Αυτοκριτικός εμφανίζεται ο υπουργός Υποδομών Δ. Ρέππας για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης: «Μπορούσαμε να επιτύχουμε μεγαλύτερη συνεισφορά του πλούτου στα φορολογικά...
έσοδα ή μια δομική αλλαγή στη λειτουργία του κράτους, ενώ κάποιες επιλογές μας δεν υπηρέτησαν την κεντρική θέση μας για εθνική συνεννόηση». Ο κ. Ρέππας συμμετείχε στην κλειστή υπό τον Γ. Παπανδρέου σύσκεψη πριν από τη σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Ετσι, έχει σημασία ότι για το θέμα του δημοψηφίσματος παραπέμπει στον πρωθυπουργό, δεν θεωρεί ότι οι εκλογές θα δώσουν λύση και κάνει λόγο για «αξιοποίηση των καλύτερων της κοινωνίας, ασχέτως βουλευτικής ιδιότητας ή κομματικής ταυτότητας».
Ε Φταίει το μνημόνιο, φταίνε αυτοί που εκλήθησαν να το εφαρμόσουν ή μήπως τελικώς φταίει το κακό μας ριζικό;
Α Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν έχουν ανάλογο προηγούμενο, αλλά για να αποδώσουν θέλουν τον χρόνο τους. Σκεφτείτε πως μέσα σε έναν μόλις χρόνο μειώσαμε κατά 1 δισ. ευρώ τα λειτουργικά έξοδα του κράτους ή στον σιδηρόδρομο, από 1,2 δισ. ετήσιο έλλειμμα στο τέλος του 2011 τείνουμε στον μηδενισμό του. Σκεφτείτε ακόμη πως, αν επιτύχουμε τον στόχο των 50 δισ. μέχρι το 2015, θα έχουμε απαλλαγεί από μια δαπάνη 3 δισ. ευρώ ετησίως που πληρώνουμε τώρα για τόκους και μόνον. Το ΠΑΣΟΚ καλείται πάντοτε σε ώρα κρίσης «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά».
Ε Πού έκανε λάθος η κυβέρνηση αυτούς τους είκοσι μήνες που διοικεί τη χώρα;
Α Καμία κυβερνητική περίοδος δεν μπορεί να συγκριθεί με την τρέχουσα. Σ' αυτή την εξαιρετική περίσταση η ουτοπία της τελειότητας είναι μια πρόκληση, αλλά δεν είναι το μέτρο. Ασφαλώς μπορούσαμε να επιτύχουμε μεγαλύτερη συνεισφορά του πλούτου στα φορολογικά έσοδα ή μια δομική αλλαγή στη λειτουργία του κράτους και των δομών που είναι φανερό ότι αδυνατούν να προωθήσουν τις αλλαγές. Είτε γιατί δεν γνωρίζουν και δεν μπορούν, είτε γιατί αντιδρούν και υπονομεύουν. Αυτό το κράτος δεν μπορεί να παρακολουθήσει την ταχύτητα του εγχειρήματος. Αλλά και οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες μας δεν βρήκαν πάντοτε αντίκρισμα στις επιχειρηματικές δυνάμεις. Θα 'λεγα ακόμη πως κάποιες επιλογές μας, ενώ κεντρική θέση μας είναι η εθνική συνεννόηση, δεν ήταν τέτοιες ώστε να δημιουργήσουν το ανάλογο μήνυμα, ίσως να το επικάλυψαν κιόλας.
Ε Υπογράψατε το μνημόνιο για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία. Τώρα παίρνετε νέα μέτρα για να πετύχετε τον ίδιο στόχο. Είμαστε δηλαδή στο ίδιο σημείο...
Α Το μνημόνιο είναι μια κωδική ονομασία που οριοθετεί σχηματικά την αντιπαράθεση στη δημόσια ζωή. Επισημαίνω πως στον δικό μας τομέα βασικά νομοσχέδια, όπως για τις εμπορευματικές μεταφορές, τον σιδηρόδρομο, την αναμόρφωση της Πολιτικής Αεροπορίας, η Ν.Δ. τα υπερψήφισε επί της αρχής. Υπάρχει λοιπόν κοινός τόπος. Οι αλλαγές πρέπει να συνεχιστούν. Θυμίζω πως αυτή η προσπάθεια εξελίσσεται σε ένα περιβάλλον όπου ο δημαγωγικός λόγος περισσεύει από φορείς και μέσα ενημέρωσης. Κάποιοι που ενόψει εξασφάλισης του δανείου αναδεικνύονται σε συνηγόρους του μνημονίου και μας κατηγορούν ότι υπολειπόμεθα, ευθύς μετά την ανακοίνωση μέτρων και την εκδήλωση αντιδράσεων μετατρέπονται σε κατήγορους του μνημονίου και με την ίδια ευκολία μας καταγγέλλουν γιατί το εφαρμόζουμε.
Ε Η τρόικα ζητάει καταργήσεις οργανισμών και απολύσεις. Θα τις αποφύγετε τις απολύσεις;
Α Η ανεργία στην Ελλάδα σπάει ρεκόρ. Αν σκεφτείτε πως το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας -κακώς βέβαια- στηρίχθηκε στην κατανάλωση, τότε εξηγείται η σημερινή εικόνα της αγοράς. Το προσωπικό στο κεντρικό κράτος μειώθηκε το 2010 κατά 82.500 άτομα. Η τάση αυτή θα συνεχιστεί ακόμα πιο έντονη τα επόμενα χρόνια. Και, βεβαίως, φορείς και υπηρεσίες που δεν έχουν αντικείμενο και επιβαρύνουν το κράτος και τους φορολογούμενους δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και οι υπάλληλοί τους πρέπει να αξιολογηθούν και ταυτοχρόνως να υποστηριχθούν να βρουν μια νέα απασχόληση. Ας εντοπίσουμε και ας εξειδικεύσουμε αυτές τις περιπτώσεις, αλλά θέλω να είναι σαφές πως στο πρόγραμμά μας δεν έχουμε κεφάλαιο πολιτικής με τίτλο: Απολύσεις. Καμία μελέτη δεν επιβεβαιώνει πως προκύπτει δημοσιονομικό όφελος με 500 ή 1.000 απολύσεις. Αντιθέτως, η κοινή λογική και οι κανόνες δικαίου επιβάλλουν να εμποδίσουμε την πρόκληση ενός κλίματος γενικευμένης ασάφειας και ανασφάλειας. Κατά τα άλλα πιστεύω πως όλοι οι εργαζόμενοι στο κράτος πρέπει να αξιολογούνται με αντικειμενικές διαδικασίες σε τακτά διαστήματα.Το κράτος είναι μεγάλος ασθενής, πράγματι. Αλλά τον εξυγιαίνεις και τον θεραπεύεις, δεν τον σκοτώνεις.
Ε «Θα προχωρήσω μ' αυτούς που θέλουν και μπορούν» είπε ο πρωθυπουργός. Υπάρχουν μέλη της κυβέρνησης που είναι σε άλλο μήκος κύματος;
Α Ο πρωθυπουργός έχει αίσθηση της αποστολής του. Είναι ο μόνος πολιτικός της χώρας που μπορεί να σταθεί στα ίσια απέναντι στην ηγεσία της Ευρώπης και όλου του κόσμου. Το έχει κάνει μέχρι σήμερα με τρόπο που πρόσφερε στην Ελλάδα. Οι αντίπαλοί μας κάνουν λάθος παραβλέποντας πως είναι πρωθυπουργός όχι μιας παράταξης αλλά της χώρας. Μην περιμένετε όμως να γίνουμε ο ένας φωτοτυπία του άλλου. Είμαστε πολιτικό κίνημα, δεν είμαστε θρησκευτικό δόγμα. Ούτε αφωνία ούτε Βαβυλωνία λοιπόν, αλλά λόγος και πράξη που αφήνουν ίχνος ευθύνης.
Ε Είχατε πει ότι, αν δείχνουμε συνεχώς το δάχτυλο στους πολίτες, κάποια στιγμή αυτοί θα μας δείξουν και τα πέντα δάχτυλά τους. Νομίζω ότι έχει πλησιάσει αυτή η ώρα...
