Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Εν Ψυχρώ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009 - ΤΟΠΙΚΗ

Δύσκολοι καιροί για δημοσιογράφους. Χωρίς Αντώναρο, χωρίς Εφραίμ, χωρίς κουμπάρους από πού να εμπνευστείς και τι να γράψεις!

***

Μια χαρά ήμασταν. Κάθε εβδομάδα κι ένα σκάνδαλο, κάθε χρόνος κι ένα κραχ.

***

Άντε τώρα να περιμένεις το λάθος, να σου κάτσει κανένας γραφικός για να βγάλεις μεροκάματο.

***

Μέχρι στιγμής τίποτε το σπουδαίο. Μας βγήκε το τέλος του ΥΜΑΘ αλλά δεν πούλησε, γιατί ουδείς δίνει δεκάρα για εθνικές εξαλλοσύνες.

***

Και προέκυψε Γκερέκου και να δείτε εκεί θα εστιάσει το σύστημα αλλά εμάς δεν μας παίρνει από σεβασμό στον Τόλη και τα καψουροτράγουδά του.

***

Μας βγήκε Μπιρμπίλη με το δισάκι της στον ώμο αλλά τι να πεις, αφού έτσι αρέσει στους νέους.

***

Από δω το παίδεψα, από κει το παίδεψα δεν βρήκα τίποτε μεμπτό στις 10 πρώτες μέρες του Γιώργου και αναγκαστικά πάω σε πιο πιασάρικα στιγμιότυπα.

***

Αλέκα παραδείγματος χάριν. Ακόμη καλημέρα δεν είπαμε, τα’χωσε στην κυβέρνηση, είναι όλοι ίδιοι λέει και αλίμονο στους εργαζόμενους.

***

Αλί και τρισαλί Αλέκα μου με τις εμμονές σου, βλέπω τον Καρατζαφέρη να σε καβαλάει και το ένδοξο ΚΚΕ να το στέλνεις αδιάβαστο. Εκτός κι αν πια τους φωτίσει και ο Λένιν και ο Στάλιν και σε στείλουν πιο μπροστά, γιατί η αλήθεια είναι κούρασες σαν ξαναζεσταμένο φαγητό.

***

Έτσι είναι αγαπητή Αλέκα, δεν σε ενόχλησε το έλλειμμα του 12% που ταραχτήκαμε όλοι και αμέσως προφήτευσες τις 100 μαύρες μέρες του Γιώργου. Ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε.

***

Γιατί έξω απ’το χορό όσα ζειμπέκικα θέλουμε λέμε. Διάβαζε οικολόγους. Πήραν πρόσκληση να μπουν στην κυβέρνηση, ν’αλλάξουν το περιβάλλον αλλά δεν τους βόλεψε. Απ’εξω το λες καλύτερα το ποίημα.

***

Είναι και η Ν.Δ. Διαγωγή κοσμιωτάτη, ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Δεν έχουν λέει αρχηγό αλλά και που είχαν τι καταλάβαμε; Τι να μας πουν δηλαδή ότι το κάναμε μπατιρομαχαλά;

***

Θα ψάξουν για τον αντι-Παπανδρέου τώρα, στενό μαρκάρισμα, θα βρουν κάτι σαν τον Πατσατζόγλου να μην αφήσουν τους άλλους να κάνουν παιχνίδι κι άμα καθ’οδόν σκάσει κανένα πταισματάκι θα το κάνουν σημαία.

***

Και να είστε σίγουροι ότι τον (ή την) βρήκαν. Αυτά τα χαζά περί έκφρασης της βάσης είναι τρίχες κατσαρές. Η βάση είναι για να χειροκροτάει, να κλαίει, να απολογείται και ενίοτε να χαμογελάει –μια στο τόσο-όταν προκύπτει νίκη.

***

Κι επειδή όλοι τα μασάνε, εγώ με το λίγο μου το μυαλό κατάλαβα ότι η Ντόρα θέλει σημαδεμένη τράπουλα και οι άλλοι καθαρό παιχνίδι. Κι αν εσείς καταλάβατε κάτι διαφορετικό, σίγουρα η καρδιά σας χτυπάει Ντορούλα.

ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια: