Την 132η επέτειο της Επανάσταση του Ολύμπου γιόρτασαν την Κυριακή στον Κολινδρό, όπου σύσσωμη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του τόπου, παρέστη στις εκδηλώσεις που διοργάνωσε και φέτος ο Δήμος Κολινδρού. Η Επανάσταση του 1878 κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην Ελληνική ιστορία, αφού μπορεί να απέτυχε, αλλά αποτέλεσε αιτία των εξελίξεων που ακολούθησαν με την απελευθέρωση της Μακεδονίας.Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν το μεσημέρι της ίδιας μέρας με την καθιερωμένη παρέλαση στον κεντρικό δρόμο του Κολινδρού. Παρά το κρύο, πολύς ήταν ο κόσμος που τις παρακολούθησε, μεταξύ αυτών οι βουλευτές Πιερίας, Θανάσης Παπαγεωργίου, Μαρία Μίχου και Κώστας ....Κουκοδήμος, ο νομάρχης Γιώργος Παπαστεργίου, καθώς και δήμαρχοι του νομού μας.
Όλοι του στις δηλώσεις τους στάθηκαν στη σημασία της Επανάστασης του 1878, η οποία μπορεί να μην είχε αίσιο τέλος, έβαλε όμως τις βάσεις για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και την μετέπειτα συγκρότηση των μετώπων που απελευθέρωσαν τη Μακεδονία. Πολύ σημαντική, χαρακτήρισε τη μέρα, ο δήμαρχος Κολινδρού. Ο Θωμάς Σολοποτιάς, σε δηλώσεις του, ανέφερε σημείωσε ότι η αναπόληση όλων αυτών των ιστορικών στιγμών έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας, κυρίως τα Εθνικά, είναι πολλά και η ανύχωση του ηθικού είναι επιβεβλημένη.
Αναφερόμενος στο μήνυμα της επετείου, τόνισε ότι «κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας αυτοί που πραγματικά προσέφεραν στις επαναστάσεις του έθνους, οι περισσότεροι ήταν οι δήμοι και οι κοινότητες, κάτι το οποίο πάει να αμφισβητηθεί στη σημερινή εποχή. Δεν είναι πολιτικό αυτό το μήνυμα το οποίο δίνω.
Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας πολύ μεγάλος σεβασμός στην προσφορά όλων αυτών στην ελληνικότητά μας, στον αγώνα μας, στην ανεξαρτησία μας», είπε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι αυτές οι αρχές και οι σκέψεις υπάρχουν πάντα στο μυαλό του και θα υπάρχουν για όσο θα κατέχει τη θέση του δημάρχου Κολινδρού.
Της παρέλασης, προηγήθηκε Δοξολογία χοροστατούντος του Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνα Αγαθονίκου, ενώ αμέσως μετά τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνημείο του Επισκόπου Κίτρους Νικολάου Λούση.
Νικόλαος Λούσης και Επανάσταση του 1878
Σημαντικό έργο του Νικολάου Λούση στην περιοχή του Ολύμπου, ήταν η επανάσταση του Κολινδρού το Φεβρουάριο του 1878, την οποία ο ίδιος είχε προετοιμάσει. Η ανταρσία του Ολύμπου μπορεί να μην έφερε το ποθητό αποτέλεσμα της ελευθερίας στην περιοχή, πέτυχε όμως την αναθεώρηση της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου.
Η κήρυξη του Ρωσοτουρκικού Πολέμου (1877-78) και προέλαση των Ρώσων προς Κωνσταντινούπολη ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να διατάξει την εισβολή στο υπό τουρκική κυριαρχία ελληνικό έδαφος, με δύναμη 20.000 ανδρών, με αρχηγό τον Σκαρλάτσο Σούτσο. Στη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και την Ήπειρο, αναπτερώθηκαν οι ελπίδες για την απελευθέρωσή τους.
Ο ελληνικός στρατός με την εισβολή του μεγάλωσε ακόμη περισσότερο τις ελπίδες, αλλά αργότερα, σύμφωνα με την αξίωση των Μ. Δυνάμεων, υποχρεώθηκε να αποσυρθεί στο ελεύθερο κράτος.
Το 1878 σχηματίσθηκε η ανεξάρτητη Μακεδονική Επιτροπή Αγώνα, η οποία οργάνωσε επαναστατικό κίνημα και ενίσχυσε τις κινήσεις ανταρσίας στην περιοχή του Ολύμπου και των Πιερίων. Επικεφαλής του εκστρατευτικού σώματος στον Όλυμπο τέθηκε ο λοχαγός του ελληνικού στρατού Κοσμάς Δουμπιώτης.
Το σώμα του Δουμπιώτη στις 15-16 Φεβρουαρίου αποβιβάστηκε στην Πλάκα Λιτόχωρου. Ο οπλισμός αποθηκεύτηκε στο Μετόχι της Μονής Αγίου Διονυσίου και ορίστηκε έδρα των επιχειρήσεων το Λιτόχωρο, όπου συστάθηκε και η προσωρινή κυβέρνηση του Ολύμπου, με πρόεδρο τον Κοροβάγκο και γραμματέα τον επίσκοπο Κίτρους.
Ο Δουμπιώτης κινήθηκε με τους εθελοντές προς την περιοχή του Ολύμπου, με σκοπό να ενθαρρυνθούν οι κάτοικοι των χωριών του Ολύμπου. Στις 22 Φεβρουαρίου, και στη θέση «Φούντα» του Κολινδρού, ο επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος Λούσης, κηρύσσει την επανάσταση. Η τουρκική επίθεση ανάγκασε τους επαναστάτες να εγκαταλείψουν τη θέση και να φυγαδευθούν με τα γυναικόπαιδα στη Μονή των Αγίων Πάντων. Ο Ασάφ Πασάς, αφού κατέλαβε τον Κολινδρό, κινήθηκε προς την Κατερίνη και στη συνέχεια πυρπόλησε το Λιτόχωρο.
Ο επίλογος της ανταρσίας γράφηκε στη Μονή Αγίων Πάντων, δίπλα στη Βεργίνα, όπου επτά γυναίκες βλαχοποιμένων ρίχτηκαν στον γκρεμό για να μην πέσουν στους Τούρκους. Ο Νικόλαος Λούσης, πικραμένος από την αποτυχία της επανάστασης, μετέβη στη Θεσσαλία, όπου συνεργάστηκε με τους επαναστάτες και στη συνέχεια στη Λαμία, όπου οι κάτοικοι τον υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό. Ύστερα από τις ενέργειες αυτές, ο Νικόλαος δεν γύρισε στον Κολινδρό, όπου ήταν η έδρα του, αλλά πήγε στον Πειραιά, όπου πέθανε από φυματίωση το 1882, σε ηλικία μόλις 42 ετών.(Πολιτεία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου