενώνος και Αστερίου Ζορμπά, στην περιοχή πίσω από το Β’ Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο, δίπλα στον Πέλεκα.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων στόχος της συγκεκριμένης διάνοιξης ήταν «η βελτίωση του κυκλοφοριακού και της ποιότητας ζωής» σε μια, όπως είπε «υποβαθμισμένη περιοχή».
Στο μεταξύ, στο αναβαθμισμένο κέντρο της πόλης, κυκλοφοριακό και ποιότητα ζωής
δεν παρενοχλούνται καθόλου από τις υπηρεσίες του δήμου. Πορεύονται με αυτόματο πιλότο, δηλαδή κατά το δοκούν δημοτών που κοιτά ο καθένας τη βολή του…
Πόλη για να ζεις, αλλά όχι και να πεζοπορείς!
… όπως ο κύριος του μανάβικου, στην οδό 25ης Μαρτίου, που εδώ και χρόνια καταλαμβάνει το (ο θεός να το πει) πεζοδρόμιο, χωρίς καν να του περνά απ’ το μυαλό ότι είναι δημόσιος κι όχι δικός του επαγγελματικός χώρος κι ότι από κει αναγκαστικά θα διαβούν άνθρωποι. Οι οποίοι, ακόμη κι αν καταφέρουν να περάσουν από το (ο θεός να το πει) πεζοδρόμιο χωρίς να κουτουλήσουν σε καφάσια, δεν θα γλυτώσουν την κεφαλιά στην τέντα, που είναι κατεβασμένη μέχρι την άκρη του πεζοδρομίου, για να μη χαλά ο ήλιος τα ζαρζαβατικά.
Την ημέρα βέβαια, ο εν λόγω κύριος, αφήνει και καμιά σαρανταριά πόντους κενό πεζοδρόμιο, ίσα για να σταθούν οι πελάτες του μπροστά απ’ τους πάγκους με την πραμάτεια. Όταν όμως έρθει η ώρα να κλείσει, αραδιάζει σε όλο το πλάτος και μήκος του πεζοδρομίου (και στο οδόστρωμα, άμα δεν είναι παρκαρισμένο κανένα αυτοκίνητο) άδεια τελάρα κι ό,τι άλλο, ως να νοικοκυρέψει το κατάστημα.
«Θα πάρετε στο λαιμό σας καμιά μάνα που αναγκάζεται να κατέβει στο δρόμο με το καροτσάκι», είπα, «αφήστε λίγο χώρο να περάσει άνθρωπος!».
«Ε και συ, αυτό σε πείραξε!», μου αντιγύρισαν με αφέλεια, μαζεύοντας το άδειο τελάρο.
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ακριβώς αυτό που με πείραξε. Αυτό που με πειράζει πιο πολύ απ’ όλα, είναι ότι καμιά δημοτική αρχή μέχρι σήμερα, δεν κατάφερε να μάθει (με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο) στους δημότες της να σέβονται ο ένας τον άλλον.
Χρόνια τώρα ψηφίζει κανονισμούς (αν το πεζοδρόμιο έχει πλάτος 1,80 δικαιούται ο μανάβης και όλως προσφάτως και ο έμπορος, να καταλάβει τους 0,60 ή 0,80 πόντους, σε όλο το μήκος της πρόσοψης του μαγαζιού του), αλλά κάνει τα στραβά μάτια όταν ο κανονισμός καταστρατηγείται.
Έτσι πορεύεται η πόλη, με κανιβαλισμούς και μαγκιές, με λόγια μεγάλα και πράξεις μικρές, με φανφάρες περί περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής, με θύματα και θύτες σε εναλλαγή ρόλων, με το σεβασμό και την αλληλεγγύη να λείπουν μονίμως σε διακοπές…
… όπως ο κύριος του μανάβικου, στην οδό 25ης Μαρτίου, που εδώ και χρόνια καταλαμβάνει το (ο θεός να το πει) πεζοδρόμιο, χωρίς καν να του περνά απ’ το μυαλό ότι είναι δημόσιος κι όχι δικός του επαγγελματικός χώρος κι ότι από κει αναγκαστικά θα διαβούν άνθρωποι. Οι οποίοι, ακόμη κι αν καταφέρουν να περάσουν από το (ο θεός να το πει) πεζοδρόμιο χωρίς να κουτουλήσουν σε καφάσια, δεν θα γλυτώσουν την κεφαλιά στην τέντα, που είναι κατεβασμένη μέχρι την άκρη του πεζοδρομίου, για να μη χαλά ο ήλιος τα ζαρζαβατικά.
Την ημέρα βέβαια, ο εν λόγω κύριος, αφήνει και καμιά σαρανταριά πόντους κενό πεζοδρόμιο, ίσα για να σταθούν οι πελάτες του μπροστά απ’ τους πάγκους με την πραμάτεια. Όταν όμως έρθει η ώρα να κλείσει, αραδιάζει σε όλο το πλάτος και μήκος του πεζοδρομίου (και στο οδόστρωμα, άμα δεν είναι παρκαρισμένο κανένα αυτοκίνητο) άδεια τελάρα κι ό,τι άλλο, ως να νοικοκυρέψει το κατάστημα.
«Θα πάρετε στο λαιμό σας καμιά μάνα που αναγκάζεται να κατέβει στο δρόμο με το καροτσάκι», είπα, «αφήστε λίγο χώρο να περάσει άνθρωπος!».
«Ε και συ, αυτό σε πείραξε!», μου αντιγύρισαν με αφέλεια, μαζεύοντας το άδειο τελάρο.
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν ακριβώς αυτό που με πείραξε. Αυτό που με πειράζει πιο πολύ απ’ όλα, είναι ότι καμιά δημοτική αρχή μέχρι σήμερα, δεν κατάφερε να μάθει (με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο) στους δημότες της να σέβονται ο ένας τον άλλον.
Χρόνια τώρα ψηφίζει κανονισμούς (αν το πεζοδρόμιο έχει πλάτος 1,80 δικαιούται ο μανάβης και όλως προσφάτως και ο έμπορος, να καταλάβει τους 0,60 ή 0,80 πόντους, σε όλο το μήκος της πρόσοψης του μαγαζιού του), αλλά κάνει τα στραβά μάτια όταν ο κανονισμός καταστρατηγείται.
Έτσι πορεύεται η πόλη, με κανιβαλισμούς και μαγκιές, με λόγια μεγάλα και πράξεις μικρές, με φανφάρες περί περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής, με θύματα και θύτες σε εναλλαγή ρόλων, με το σεβασμό και την αλληλεγγύη να λείπουν μονίμως σε διακοπές…
… τρίτη βδομάδα τώρα ο κάδος με τα μπάζα και τη φυσούνα είναι εγκατεστημένος σύρριζα στη βιτρίνα του μαγαζιού, στον πεζόδρομο, κοντά στο Εργατικό Κέντρο Κατερίνης, ακυρώνοντάς την, εμποδίζοντας τους περαστικούς να γίνουν πελάτες.
Έτρεχε η ιδιοκτήτρια, «αμάν βρε παιδιά, πηγαίνετε λίγο πιο κει, όλοι έχουμε δουλειές, τι δουλειές, δηλαδή, αναδουλειές έχουμε, κρίση έχουμε, μην το δυσκολεύετε παραπάνω!» …τίποτε.
Έβγαλαν, λέει, άδεια απ’ την Τεχνική υπηρεσία του δήμου Κατερίνης.
«Μα είναι δυνατόν να επιτρέπει η Υπηρεσία να κλείνει κάποιος το μαγαζί μου για να κάνει τη δική του τη δουλειά; Είστε σίγουροι ότι επέτρεψαν να μπει ο κάδος σύριζα στο μαγαζί κι όχι λίγο πιο πέρα;», ρωτούσε η ιδιοκτήτρια τη Δημοτική Αστυνομία.
«Κάντε μήνυση», της απάντησαν οι δημοτικοί αστυνόμοι, «εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε»…
«Μα καλά, τόσο ευνουχισμένη από αρμοδιότητες είναι πια η Δημοτική Αστυνομία; Αν δεν μπορεί να ελέγξει τη νομιμότητα όσων γίνονται στο κέντρο της πόλης, το στο καλό ξοδεύουμε τόσα λεφτά για να τη συντηρούμε;», αναρωτιότανε η μαγαζάτορας. Αλλά, απάντηση δεν πήρε.
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)
Έτρεχε η ιδιοκτήτρια, «αμάν βρε παιδιά, πηγαίνετε λίγο πιο κει, όλοι έχουμε δουλειές, τι δουλειές, δηλαδή, αναδουλειές έχουμε, κρίση έχουμε, μην το δυσκολεύετε παραπάνω!» …τίποτε.
Έβγαλαν, λέει, άδεια απ’ την Τεχνική υπηρεσία του δήμου Κατερίνης.
«Μα είναι δυνατόν να επιτρέπει η Υπηρεσία να κλείνει κάποιος το μαγαζί μου για να κάνει τη δική του τη δουλειά; Είστε σίγουροι ότι επέτρεψαν να μπει ο κάδος σύριζα στο μαγαζί κι όχι λίγο πιο πέρα;», ρωτούσε η ιδιοκτήτρια τη Δημοτική Αστυνομία.
«Κάντε μήνυση», της απάντησαν οι δημοτικοί αστυνόμοι, «εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε»…
«Μα καλά, τόσο ευνουχισμένη από αρμοδιότητες είναι πια η Δημοτική Αστυνομία; Αν δεν μπορεί να ελέγξει τη νομιμότητα όσων γίνονται στο κέντρο της πόλης, το στο καλό ξοδεύουμε τόσα λεφτά για να τη συντηρούμε;», αναρωτιότανε η μαγαζάτορας. Αλλά, απάντηση δεν πήρε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου