Εκεί που έκλαψε η Κάλλας επειδή την «έκοψε» το Ωδείο

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Τις πρώτες απογοητεύσεις, αλλά και τις πρώτες επιτυχίες της ντίβας Μαρίας Αννας Σοφίας Καικιλίας Καλογεροπούλου έζησε για οκτώ μόνον χρόνια η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, γνωστή και ως «βίλα Σκαραμαγκά» ή «βίλα Κάλλας», στην οδό Πατησίων 61.

Στον τέταρτο όροφο του κτιρίου... του 1925, σε ρυθμό Γιούγκενστιλ χάρη στον αρχιτέκτονα και καθηγητή του ΕΜΠ Κωνσταντίνο Κιτσίκη, έμεινε η Κάλλας με τη μητέρα της Ευαγγελία και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη ή Τζάκι, χάρη στην οποία νοίκιασαν το διαμέρισμα (συνδεόταν με τον τότε ιδιοκτήτη). Ηταν το 1937, όταν μετά τον χωρισμό των γονιών της η 15χρονη Μαρία άφησε την 192η οδό στο Μανχάταν, όπου είχε μεταφέρει το φαρμακείο του από την Αστόρια ο Μεσσήνιος Γιώργος Καλογερόπουλος, για να εκπαιδευθεί μουσικά στην Αθήνα.

Ο Φιλοκτήτης Οικονομίδης, διευθυντής του Ωδείου Αθηνών, δεν εντυπωσιάστηκε από την παχουλή μικρούλα με τα χοντρά μυωπικά γυαλιά και δεν τη δέχτηκε. Ωστόσο με την τάξη της πρώτης δασκάλας της Μαρίας Τριβέλλα τραγούδησε «Τόσκα» στον «Παρνασσό» ένα χρόνο αργότερα. Επίσης, «Καβαλερία Ρουστικάνα» στο θέατρο Ολύμπια το 1939, προτού περάσει την πόρτα του Ωδείου Αθηνών με την τάξη της ισπανίδας δασκάλας της Ελβίρα ντε Ιντάλγκο.

Η πολυκατοικία της Πατησίων - η οποία από το 1950 ανήκει στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και από το 1989 επί Μελίνας Μερκούρη είχε χαρακτηριστεί διατηρητέα - «άκουσε» τον απόηχο των εμφανίσεών της στη Λυρική Σκηνή και στο Ηρώδειο έως το 1945. Τότε, έπειτα από 56 παραστάσεις, 20 ρεσιτάλ και αρκετές εκπομπές στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη αφήνοντας για πάντα το όνομα Καλογεροπούλου.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια στην είσοδο της πολυκατοικίας, που υπέστη ζημιές στον σεισμό του 1999 και σε πυρκαγιά το 2003, υπήρχε πινακίδα που ενημέρωνε: «Εδώ έζησε η Μαρία Κάλλας»...ΝΕΑ