Α Συναισθανόμαστε τη δοκιμασία των ανέργων, των συνταξιούχων, των μικροεπαγγελματιών. Μοιάζει με ελληνικό παράδοξο: οι πολίτες που έχουν θιγεί και ανήκουν στα χαμηλά και μεσαία στρώματα αντιλαμβάνονται την αξία αυτής της προσπάθειας και έχουν δείξει απέραντη κατανόηση. Περισσότερο αντιδρούν ομάδες και συντεχνίες που ξεβολεύονται επειδή χάνουν παράλογα προνόμια και ακόμη περισσότερο ακούγονται φωνές των κρατικοδίαιτων του ιδιωτικού τομέα, που, έχοντας διασφαλίσει τα δικά τους συμφέροντα, εγκαλούν τους άλλους γιατί δεν... δυστυχούν. Τη λύση τη δίνει η πολιτική και η πολιτική θα 'ταν καταστροφικό να μετατραπεί, όπως κάποιοι επιδιώκουν, σε παραγγελιοδόχο της αγοράς, να γίνει τμήμα της.
Ε Κυβέρνηση προσωπικοτήτων ή κυβέρνηση εθνικής ανάγκης είναι το μοντέλο που πλασάρεται. Γίνεται λόγος και για δημοψήφισμα.
Α Η κυβέρνηση λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Πιστεύω στη συνεννόηση και τη σύνθεση, δεν πιστεύω στα εξ ανάγκης διακομματικά σχήματα, που θεωρώ ότι είναι ευάλωτα και αναποτελεσματικά. Εχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και πρωτοβουλίες που συναρτώνται ευθέως με το αύριο της χώρας και τίποτα δεν μπορεί να μας απομακρύνει από την πραγματοποίησή τους. Για τα θέματα αυτά τον λόγο έχει ο πρωθυπουργός. Το ΠΑΣΟΚ έχει κοινοβουλευτικές δυνάμεις που είναι οι πιο αξιόλογες. Ταυτοχρόνως θεωρώ θετικό για την υπέρβαση και του παρόντος πολιτικού συστήματος την αξιοποίηση των καλύτερων της ελληνικής κοινωνίας, ασχέτως βουλευτικής ιδιότητας ή κομματικής ταυτότητας.
Ε «Είναι λάθος η συνταγή σας» λέει η Ν.Δ. και δεν μπορεί να προσφέρει συναίνεση. Γιατί δεν πάτε σε εκλογές, ν' αποφασίσει ο λαός;
Α Η αντιπολίτευση προτάσσει τον στόχο της φθοράς της κυβέρνησης και όχι της ανόρθωσης της χώρας. Χρειάζεται σταθερότητα και προσήλωση σε έναν εθνικό στόχο. Αλλη πρόταση για να τον πετύχουμε δεν ακούγεται, γιατί βεβαίως η υιοθέτηση της τελευταίας ομιλίας του προέδρου της Ν.Δ. θα σήμαινε αυτομάτως και πάλι ετήσιο έλλειμμα πάνω από 35 δισ. ευρώ. Διερωτώμαι τι εμποδίζει να κάνουμε τώρα αυτό που κάποιοι λένε πως πρέπει να κάνουμε μετά από εκλογές. Εκτός και αν κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχουν δυνάμεις έξω από τις υπάρχουσες για να δώσουν σωτήρια λύση. Σας διαβεβαιώ δεν υπάρχουν.
Ε Μετά το συμβούλιο αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας τι;
Α Ο λαός αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο χρεοκοπίας και ανησυχεί. Οφείλουμε να τον οπλίσουμε με δύναμη και αισιοδοξία, για να αποδώσει η κοινή προσπάθεια. Γι' αυτό μεταξύ των άλλων χρήσιμο είναι να γνωρίζει τη στάση του καθενός, εντός και εκτός πολιτικής. Και να κρίνει εκείνους που προτάσσουν το συμφέρον της χώρας και εκείνους που επιλέγουν απλώς να είναι υπέρμετρα χρήσιμοι στον εαυτό τους και στο κόμμα τους, ασχέτως αν έτσι ζημιώνουν τη χώρα.(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου