Deytera 23-11-2009
Στο γήπεδο έκανε ο πρώην πρωθυπουργός την πρώτη ιδιωτική εμφάνιση του μετά τις εκλογές. Πάλι χθες, έρχονταν στο φως νέες αποκαλύψεις για το καθημερινό πρόγραμμα του κ. Καραμανλή όσο κυβερνούσε την χώρα: ποδόσφαιρο αντι για πολιτική, 42 πίστες στο play station και πρωινάδικα!!
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στο "Πρώτο Θέμα" υπογράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΙ∆ΗΣ
ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ έφυγε, αφήνοντας τη χώρα στα χάλια που ξέρουµε, ανοίγουν σιγά-σιγά τα στόµατα, αποκαλύπτοντας τον σχεδόν σουρεαλιστικό τρόπο µε τον οποίο κυβερνήθηκε η χώρα την τελευταία -τουλάχιστον- χρονιά της «γαλάζιας» διακυβέρνησης. Και δεν µιλούν τυχαία πρόσωπα, αλλά άνθρωποι που έζησαν γεγονότα και.... καταστάσεις και γνωρίζουν πολύ καλά το παρασκήνιο της διακυβέρνησης Καραµανλή.
Μερικές φορές µάλιστα οι περιγραφές αυτές θυµίζουν, δυστυχώς, κακογραµµένη οπερέτα. Λένε, ας πούµε, ότι ο τότε πρωθυπουργός, προς το τέλος της θητείας του, όταν είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν µπορούσε να αναστραφεί η πορεία προς την ήττα, κατέβασε τα χέρια και αποµονώθηκε στον εαυτό του. Μάλιστα αποµονώθηκε σε τέτοιο σηµείο, ώστε να βιώνει την παρουσία του στο Μαξίµου ως δυσβάστακτη αγγαρεία. Μια αγγαρεία µέχρι να
παραδώσει την εξουσία.
Ετσι ίσως εξηγείται ο αναχωρητισµός που διαπίστωναν την εποχή εκείνοι παλιοί συνεργάτες του, που ναι µεν δεν επικοινωνούσαν πλέον µαζί του, αλλά µπορούσαν να ερµηνεύσουν τις αντιδράσεις του. Ετσι ίσως εξηγείται ότι
µετά τις (ευρω)εκλογές, και παρά τις εισηγήσεις να κάνει κάτι για να αναστρέψει το κλίµα, περιορίστηκε στο να διαχειριστεί τον χρόνο έως τις εκλογές, που ήξερε ότι ήταν χαµένες από χέρι. Και είναι αλήθεια ότι µετά την απογοήτευση, και ίσως τον θυµό, όταν ανοίγουν τώρα τα στόµατα, για τις τελευταίες µέρες στο Μαξίµου και τη Ραφήνα, διηγούνται ιστορίες που δύσκολα µπορεί να γίνουν πιστευτές. Οπως, ας πούµε, ότι συνοµιλούσε µόνο µε ανθρώπους εκτός πολιτικής, απλούς ανθρώπους της Ραφήνας, και για θέµατα που δεν είχαν σχέση µε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μιας χώρας που βυθιζόταν καθηµερινά στο αδιέξοδο της οικονοµικής χρεοκοπίας.
Περιγράφουν έναν Καραµανλή που έφτανε στο γραφείο του και αντί να
ασχοληθεί µε τα τρέχοντα ζητήµατα, παρακολουθούσε τα πρωινά τηλεοπτικά προγράµµατα χωρίς να δείχνει το παραµικρό ενδιαφέρον για το τι συµβαίνει γύρω του. Λένε ότι για να µπορέσουν οι συνεργάτες του να τον βάλουν στοιχειωδώς στον ρόλο του πρωθυπουργού επινοούσαν υποχρεώσεις και ραντεβού της τελευταίας στιγµής. Τον έπαιρναν, ας πούµε, στο εσωτερικό τηλέφωνο για να του υπενθυµίσουν κάτι σηµαντικό και του ανακοίνωναν ότι είχε έρθει κάποιος παράγοντας της πλειοψηφίας που ήθελε να τον δει.
Τόσο πολύ λένε είχε αποκοπεί από τις δραστηριότητές του.
Λένε και άλλα, εξίσου απίστευτα: ότι, δηλαδή, προς το τέλος τον είχε πιάσει µια εµµονή µε το Playstation, στο οποίο είχε γίνει άσος και όταν τον επισκέπτονταν φίλοι του στη Ραφήνα τα Σαββατοκύριακα, όπως ο κουµπάρος του Βάκης Φραντζής, δεινός παίκτης κι αυτός του αθλήµατος, το γύριζαν -µετά το φαγητό- στις κόντρες.
Στην επιτραπέζια, λοιπόν, Formula 1 ο Κώστας Καραµανλής λέγεται ότι δεν παιζόταν. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχει κάνει 42 πίστες, ρεκόρ συχνά
αξεπέραστο ακόµα και από εφηβους µε πολύωρες προπονήσεις στο ενεργητικό τους!
Το ότι ο Καραµανλής ζούσε τον τελευταίο καιρό στο Μαξίµου σε συνθήκες αγγαρείας προκύπτει και από άλλες µαρτυρίες. Από φίλους παλιούς, στους οποίους κατά καιρούς είχε εξοµολογηθεί ότι η ζωή και το πρόγραµµα του
πρωθυπουργού τού είχαν γίνει βραχνάς. Να είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόµα και τις σπάνιες φορές που συνεργαζόταν µε υπουργούς ή άλλους παράγοντες της πλειοψηφίας γύριζε σύντοµα τη συζήτηση στο αγαπηµένο του θέµα, τον Παναθηναϊκό;
Λένε, ας πούµε, ότι στο τέλος των µαγνητοσκοπηµένων συνεντεύξεών του προεκλογικά τον ενδιέφεραν πρωτίστως τα αποτελέσµατα και η πορεία της αγαπηµένης του οµάδας στο πρωτάθληµα και λιγότερο η έκβαση της επερχόµενης -και κρίσιµης γι’ αυτόν και την κυβέρνησή του- εκλογικής αναµέτρησης. Ισως γιατί ήξερε ότι το αποτέλεσµα δεν ανατρέπεται και η ήττα ήταν προεξοφληµενη. Ισως γιατί -όπως λέγεται- έβλεπε την ήττα ως λύτρωση.
Μάλιστα, όταν έχασε τις εκλογές δεν έκρυψε ότι είδε στην ήττα τη λύτρωση! Είχαµε χρόνια να δούµε τον Καραµανλή τόσο απελευθερωµένο και χαρούµενο όσο τον είδαµε µετά την 4η Οκτωβρίου και την εκλογική συντριβή της Ν.∆.
ΤΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ έφυγε, αφήνοντας τη χώρα στα χάλια που ξέρουµε, ανοίγουν σιγά-σιγά τα στόµατα, αποκαλύπτοντας τον σχεδόν σουρεαλιστικό τρόπο µε τον οποίο κυβερνήθηκε η χώρα την τελευταία -τουλάχιστον- χρονιά της «γαλάζιας» διακυβέρνησης. Και δεν µιλούν τυχαία πρόσωπα, αλλά άνθρωποι που έζησαν γεγονότα και.... καταστάσεις και γνωρίζουν πολύ καλά το παρασκήνιο της διακυβέρνησης Καραµανλή.
Μερικές φορές µάλιστα οι περιγραφές αυτές θυµίζουν, δυστυχώς, κακογραµµένη οπερέτα. Λένε, ας πούµε, ότι ο τότε πρωθυπουργός, προς το τέλος της θητείας του, όταν είχε συνειδητοποιήσει ότι δεν µπορούσε να αναστραφεί η πορεία προς την ήττα, κατέβασε τα χέρια και αποµονώθηκε στον εαυτό του. Μάλιστα αποµονώθηκε σε τέτοιο σηµείο, ώστε να βιώνει την παρουσία του στο Μαξίµου ως δυσβάστακτη αγγαρεία. Μια αγγαρεία µέχρι να
παραδώσει την εξουσία.
Ετσι ίσως εξηγείται ο αναχωρητισµός που διαπίστωναν την εποχή εκείνοι παλιοί συνεργάτες του, που ναι µεν δεν επικοινωνούσαν πλέον µαζί του, αλλά µπορούσαν να ερµηνεύσουν τις αντιδράσεις του. Ετσι ίσως εξηγείται ότι
µετά τις (ευρω)εκλογές, και παρά τις εισηγήσεις να κάνει κάτι για να αναστρέψει το κλίµα, περιορίστηκε στο να διαχειριστεί τον χρόνο έως τις εκλογές, που ήξερε ότι ήταν χαµένες από χέρι. Και είναι αλήθεια ότι µετά την απογοήτευση, και ίσως τον θυµό, όταν ανοίγουν τώρα τα στόµατα, για τις τελευταίες µέρες στο Μαξίµου και τη Ραφήνα, διηγούνται ιστορίες που δύσκολα µπορεί να γίνουν πιστευτές. Οπως, ας πούµε, ότι συνοµιλούσε µόνο µε ανθρώπους εκτός πολιτικής, απλούς ανθρώπους της Ραφήνας, και για θέµατα που δεν είχαν σχέση µε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μιας χώρας που βυθιζόταν καθηµερινά στο αδιέξοδο της οικονοµικής χρεοκοπίας.
Περιγράφουν έναν Καραµανλή που έφτανε στο γραφείο του και αντί να
ασχοληθεί µε τα τρέχοντα ζητήµατα, παρακολουθούσε τα πρωινά τηλεοπτικά προγράµµατα χωρίς να δείχνει το παραµικρό ενδιαφέρον για το τι συµβαίνει γύρω του. Λένε ότι για να µπορέσουν οι συνεργάτες του να τον βάλουν στοιχειωδώς στον ρόλο του πρωθυπουργού επινοούσαν υποχρεώσεις και ραντεβού της τελευταίας στιγµής. Τον έπαιρναν, ας πούµε, στο εσωτερικό τηλέφωνο για να του υπενθυµίσουν κάτι σηµαντικό και του ανακοίνωναν ότι είχε έρθει κάποιος παράγοντας της πλειοψηφίας που ήθελε να τον δει.
Τόσο πολύ λένε είχε αποκοπεί από τις δραστηριότητές του.
Λένε και άλλα, εξίσου απίστευτα: ότι, δηλαδή, προς το τέλος τον είχε πιάσει µια εµµονή µε το Playstation, στο οποίο είχε γίνει άσος και όταν τον επισκέπτονταν φίλοι του στη Ραφήνα τα Σαββατοκύριακα, όπως ο κουµπάρος του Βάκης Φραντζής, δεινός παίκτης κι αυτός του αθλήµατος, το γύριζαν -µετά το φαγητό- στις κόντρες.
Στην επιτραπέζια, λοιπόν, Formula 1 ο Κώστας Καραµανλής λέγεται ότι δεν παιζόταν. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχει κάνει 42 πίστες, ρεκόρ συχνά
αξεπέραστο ακόµα και από εφηβους µε πολύωρες προπονήσεις στο ενεργητικό τους!
Το ότι ο Καραµανλής ζούσε τον τελευταίο καιρό στο Μαξίµου σε συνθήκες αγγαρείας προκύπτει και από άλλες µαρτυρίες. Από φίλους παλιούς, στους οποίους κατά καιρούς είχε εξοµολογηθεί ότι η ζωή και το πρόγραµµα του
πρωθυπουργού τού είχαν γίνει βραχνάς. Να είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόµα και τις σπάνιες φορές που συνεργαζόταν µε υπουργούς ή άλλους παράγοντες της πλειοψηφίας γύριζε σύντοµα τη συζήτηση στο αγαπηµένο του θέµα, τον Παναθηναϊκό;
Λένε, ας πούµε, ότι στο τέλος των µαγνητοσκοπηµένων συνεντεύξεών του προεκλογικά τον ενδιέφεραν πρωτίστως τα αποτελέσµατα και η πορεία της αγαπηµένης του οµάδας στο πρωτάθληµα και λιγότερο η έκβαση της επερχόµενης -και κρίσιµης γι’ αυτόν και την κυβέρνησή του- εκλογικής αναµέτρησης. Ισως γιατί ήξερε ότι το αποτέλεσµα δεν ανατρέπεται και η ήττα ήταν προεξοφληµενη. Ισως γιατί -όπως λέγεται- έβλεπε την ήττα ως λύτρωση.
Μάλιστα, όταν έχασε τις εκλογές δεν έκρυψε ότι είδε στην ήττα τη λύτρωση! Είχαµε χρόνια να δούµε τον Καραµανλή τόσο απελευθερωµένο και χαρούµενο όσο τον είδαµε µετά την 4η Οκτωβρίου και την εκλογική συντριβή της Ν.∆.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου