Και κόκαλα τσακίζει...

 

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Αγαπητή Φοίβη,
Από τότε - εδώ και μερικά χρόνια - που ισχύει (και πολύ σωστά) ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων (και) των υπό κατηγορία προσώπων, έπαψε να ισχύει ο σεβασμός στην ελληνική γλώσσα, με αποτέλεσμα την κακοποίησή της. Ακούμε έτσι (και διαβάζουμε) ότι «...ο δράστης φέρεται να πυροβόλησε, να πήγε, να έβρισε ή να χτύπησε κ.λπ.» αντί του ορθού «...φέρεται να πυροβολεί, να πηγαίνει, να βρίζει ή να χτυπά κ.λπ.».

Η υποτακτική της νεοελληνικής γλώσσας έχει μόνο τρεις χρόνους: τον Ενεστώτα (π.χ. να χτυπώ), τον Αόριστο (π.χ. να χτυπήσω) και τον Παρακείμενο (π.χ. να έχω χτυπήσει).

Οι εκφράσεις «να χτύπησε» ή «να πήγε» κ.λπ., εκτός του ότι είναι ανύπαρκτες, συνιστούν βαρβαρότητα. Εναλλακτική (ορθή) έκφραση μπορεί να είναι, π.χ., «φέρεται ότι χτύπησε κ.λπ.», οπότε, μεταβαίνοντας κανείς στην Οριστική, αποφεύγει και την κακοποίηση της γλώσσας. Ας προσπαθήσουμε, ιδίως όσοι από μας γράφουμε ή περιγράφουμε, να μη δημιουργούμε νέες γλωσσικές ασχήμιες!

Σ' ευχαριστώ,
Μηνάς Λ., γιατρός

«Πατρίδα μου είναι η γλώσσα», έλεγε πρόσφατα σε συνέντευξή της σε ξένο έντυπο, αγαπητέ Μηνά, η ποιήτρια Κική Δημουλά. Πατρίδα μας! Ετσι όπως την έχουμε κάνει - ας όψονται οι πολιτικοί μας - την πατρίδα μας, τι περιμένετε, άραγε, να κάνουμε τη γλώσσα μας;ΝΕΑ