Σάββατο, 2 Μάϊος 2009
"Αναφορικά με δυο σημερινές αναρτήσεις σας, που αφορούν θέματα για ασκούμενους δικηγόρους θα ήθελα να κάνω καναδυό παρατηρήσεις.
1. Το καθεστώς απασχόλησης ασκουμένων δικηγόρων ρυθμίζεται από τη διάταξη του αρθ. 6 παρ. 2 του ΝΔ 3026/1954 (Κώδικας Δικηγόρων), το οποίο ορίζει
ρητά ότι "Επί της εννόμου σχέσεως της συνδεούσης τον ασκούμενον μετά του ασκούντος δικηγόρου δεν έχουν εφαρμοφή αι διατάξεις του εργατικού δικαίου". Πρακτικά,
δίνεται λοιπόν μερική κάλυψη από το νόμο στους...
δικηγόρους, οι οποίοι είτε δεν πληρώνουν καθόλου τους ασκουμένους τους (όπως γίνεται στην επαρχία κατά κόρον όπου η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από την Αθήνα από αυτή την άποψη), είτε τους πληρώνουν "μισθούς" της τάξεως των 300 ¤/μήνα (στην Αθήνα είναι σχεδόν κανόνας).
2. Αυτή η κατάσταση επικρατούσε στο χώρο της δικηγορίας ανέκαθεν, τα τελευταία όμως χρόνια έχει αναδειχτεί σε μέγα πρόβλημα, αφού έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός
των αποφοίτων νομικής στη χώρα. Αποτέλεσμα;; "Μαύρη" εργασία, ανασφάλιστη, που σε πολλές περιπτώσεις ουδεμία σχέση έχει να κάνει με τη
νομική επιστήμη - πόσες φορές έχω ακούσει (και έχω δει) ασκουμένους και νέους δικηγόρους να γίνονται κλητήρες και καφετζήδες των μεγαλοδικηγόρων, χωρίς ποτέ να
έχουν συντάξει ένα δικόγραφο στη διάρκεια της άσκησής τους;;
3. Όσον αφορά την πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών για παροχή μηνιαίου μισθού 100 ¤ στους ασκουμένους, αυτό μόνο σαν ελεημοσύνη μπορεί να
χαρακτηριστεί, πέραν του ότι προσβάλλει την αξιοπρέπεια του δικηγορικού λειτουργήματος.
4. Είναι δηλαδή προφανές, ότι οι ασκούμενοι εν Ελλάδι δικηγόροι αποτελούν πραγματικό προλεταριάτο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου