09.06.2011 Πολιτικό Σχόλιο
Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέταςgiorgis@massavetas.gr
Ίσως τίποτε άλλο δεν αποδίδει τόσο παραστατικά, όσο ένας πλαγιότιτλος σε σημερινό δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «Wall Street Journal» που ενημερώνει την διεθνή κοινή γνώμη, κυρίως δε τους επενδυτές και τις «αγορές»: Greece is for sale—cheap—and Germany is buying. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον: Η Ελλάδα για...
πούλημα -φθηνά- και η Γερμανία αγοράζει.
Και για να γίνει αντιληπτό το πόσο φθηνά, κοινώς για ξεπούλημα, προσφέρεται η δημόσια περιουσία, η εφημερίδα επικαλείται ένα απλό παράδειγμα. Για να αγοράσει, κυρίως από τον ιδιώτη Ανδρέα Βγενόπουλο, το 30% των μετοχών του ΟΤΕ, η υπό κρατικό έλεγχο γερμανική «Ντόϊτσε Τέλεκομ», πλήρωσε τέσσερα δισεκατομμύρια. Και τώρα για να πάρει από το ελληνικό κράτος άλλο ένα ποσοστό 10%, θα δώσει μόνο τετρακόσια εκατομμύρια. Ενώ, τηρουμένων των αναλογιών, θα έπρεπε να πληρώσει τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια.
Σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι κατά των αποκρατικοποιήσεων. Είμαι όμως, όπως κάθε Έλληνας, κατά του «ξεπουλήματος» της δημόσιας περιουσίας. Και δυστυχώς σε ξεπούλημα οδηγούμαστε μέσα στην κατάσταση στην οποια οδηγήθηκε η χώρα μας από τους μαθητευόμενους μάγους του «οικονομικού επιτελείου», ή «τα παιγνίδια των κολλητών σας» όπως τους αποκάλεσε η Βάσω Παπανδρέου απευθυνόμενοι στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Και τι έγινε που «τα είπαν» οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στον μοιραίο για τον τόπο υπουργό Οικονομικών που επιμένει να διατηρεί στη θέση του, παρά την τραγική αποτυχία του, ο πρωθυπουργός; Φοβάμαι πως αυτοί μεν απλώς εκτονώθηκαν και θα έχουν το άλλοθι, απέναντι στου ψηφοφόρους τους, ότι «ελάλησαν και αμαρτίαν ουκ έχουν», εκείνος δε και οι «κολλητοί» του «τζιτζιφιόγκοι» θα συνεχίσουν τα «παίγνια» τους.
Το πολύ-πολύ να ενθουσιαστεί ο κ. Παπακωνσταντίνου με κάτι... έξυπνες προτάσεις σαν αυτή του κ. Πετσάλνικου που πρότεινε να επιβληθεί εισφορά 3%, υπέρ του δημοσίου χρέους, σε όλους τους εργαζόμενους.
Ομολογώ ότι θαυμάζω το γενναιόψυχο του προέδρου της Βουλής, που προτείνει κεφαλικό χαράτσι ακόμη και στα παιδιά των 592 ευρώ, όταν ο ίδιος χύμηξε σαν κλώσα προκειμένου να μη θιγούν οι δεκαοκτώ μισθοί των υπαλλήλων της κοινοβουλίου, που είναι οι περισσότεροι παιδιά και λοιποί συγγενείς των στυλοβατών του συστήματος.
Έχουν άδικο εκείνοι που γιουχάρουν;
 |
Ίσως τίποτε άλλο δεν αποδίδει τόσο παραστατικά, όσο ένας πλαγιότιτλος σε σημερινό δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας «Wall Street Journal» που ενημερώνει την διεθνή κοινή γνώμη, κυρίως δε τους επενδυτές και τις «αγορές»: Greece is for sale—cheap—and Germany is buying. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον: Η Ελλάδα για...
πούλημα -φθηνά- και η Γερμανία αγοράζει.
Και για να γίνει αντιληπτό το πόσο φθηνά, κοινώς για ξεπούλημα, προσφέρεται η δημόσια περιουσία, η εφημερίδα επικαλείται ένα απλό παράδειγμα. Για να αγοράσει, κυρίως από τον ιδιώτη Ανδρέα Βγενόπουλο, το 30% των μετοχών του ΟΤΕ, η υπό κρατικό έλεγχο γερμανική «Ντόϊτσε Τέλεκομ», πλήρωσε τέσσερα δισεκατομμύρια. Και τώρα για να πάρει από το ελληνικό κράτος άλλο ένα ποσοστό 10%, θα δώσει μόνο τετρακόσια εκατομμύρια. Ενώ, τηρουμένων των αναλογιών, θα έπρεπε να πληρώσει τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια.
Σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι κατά των αποκρατικοποιήσεων. Είμαι όμως, όπως κάθε Έλληνας, κατά του «ξεπουλήματος» της δημόσιας περιουσίας. Και δυστυχώς σε ξεπούλημα οδηγούμαστε μέσα στην κατάσταση στην οποια οδηγήθηκε η χώρα μας από τους μαθητευόμενους μάγους του «οικονομικού επιτελείου», ή «τα παιγνίδια των κολλητών σας» όπως τους αποκάλεσε η Βάσω Παπανδρέου απευθυνόμενοι στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου.
Και τι έγινε που «τα είπαν» οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος στον μοιραίο για τον τόπο υπουργό Οικονομικών που επιμένει να διατηρεί στη θέση του, παρά την τραγική αποτυχία του, ο πρωθυπουργός; Φοβάμαι πως αυτοί μεν απλώς εκτονώθηκαν και θα έχουν το άλλοθι, απέναντι στου ψηφοφόρους τους, ότι «ελάλησαν και αμαρτίαν ουκ έχουν», εκείνος δε και οι «κολλητοί» του «τζιτζιφιόγκοι» θα συνεχίσουν τα «παίγνια» τους.
Το πολύ-πολύ να ενθουσιαστεί ο κ. Παπακωνσταντίνου με κάτι... έξυπνες προτάσεις σαν αυτή του κ. Πετσάλνικου που πρότεινε να επιβληθεί εισφορά 3%, υπέρ του δημοσίου χρέους, σε όλους τους εργαζόμενους.
Ομολογώ ότι θαυμάζω το γενναιόψυχο του προέδρου της Βουλής, που προτείνει κεφαλικό χαράτσι ακόμη και στα παιδιά των 592 ευρώ, όταν ο ίδιος χύμηξε σαν κλώσα προκειμένου να μη θιγούν οι δεκαοκτώ μισθοί των υπαλλήλων της κοινοβουλίου, που είναι οι περισσότεροι παιδιά και λοιποί συγγενείς των στυλοβατών του συστήματος.
Έχουν άδικο εκείνοι που γιουχάρουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου