Oι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμες για τη χώρα. Ο κ. Παπανδρέου καλείται να διαπραγματευθεί με την τρόικα και να καταλήξει σε ένα νέο Μνημόνιο που θα εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση της χώρας για...
τα επόμενα δύο χρόνια. Σε αυτή τη διαπραγμάτευση υπάρχουν τρία μεγάλα «αγκάθια»: η απαίτηση για κλείσιμο δημοσίων οργανισμών και απόλυση των υπαλλήλων τους, η εμμονή ορισμένων χωρών στην παροχή απτών εγγυήσεων έναντι των νέων δανείων και το βαρύ πακέτο περικοπών για το 2011. Η κυβέρνηση πρέπει να διαβάσει σωστά τις κόκκινες γραμμές των εταίρων μας, να κάνει ακόμη και ένα μπρα ντε φερ για λόγους εσωτερικού εντυπωσιασμού, αλλά στο τέλος να καταλήξει σε ένα νέο Μνημόνιο. Ταυτόχρονα θα εξελίσσεται μια άλλη σημαντική διαπραγμάτευση, με απίστευτα περίπλοκες πτυχές, για μια συμφωνία «Βιέννη 2» που θα πείσει τους δανειστές μας με ομόλογα που λήγουν την επόμενη διετία, να τα πάνε πιο πίσω σε εθελοντική βάση.
τα επόμενα δύο χρόνια. Σε αυτή τη διαπραγμάτευση υπάρχουν τρία μεγάλα «αγκάθια»: η απαίτηση για κλείσιμο δημοσίων οργανισμών και απόλυση των υπαλλήλων τους, η εμμονή ορισμένων χωρών στην παροχή απτών εγγυήσεων έναντι των νέων δανείων και το βαρύ πακέτο περικοπών για το 2011. Η κυβέρνηση πρέπει να διαβάσει σωστά τις κόκκινες γραμμές των εταίρων μας, να κάνει ακόμη και ένα μπρα ντε φερ για λόγους εσωτερικού εντυπωσιασμού, αλλά στο τέλος να καταλήξει σε ένα νέο Μνημόνιο. Ταυτόχρονα θα εξελίσσεται μια άλλη σημαντική διαπραγμάτευση, με απίστευτα περίπλοκες πτυχές, για μια συμφωνία «Βιέννη 2» που θα πείσει τους δανειστές μας με ομόλογα που λήγουν την επόμενη διετία, να τα πάνε πιο πίσω σε εθελοντική βάση.
Για να γίνουν όμως αυτά τα δύο, να πάρουμε το νέο πακέτο και να εξασφαλίσουμε την αναδιάταξη του χρέους, θα πρέπει ο κ. Παπανδρέου να δεχθεί ένα δύσκολο πακέτο μέτρων και να το περάσει κατόπιν από τη Βουλή. Στο διαπραγματευτικό σκηνικό υπάρχουν νάρκες και πολλές απασφαλισμένες χειροβομβίδες. Σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, π.χ., το κλίμα είναι απίστευτα αρνητικό για την Ελλάδα και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα μας ζητήσουν για να δώσουν τα χρήματα. Επίσης, υπάρχει η αίσθηση ότι θα αποτελέσει κόκκινη γραμμή για το ΔΝΤ, την Ε.Ε. και την ΕΚΤ η παροχή συναίνεσης στο νέο Μνημόνιο από τον κ. Σαμαρά. Ο ίδιος θα παραμείνει στην ίδια γραμμή ρισκάροντας πολλά; Αλλη μια νάρκη λοιπόν. Εχουμε επίσης διάφορους απασφαλισμένους υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εκ των οποίων άλλοι δεν αντέχουν την ιδέα να απολυθεί έστω και ένας υπάλληλος ΔΕΚΟ και μερικοί έχουν πια καταλάβει ότι έχουν διαλέξει το λάθος επάγγελμα. Ποιοι θα αναφλεγούν και πώς παραμένει άγνωστο.
Ας μην ξεχνάμε πως όλα αυτά εκτυλίσσονται σε ένα σκηνικό εξαιρετικής αστάθειας και κοινωνικής έντασης. Τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθούν οι καταλήψεις, τα μπλόκα στους δρόμους και τα λιμάνια και γενικώς η χώρα θα δίνει την εντύπωση πως πλησιάζει το όριο της μη κυβερνήσιμης κατάστασης. Οι τράπεζες είναι και αυτές στο «κόκκινο», ενώ ο κόσμος ξαναβρίσκεται σε απόγνωση και δεν ξέρει από πού να πιαστεί. Η κυβέρνηση έχει χάσει αξιοπιστία και κινδυνεύει, επειδή άργησε τόσο να πάρει αποφάσεις, να βρεθεί απέναντι σε ένα τσουνάμι αντιδράσεων και μια κοινωνία που «δεν θα ακούει» καν τα κυβερνητικά επιχειρήματα.
Το «ομαλό» σενάριο θα ήταν να μπορέσει να κλείσει τη διαπραγμάτευση η κυβέρνηση χωρίς να την αναγκάσουν σε «εξευτελιστικούς όρους», τύπου έμπρακτων εγγυήσεων με ενεχυρίαση δημόσιας περιουσίας. Εν συνεχεία να τα εγκρίνει η Βουλή και αμέσως μετά ο κ. Παπανδρέου να σχηματίσει μια ικανή κυβέρνηση αποφασισμένων «καμικάζι» που θα κληθούν να υλοποιήσουν τις αποκρατικοποιήσεις και τη βίαιη μεταρρύθμιση. Στο «ομαλό» σενάριο, ο κ. Σαμαράς «βάζει πλάτη» σε μείζονες και ουσιώδεις αποφάσεις, δεν σηκώνει νέα αντιμνημονιακή παντιέρα και συνδιαχειρίζεται μέσω ανθρώπων της απολύτου εμπιστοσύνης του τη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων. Η χώρα αποφεύγει έτσι την καταστροφή, μπαίνει σε έναν δρόμο και ο κ. Σαμαράς περιμένει την ευκαιρία που θα του έλθει λογικά στην επόμενη αναμέτρηση με τη χώρα σε κανονικές συνθήκες.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι πως αυτά που έχουμε μπροστά μας είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα, και εξαρτώνται από το τι συμβαίνει στο Χ κρατίδιο στη Γερμανία μέχρι το αν θα υπάρξουν θύματα σε κάποιες μαζικές διαδηλώσεις. Υπάρχει κάτι που εμπνέει αισιοδοξία σε αυτή την περίπλοκη και «μαύρη» εξίσωση; Ναι, πρώτα απ’ όλα η ωριμότητα και αντοχή που έχει δείξει μέχρι τώρα ο ελληνικός λαός παρά τον θυμό και την οργή του. Και δεύτερον και κυριότερο πως από πάνω μας έχουμε Ευρωπαίους, Αμερικανούς κ.ά. που δεν θέλουν να μας αφήσουν να πεθάνουμε για λόγους δικής τους προστασίας. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μπορούν και να μας σταματήσουν από το να αυτοκτονήσουμε, αν αυτό αποφασίσουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου