Πάντα ένα... βήμα μπροστά όσοι κατεβάζουν και μοιράζουν ελεύθερα μουσική και ταινίες στο Διαδίκτυο, παρά τις χιλιάδες μηνύσεις
Οι «αήττητοι» πειρατές του Ίντερνετ
Ο πόλεμος των sites με τη μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία
Τον Απρίλιο, όταν σουηδικό δικαστήριο καταδίκασε τους δημιουργούς του Ρirate Βay- του δημοφιλούς site, που προσέφερε στους χρήστες του Ίντερνετ πρόσβαση σε πειρατικά αντίγραφα ταινιών και μουσικής- σε έναν χρόνο φυλάκιση για παραβίαση των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας, η μουσική και κινηματογραφική βιομηχανία πανηγύριζαν. Όμως ο θρίαμβός τους αποδείχθηκε βραχύβιος.
Παρά τις μηνύσεις και τα τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλονται σε κάποιους, οι πειρατές του Ίντερνετ μοιάζουν να βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά.
Η ιστορία των 4 Σουηδών δημιουργών του Ρirate Βay, οι οποίοι εφεσίβαλαν την απόφαση, μετατράπηκε σύντομα σε πολιτικό ζήτημα: λίγο καιρό αργότερα, το Κόμμα των Πειρατών στη Σουηδία, με κύριο σύνθημα τη νομιμοποίηση του μοιράσματος αρχείων στο Διαδίκτυο, κέρδισε μία έδρα στην Ευρωβουλή. Λίγο μετά, το γαλλικό Κοινοβούλιο προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις στον αντιπειρατικό νόμο που κατέθεσε η κυβέρνηση Σαρκοζί, αδυνατίζοντας περαιτέρω τη θέση των μεγάλων βιομηχανιών της show business.
Δέκα χρόνια έπειτα από τη δημιουργία του Νapster, της πρώτης διαδικτυακής υπηρεσίας ανταλλαγής αρχείων, η μουσική βιομηχανία δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργεί η ψηφιακή πειρατεία.
Για τους απλούς χρήστες του Ίντερνετ τα πράγματα είναι πολύ απλά. Με λίγες τεχνολογικές γνώσεις μπορούν να βρουν και να κατεβάσουν αντίγραφα μουσικών CD και ταινιών πριν ακόμα αυτά κυκλοφορήσουν επίσημα. Ιδιαίτερα για τη μουσική βιομηχανία, η διαδικτυακή πειρατεία ήταν καταστροφική: για κάθε τραγούδι που αγοράζεται στο Ίντερνετ, 20 κατεβάζονται παράνομα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΙFΡΙ. Και για τον κινηματογράφο όμως, τα στοιχεία δεν είναι πολύ καλύτερα: συνολικά 13,7 εκατομμύρια ταινίες αντάλλαξαν οι χρήστες του Ίντερνετ τον Μάιο του 2008 στη Γαλλία- το ίδιο διάστημα κόπηκαν 12,2 εκατομμύρια εισιτήρια στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας.
12 δισ. λίρες. Στη Βρετανία φέτος υπολογίστηκε ότι το downloading στοιχίζει στην οικονομία 12 δισ. λίρες. Όμως αυτός ο υπολογισμός παίρνει ως δεδομένο ότι κάθε κατέβασμα αντιστοιχεί σε μια χαμένη πώληση, αγνοώντας έρευνες που δείχνουν ότι οι πιο μανιώδεις οπαδοί της υπηρεσίας αυτής είναι και εκείνοι που αγοράζουν περισσότερα CD. Τα τελευταία χρόνια οι δισκογραφικές επέλεξαν περίπου 40.000 νέους- από τα εκατομμύρια που μοιράζονται μουσική στο Διαδίκτυο- και τους ζήτησαν τεράστια χρηματικά ποσά αλλιώς θα πάνε φυλακή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 25χρονος Τζόελ Τενενμπάουμ από τον οποίο ζητείται το ποσό των 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων επειδή μοιράστηκε με φίλους του ένα τραγούδι των Νirvana. Η δίκη του άρχισε την περασμένη εβδομάδα.
Τα κέρδη των ιστοσελίδων. Από την άλλη βέβαια, και τα κέρδη ιστοσελίδων όπως το Ρirate Βay δεν είναι ευκαταφρόνητα: με περισσότερα από 10 εκατομμύρια χρήστες σε 30 χώρες, φιλοξενεί διαφημίσεις διαδικτυακών παιχνιδιών, γνωριμιών, τυχερών παιχνιδιών και ηλεκτρονικών υπολογιστών που της αποφέρουν περίπου 3 εκατομμύρια λίρες τον χρόνο.
Και τώρα μοίρασμα τραγουδιών με το κινητό
Oι πειρατές προωθούν την άποψη ότι «το να μοιράζεσαι φακέλους στο Ίντερνετ είναι σημάδι μιας κοινότητας που επικοινωνεί και όπου ο ένας ενδιαφέρεται για τον άλλον». Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, σε ποσοστό 33% οι Ευρωπαίοι δήλωσαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ούτε το ελάχιστο για βίντεο ή μουσική και προτιμούν να κατεβάζουν αυτά που επιθυμούν από το Διαδίκτυο. Στις ηλικίες 16-24 ετών ποσοστό 73% χρησιμοποίησε τους τελευταίους 3 μήνες υπηρεσίες μοιράσματος δεδομένων στο Ίντερνετ.
Εκατομμύρια χρήστες αντιδρούν στα μέτρα καταγραφής της κίνησης στο Διαδίκτυο, που λαμβάνονται προκειμένου να περιοριστεί η πειρατεία. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε πρόσφατα ότι το να κόβεις την πρόσβαση ενός πολίτη στο Ίντερνετ αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως οι πιτσιρικάδες βρίσκουν διαρκώς καινούργιους τρόπους για να ανταλλάσσουν αυτά που τους ενδιαφέρουν χωρίς να αφήνουν ίχνη: έχουν αρχίσει την ανταλλαγή σκληρών δίσκων ή το μοίρασμα τραγουδιών με κινητά τηλέφωνα μέσω Βluetooth, κάτι που είναι δύσκολο να εντοπιστεί.(ΠΗΓΗ)
Παρά τις μηνύσεις και τα τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλονται σε κάποιους, οι πειρατές του Ίντερνετ μοιάζουν να βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά.
Η ιστορία των 4 Σουηδών δημιουργών του Ρirate Βay, οι οποίοι εφεσίβαλαν την απόφαση, μετατράπηκε σύντομα σε πολιτικό ζήτημα: λίγο καιρό αργότερα, το Κόμμα των Πειρατών στη Σουηδία, με κύριο σύνθημα τη νομιμοποίηση του μοιράσματος αρχείων στο Διαδίκτυο, κέρδισε μία έδρα στην Ευρωβουλή. Λίγο μετά, το γαλλικό Κοινοβούλιο προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις στον αντιπειρατικό νόμο που κατέθεσε η κυβέρνηση Σαρκοζί, αδυνατίζοντας περαιτέρω τη θέση των μεγάλων βιομηχανιών της show business.
Δέκα χρόνια έπειτα από τη δημιουργία του Νapster, της πρώτης διαδικτυακής υπηρεσίας ανταλλαγής αρχείων, η μουσική βιομηχανία δεν έχει καταφέρει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που δημιουργεί η ψηφιακή πειρατεία.
Για τους απλούς χρήστες του Ίντερνετ τα πράγματα είναι πολύ απλά. Με λίγες τεχνολογικές γνώσεις μπορούν να βρουν και να κατεβάσουν αντίγραφα μουσικών CD και ταινιών πριν ακόμα αυτά κυκλοφορήσουν επίσημα. Ιδιαίτερα για τη μουσική βιομηχανία, η διαδικτυακή πειρατεία ήταν καταστροφική: για κάθε τραγούδι που αγοράζεται στο Ίντερνετ, 20 κατεβάζονται παράνομα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΙFΡΙ. Και για τον κινηματογράφο όμως, τα στοιχεία δεν είναι πολύ καλύτερα: συνολικά 13,7 εκατομμύρια ταινίες αντάλλαξαν οι χρήστες του Ίντερνετ τον Μάιο του 2008 στη Γαλλία- το ίδιο διάστημα κόπηκαν 12,2 εκατομμύρια εισιτήρια στις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας.
12 δισ. λίρες. Στη Βρετανία φέτος υπολογίστηκε ότι το downloading στοιχίζει στην οικονομία 12 δισ. λίρες. Όμως αυτός ο υπολογισμός παίρνει ως δεδομένο ότι κάθε κατέβασμα αντιστοιχεί σε μια χαμένη πώληση, αγνοώντας έρευνες που δείχνουν ότι οι πιο μανιώδεις οπαδοί της υπηρεσίας αυτής είναι και εκείνοι που αγοράζουν περισσότερα CD. Τα τελευταία χρόνια οι δισκογραφικές επέλεξαν περίπου 40.000 νέους- από τα εκατομμύρια που μοιράζονται μουσική στο Διαδίκτυο- και τους ζήτησαν τεράστια χρηματικά ποσά αλλιώς θα πάνε φυλακή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 25χρονος Τζόελ Τενενμπάουμ από τον οποίο ζητείται το ποσό των 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων επειδή μοιράστηκε με φίλους του ένα τραγούδι των Νirvana. Η δίκη του άρχισε την περασμένη εβδομάδα.
Τα κέρδη των ιστοσελίδων. Από την άλλη βέβαια, και τα κέρδη ιστοσελίδων όπως το Ρirate Βay δεν είναι ευκαταφρόνητα: με περισσότερα από 10 εκατομμύρια χρήστες σε 30 χώρες, φιλοξενεί διαφημίσεις διαδικτυακών παιχνιδιών, γνωριμιών, τυχερών παιχνιδιών και ηλεκτρονικών υπολογιστών που της αποφέρουν περίπου 3 εκατομμύρια λίρες τον χρόνο.
Και τώρα μοίρασμα τραγουδιών με το κινητό
Oι πειρατές προωθούν την άποψη ότι «το να μοιράζεσαι φακέλους στο Ίντερνετ είναι σημάδι μιας κοινότητας που επικοινωνεί και όπου ο ένας ενδιαφέρεται για τον άλλον». Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, σε ποσοστό 33% οι Ευρωπαίοι δήλωσαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ούτε το ελάχιστο για βίντεο ή μουσική και προτιμούν να κατεβάζουν αυτά που επιθυμούν από το Διαδίκτυο. Στις ηλικίες 16-24 ετών ποσοστό 73% χρησιμοποίησε τους τελευταίους 3 μήνες υπηρεσίες μοιράσματος δεδομένων στο Ίντερνετ.
Εκατομμύρια χρήστες αντιδρούν στα μέτρα καταγραφής της κίνησης στο Διαδίκτυο, που λαμβάνονται προκειμένου να περιοριστεί η πειρατεία. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέφερε πρόσφατα ότι το να κόβεις την πρόσβαση ενός πολίτη στο Ίντερνετ αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως οι πιτσιρικάδες βρίσκουν διαρκώς καινούργιους τρόπους για να ανταλλάσσουν αυτά που τους ενδιαφέρουν χωρίς να αφήνουν ίχνη: έχουν αρχίσει την ανταλλαγή σκληρών δίσκων ή το μοίρασμα τραγουδιών με κινητά τηλέφωνα μέσω Βluetooth, κάτι που είναι δύσκολο να εντοπιστεί.(ΠΗΓΗ)
ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου